Home » Artikelen » 241. Als mannen menstruatiepijn zouden hebben…

P.S. Help je mee de MIR-Methode te verspreiden? Je doet me een groot plezier als je dit artikel wilt doorsturen naar anderen! Plaats gerust dit artikel op jouw Facebook-pagina of verstuur het via je email, Twitter of Linked-in! Gebruik de knoppen aan de linkerkant of hierboven! Dankjewel!

P.S. Ken je de MIR-Methode nog niet? Ga dan naar de home page. Bekijk daar de video en ook de uitgebreide instructievideo. Meld je ook aan voor de nieuwsbrief en de 6 weken begeleidingsmailtjes voor extra ondersteuning!

Hoe meer je leert, hoe gezonder je wordt!
Wil je meer achtergrondinformatie en extra krachtige MIR-Methode technieken leren? Meld je dan aan voor de Be the MIRror website. Daarop staan meer dan 90 video's, waarmee je jezelf de rest van je leven kunt begeleiden, wat je ook overkomt! Door lid te worden, draag je bovendien bij aan het wereldwijd verspreiden van de MIR-Methode. Dankjewel daarvoor!
Klik hier voor meer informatie.
Mireille Mettes

Reacties

241. Als mannen menstruatiepijn zouden hebben… — 15 reacties

  1. Hoi, ik had altijd erge pijnen en emitionele verstoringen. Sinds ik dit voor mezelf heb toegegeven gaat het een stuk beter met me. Op de verschrikkelijkste dag heb ik mezelf vrij geroosterd van mn werk. Ik heb een extra dag vrij speciaql voor mezelf. Ik ‘moet’ op die dag niets en het is heerlijk ontspannen. Ik probeer gezond te eten in die week en plan geen afspraken of deadlines. Dit geeft me zoveel meer rust dat ik minder pijn heb en emotioneel stabieler ben geworden. Mijn partner zorgt extra goed voor me in die week . Ik kan het iedereen aanraden om voor jezelf te kiezen en dit duidelijk kenbaar te maken naar de buitenwereld. In mn vriendengroep ging een wereld open voor de mannen toen ik dat vertelde en ze waren heel begripvol. Nu krijg ik nooit meer de opmerking ‘je zal wel weer ongesteld zijn’ naar mn hoofd en dat is heel prettig. Ik krijg respect van ze en ze helpen me als het nodig is. Heel veel liefs van mij.

    • Beste Anniek,
      Hé, wat een mooie manier van ermee omgaan! Wat dapper dat je er zo openlijk over hebt gepraat. Ik ben erg blij dat je het zo duidelijk hebt weten te maken dat je respect ontvangt. En daarmee heb je veel andere vrouwen ook geholpen. Dankjewel!
      Groetjes, Mireille

  2. Beste Mireille,
    Ik ben begonnen met de Mir methode omdat ik van mijn kalknagels af wilde. Hier zie ik na 4 weken al een duidelijke verbetering. Ook merk ik dat ik verbaal steviger in mijn schoenen sta en dus meer voor mezelf op kan komen. Maar het meest bizarre is denk ik mijn hormoonhuishouding. Ik ben 52 jaar dus zit wel in de overgangszone. Menstruatie kwam de laatste maanden onregelmatig, dan weer 6 weken en dan weer 3 weken ertussen. Ik ben altijd lang en hevig ongesteld geweest, met veel pijn. Maar nu ben ik al 15 dagen aan het vloeien met stolsels zo groot als een gebaksbordje, zo groot heb ik ze nog nooit gehad! Heb nu toch maar medicijnen (tranexaminezuur) van de huisarts ingenomen want ik kon niet meer op mijn benen staan, zo zwak was ik geworden. Eigenlijk had ik gewoon de natuur zijn gang willen laten gaan, maar ik hoop met de 2e zin alle troep ook weer zo snel mogelijk mijn lijf uit te krijgen. Ik hoop dat het nu snel over is en dat de volgende menstruaties een stuk beter zullen gaan.

  3. Dag Eveline, Mireille en Allen,

    Dank voor je duidelijke ‘schrijven’,Eveline,hierboven.

    Het lijkt me,dat het je ‘veel gekost’ heeft wat betreft verdriet,teleurstelling en

    veel meer…

    Maar mede veel wijsheid,hoop ik,lijkt me.

    Ook liggen de jaren van menstruele cyclussen al verschillende decennia achter mij,

    kan ik er een boek over ‘schrijven’ uit die tijd en nog gedurende jaaaren daarna…

    Betreffende hormonen en aanverwantheid-heden (een niet juist Nederlands

    woord hier gebruikend..)

    Daardoor al tientallen jaren uit diepe dalen geklommen ,middels holistische/mooie Mir-

    Methode vele zelf gezochte vormen/ mogelijkheden van gezondheidsbevorderende

    activiteiten.

    Financiële mogelijkheden waren er gelukkig.

    In de reguliere zorg,was indertijd ‘niets’ te verbeteren /te vinden,volgens

    specialisten.

    Als A verpleegkundige herinner ik mij nu nog geregeld cliënten ,die maar zochten en

    zochten in het reguliere circuit,helaas raakten ze steeds verder van huis…

    Als 67 jarige, ook al voel ik mij van geest niet zo,komen er nog steeds verbeteringen

    door,wat ik er voor deed en doe.

    Heel zware levensklus vind/ vond ik,maar…als positief einde van dit schrijven:

    Het heeft me ook VEEL gegeven/gebracht.

    En,ik zie het als:Dit heeft ‘mijn pad’ mogen zijn-en nog zijn.

    Veel liefdevolle gezondheid groeten gewenst Lucie

  4. Wat jammer is is dat menstruatie pijn en andere klachten rond om de mensturatie normaal worden gevonden. Je zou meer voor jezelf moeten kiezen of dingen doen waar je behoefte aan heb lees ik als advies.

    Echter als je het van de andere kant bekijkt noemen we het niet voor niks klachten en heeft niet elke vrouw hier last van. Vanuit de Chinese geneeskunde zijn er vele oorzaken van verschillende mensturatie klachten die ook verholpen kunnen worden.

    Dus mijn boodschap: blijf niet doorlopen met de klachten maar ga er mee aan de slag want het is helemaal niet nodig om pijn of andere klachten te ervaren tijdens je mensturatie.

  5. Beetje treurig dat er flink gelachen moet worden om mannen die pijn lijden en daarmee ze weg te zetten als aanstellers, als iemand met pijn serieus genomen moet worden dan is het helemaal niet grappig om dan een man te zijn lijden aan dezelfde pijn. Als je daar om lacht lach je ook jezelf uit en ben je zelf ook de aansteller die je op die man projecteert. Beetje treurig als dit nou die gelijkwaardigheid moet zijn die men bij de MIR-Methode voorstaat.

    • Beste Frank,
      Ik weet niet of het helpt, maar het gaat om pijn die mannen zichzelf bewust aandoen, om zich daardoor in te kunnen leven in vrouwen. Ik heb inmiddels begrepen dat het voor mannen wel lastiger te verdragen is, omdat ze niet weg kunnen van de pijn, wat hun natuurlijke reactie is.
      Groetjes, Mireille

  6. Ik las op een gegeven moment ergens dat 80% van je energie gaat naar dit proces van menstrueren, blijft er dus nog 20% over van wat je normaal aan energie hebt! Kun j e wel nagaan dat je daar moe en kriegelig van wordt.. Idd goed naar jezelf luisteren en zorgen!
    Groetjes,
    Fiona

  7. Lieve Mireille,

    Sprakeloos en met tranen in mijn ogen van herkenning schrijf ik dit bericht. Chapeau voor Peter, gisteren heb ik pas voor het eerst kennis met zijn werk gemaakt door jouw berichtje op facebook. Dat hij de menstruatiecyclus zo in kaart brengt en een manier gevonden heeft om zowel vrouwen en mannen duidelijk te maken wat veel vrouwen in meer of mindere mate maandelijks ervaren door het daadwerkelijk te ervaren. Ik heb zojuist het filmpje met Humberto Tan bekeken en een filmpje met Peter en met de studenten. Bij mij komt op dit moment alle pijn, onbegrip en verdriet en frustratie naar boven. Ik heb het allemaal meegemaakt, heel intens en pijnlijk met allerlei klachten, afwisselend in verschillende periodes. Tegelijkertijd heb ik altijd gevoeld als het nodig is dat ik dit ervaar en als daar ooit een kindje uit mag voortkomen dan zij het zo en dan doorsta ik het. En gelukkig is daar een prachtige dochter uitvoort gekomen (advies destijds vanuit het ziekenhuis, bij veel vrouwen zien we vaak dat de klachten na het eerste kindje verdwijnen; helaas is er sltijd een uitzondering op de regel, dat jasje past mij vaak). Ik heb heel lang gezegd dat ik geleefd werd door de hormonen en ook een aantal jaren dat het zelfs invaliderend was. Nu valt alles op zijn plek. Ik heb allerlei onderzoeken, therapieen ondergaan, zowel complementair waar ik een groot voorstander van ben, alles zo natuurlijk mogelijk als regulier. Zowel op het fysieke als het psychische vlak, dat laatste ook zowel regulier als compementair. Ik ben heel lang door gegaan en heb mijn leven zo lang mogelijk ‘normaal’ geleefd niet wetende wat ik nu weet hoe ons lichaam werkt, welke signalen het uitzendt om jou jouw weg te wijzen, hoe ziektes tot stand komen, wat de bedoeling daarvan is en hoe je alles voor je kunt laten werken en hele mooie dingen tot stand kunt brengen en je leven te leven zoals het bedoelt is en de regie weer in eigen hand hebben.

    Jouw werk Mireille heeft mij weer op dat spoor gezet nadat ik net drie weken daarvoor aan baarmoederkanker was geopereerd, gelukkig een succesvolle hysterectomie en geen verdere behandelingen nodig. Toch ging het na drie weken bergafwaarts en dankzij een lieve reikivriendin die mij behandelingen gaf gebeurde er iets magisch toen ze dat combineerde met de MIR-methode. Zelfs de vervroegde overgang als gevolg van de operatie waarbij al mijn vrouwelijke geslachtorganen werden verwijderd heb ik met verve doorstaan mede met behulp van de MIR-methode. Vanaf dat moment is alles in een stroomversnelling gegaan en de rest is historie.

    Ik heb labeltjes voorbij zien komen van PMS, CVS, dysmenorroe, endometriose (wat het achetraf niet was], poliepen, spastische dikke darm (is nu een mooiere woord) en nu zijn er nog zoveel nieuwe termen bijgekomen. Op een gegeven moment heb ik alle afkortingen overboord gehoord en ging ik zelfs twijfelen aan de CVS, waar ik notabene op ben afgekeurd en een wao-uitkering voor kreeg, en of het niet allemaal hormonaal was. In het alternatieve circuit (en daar kan ik boekdelen over schrijven)raakte ik uitbehandeld. Een moeder op de peuterzaal van mijn dochter, zelf homeopaat en antroposofisch huisarts zei:” Eveline dit kan toch niet langer, dit is geen kwaliteit van leven”. Zij had een bevriende gyneacoloog die veel resultaat boekte met het mirenaspiraal. Ik die never nooit zoiets in mijnl lijf wilde en met de anticonceptiepil had ik uiteindelijk ook alleen maar slechte ervaringen. Toen ik eindelijk de moed bij elkaar had geraapt om naar het LUMC te gaan voor het spiraal te gaan werd ik omgepraat om toch eerst de pil te gebruiken omdat dat beter zou werken voor alle andere klachten, de pms, de moeheid etc. altijd ook die moeheid waardoor ik dacht dat ik CVS had. Ik had daar mijn eigen theorie over, maar gaf de arts het voordeel van de twijfel. Veel bijwerkingen niet het gewenst resultaat. Uiteindelijk bleek in een poliep te hebben, wat misschien het overmatige bloedverlies verklaarde waardoor ik af en toe het idee had dat ik een rauwe biefstuk was. Na verwijdering even vermindering hevig bloedverlies dat was al heel wat, afgezien van alle andere symptomen. Maar het kwam terug, later bleek ik last te hebben van verdikt slijmvlies, ofwel hyperplasie zonder atypie wat een voorstadium kan zijn van kanker. Ineens werden de klachten serieus genomen door jonge vrouwelijke artsen die voorheen (in mijn beleving) weinig empathie toonden waarschijnlijk omdat zij dat zelf heel anders ervaarden. De keuze was baarmoederverwijdering of Hormenenkeur gevolgd door spiraal als de kuur zou aanslaan. Ik was toen net 42 ongeveer een leeftijd dat ze nog niet staan te juichen om zo’n operatie en ik al helemaal niet, het liefst totaal geen kunstmatige ingrepen in mijn lijf. Bvendien was mijn dochter net 6, geen ouders meer en weinig mensen om me heen, een gevolg van het leven dat wij leidden die kan ik nu vertellen totaal in het teken stond van mijn overleven met hormonen. De eerste twee kuren sloegen niet aan, gelukkig de derde wel. Vervolgens spiraal en dat zou voor 5 jaar goed zijn. In eerste instantie aanpassing en vervelende klachten. Veel vrouwen worden niet meer ongesteld, maar bij die catogorie hoorde Evelientje niet. Het ging gezellig door hoewel gelukkig vele malen minder maar waarschijnlijk nog erger dan Humberto Tan mocht ervaren. Tot na net drie jaar ik me ineens realiseerde dat ik weer veel meer maandverband nodig had en toen ging ik de molen in.

    Tijdens deze hele geschiedenis heb ik me aldoor zo alleen gevoeld. Gelukkig is mijn partner, zijn al mijn partners altijd heel begripvol geweest omdat ze zagen wat het met mij deed en hoe ik was als ik wel in topvorm was. Helaas was dat soms hooguit 4 dagen en dan kwamen de buien en de moeheid en het andere gedrag, de somberheid, het niet goed kunnen autorijden, naast de fysieke symptomen etc. Ik heb zo geprobeerd duidelijk te maken wat voor impact de menstruaties op mij hadden. Ik wist ook dat er veel onderzoek naar gedaan werd maar dat er nog zoveel onduidelijkheid over was. Dan nog dat zelfs sommige vrouwen nagenoeg geen last hebben van deze klachten en zich daar ook heel moeilijk in kunnen verplaatsen. Dus het was een ongelijke strijd.

    Na de baarmoederkanker en mede door het werk van Mireille is mijn kijk op gezondheid en welzijn zo anders en zoveel completer geworden. Ik zie de ziekte en overigens alle andere ziektes, klachten, symptonen als richtingaanwijzers. Wat wil mijn lichaam mij duidelijk maken. Zoveel is mij duidelijk dat ik niet kon voldoen aan de verwachtingen van de huidige maatschappij en dat ik mij een vreemde eend in de bijt voelde. Ik heb allerlei klachten/ziektes ontwikkelt (natuurlijk niet bewust) in mijn beleving, om niet overal aan mee te hoeven doen en om tijd te krijgen om kennis, inzicht en wijsheid te vergaren van wat de bedoeling is van ons leven hier op aarde. Ook heb ik methoden en technieken geleerd om de signalen van mijn lichaam op te pikken en te duiden, om om te gaan met stress en externe prikkels en op een constructieve manier mijn bijdrage te leveren aan deze wereld en een vervuld leven te leiden die in het teken staat van verbinding en harmonie met mezelf en mijn omgeving en mensen te inspireren om dat ook te doen en zo een mooiere wereld te creeeren voor ons allen. Ik weet nog niet precies wat de methode van Peter inhoudt maar ik geloof en ben erzelf een voorbeeld van dat als je je afstemt op de natuur en op jouw natuur en leert leven met de ritmes en in harmonie te zijn met jezelf en met je omgeving jij je mooiste leven kunt leven. Het gaat erom dat we zowel het vrouwelijke als het mannelijke wat een ieder in ons draagt weer gaan herkennen en erkennen en het de plek geven die het verdient. Een vrouw heeft niet voor niets een menstruatiecyclus gekregen. In andere culturen wordt daar ook heel anders mee omgegaan. Wij leven nu in een hoofdzakelijk verharde mannelijk maatschappij waar de vrouw heel erg haar best heeft gedaan aan het mannelijke te voldoen (ik realiseer me dat dit generaliserend is, het is geen veroordeling en ook niet iedereen over een kam scheren er zijn uitzonderingen en het is ook ons leerproces). Tegelijkertijd vinden er al zoveel veranderingen en bewegingen plaats om weer het evenwicht te herstellen tussen het mannelijke en het vrouwelijke, waarvan onze hele kosmos is doordrenkt. Dat is gaande, gebeurt en gaat nog beter en sneller als we ons daarvoor bewust inzetten. Voor alles een tijd heb ik intussen geleerd en niets valt te overhaasten want het Universum kent haar eigen regels en ritme. Verbeter de wereld begin bij jezelf begrijp ik pas sinds kort omdat ik een ontzettende pleaser was en een groot gebrek aan zelfvertrouwen had en niet het bewustzijn had dat ik nu heb ontwikkeld.

    Alles gebeurt met een reden en ik weet waarom ik deze weg mocht gaan. Dit verhaal is dan ook niet om angst te zaaien onder vrouwen want een menstruatiestoornis eindigt niet zomaar in baarmoederkanker (wat overigens weer een uitzondering is voor vrouwen op mijn leeftijd 45 toen de diagnose werd gesteld en niet behorende tot een risicogroep). Er is leven met en na kanker en gelukkig hoeven we dat ook niet allemaal te ondergaan. Ik geloof oprecht dat heel veel zo niet alle ziektes ons iets duidelijk willen maken. Ons fysieke lichaam is maar een klein onderdeel van ons totale lichaam (mentaal, emotioneel, astraal). Dit komt ook steeds meer uit onderzoek naar voren. Ook hoe we onze gezondheid kunnen beinvloeden door bepaalde dingen te doen of te laten, van voeding, tot beweging, tot stressvermindering, het elimineren van toxische invloeden, van relaties tot schoonmaskmiddelen. Alle delen waaruit ons lichaam is opgebouwd werken nauwkeurig op elkaar in en met elkaar. Als we daarnaar leren luisteren, en dat is voor iedereen mogelijk en soms kun je daarook hulp bij krijgen en leren hoe we op een harmonieuze manier met onszelf, onze omgeving en de natuur leren omgaan, dan ontstaat er een hele nieuwe wereld. Een wereld waar zoveel mensen al zo lang naar op zoek zijn en naar hunkeren. Zoals Mireille heel vaak roept we zijn er nog maar een heel klein stukje van verwijderd en dat klopt. It’s just a thought away. Dank je Mireille en Peter en al die anderen die zich op allerlei manieren inzetten om mensen bewust te maken. Het gaat er in mijn beleving ook om dat jezelf leert wat je kunt doen om je fysieke lichaam zo goed mogelijk te onderhouden en te ondersteunen, mijn moeder riep ten slotte altijd al: “ zorg goed voor je lichaam want je zieltje zit erin” en tegenwoordig hoor je vaak dat het lichaam het voertuig is.

    Verder wil ik nog vermelden dat ik mij ondanks de baarmoederverwijdering nog nooit zo vrouwelijk, krachtig, zelfbewust en zelfverzekerd heb gevoeld als nu. Mede dankzij de MIR-methode weet ik waarom ik hier op aarde ben en wat ik te doen heb. Daarvoor had ik altijd een onbestemd gevoel. Ik wist dat ik iets te doen had maar niet wat en niet hoe, ook heel erg gehinderd door mijn gebrekkige gezondheid. Nu weet ik dat ik dat allemaal mocht ervaren, doorleven en transformeren om zo anderen te mogen inspireren.

    Ik hoop van harte dat nog veel meer mensen de handen ineen slaan, voorbij de eigen technieken en methodes en dat er vele samenwerkingsverbanden en netwerken mogen ontstaan , naast die er al zijn, om zo zoveel mogelijk mensen in alle lagen van de bevolking van jong tot oud te bereiken en ze te laten weten en te leren dat je uiteindelijk zelf de regie over je eigen leven hebt en dat je tot magische dingen in staat bent waarbij het zelfherstellend vermogen van het lichaam het topje van de ijsberg is. Let’s make this world a better place. Liefs Eveline

    • Ik lees in de reactie over schoonmaakmiddelen Ik zou iedereen willen vragen zo min mogelijk chemische schoonmaakmiddelen te gebruiken en verf voor haren die van natuur nog erg mooi zijn.Het afvalwater moet allemaal weer gezuiverd worden

    • Beste Eveline,

      Hartelijk dank voor je prachtige en krachtige verhaal. Heel veel herken ik daarin, blij dat je het hebt willen delen met anderen.

      Liefdevolle groetjes, Gerda

  8. Beste Mireille,
    Niet alleen menstruatie pijnen zijn een vrouwen ding.
    Maar de overgang kan nog erger zijn, hitte aanvallen, elke dag verstoorde nachten… jaren lang … tot chronische oververmoeidheid aan toe… dat is maandelijks … maar dagelijks … ook dit wordt slecht erkend door de maatschappij

    Met liefdevolle groet Laura

    • Dit was mijn gedachte ook 😉 Ik stuit op veel onbegrip en mij wordt het gevoel gegeven dat ik me aanstel terwijl ik weet dat ik dat niet doe. Maar hoe leg ik de chaos in mij uit of hoe ga ik ermee om? Dit duurt nu al twee jaar… Ben er zo moe van…

  9. Beste Mireille,

    Door de MIR methode ben ik eindelijk verlost van het opgeblazen gevoel en pijnlijke borsten voorafgaand aan mijn menstruatie. Ik kan nu weer verdragen dat de kinderen op schoot tegen mijn borsten aangeleund zitten zonder dat ik verga van de pijn. Menstruatie is lichter. Minder buikpijn. Minder PMS klachten.
    Bedankt voor het verspreiden van deze eenvoudige maar doeltreffende methode!!

    Groetjes Addy

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

* Vul alleen je voornaam in!

P.S. Je reactie zal niet meteen zichtbaar zijn op de website, omdat die eerst door ons gelezen wordt. Soms kan dat even duren wanneer we veel reacties ontvangen. Let op! Persoonlijke gezondheidsvragen worden niet beantwoord. Stel deze aan een MIR-Methode begeleider. Hartelijke groeten, Team MIR-Methode.