Home » Artikelen » 92. Ben jij een Waarheidsbrenger?

P.S. Help je mee de MIR-Methode te verspreiden? Je doet me een groot plezier als je dit artikel wilt doorsturen naar anderen! Plaats gerust dit artikel op jouw Facebook-pagina of verstuur het via je email, Twitter of Linked-in! Gebruik de knoppen aan de linkerkant of hierboven! Dankjewel!

P.S. Ken je de MIR-Methode nog niet? Ga dan naar de home page. Bekijk daar de video en ook de uitgebreide instructievideo. Meld je ook aan voor de nieuwsbrief en de 6 weken begeleidingsmailtjes voor extra ondersteuning!

Hoe meer je leert, hoe gezonder je wordt!
Wil je meer achtergrondinformatie en extra krachtige MIR-Methode technieken leren? Meld je dan aan voor de Be the MIRror website. Daarop staan meer dan 90 video's, waarmee je jezelf de rest van je leven kunt begeleiden, wat je ook overkomt! Door lid te worden, draag je bovendien bij aan het wereldwijd verspreiden van de MIR-Methode. Dankjewel daarvoor!
Klik hier voor meer informatie.
Mireille Mettes

Reacties

92. Ben jij een Waarheidsbrenger? — 142 reacties

  1. Oh, wat heerlijk om dit te lezen. Zou ik dan toch tot deze groep behoren! Want ik herken zoveel in jouw verhaal Mireille, maar ook in de diverse reacties!!
    Ik blijf dus heerlijk doorgaan als Be The Mirror lid en blijf Mirren daar ik daar zoveel baat bij heb en het ook tracht over te brengen
    naar anderen.
    Liefs,

  2. Hallo, ik denk dat ik een waarheidsbrenger ben. Ik zeg altijd wat ik denk. Wel heb ik in de loop van mijn leven geleerd subtieler te zijn in hoe ik dingen zeg. Ik heb ondermeer geleerd om vanuit mezelf te praten, te vertellen wat bepaald gedrag met mij doet, wat minder confronterend is dan iemand beschuldigen en toch heb je gezegd wat je te zeggen had. Sinds ik de MIR-methode gedaan heb , heb ik het gevoel dat ik veel beter, spontaner kan zeggen wat ik denk volgens de Gordon communicatiemethode, waar ik mij jaren geleden in verdiepte. Mensen hebben minder de neiging om me de mond te snoeren, ik denk omdat ze zich minder aangevallen voelen en daardoor beter de waarheid kunnen toelaten. Uiteindelijk wil ik geen mensen kwetsen, ik kan alleen geen onrecht uitstaan.

    Dank daarvoor.
    Groetjes, Gabriëlle

  3. Ik ben ook een waarheidsbrenger, al heb ik dat nooit zo benoemd voor mezelf.
    In mijn werk heb ik dat ‘gewoon’ gedaan, zonder al te veel bij stil te staan bij wat het evt teweeg zou kunnen brengen. Je kan inderdaad in een kwetsbare positie komen. Omdat ik in mijn werk wel een soort positie/status had heeft het me geen schade berokkend. Soms merkte ik dat wat ik had opgemerkt, na een tijdje, door anderen werd opgepakt. En dat er alsnog wat mee werd gedaan. Ik had een zaadje geplant. Ik vond het eigenlijk best leuk om zo nu en dan ‘een knuppel in het hoenderhok ‘ te gooien. Kreeg soms ook positieve feedback. Als waarheidsbrenger verwoord je soms iets wat anderen ook denken maar niet (durven) zeggen.

    Buiten mijn werk heb ik zo’n soort positie soms niet en dan is het lastiger.
    Al merkte ik onlangs dat er, als ik mijn opmerkingen helemaal bij mezelf houd, later alsnog een constructieve reactie kan komen of een voorstel om erover te praten. Ik had toen wel excuses gemaakt voor de manier waarop ik iets zei. Hoe ik iets zeg, eerlijk naar mezelf en met respect voor anderen, is voor mij een aandachtspunt.

    • Oja ,er viel dan op m’n werk na zo’n interventie van mij een ongemakkelijke stilte, waarin niemand iets zei, ik dacht dan : ik zeg niks meer en vraag ook niet. En pas na een tijdje bleek dat sommigen het wel goed hadden gehoord.

  4. Hoi, De site van de klokkenluidersregeling werkt niet. Als je via de overheid gaat kom je terecht bij de huisvoorklokkenluiders.nl.

  5. Hoie Mireille , ik heb destijds Pieter van Vollenhoven benaderd i.v.m. onfrisse zaken van een groot schoolbestuur in het zuiden van het land . Ik moest uiteindelijk het onderwijs via de zijdeur verlaten , wel met zwijgplicht en 8 jaar solliciteren bij advocatenbureaus waar ik toch niet aangenomen zou worden . Toch heb ik het vele instanties laten weten, o.a. justitie, regering .Pieter van Vollenhoven heeft destijds Ronald van Raak de opdracht gegeven om de initiatiefwet voor het klokkenluidershuis door de Eerste en Tweede Kamer te loodsen , dit is hem na tien jaar gelukt en ik heb er 11 jaar over gedaan , ben het steeds overal blijven aankaarten .
    Ik denk dat het zinnig is om eens naar de video van Ronald van Raak te luisteren .
    https://rechtiskrom.wordpress.com/2020/02/05/het-mislukte-huis-voor-klokkenluiders-van-ronald-van-raak/
    Met vriendelijke groeten , Ellie

  6. Ook ik ben denk ik een waarheid brenger, pas nog een enorme aanvaring gehad in een vereniging met als conclusie dat vele mensen de weg van de minste weerstand kiezen. Vooral ook diegene waar je van dacht al vele jaren goed bevriend te zijn Lief en leed gedeeld.Dat doet vooral het meest pijn, alweer een desillusie te verwerken.Helaas het loslaten en accepteren wil niet echt lukken De vereniging is inmiddels voor mij na 25jaar verleden tijd, de pijn blijft.Dank voor dat ik een stukje met je mocht delen. Het doet goed. Liefs Marian

  7. hoi Mireille herkenbaar je verhaal. ik ie zoveel en ook de verbanden. vooral in de geboortezorg. en ben langzaam aan het leren hoe dit naar buiten te brengen.

  8. Beste Mireille,

    We hebben een vriendinnengroepje en komen regelmatig bij elkaar. Helaas is er één vrouw bij die narcistische kenmerken heeft. Komt charmant over, maar manipuleert voortdurend, maakt vernederende opmerkingen naar de anderen toe is erg overheersend, maar niemand van de groep durft iets te zeggen, bang voor het akelige commentaar en het omdraaien van de feiten.
    Ik heb dat aangekaart en haar geconfronteerd, het werd een regelrechte rel en het groepje dreigde uit elkaar te vallen. Ze draaide mijn woorden om, speelde het slachtoffer en er werd naar mij gewezen alsof ik een soort misdadiger was en werd in een kwaad daglicht geplaatst.
    Heb zo vaak gezwegen maar op een gegeven moment werd het me te gek.
    In een groep dit aankaarten is extra moeilijk, want mensen zijn bang voor een dominante figuur die bovendien alles tegenspreekt en zichzelf als een soort heilige ziet.
    Nu heb ik de keuze: me terugtrekken of me aanpassen. Ik heb het er erg moeilijk mee.
    Ik heb een pittig gesprek gehad met de persoon in kwestie, maar het is verspilde energie heb ik gemerkt, het slaat op mezelf terug. groetjes, Marlie

    • Beste Marlie,

      Wat goed van jou dat je de confrontatie aan gegaan bent, jammer dat je als groep vriendinnen niet samen tegen haar op kan treden.
      Uit mijn eigen ervaring met een narcist zeg ik: antwoord blijven geven en de waarheid zeggen. Zelf heb ik er voor gekozen om die persoon te negeren en alleen maar contact te hebben als het nodig is, als je ze negeert en geen aandacht geeft druipt ze wel af. Misschien kun je met de overige vriendinnen wel contact blijven houden en anders is het misschien het beste om voor jezelf en de rust voor jou te kiezen. Zal in het begin niet makkelijk zijn maar als vriendinnen onder elkaar zou je mogen verwachten dat je erover kan praten als het nodig is, anders kun jij je afvragen of het echte vriendinnen zijn.
      Ik wens jou veel wijsheid en kracht om de juiste keuze te maken!!!!

      Lieve groet Jolanda

      • Bedankt Karin en Jolanda voor jullie antwoord.
        Het wordt me moeilijk gemaakt, want degene die koffie schenkt wil absoluut geen ruzie en dreigt anders het gezellige clubje op te heffen en wie krijgt dan de schuld? Ik natuurlijk, want die akelige vrouw liegt en draait alles om en speelt het slachtoffer nu. Maar ik heb besloten zo weinig mogelijk contact met die vrouw te hebben, alleen samen koffiedrinken.
        In de groep durft ze toch niks, dat doet ze achter de schermen.

  9. Het lijkt erop dat we de definitie waarheidsbrenger niet helemaal helder hebben.

    1. Als je je waarheid niet uitspreekt omdat je bang bent afgewezen te worden, omdat je in je opvoeding mee hebt gekregen ouderen niet tegen te spreken, omdat je sociaal geaccepteerd gedrag wilt vertonen, gebrek aan zelfrespect en kracht zeg maar of een gevoel dat het niet echt iets bijdraagt aan het in stand houden van een harmonieuze samenleving. Deze groep zit boven de nullijn, heeft over het algemeen een positieve, opbouwende grondhouding, vertrouwen in de maatschappij, de regering, (religieuze) leiders en ouder/ leerkrachten.
    2. Als je bang bent om jou waarheid uit te spreken omdat je op de een of andere manier met trauma rond loopt. Deze groep heeft al fysieke en emotionele ervaringen dat het uitspreken van hun waarheid direct en vaak fysiek schadelijk voor hen is. Deze mensen zijn boos, gefrustreerd en letterlijk bang voor hun eigen hachje, met goed recht.

    De waarheid van de 1st groep kan de maatschappij naar een hoger plan tillen, maar ze zijn er niet emotioneel in geïnvesteerd. Linksom of rechtsom, het is prima. Het zou leuk zijn als het aangenomen wordt, maar zo niet, even goede vrienden.

    De 2e groep heeft schade opgelopen in het verleden, zijn mishandeld of misbruikt of niet gezien en proberen met die pijn om te gaan. Als deze mensen hun waarheid naar buiten brengen voelen anderen (inclusief psychiaters en hulpverleners) zich vaak persoonlijk aangevallen. Het vertrouwen dat mensen in posities van autoriteit hun niet opnieuw gaan beschadigen is weg.
    De 2e groep is zo anders dan de 1st, dat de manier van omgaan met die gevallen ook heel anders moet zijn. De angel moet eerst verwijderd worden, het gif geneutraliseerd voordat zij hun waarheid constructief naar buiten kunnen brengen.
    De waarheid van de 2e groep lijkt me: “Ik heb pijn, ik ben beschadigd en wil niet opnieuw gekwetst worden”. Ze vallen iedereen aan die te dicht bij komt, als een kat in het nauw.

    Als de 2e groep hun waarheid ventileert is het gevolg vaak dat anderen zich gekwetst of aangevallen voelen, het is niet direct constructief.

    De oplossing voor de tweede groep lijkt me niet te liggen in het uitspreken van hun waarheid, maar in het dieper graven, waar zit de pijn en kunnen we dat in een ander licht plaatsen.

    Ik ben de enige uit een groot gezin met problemen met mijn ouders, mijn waarheid over die mensen wordt niet gedeeld door de rest, die dus dezelfde ouders hadden. Mijn waarheid is erg subjectief en zorgt ervoor dat anderen met een grote boog om mij heen lopen.
    Is dat constructief? Na 40+ jaar lijkt me dat niet het geval.

    Mijn waarheid is dat het slachten van dieren / vissen voor menselijke consumptie een daad van geweld is; als ik dat in een slagerij kan vertellen zonder de mensen van me te vervreemden dan zou dat op termijn wat meer vrede op aarde kunnen brengen, als het mensen schoffeert heeft mijn waarheid alleen maar meer disharmonie opgeleverd.

    Mijn waarheid is dat WIFI en 5G schadelijk is voor de gezondheid, een van mijn beste vrienden installeert 5G. Het is heel, heel erg voorzichtig manoeuvreren om hem niet van mij te vervreemden maar so far, so good.

    waarheid met verdriet, angst, pijn gemengd wordt niet geaccepteerd;
    waarheid met respect, nederigheid en goede wensen wordt goed geaccepteerd.

    Waarheid is prima, mits…
    “Talking like a Dutch uncle” is geen waarheid maar gebrek aan opvoeding, waar ik me nog al te vaak schuldig aan maak. Maar gelukkig kan ik mijn ouders hiervan de schuld geven…
    Waardoor de stappen Vader en Moeder loskoppelen weer in beeld komen.

    Een groot deel van mij zat vast als 8 jarige, het jongetje wat niet geaccepteerd werd, veroordeeld werd op relatief onschuldig gedrag. Therapie heeft nauwelijks effect als je de kern niet onder ogen durft te zien.

    Dank Mireille, de methode maakt erg veel los, dingen die jarenlang muurvast hebben gezeten en elke therapie onderuit haalden komen nu in beweging.

    Veel gezondheid, geluk en liefde voor jou en het team.
    Wim

    • Beste Wim,
      Wat verhelderend wat je schrijft. Ik heb ook deze ervaringen, dat als ik iets ‘nuttigs’ meen te zeggen dat de meesten zich tegen mij keren. Met zelfs agressie en roddel als gevolg. Heb dit al zo vaak ervaren dat ik nu bang ben nog ergens mijn mening te geven. Hoop dat ik ook ooit mijn angel eruit kan halen, want zo voelt dat inderdaad.
      Bedankt voor je bijdrage en sterkte, Annelies

  10. Ik ben nu 2 dagen bezig en merk nu al verschil in mijn lichaam en geest. Ik aard beter, voel mij stabieler in mijn energie zitten, en heb minder (bijna nauwelijks) pijn aan mijn benen, waar ik al 2 jaar last van heb en al tig keer het ziekenhuis/fysio/masseur voor afgelopen ben. Nerveusiteit neemt af, contact met lichaam neemt toe. Nu al enthousiast om deze methode te delen. Ik vind het artikel over de Klokkenluider ook heel scherp. Inslikken van emoties/woorden, wegeten, roken, drinken…het is waar.

  11. goede morgen mireille
    Wat een mooi en duidelijk bericht is dit
    Ik ben een echte waarheidsbrenger en sinds ik de Mirmethode doe(al jaren) is mijn missie steeds meer duidelijk geworden .
    hoe meer ik de waarheid aankaart hoe moeilijker dat het voor mij word,Maar ik stop nooit om te zeggen waar ik voor sta, mijn mening mag gehoord worden door anderen,
    ik word sterker en sterker hierdoor,Jaren geleden had ik een behoorlijke muur om mij heen gebouwd, En ik kreeg daardoor steeds meer te verduren , ik was bang voor de wereld , Ik ben vertrokken uit het mooie limburg en mij gevestigd in arnhem alwaar ik m ijn huidige partner heb leren kennen, ik mocht zijn wie ik was en door de respectvolle en liefdevolle manier van praten,denken en doen door mijn partner ben ik geheeld, ik werd open en nog meer open voor mensen om mij heen! ik hou van mensen ,een ieder heeft een verhaal waar ik van kan leren, en ik merk dat mijn openheid mensen motiveert om dichterbij te komen en samen mooie gesprekken voeren is zo fijn vooral omdat die ander dan ook net als ik open en eerlijk word, ik geniet daarvan en houd deze mooie gesprekken vaak in vertrouwen vertelt voor mezelf ,en de mens waar ik mee in gesprek ben!
    Help mezelf en die ander hopelijk ook daarmee!
    Een oordeel is te makkelijk gevelt vind ik, Echt naar elkaar luisteren en z,n hart open zetten voor die ander, Dat is mijn missie
    Dank je lieverd

  12. Mireille, heb 3 poezen waar ik iedere dag de mir methode bij doe, op een gegeven ogenblik had ik zoiets wat ratel ik hier af heb jou eerste boek war alle stappen zo enorm goed beschreven staan dat je het nu op een andere manier doet en lees nog voortdurend de beschrijvingspunten wat vandaag niet doordringt is misschien voor een volgende x dit is iets wat ik enorm aanbeveel, weten waar je mee bezig bent misschien onrechtstreeks op je artikel over waarheidsbrengers,
    lieve energetische lichtgroetjes bij al wat je onderneemt, supertof, Ritz

  13. Dank je wel Mireille voor dit werk wat je doet en de dat je de mir methode zo gratis verspreidt. Het raakt me! Ik doe ze bijna elke dag 2 x. Soms vergeet ik het, maar dat vind ik niet erg. Ik pak het weer ol als ik er weer aan denk en voel dat het zijn werk goed doet. Ik had ernstige problemen met mijn gebit, paradontitis. Maar ik heb her ergste( hoop ik) achter de rug. Het artikel over waarheidsbrengers raakt me ook. Ik herken mezelf hierin. En ook in het inslikken van mijn waarheid. Een jaar geleden ben ik gestopt met roken. En ik spreek mezelf nu veel beter uit. Ik voel ook dat het goed is om te doen e. Inderdaad. Het wordt me niet altijd in dank afgenomen. Maar als ik het niet doe ga ik vaak iets voor diegene dragen en dat wil ik ook niet meer..

    Nogmaals…dank je wel!!!

  14. Dag,

    Ik deed een geruime tijd de Mir methode, zo’n 6 maanden. De laatste maanden heb ik het opgegeven, vind er de moed niet meer voor.
    Er is zoveel naar boven gekomen dat ik nu wel echt op de “bodem” van mijn bestaan ben geraakt.
    Via innerlijke kind therapie en cranio sacrale therapie en de Mir methode, heb ik enkele weken geleden het beeld gekregen van de kleine baby die ik was, vastgebonden in haar kinderbedje en een doek rond het hoofd en de mond zodat ik niet kon wenen. Serieuze kindermishandeling. Heel mijn leven voel ik mij de mond gesnoerd. Mijn moeder had een eigen winkel, begin jaren 60 en ondertussen 3 kinderen, vader was werken. Moeder wil niets zeggen over deze periode… het is nu ook pas uitgekomen doordat ze plots toch een eigen pensioen kreeg, dit zijn we te weten gekomen toen mijn papa stierf. Het is allemaal heel hels. Volop boeken gaan lezen over kindermishandeling. Herkenning allom… ook in een burn out terecht gekomen, maar nu weet ik waarom, om dit te kunnen voelen had ik dat nodig. Ik ben ondertussen in begeleiding bij psychoterapeut. Afstand genomen van heel mijn familie want het is echt wel heel hard als je zoiets ontdekt. Enorme boosheid, verwarring en ook verdriet. Soms heb ik zin om het naar buiten te gooien, enkele vrienden weten het ondertussen. Niemand van mijn familie, maar de confrontatie zou te groot zijn vrees ik… een eigen boek schrijven onder pseudoniem ? om het te verwerken… ik weet het allemaal niet meer, ik leef nu alleen, kids zijn groot, moment om dit tegen te komen en te verwerken. Wat kan ik ermee doen ? is het mijn missie om met kindermishandeling aan de slag te gaan ? mijn ziel is serieus gekwetst en mijn lijf ook, ik voel me zo geradbraakt en mijn kaken doen zo’n zeer. Heb ook vorig jaar 9 loszittende tanden gekregen, botontkalking, botonderzoek laten doen en alleen in mijn kaken dit probleem. Nu weet ik waar dat van komt ! En mijn broers hebben ook ieder hun trauma op die plek maar zijn zich niet bewust wat er mee heeft gespeeld. Ik ben gewoon blij dat ik dit hier kan neerschrijven… openheid, rechtvaardigheid zijn altijd belangrijke waarden in mijn leven geweest, alleen met mijn familie lukt dat niet. Moet ik de handdoek in de ring gooien, geen contact meer ? echt gelukkig ben ik nooit met hen geweest. Voelde me ook altijd het verstoten kind. Telkens verdriet voelen als je bij je familie bent, emotionele verwarring allom, al heel mijn leven. lieve mensen, gewoon fijn dat ik dit kan delen … uiting geven aan het onrecht doet zo’n deugd. groetjes

    • Beste Brigitte,
      Het is zo belangrijk om het naar buiten te brengen! Goed dat je dat gedaan hebt. Probeer niet teveel op de zaken vooruit te lopen van wat je ermee kunt gaan doen. Richt al je aandacht nu op jezelf. Op jouw heling, zowel lichamelijk als geestelijk. Ik ben blij dat je goede begeleiding hebt gevonden bij een psychotherapeut en hoop van harte dat je langzaamaan de heling kunt krijgen die je nodig hebt. Bespreek met hem of haar ook alle stapjes die je kunt zetten met of zonder je familie.
      Ik wens je ongelooflijk veel sterkte en uiteindelijk ook weer geluk!
      Groetjes, Mireille

    • Hoi Brigitte,

      Het lijkt mij heel moeilijk te verwerken. Omdat het op zo’n extreem vroege leeftijd gebeurt is. Om het niet op te geven lijkt mij het mij van cruciaal belang om zicht te hebben -ten minste op den duur- op het einde van de zeer lange donkere tunnel.
      Door het alom tegenwoordige materialisme/egoïsme in de maatschappij -immers de wetenschapsleer is die van het universele egoïsme: iedere haan kraait zijn eigen victorie, het kenmerk van de hel- wordt de effectiefste therapie die jouw kan helpen namelijk homeopathie -naast de alom uiteraard wel geaccepteerde gesprekstherapie- met bijzonder veel genoegen neergesabeld op dogmatisch materialistische gronden. Door het dogma dat alleen de zintuiglijke ervaring een betrouwbare ervaringsbron is. Dit is uitermate vreemd daar onze gedachten en gevoelens niet materialistisch van aard zijn.
      Omdat het leven zinloos zou zijn hoeft de bestaande geaccepteerde interpretatie de menselijke niet-materialistische problemen niet op te lossen. Maar niet waar is wat de mens wil (het ‘universele’ egoïsme: de reguliere wetenschapsleer) maar waar is slechts die interpretatie die de problemen oplost, meerderheid of geen meerderheid.
      De werking van homeopathische geneesmiddelen is heel makkelijk te begrijpen middels de relativiteitstheorie van Einstein: E= M x(C)2. Massa en energie zijn in de relativiteitstheorie omgekeerd evenredig aan elkaar. Dus als de massa afneemt,(het verdunnen en schudden!: wat altijd heel sluw achterwege wordt gelaten), neemt de energie recht evenredig toe. Het homeopathische geneesmiddel wordt sterker. Dus sluit homeopathie wel aan bij de bestaande wetenschappelijke kennis. Dit in tegenstelling wat altijd wordt beweert. Homeopathie is slechts in strijd met het materialistische dogma: dat enkel de zintuiglijke ervaring een betrouwbare ervaringsbron is. De wetenschap is het moderne dogma, net als de kerk vroeger.
      De scheiding van lichaam en geest is overeenkomstig het vervolg van de scheiding van hemel en aarde. Doordat het christendom onder de Romeinse keizer Constantijn tot staatsgodsdienst is verheven kon het als machtsinstrument worden ingezet. Het christendom heeft daardoor een slechte naam. Maar ondertussen hebben we daar wel onze rechtstaat aan te danken.
      Door het dogma van de staatskerk, de scheiding van hemel en aarde, zijn de mensen met religieuze niet-zintuiglijke ervaringen verkettert en derhalve de kerk uitgezet als zijnde niet christelijk. De mens is niet vanzelfsprekend verbonden met de hemel zoals met de aarde. Het is daarom niet toevallig dat geen enkele westerse kerk een contemplatieve/meditatieve traditie heeft. Het moderne leven is dan ook een geestelijk ongezonde aangelegenheid.
      Je kan homeopathisch werkende artsen vinden via avig.nl (artsen voor integrale geneeskunde).
      Homeopathie is een moeilijk vak. Het vinden van een goede arts/therapeut is lastig. In deze materialistische non-idealistische egoïstische tijd komen er maar weinig echt goede bij (die het vak in tot in de puntjes beheersen)en gaan ook de echt goede op den duur met pensioen. Zodat de echt goede steeds spaarzamer worden.
      In Utrecht heb je een befaamd artsen centrum waarvan er minstens twee hele goede homeopatische artsen rondlopen, waaronder de internationaal befaamde Jan Scholten. Die zelfs nota bene een lintje heeft gekregen van toenmalig koningin Beatrix.
      Ik wens je heel veel hoop en moed toe, en dat een vakbekwaam homeopathisch werkend arts/therapeut je pad mag kruisen. Om tenminste perspectief te hebben dat er eens voor jouw ook licht aan het einde van de zeer duistere tunnel schijnt.
      Een hartelijke groet, Kees.

      • Dag Kees, Zonet las ik jouw tekst. Hartelijk dank. Ik ben al twee jaar in behandeling bij een homeopaat. Dus dat zit goed. En ja, ik ben niet alleen hoor… zoveel mensen die met hetzelfde rond lopen en het nooit gaan beseffen. Er is zoveel onbewust trauma. Ik voel het nu zelfs aan de energie van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. We trekken mensen aan met dezelfde oerwonden en ja, ze zijn bijna allemaal weggevallen, die goede vrienden. Omdat het hun raakt hé en niet weten hoe er mee om te gaan. Elk trauma heeft ook zijn kwaliteiten en die probeer ik nu in het licht te krijgen. Ik ben zelf met een praktijk gestart Het KOesterhuisje omdat ik de drang voel om heling te geven. Ik ben nu bijna 14 maanden bezig met energie werk. Hetgeen ik voel is soms beklijvend en telkens raakt het me. Een bekken ontdoen van spanningen, dat voelt aan als mijn grote kwaliteit. Mijn praktijk is nog zeer klein. Ik hoop dat dit mag groeien en ik op die manier iets kan betekenen. Ook het taboe rond misbruik en de veroordeling, daar is ook nog veel werk aan. Eigenlijk wil ik uit de slachtofferrol en dat is soms nog moeilijk. Ik had toch even zin om een kleine reactie te geven. Bedankt voor de jouwe Kees. Groet Brigitte

    • Brigitte,

      Ik ben vergeten te melden dat wanneer homeopathie onvoldoende is je er ook bloesemremedies ernaast kunt gebruiken.
      Wanneer ik bloesemremedies gebruik, gebruik ik altijd de Santa Fe remedies. Die zijn al gemixt. Je kunt ze bestellen per e-mail bij Henny van der Veen. Zij heeft een blog. Een overzicht van de alle bestaande remedies vindt je er ook.
      In totaal kun je maximaal 3 Santa Fe remedies gebruiken. 4 maal daags 4 druppels. Een half uurtje ervoor en er na niet drinken. Dag, Kees

  15. Ik kan me hierin volkomen herkennen. Doe sinds 2 weken de MIR-methode en heb sinds gisteren je laatste boek, Waarom ben ik….. Ben gelijk aan het lezen. Ik heb alles dat je zei doorleefd, ben alleen geen officiele klokkenluider (lol). Heb tot nu toe alleen nog maar lovende kritiek. Hetgeen waar ik in eerste instantie mee begon, zaterdag bijna 2 weken geleden, ligt alweer in mijn verleden. Ik voel me beter worden na een lange depressie. Die startte op 13 juli 1983 met een hersenontsteking, die heeft geresulteerd in veel restverschijnselen. Voor het eerst heb ik nu het idee, dat jij me voor een aantal gevolgen van die vreselijke ziekte zoelaas kunt brengen. Bedankt!

  16. Lieve Mireille,
    Met belangstelling lees ik jouw artikelen en nieuwsbrieven. Ben alweer ‘n tijdje aan het Mirren…Vandaag kreeg ik de impuls om bij de onderwerpen te gaan kijken. Het eerste onderwerp wat me aansprak was erkenning, daarna trok waarheidsbrenger m’n aandacht. Zo voel ik me al m’n hele leven, ‘n waarheidsbrenger, ‘n voorstander van het oplossen van onrecht. Steeds spreek ik datgene uit waar ik in negatieve zin mee geconfronteerd word, ik kan het niet naast me neerleggen. Er is steeds weer moed voor nodig om me uit te spreken, ik doe het omdat ik niet anders kan, maar het geeft me vaak ‘n gevoel van niet gehoord en/of gezien worden. De betrokkene in kwestie lijkt niet te begrijpen waar het in principe om gaat en begrijpt niet waar ik me “druk” om maak. Er wordt volledig voorbij gegaan aan de kern van het voorval en mijn ervaring is dat er door sommigen volledig aan mijn waarheid voorbij gegaan wordt. In mijn uitleg ben ik steeds duidelijk. Wat kan ik hieraan doen om herhaling te voorkomen?

    • Beste Johanna,
      Vaak reageren mensen afwijzend als je hen de waarheid vertelt. Dat komt omdat ze erg moeten wennen aan jouw invalshoek. Die hadden ze nog niet gezien. Meestal komt het inzicht bij mensen dan in de loop van de dag/week. Geef mensen de tijd om te wennen aan jouw kijk op de waarheid en help ze om het te verwerken. Zinnen als ‘Heb je nog nagedacht over wat ik vorige week zei?’ kunnen helpen. En vaak moet je helaas op een afstandje wachten en geduld hebben. Net zolang tot ze van iemand anders hetzelfde horen. En… daar kunnen soms maanden of jaren overheen gaan.
      Groetjes, Mireille

  17. Lieve allemaal,

    ik luid ook graag klokken. Hoe harder hoe beter!
    Alleen de ene keer trek ik hard aan de touwen en schrik ik van mezelf ( zelfoordeel ) en van de reactie van de ander ( oordeel over de ander ) . Hoe heftiger de bel luidt hoe meer tijd ik daarna nodig heb om alle oordelen onder ogen te zien. Hoezeer de intentie van het klokkenluiden ook resoneert met mijn hart, voelt het vaak als mezelf voor de leeuwen gooien.

    Toch blijf ik het doen. Na jaren stil zijn en wegslikken door onderdrukking in mijn kindertijd kan en wil ik nu niet anders meer dan mijn waarheid spreken. Door het te doen en verantwoordelijkheid te nemen voor de pijnstukken die de gevolgen meebrengen in mij aanraken, leer ik steeds beter hoe en wat en wanneer ik iets naar het licht dien te brengen. Ik voel me altijd sterker nadat ik mijn waarheid heb gesproken. Trouw aan mijn hart, mijn intuitie. Die waarheid is ongecompliceerd. En in de eenvoud van onschuldige liefde gedij ik het best.

    MIR is een super methode om mij hierin te steunen!

    Bedankt Mireille

    • ik wil ook de waarheden brengen.en deze zijn dat zich noemende psychiaters nooit iemand beter kunnen maken en slechts allemaal pseudo zijn.

  18. Hoi Mireille !
    Ik zoek iets over Mirren en Narcisme….

    Misschien zijn bepaalde eigenschappen die een Narcist heeft wel te verbeteren/op te lossen.

    Dat zou dan toch in ieder geval wát schelen. Voor de Narcist zelf, maar ook voor zijn slachtoffers.

    Ik denk dat het heel belangrijk is voor heel veel mensen.?

    Liefs,

    Belize

    • Beste Belize,
      Ja, in principe zou narcisme wel wat kunnen afzwakken als iemand de MIR-Methode zou doen. Het probleem is alleen wel dat narcisten van zichzelf niet zullen toegeven dat ze een narcist zijn. Ze zullen dan de MIR-Methode om een andere reden moeten doen, bijvoorbeeld eczeem, waarmee ze ook aan hun innerlijke emotionele wereld werken. Maar… geen garanties, helaas.
      Groetjes en veel geluk!
      Mireille

      • Hallo Belize, narcisten veranderen nooit! Ik ben degene die is veranderd door de mir methode en door veel te lezen over het onderwerp narcisme. 4 jaar geleden heb ik de waarheid gezegd over moeder en wat ze heeft gedaan , mij emotioneel misbruiken. Dat werd mij niet in dank afgenomen. Er was moed voor nodig om dat op te schrijven en naar mijn familieleden te sturen. Tot op heden geen contact meer met familieleden. Maar wat een rust. Ik weet niet wat jij allemaal hebt meegemaakt ( veel) maar ik kan je Mjon van Oers ook van harte aanbevelen . En zelf blijven mirren zodat je je zelf kunt vergeven en jezelf weer de moeite waard gaat vinden.

      • in de plantenwereld zou je parasiet zeggen,
        LEVEN VAN HET LEED VAN ANDEREN.

        Gert
        ps het klokkeluidershuis loopt niet.
        WEL Respect voor klokkeluiders!!!

      • Beste Huub, dank voor het uitspreken van je waarheid. Waarschijnlijk hebben we vergelijkbare ervaringen. De beste psychiater (feitelijk de enige met werkelijke compassie) die ik ooit ben tegengekomen was zelf suïcidaal en depressief geweest en had het hele circus, nu als patiënt, doorlopen. een wereld van verschil. Het heeft me jaren gekost om psychiaters weer als mensen te kunnen zien en het woord alleen roept nog steeds het een en ander bij me op. Wat soms helpt is 30 dagen lang alles wat je van een of ander persoon vindt op te schrijven. Het is alsof het gif er langzaam uittrekt. Het maakt het onderwerp wat minder emotioneel beladen.

  19. Wat een helder en mooi artikel!
    En wat herkenbaar (ook al rook ik niet en heb ik geen overgewicht ☺)
    Dankjewel voor de herkenning en daardoor ook je steun om op de eerste plaats ook goed voor je eigen veiligheid te zorgen en jezelf te beschermen!
    Thx!
    X!

    Fijne dag!

  20. Lieve mireille,

    Als je dit werk doet ben je gewoon een lief mens – een Gods geschenk en wat fijn dat dit allemaal bespreekbaar is. Juist in deze tijd is dat zo nodig. Ik heb alles gelezen en het raakte me diep.
    Dat ben ik – en al had ik altijd het gevoel dat ik anders ben ( maar dat zijn we toch allemaal)?
    Ik herken dit van a tot z en ook de reacties van de ” waarheidsbrengers. Niet wat je zegt,maar hoe je het zegt dat is een hele kunst. Maar of ik het aardig zeg – wat assertiever – humoristisch, de mensen begrijpen je vaak niet. Ooit is mij verteld dat na mijn dood ze zullen zeggen o- ja dat heb ik al een keer gehoord – ze had toch gelijk – of zo’n collega of tante had ik ook.
    Nogmaals een hele klus als je hiervoor in de wieg bent gelegd. Na bijna 50 dienstjaren en een mooi afscheid ,waar ik mijn eigen verhaal kon vertellen met de toezegging dat ik het kort zou houden,want meestal zijn we lang van stof ( of heb ik dat alleen?) kreeg ik wel de waardering waar ik trots op ben en in mijn beoordelings gesprekken kwam naar voren dat mijn eerlijkheid en betrouwbaarheid zeer op prijs wordt gesteld,maar ik heb ook geleerd dat de tijd er rijp voor moet zijn. Nu ik vrijwilligerswerk doe durf ik nog meer te confronteren – gewoon omdat iemand het moet zeggen ,,zodat “straks” niet gezegd kan worden- dat wist ik niet – nee we hebben er niets mee gedaan en dat is een ander verhaal toch? Ook zeg ik vaak – en vooral bij oudere die relatief toch met hun laatste stuk van het aardse leven zijn – dat alles naar het Licht wilt. Die gesprekken doen me goed als ik merk dat ze het fijn vinden als je de tijd voor ze neemt,want ook hun verhaal wil gehoord worden. Ik blijf dit met liefde doen en vraag om heel veel humor – geduld en vertrouwen
    Zodat ik mag zijn wie ik in mijn diepste wezen ben.
    Warme hartenknuffel voor jou en allen die hiervoor op aarde zijn.
    En is het normaal dat ik me soms afvraag of ik het wel allemaal snap?

    • Beste Ans,
      Dankjewel voor al het waarheids-breng-werk dat je doet! Ja, het is helemaal normaal dat je je soms afvraagt of je het allemaal wel snapt. Dat heb ik ook. Het is vaak zo’n kluwen van rare opeenvolgingen wat er allemaal gebeurt. Velen zijn met ons dan de draad kwijt. De kunst is om het allemaal weer terug te brengen naar eenvoud. En even afstand nemen. Net zolang totdat we het weer kunnen overzien.
      Veel geluk en dankjewel voor alle helderheid die jij brengt!
      Groetjes, Mireille

  21. Prachtig artikel Mireille. Zeer herkenbaar. Ik ben inderdaad totaal afgebrand toen ik de klokken luidde en nu ben ik almaar te zwaar omdat ik gestopt ben me uit te spreken. Geen eenvoudige route. Maar de MIR methode inspireert altijd weer.

    • Beste Mariette,
      Dankjewel dat je destijds zo dapper was! En veel sterkte met het verwerken ervan. Dat je toch je missie maar mag leven zonder dat het je nog zoveel negativiteit geeft.
      Sterkte en veel geluk!
      Groetjes, Mireille

  22. Als de MIR-methode je helpt om waarheidsbrenger te zijn, dan stop ik onmiddellijk met de MIR-methode!
    Ik ga kapot aan reacties die ik van diverse mensen krijg wanneer ik mij goedbedoeld uitspreek, ook wanneer ik dat niet voor mijzelf doe maar bijvoorbeeld in het belang van een groep, andere mensen/generaties, dieren of milieu.
    Wel ga ik het boek “Geweldloze communicatie” lezen, ook al vind ik dat een hele vreemde titel omdat die suggereert dat de gebruikelijke communicatie gewelddadig zou zijn. En nu spreek ik mij alweer uit terwijl ik juist zou proberen dat niet meer te doen, in ieder geval niet zo lang het me niet lukt om zaken tactvol te brengen. Ik vrees dat dat levenslang is, want jezelf veranderen is zooooo moeilijk!

    • Beste Miranda,
      Oh, wat een uitdaging voor je! Ik hoorde een keer dat Marshall Rosenberg zelf ook spijt had van de term ‘geweldloze’ communicatie. Maar ik denk dat er ook wel wat in zit. Veel mensen zeggen dingen tegen elkaar, goed bedoeld, maar reageren toch geprikkeld. Ook al is de boodschap goed bedoeld, ze kunnen de goede intentie ervan niet voelen. Het boek van Marshall Rosenberg zal je aangenaam verrassen, denk ik, omdat je daarmee je boodschap veel krachtiger kunt verwoorden, maar ook de reactie van de ander veel makkelijker kunt hanteren, zonder dat jij eronder hoeft te lijden. Ik hoor het graag van je wat je ervan vindt.
      Enne… je hoeft de MIR-Methode niet neer te leggen, want je bent al een waarheidsbrenger. Ik denk dat het voor jou veel meer een uitdaging is hóe je iets brengt en om de reacties van mensen beter aan te kunnen. Die reacties zullen er altijd zijn, maar gaan je langzaamaan minder hard raken.
      Sterkte en ik hoop dat je je ‘waarheidsbrengerschap’ nog een tijdje wilt blijven doen!
      Groetjes, Mireille

  23. Ik heb een vraag Heb ook een cursus reiki gevolgd. Kan dit positief of negatief invloed hebben op de MIR Methode als ik dit allebei op dezelfde dag doe?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

* Vul alleen je voornaam in!

P.S. Je reactie zal niet meteen zichtbaar zijn op de website, omdat die eerst door ons gelezen wordt. Soms kan dat even duren wanneer we veel reacties ontvangen. Let op! Persoonlijke gezondheidsvragen worden niet beantwoord. Stel deze aan een MIR-Methode begeleider. Hartelijke groeten, Team MIR-Methode.