68. Neem jij al wat vaker je rust?
Geleefd worden, jezelf voorbij lopen, het is heel menselijk. En heel onwenselijk. We kunnen er wat van, wij bezige bijtjes! Veel hooi op de vork nemen. In het Engels zeggen ze: ‘Een grotere hap afbijten dan je kunt kauwen.’ En ja, zie dat maar eens vol te houden! We kennen in Nederland ook een mooi spreekwoord: ‘Ledigheid is des duivel’s oorkussen.‘ Ik moet zeggen dat ik lang niet begreep wat leegheid te maken had met de duivel z’n oor kussen, maar ik begreep wel wat ermee bedoeld werd: zitten is luiheid, niks doen is verboden. Je bent een schande voor de mensheid als je luiert! Zoiets.
Moet je van jezelf altijd iets nuttigs doen?
Altijd in de weer zijn. Zitten? Geen tijd voor! En als je eindelijk even zit, sta je met 2 minuten alweer op. Geen rust in je ‘donder’ hebben. Het geeft een jachtig leven in de overtuiging dat het goed is dat je veel werk verzet. Tjonge jonge, wat was ik druk vandaag en je ploft intens moe op bed. Op weg naar de volgende overvolle dag.
Ben je op weg naar een burn-out?
Lukt het je niet om jezelf uit dit circus te trekken, dan hol je door totdat je volledig uitgeput bent en je een burn-out hebt gecreëerd. Je wacht net zolang tot je een alibi hebt om te mogen uitrusten. Zo leefde ik tientallen jaren lang. Toen ik de MIR-Methode had uitontwikkeld was ik intens moe. Ik kón niet meer. Maar uitrusten? Nee, hoor. Gewoon doorgaan. Ik ontwikkelde een hoest en die hoest bleef hardnekkig. Net zolang tot ik een longontsteking ontwikkelde. Toen ik van de huisarts hoorde dat ik toch ècht antibiotica moest gaan slikken en ik het recept in handen kreeg, viel er pas wat van me af. Ik kwam thuis, wapperde met het recept en zei bijna vrolijk: “Ik heb longontsteking!” en ben in bed gaan liggen. Zes volle weken lang. En ik genóót van alle rust! Wat was ik doodop en wat heb ik veel geslapen. Achteraf besefte ik pas dat ik dit allemaal zelf zo had gecreëerd en zag ik hoeveel ik op mijn man heb geleund al die tijd. En hoe dit allemaal niet nodig was geweest, als ik maar op tijd mijn ‘ledigheid’, mijn luiheid had genomen.
Is het slecht om lui te zijn?
Want luieren is niets anders dan uitrusten. Een moment voor jezelf nemen. Tijd nemen om bij te komen. Stil zijn om nieuwe inspiratie te ontvangen. Wat dacht je dat vrouwen doen die handwerken? Die verzamelen al hun energie om weer tot zichzelf te komen. Wat doen mensen die een boek lezen? Die zijn volledig geïnspireerd bezig en voeden hun energie. En wat doe je als je op de bank zit en voor je uit staart? Ook dan zorg je heel goed voor jezelf. Je ordent gedachtes, laat de buitenwereld even buiten. Je laat je lichaam rusten en daarbij ook je zintuigen! Je oren, je ogen, je stem krijgen rust. Dit is geen luiheid, dit is bijtanken, tot jezelf komen, jezelf gezond houden!
Wat is er met ‘luie’ mensen?
Daar komt nog bij dat ik niet geloof in luie mensen. Volgens mij bestaat dat niet. Ik ken wel mensen die niet in actie komen. Die veel op de bank zitten, geen stappen zetten in hun leven, hun tijd doorbrengen met dingen doen die hen niks brengen: tv kijken, eindeloos zinloze videogames doen (Angry birds), maar ik zie dat niet als luiheid. Deze mensen zijn vergeten hoe waardevol ze zijn en vergeten daardoor hun missie te leven.
Wat gebeurt er met je jachtige leven als je de MIR-Methode doet?
Voor mensen die maar doorhollen, geeft de MIR-Methode langzaam maar zeker het signaal om rustiger aan te doen. Meestal ga je je dan de eerste weken ontzettend moe voelen. Net zolang totdat je gaat zien dat je rust nodig hebt.
Dat zit vooral in stap 3 ‘Vader loskoppelen. Moeder loskoppelen’. Welk voorbeeld gaven je ouders? Waren het harde werkers die nooit stil zaten? Gaven ze je opdrachten als je net een boek open sloeg? En wat zeiden ze tegen je? Kreeg je commentaar als je luierde? De meeste ouders zijn opgegroeid in een generatie waarin het hard werken was voor het dagelijks bestaan. Het opbouwen van het land na de tweede wereldoorlog, het bikkelen voor het onderhouden van een gezin, zonder de moderne huishoudelijke apparatuur van nu.
Door het doen van stap 3 koppel je de invloeden van je ouders los. Je krijgt meer respect voor wat jij nodig hebt en accepteert dat het nodig is om pauzes te nemen. Langzaam maar zeker komt er een innerlijke rust vrij. En als dat heerlijk uit het raam staren is, een tekening samen met je peuter maken, of op je hurken zitten bij een paddenstoel, dan is dat zo.
En jij, neem jij al wat meer je rust? Op welke manier? Vertel het me hieronder! Dankjewel!
Met de toets ‘End’ op je toetsenbord spring je meteen naar het invulformulier. Persoonlijke vragen graag stellen aan een MIR-Methode begeleider!
Ik wens je toe dat je een fijn actief leven hebt, afgewisseld met heerlijke pauzes en luiermomenten!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Reacties
68. Neem jij al wat vaker je rust? — 96 reacties