66. Doe de toets van goedkeuring.
De MIR-Methode heeft veel effect op je innerlijke wereld. Je gooit oude ballast weg en poetst belemmeringen weg. Dat zorgt ervoor dat je je minder tegen gehouden voelt door je oude patronen. Een van die patronen is dat je rekening houdt met anderen. Soms merk je dat aan hoe je je gedraagt als iemand op bezoek komt. Word je al zenuwachtig bij de gedachte dat het bezoek komt? Ga je ineens extra opruimen? Was vouwen? Gauw de afwas wegwerken. Is de tuin wel netjes genoeg? Heb ik nog vlekken in mijn kleren? Zitten de haren van de kinderen wel netjes? Eigenlijk hadden ze naar de kapper gemoeten, maar daar is nu geen tijd meer voor…
Wat doet commentaar met je?
Bezoek! Stress! Ik hoor het vaak om me heen. Snel, opruimen! Het schijnt hardnekkig te zijn. Je blijft zenuwachtig als er bezoek komt. De oorzaak daarvoor moet je in je kind-tijd zoeken. Ouders die kritisch waren, die altijd commentaar gaven, maken je als kind zenuwachtig. De angst het fout te doen, afkeuring te krijgen is dan groot en blijft onbewust in je systeem zitten.
Kindje plagen
Wat ik nooit begrepen heb, is waarom kinderen extra nette zondagse kleren aan kregen. Dan was er bezoek bij de grootouders en na het verplichte stil zitten en de volwassenen laten praten, mocht je buiten gaan spelen. Maar ja, buiten is er viezigheid: modder, regenplassen of van dat heerlijke groene spul op boomstammen. En ja, wat was dan de ontvangst als je met vieze kleren weer binnen kwam? De reactie die je toen van je ouders kreeg, is allesbepalend voor je leven. Plus de manier waarop jij daarop hebt gereageerd. Heeft het je het gevoel gegeven dat je beter niet op avontuur kunt? Dat het niet goed is als je vies wordt, fouten maakt? Zorgt het ervoor dat je nog weinig durft te ondernemen? Je handen liever niet vuil maakt? Liever maar nergens aan begint?
Toets van goedkeuring
Hoe weet je of jij nog vrij bent, of dat je je laat inperken door anderen? Dat weet je aan hoe je je gedraagt als er bezoek komt. Toets jezelf aan deze antwoorden:
1. Trek je je er niks van aan wat ze doen?
2. Ga je ineens alles op orde maken?
Als je nerveus wordt en je best doet je dagelijkse rommel weg te werken, dan ben je nog altijd bezig om goedkeuring te krijgen van je vader of moeder! Trek je je er niks van aan en voel je je volledig vrij om te laten zien hoe het er bij jou uitziet, aan toe gaat, dan is er veel innerlijke vrijheid, omdat je jezelf goedkeurt!
Bevrijding met de MIR-Methode
Dagelijks veel commentaar en kritiek krijgen van je vader of moeder zorgt ervoor dat je voortdurend getraind wordt in het ‘opzitten en pootjes geven voor anderen’. Het maakt dat je minder snel beslissingen neemt als de ander het niet met je eens is. Wat zou hij/zij ervan vinden? Het houd je afhankelijk. De MIR-Methode zorgt ervoor dat die afhankelijkheid langzaam maar zeker uit je systeem gaat. Het geeft je innerlijke bevrijding.
- Dat komt uiteraard door stap 3 ‘Vader loskoppelen. Moeder loskoppelen’, zoals je vast al had bedacht.
- En het komt ook door stap 7 ‘Basisbehoeften aanvullen’. Dan wordt de basisbehoefte ‘Goedkeuring’ aangevuld. Dat zorgt ervoor dat het innerlijke gemis aan Goedkeuring wordt aangevuld en je voortaan jezelf goedkeuring geeft.
En hoe bevrijdend is dat! Dat je tegen jezelf zegt: “Ik ben zo al goed genoeg!” Of: “Ik heb het goed gedaan.”, “Ik heb deze beslissing genomen en ik vind het goed zo.” En het doet je niks meer dat een ander commentaar op je heeft. Het is zijn/haar mening en het heeft niks met jou te maken! Pure bevrijding!
En jij? Merk jij al dat je door de MIR-Methode minder last hebt van het commentaar van anderen? Keur je jezelf nu goed? Laat het me hieronder weten. Dankjewel!
Met de toets ‘End’ op je toetsenbord spring je meteen naar het invulformulier. Persoonlijke vragen graag stellen aan een MIR-Methode begeleider!
Ik wens je toe dat je in volle vrijheid kunt leven, los van het commentaar van anderen!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Dit is weer een leuke.. ik heb nog steeds het huis graag netjes als er bezoek komt, maar de boodschap daarachter is nu anders dan vroeger. Dat komt door een uitspraak van een oud-lerares waar ik INTENS veel aan heb gehad: “huishouden is houden van je huis.” Dat zorgde er bij mij voor dat huishouden (opruimen en poetsen) heel erg ging voelen als fijn zorgen voor mijn eigen stekkie. Ik vond het prettig om mensen zich welkom en op hun gemak te laten voelen.
ik kan nooit spontaan mijn gevoel volgen,omdat mijn vertand altijd wel een reden geeft waarom het anders moet. ik word daar erg moe en onzeker van.
Die verwachtingen van anderen …… pffffsoms moe van te worden. En dan ook nog eens de woordkeuze van sommigen. Sommigen verwacht vanalles maar als ik anders besluit dan zijn ze geïrriteerd en zeggen sommigen: je hebt een keuze. Ja klopt. Die heb ik ook gemaakt maar dat is niet hun keuze. Het bevrijd mij aan de ene kant dat ik mijn eigen keuzes maak en aan de andere knaagt het aan mij omdat er zo over me wordt geoordeeld omdat het niet zo gaat als zij willen. Dan ben ik de lastige persoon. Moet je dan sommige dingen dan maar doen om de lieve vrede te bewaren? Lastig lastig. Vooral als het om familie gaat. En nee het is geen egoisme van mij maar wel overwogen beslissingen/keuzes waar een ander anders overdenkt omdat zij vinden dat dat normaal is.
Hallo Mireille
ik wil hier ook wat op zeggen, heel interessant, veel herkenbaar
Troep bij een ander, is niet mijn verantwoordelijkheid, troep bij mij is niet de verantwoordelijkheid van mijn bezoek, loslaten maar.
Als we gaan (ver)oordelen dan stijgen we op in de fontein en laten we het onszelf slecht gaan.(boek “De fontein” van Els van Steyn) familieopstelling
heel interessant.
Ik heb eens gelezen ” kom je op bezoek je bent welkom”, kom je voor mijn huis maak dan eerst een afspraak.dit is een hele mooie uitspraak en ook juist
Kom voor een fijne babbel, niet voor de rommel te aanschouwen;
Ja het getuigt wel van enig respect naar je bezoeker(s) toe dat je huis
wat netjes is, het is gewoon gezellig netheid, dat wel, maar het bovenstaande vind k ook waarheid.
wat ik wel had vroeger, dat ik dan altijd zin heb om te gaan opruimen
als ik ergens kom met veel rommel, meestal schiet ik dan thuis weer in gang,ik vind dit nogal grappig van mezelf,ik denk dat het wel beledigend zou kunnen overkomen als ik bij hen moest beginnen opruimen, maar ook kwetsend,
Ja oordelen over iemand kun je pas als je alles weet van die persoon, en het is juist dat we zo bitter weinig weten over mensen, iedereen heeft
wel een masker opzitten, en als je iemand anders veroordeelt veroordeel je ook jezelf,dikwijls is het iets in jezelf dat je projecteert op de ander(dikwijls onbewust)
Laat bij de ander wat van hen is, (lot), bekijk je eigen lot(verantwoordelijkheid)
Ja kritiek kan je erg raken, ik vraag me nu eerst af, is die kritiek terecht(want soms zien anderen wat je zelf niet ziet) kan ik er iets uit leren,voor ik het als waar aanneem, dan wordt ik minder gekwetst omdat ik het niet toelaat,
soms is het als ik een oordeel heb over rommel bij een ander, kijk ik verder, heb ik kritiek omdat ik ,het bij mezelf herken , iedereen heeft zijn eigen regeltjes,punt, en ik wil ook respect voor mijn regels, waarom zou ik dan geen respect hebben voor een ander.
Iemand had een reactie over huid, hormoonzalf, dit kan ook een disbalans zijn van je hormonen (boek “Het energieke vrouwen voedingskompas” van Marjolein Dubbers)
ook een heel goed boek, vooral voor vrouwen, voeding speelt een heel belangrijke rol website http://www.energiekevrouwenacademie.nl
Kritiek van anderen heeft geen betekenis voor ons, alleen als we er betekenis aan geven.
Ik doe de MIR-Methode nu ruim 2 jaar en voel steeds meer innerlijke vrijheid.
Mijn zelfvertrouwen is toegenomen, waardoor ik onlangs bij een ontmoeting met een vriendin, die ik al 50 jaar ken me bij een hele nare opmerking van haar niet in het nauw gedreven voelde en rustig heb gereageerd vanuit mijn perspectief. Onze vriendschap was wat mij betreft al tanende ( wij zijn heel verschillend) en bij die laatste ontmoeting bemerkte ik hoe respectloos ik benaderd werd, misschien al vele jaren; ik voel me nu sterk genoeg om de banden te verbreken.
Ik ben op een leeftijd waarop de meeste mensen gesetteld zijn,, een fraai huis hebben, een goed inkomen,maar omdat ik een nogal avontuurlijk leven heb geleid, (in verschillende landen gewoond) heb ik dat niet. Dus als ik mijn broer en schoonzusje uitnodig om voor de eerste keer bij mij te komen lunchen, dan ruim ik mijn eenkameretage inderdaad op, veeg en dweil zelfs het trappenhuis, meer zo van: wat moet zij (schoonzusje) anders van me denken? (Want zijn wonen in een fraaie doorzonwoning, heel smaakvol ingericht, tweeverdieners). Ik heb geen afkeuring geinternaliseerd van mijn ouders, die hebben me altijd vrij opgevoed, niets van opzitten en pootjes geven, dus dat is het niet. Het is meer een gevoel van ‘maatschappelijk mislukt zijn’, niet de financiele status bereikt hebben die teenwoordig gewoon lijkt te zijn. Benieuwd of iemand dat herkent.
Hallo Chava,
Ik herken wel je gevoel, maar ben er inmiddels wel achter dat ik liever in een situatie kom voor het opruimen , dat is de werkelijkheid, geen opsmuk, ik deed dat in het verleden ook. Weet dat er overal ‘iets’ is, ben blij met je reis, cultuur en levenservaring in plaats van een financiële buffer, groot huis of uiterlijke status!
Ik wens je nog veel geluk zonder opsmuk,
Liefs Dorrie
Ja ik kreeg commentaar omdar ik de kaart leg.
We waren in onze vriendinnen groep.
Ik wachte tot de neiging voorbij ging om me te verontschuldugen????
Inplaats daarvan zei ik
Wat hebben we toch een lange mooie vriendschap.
Sloeg nergens op en vreemd genoeg stopte zij ook.
Er ging een duim omhoog aan de andere kant van de tafel.
Maar terwijk alles fout liep die morgen,trein kwam niet,tram ging iets fout dacht ik yesssss dit is top van mijzelf.
Gister was ik jarig.
Zij moest nog in de app maar had mij geblokkeerd.
Ik zei als je er in wilt deblokkeer mij dan.
Belde mij
O wat deed ik naar!!!
En wat heb ik het er moeilijk mee gehad.
Nee ik wuifde het niet wegmaar zei
Waarom heb je dan niet eerder gebeld?
Ben trots op hoe ik het aangepakt hebt.
Wij mochten nooit tegenspreken.
Lieve Mireille,eerst en vooral hartelijk dank voor de gratis kaartjes die ik snel heb ontvangen ,mijn bevinding op de MIR-Methode is niet in woorden of zinnen te vertellen maar zit gewoon in heel mijn systeem het gaat soms knap lastig maar na een tijdje voel ik me telkens beter en beter en word ik steeds meer mezelf begrijpen DANKJEWEL hiervoor liefs een reisgezel❤️
Hallo Mireille.
Het gaat een stuk beter met mij .Maar ik ben er nog lang niet.Maar ieder geval heel hartelijk dank ,voor alles. Over 2 weken ga ik naar een MIR-Methode begeleider.En dan hoop ik dat het sneller gaat
Groetjes en nogmaals dank ik heb al een hoop geleerd van je Riet.
Bedankt 🙂
Toeval of niet ..vaak als ik ergens mee zit, komt er een artikeltje over. Vannacht onrustig geslapen omdat er over een paar dagen eters komen terwijl dat vanwege mijn achtergrond een hele normale zaak is. En waarom? Omdat één persoon voor de eerste keer komt. De anderen hebben mijn “eten” altijd gewaardeerd. Mijn leeftijd doet niet ter zake, onzekerheid blijft toch af en toe om de hoek kijken.
Hallo Mireille, Ja je wilt je altijd beter voordoen dan je denkt dat je bent dus alles moet netjes zijn, perfect en schoon. ik ben er 75 voor moeten worden om in te zien dat dat een masker is wat jeuiteindelijk van je ouders mee hebt gekregen. Het loslaten begint nu te komen.
Dankjewel voor het inzicht, Thieu
Hoi Mireille ,
Ik merk dat ik mezelf betrap dat wanneer ik het een ander weer naar z n zin wil maken en dan corrigeer ik mezelf weer.
Gelukkig voel ik me niet meer schuldig en kan ik het los laten.
Wat me opvalt van mezelf is dat ik ja beetje raar om te zeggen veel winden laat. Heb eigenlijk van klein af aan altijd pijn in mijn buik en spanning hoopt zich vrij makkelijk op in mijn buik en nu kan ik dat laten gaan. Vroeger was dit een schande,, maar nu denk ik alleen maar aan mezelf zo apart.
Groet, Silke
Dag Mireille, ik lees vaak je artikels en herken mij er vaak (deels) in. Dit artikel over goedkeuring is echt iets wat mij dagelijks (soms onbewist) triggert en waardoor ik mijzelf moeilijk kan/durf goed te keuren. Dit is een wederkerend verhaal en ik haal mij hierdoor zelf telkens onderuit… Omdat ik mijzelf moeilijk goedkeur duurt het vanzelfsprekend lang voor ik terug uit mijn dal kan klimmen en mijn eigen lichtje in mijzelf durf/kmag/kan aansteken… Hoog tijd om die spiraal te doorbreken en opnieuw met de MIR-Methode te starten (en ook vol te houden, want als je je goedvoelt dan laat ik dit achterwege… Het zou een’ritueel’ moeten worden zoals ’tandenpoetsen’ 😉 )! Ook is dit een bewustwording naar mijn kinderen toe en te beseffen hoe ik reageer, voorzicht te zijn met ’te (be/ver)oordelen’, ze zijn goed zoals ze zijn ook al loopt iets fout, heb ik een totaal andere mening of ben ik niet akkoord met hun beslissingen… Hartelijk bedankt voor deze oog-opener!
SaarA
Goedemorgen,
Wat mooi be- en omschreven SaarA, jou reactie op goedkeuring ! Zo herkenbaar en te weten dat ik niet alleen daar in sta, vooral met opgroeiende kinderen … hoop voor hen dat ze Happy met zichzelf kunnen zijn en die goedkeuring helemaal niet nodig hebben…de energie die je daarmee verliest zou je zoveel meer en beter kunnen gebruiken ..,
Fijne dag,
Elisabeth
Wat een geweldig goed voorbeeld Mireille. Ja daar heb ik zeker last van. Onzekerheid als er mensen in mijn huis komen. Ik ben me dat ook zeer bewust. Het wordt wel beter maar er is nog een hoop te doen in dit opzicht. Het is een vervelend gevoel dus reden genoeg om door te MIRren want het helpt zeker. Ik ben al 61 en wil zo langzamerhand af van deze onzekerheid.
Goedemiddag Mireille.
Kan de MIR methode ook werken voor mijn man? die heeft veel meegemaakt de afgelopen 10 jaar kanker overleefd vele chemokuren bestralingen.beenmergtransplantatie van een donor maar hij heeft nu zoveel bijwerkingen slecht lopen 10 cm gekrompen waardoor kromme rug hij wil de prednison afbouwen maar komt niet onder de 10 mg als hij minder gaat hij is al zo moe maar dan echt doodmoe dus we zijn nu 2 weken bezig met de MIR methode
Beste Joke,
Ja het kan hem helpen. Het is een kwestie van uitproberen. Ik wens jullie beiden veel geluk en toenemende gezondheid!
Groetjes, Mireille
Ik ben nu zo’n 2 maanden bezig met de Mir methode, aanvankelijk voor mijn rugklachten (post operatieve hernia klachten) en om meer liefde voor mezelf te ontwikkelen. Wat ik gemerkt heb, is dat ik sindsdien heel veel water drink, veel dorst heb, en veel zweet, hoewel dat nu minder is. Ook werd ik me (weer)bewust van het feit dat ik altijd zo mijn best doe om het anderen naar de zin te maken. Ik besloot bij het bezoek van een vriendin om eens niet het huis op te ruimen, maar gewoon mezelf te laten zien. En haar viel het niet eens op. Ik kon mezelf weer een hoop stress besparen dus. Daarnaast kreeg ik ook veel tintels in mijn benen en voeten en ben toen naar een begeleider gegaan, omdat ik me zorgen maakte. Uit de persoonlijke test kwam heel duidelijk naar voren dat ik mezelf mag aanvullen met goedkeuring.Ik dacht dat ik mijn verleden al aardig helder had en verwerkt, maar er komt nu toch weer oud zeer omhoog, wat kennelijk heling nodig heeft. Het mooie aan deze methode is dat het op onbewust niveau doorwerkt. Ik voel me steeds een beetje krachtiger worden en durf/probeer steeds meer voor mezelf te kiezen. Heftig en spannend, maar ook een mooi proces.Ik hoop dat mijn rugklachten uiteindelijk niet meer nodig zijn om mij te helpen mijn weg naar zelfheling / zelfliefde te bewandelen. Mireille bedankt voor het vrij delen van deze methode en voor het plaatsen van de altijd interessante artikelen! Ik beveel het mensen in ieder geval aan!
Ik kan nog slecht tegen commentaar, terwijl ik tegen mezelf zeg dat ik me er niets van moet aantrekken. Het zorgt er wel voor dat ik oogmigraine heb. Maar ik heb middels een brief het van me af geschreven en hoop hierdoor rust te krijgen. Ik moet nog wel leren om meer voor mezelf op te komen.
“missie verduidelijken”.
Mooi gezegd, mireille maar wat ik mis in het verhaal is : dat het ook heel fijn is om het mooi te maken bij een bezoek uit respect en waarding voor de mensen die bij je komen. Het gevoel van fundamentele goedheidheid je bent goed zoals je bent hoeft zich altijd te uiten in de boel de boel te laten als er bezoek komt.
Hai M.,
Ja, daar heb je ook gelijk in, hoor! Dat heb ik in dit artikel niet veel aangeraakt. Ik geloof erin dat iedereen daar meestal al z’n best voor doet 😉
Groetjes! Mireille
Hier ben ik het helemaal mee eens. Als mensen onverwachts komen moeten ze het maar nemen zoals het is. Dan laat ik alles liggen, en ga gezellig met ze een kop koffie drinken. Maar als ik weet dat er bezoek komt, wil ik ook dat ze zich welkom voelen. En de meeste mensen voelen zich toch wat ongemakkelijk in een huis waar overal rommel ligt. Het ze-moeten-moeten-me-maar-nemen-zoals-ik-ben kan ook te ver doorslaan. en inderdaad, uit respect voor de ander, en niet omdat ik op goedkeuring zit te wachten, doe ik dan de moeite. Ik heb dit ook al zo gedaan, toen ik de MIR nog niet gebruikte, maar toen was het nog meer vanuit het denken. Tegenwoordig komt het ook vanuit mijn eigenwaarde, het respect voor wie ikzelf ben, en dat is een fijn gevoel!
Lieve groeten, Coby.
Ik ben heel blij met de mir methode.Ik heb een tamme kip jawel en ze loop in en uit huis. Commentaar “bah wat onhygienisch”. Gevolg, kip gauw naar buiten bij bezoek. Nu? Je raadt het al, ze blijft lekker in en uit bij bezoek!!!En ze geeft me lekkere eitjes en heeft een heel fijn leven. Er verandert veel in mijn leven en heb er veel voordeel bij. Heel erg bedankt.
beste Mireille,over bezoek gesproken: welk bezoek? We laten toch geen willekeurig iemand in ons huis? We maken toch geen afspraken omdat het zo hoort. Graag of niet, of proberen we toch van harte mensen uit te nodigen/ontvangen, en dat betekent eerlijk zijn met jezelf en anderen. Dan krijgt het bezoek een ander karakter, en als je gaat opruimen dat doe je als een vorm van respect om het bezoek blij te maken, want het is fijn te vertoeven in een schoon en opgeruimd omgeving. Dus geen stress maar voor de juiste prioriteit kiezen. Zondags kleren? Reinheid en schoonheid peppen op, waarom het niet doen voor anderen ( en voor jezelf)?Als alles tegen elke logica is dan moet je een andere keuze maken. Als je gaat sporten, het is gebruikelijk daarna je op te frissen en andere kleren aan doen. Waarom niet als je naar je ouders gaat? Zondags kleren en speel kleren !!En moeten kinderen altijd met modder spelen? Kunnen ze geen 2 uurtjes met oma en opa wat kletsten of knutselen? En van oma en opa genieten?Neen? Dan is er werk aan de winkel voor grootouders of de ouders. Ja…Mogelijkheden zat zonder in de stress te vallen en toch trouw aan jezelf blijven.Liv
Ja, een leuke reactie waarmee ik het eens ben. Ik heb meestal een opgeruimd huis, omdat ik dat zelf fijn vindt, dus hoef niet extra veel te doen voor visite.
Een gezellig huis hoeft niet overdreven opgeruimd te zijn, dan heb je de indruk dat er niemand leeft, maar overal troep vind ik persoonlijk heel ongastvrij en ik zou dan niet terug willen. En gezellig aangekleed hoort bij gastvrijheid en is een soort eerbied voor de gast.
Ik vond het heerlijk naar oma te gaan en haar schoolliedjes te zingen en overal in huis kijken met vrijheid, ik was gewoon aangekleed
Sorry, mijn antwoord was nog niet klaar.
Ik was gewoon aangekleed als ik naar miin oma ging en ik was heel blij als ik wel een mooie jurk aan mocht. Verder hield ik niet van in modder spelen.
Ik vond het altijd een feest naar haar te gaan, want ze woonde niet dichtbij ons en ik heb het over de jaren van 1952 en verder.
Ja Liv en Ada, daar ben ik het volkomen mee eens. Mijn huis is altijd min of meer opgeruimd, omdat ik dit zelf prettig vind. In troep leven, vind ik ongezellig en zonder extreem opruimen ook weer. Ik leef en kan een stapel boeken hebben liggen zonder die op te bergen. En ja, ik vind het ook een respect voor de mensen die komen. Een opgeruimd huis geeft rust ook. En ik kleed me aan met iets wat ikzelf leuk vind.
Ik had gewone kleding als ik naar mijn oma ging, en soms een mooie jurk, wat ik dan fantastisch vond en ik zong ook schoolliedjes aan mijn oma en hield ook niet van in de modder spelen. Maar dit zijn ook weer herinneringen van 1956/1958. Het leven was toen zo anders.
Maar eerlijk gezegd, als ik bij mensen kom, waar het grote troep in huis is, dan ben ik geen zin om daar weer terug te komen.
Lotje
Commentaar ik kan daar alleen goed tegen als die gegrond is en waar is.
Anders maak je me razend.
Ik heb in mijn leven veel kritiek en commentaar gehad die nergens op sloeg door mensen die mij niet eens kennen. Gewoon bam…vooroordeel en geluisterd naar achterklap, dat dan voor waarheid aannemen en dan dat aan mij weer terug koppelen.
Ik zelf kan en mag me niet verdedigen, want dan ben ik brutaal en moeilijk in de omgang, en ben ik degene die niet tegen kritiek kan.
Deze zogenaamde opbouwende en voor de waarheid gehouden profiel van mij wordt opgeslagen in een dosier en aan andere werkgevers doorgespeeld. Zo sta je dan bekend en wordt het solliciteren moeilijk gemaakt.
Toch vreemd dat ik op een gegeven moment moest aanhoren van een collega , ik merk niets vreemds aan jou!
Mensen kijk eerst naar jezelf en oordeel alleen als je iemand echt heel goed kent. Zo maak je iemand kapot.
Beste Eline,
Ja, dat is bijzonder zwaar. Ik weet wat je bedoelt en ik denk dat ik hier nodig eens een artikel over moet schrijven. Een vriendin van mij zei van de week dat een relatie van 20 jaar met een paar kleine zinnen kapot gemaakt kan worden. Vooral het voor waar aannemen van de roddel en achterklap, vind ik een merkwaardig fenomeen!
Ik wens je heel veel sterkte met veel mensen die ECHT naar je kijken.
Veel geluk!
Mireille Mettes
Ik wil je hartelijk danken voor je lieve en meelevende reacties die ik van je heb gekregen als ik ergens een reactie op plaatste.
Volgens mij voel jij echt aan wat ik of de andere bedoelen.
En dat komt in mijn geval niet voor.
Hartelijke groeten van Eline
Dag,allemaal ik doe ook mee om me zelf te verbeteren, laats heb ik migraine aanvallen vooral in de morgen bij het opstaan. Te veel hooi op de vork denk ik dan, langzamer aan doen. Dan de reacties lezen van de zusters / broeders en mijn conclusies er uit trekken. Moeder / vader reeds overgegaan en groeien verder. Goe Bezig zou ik zeggen en Doe zo voort want ge bereikt een Groter Geheel dat nog mag groeien.
hoi Mireille
als ik onverwachts visite krijg ga ik niet opruimen ik ben wie ik ben daar heb ik geen moeite mee wel nog steeds met kritiek en boosheid ik ben ook mensen kwijt geraakt omdat ze mij niet begrijpen dat is niet leuk maar is niet anders helaas heb ik niemand in mijn vriendenkring die weten wat hsp is en vinden het maar wazig daar word ik wel een moedeloos van altijd maar moeten verdedigen dat ik op tijd moet eten enz ik was een week geleden gestopt met de MIR-Methode ik voelde me goed maar ging ineens weer terug naar af ben dus weer begonnen en ga me weer iets beter voelen luister steeds meer naar mijn lichaam ga ook niet meer naar een verjaardag als het niet goed voelt en ik erg moe ben zoveel prikkels kan ik dan niet hebben heb nog wel heel veel verdriet maar kan niet huilen en dat voelt niet goed bedankt voor je mails ik heb er veel aan
lieve groet
inderdaad ben ik minder gestresseerd dan vroeger als er bezoek komt. Vroeger was ik verlegen als er veel overhoop lag. Nu probeer ik altijd wat meer op te ruimen maar dat lukt niet zo goed. ik kan nu denken: ik ben zo, ze moeten me maar nemen zoals ik ben.
Kritiek krijgen vind ik niet fijn – het blijft me raken – maar ik stoor me er minder aan.
heel veel dank. Het is goed om er eens over na te denken.
Mia
Lieve mireille ,
Fantastisch dat je deze methode door geeft . Jouw missie is zeker duidelijk geworden om andere mensen bewust te maken . Ik vertel het ook aan een ieder die het nodig heeft . Dank je wel . En ja , ikzelf , zeker nog bewuster ervan geworden met de MIR-Methode , die kleine verschuiving zo heb ik dat ervaren . , die er nog veel meer licht op alles hebben gebracht. Zeker ook met goedkeuring en afkeuring en wat ikzelf daarin heb gedaan .ik ben meer van mezelf gaan houden .en mezelf kunnen vergeven . Succes met je doel met een warme groet en liefs van Ingrid
goeie middag Mireille.
Met aandacht lees ik jouw mail. En ook vaak de reacties op een en ander.
Vandaag kwam ik in een antwoord van jou op een opmerking van iemand n.a.v. problemen met haar huid: “je huid is een weerspiegeling van wat er in jou gaande is”. Zo om de 5á 6 weken gaan mijn vingers vervellen. Toen ik in verwachting was van mijn kinderen deden mijn hele handen mee. Het veroorzaakt geen pijn/ jeuk. Ik heb ook gezocht naar de betekenis hiervan, maar kan het niet vinden. Kun jij mij een vingerwijzing geven? Alvast bedankt.
Beste Anke,
Nee, maar het is wel een bijzonder verschijnsel! Ik kan er onvoldoende over zeggen van een afstand. Misschien dat een MIR-Methode begeleider dat tijdens een consult wel zou kunnen. De huid heeft vaak te maken met het contact met de buitenwereld. Als de huid niet in orde is, kan dat komen doordat het contact met de buitenwereld niet in orde is, of zich weer heeft hersteld. In dat laatste geval gaat de huid zich vernieuwen door middel van vervellen. Ik zie het als een goed teken!
Veel succes!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Beste Mireille,
Dat vrienden of familie op bezoek komen, ook onverwachts, vind ik niet spannend. Het huis en het terras zijn altijd redelijk opgeruimd. Wat ik wel moeilijk vind is als mensen komen eten. De maaltijd voor mezelf ziet er eenvoudig uit. Maar oh wee, wat kost het voorbereiden van een maaltijd voor anderen een moeite. Bij anderen eet ik altijd heerlijk en ziet de tafel er gezellig gedekt uit. Meestal is de maaltijd ook niet helemaal wat ik me ervan had voorgesteld en begin met excuses.
Heel herkenbaar dat ‘verwachtingsproces’. Heel lang heeft het mij ook gevangen gehouden. Het boek “OntMoet Jezelf” was voor mij een grote hulp om niets meer te ‘moeten’, maar in alle gevallen zelf te bepalen wat ik nodig heb, wat ik zelf wil, wat ik zelf in mijn hart belangrijk vind, dan is het goed. Maar het blijft soms lastig om oude ingesleten gewoontes er niet weer in te laten sluipen. In dat geval even alert zijn en tegen jezelf zeggen ‘ik moet niets’.
Beste Mireille,
Op twee manieren word ik geprikkeld te reageren. Inhoudelijk herken ik het patroon. Als ik terug kijk in mijn leven, zie ik dat dezelfde dingen steeds terug komen. Ook het fenomeen van de behoefte aan goedkeuring. Alsof je in een spiraal steeds langs dezelfde positie komt maar er steeds wat meer van bovenaf naar kunt kijken. Maar het verdwijnt nooit helemaal.
Sinds een aantal jaren ben ik met mijn huidige partner. Zij heeft nogal de neiging commentaar te geven op veel dingen die ik doe. Meestal kan ik dat langs mijn koude kleren laten afglijden maar als ik moe ben, word ik erdoor geraakt. Ik kan me er dan niet aan onttrekken en word boos. Via Els ken ik de MIR methode al meerdere jaren en gebruik hem dus ook al een tijdje. Zeker de stap van het loskoppelen waar ik voor mezelf een variatie op maakte die ik je op de IT beurs al eens voorlegde, houdt me nog steeds bezig. Ik ga er, in deze nieuwe ronde van de spiraal, opnieuw mee aan de slag.
Het andere punt wat me intrigeert is de verdieping die je aankondigt in de MIR-Methode aan te brengen. Kan ik daar vast ergens iets over lezen of kan ik beter direct de opleiding bij je komen doen?
Hartelijke groet, Peter
Beste Peter,
Mooi zoals je een mensenleven omschrijft! Ja, telkens weer hetzelfde patroon waar we tegenaan lopen, en toch wordt het elke keer wat makkelijker en ’tuinen’ we er minder in. De verdieping, dat zijn de extra toepassingen van de MIR-Methode. Die wil ik gaan plaatsen op een website speciaal voor mensen die meer willen doen met de MIR-Methode, maar het vergt nog veel werk om die online te krijgen. Maar het komt!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Hoi Mireille, en ja ook ik ruim eerst het huis op voordat er bezoek komt maar toch merk ik kleine veranderingen bij mezelf. Bijvoorbeeld stoppen met de VIG-opleiding (verpleegkundige Individuele Gezondheidszorg) na een jaar en vervolgens besluiten om te starten met de opleiding holistisch therapeut.Ik heb inmiddels mijn ontslag te horen gekregen in de zorg m.i.v. volgend jaar mei. Maar krijg financiële ondersteuning bij het volgen van deze opleiding. Ik ben al lange tijd aan het twijfelen om te gaan behandelen (Reiki)en een opleiding erbij te gaan volgen, maar nu wordt ik ook nog eens van alle kanten ondersteunt dus volgens mij moet het zo zijn. En nu besluit ik het allemaal te gaan ondernemen met veel meer vertrouwen dan voorheen. Ik heb echt het gevoel dat de MIR-Methode eraan toe bijdraagt. Ik voel me stukken zekerder en weet beter wat ik wil. Met mijn besluit om te stoppen kreeg ik veel commentaar van anderen. Velen vonden het jammer en zagen het mij helemaal doen maar alleen ik zelf niet. Het voelde niet goed.Ik ga het avontuur nu gewoon aan en wat ook nog mooi is in de opleiding zit de MIR-Methode ook! Dus ik ga weer een heleboel leren en anderen helpen! Mooi mooi mooi!
Bedankt lieve Mireille!
Hoi Mireille Dank je Voorde mir methode ,sinds ik dit aan het doen bent sta ik stevig in mijn schoenen Famillie problemen lossen in een keer op .Alleen als ik stop slaap ik slecht.Dank je wel .Warme Gr Lia Pouwels
Hoi Mireille,
ik merk dat ik nog wat gevoelig ben voor commentaar van anderen; kan er nog niet echt goed mee omgaan en het doet me nog weleens verdriet.Maar ik ben nu wel zover dat ik het sneller los kan laten dan vóór ik de MIR deed 🙂 En dat is ook wel fijn….Het boeit me nu niet zo erg meer als ik bezoek krijg en het is rommelig in huis.Zo ben ik en dat kunnen ze accepteren of niet.Je moet kunnen zien dat er geleefd word vind ik en toen mijn dochter klein was en er speelgoed over de vloer lag had ik ook zoiets van: boeien,je moet kunnen zien dat er een kind is,het is hier geen museum of zo….Wie er problemen mee heeft ruimt zelf maar op of komt gewoon maar niet meer.Stond/staat er nog vuile vaat? Jammer dan….Is er niet gestoft/gestofzuigd? Boeiuh…..Ik ben daar steeds makkelijker in geworden.Deels ook omdat ik kampte met pijnlijke handen door ontstekingen(heb er zo nu en dan nog last van als ik teveel doe),dus ik doe nooit teveel.Wat ik gedaan heb,daar ben ik op dat moment tevreden mee en dan denk ik:morgen weer een dag en anders overmorgen :p
Natuurlijk is een schoon en netjes opgeruimd huis fijn,maar het ” voelt ” niet altijd goed,omdat het niet is zoals ik ben….en als je je niet thuis voelt waar je woont,interesseert het je nog minder zoals ik dat nu heb….
Amai,hier kan ik me helemaal in vinden
Ik heb ook de indruk dat ik me makkelijker kan losmaken als iemand me op mijn tenen trapte
Ben blij met je methode, houdt mij alert, ik lees je mails ook gretig, bedankt en veel goeds, Alida
Dankjewel Mirreille voor dit mooie artikel, het is heel herkenbaar!!
Ik heb al 2 weken hoofdpijn, en denk dat dit door de MIR-Methode komt. Maar ik blijf volhouden en hopen dat het overgaat
Beste Will,
Hoofdpijn ontstaat meestal door te weinig water drinken of doordat verdriet vrij komt. Wanneer je niet kunt huilen, geeft dat vaak druk op de schedel. Ik hoop dat je je hierin herkent en hoop dat het snel over is. Fijn dat je de MIR-Methode nog wilt volhouden. Als de hoofdpijn teveel is, uiteraard even bij je huisarts langs gaan.
Veel geluk!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Beste Will en Mireille,
Uiteraard kunnen de redenen van Mireille voorkomen en hopelijk is dit in uw geval ook zo. Ik wil alleen graag aanvullen met mijn eigen ervaring. Ik heb namelijk heel veel last van hoofdpijn precies op mijn “derde oog”. Ik ben een jaar geleden begonnen met de MIR-Methode en om de zoveel tijd herhaal ik. Mijn hoofdpijn ging nooit weg! Ik dronk gerust 4 liter water op één dag en huilen was voor mij ook geen probleem.
Nu een jaar later; als ik te intensief bezig ben met de MIR-Methode of affirmaties etc. steekt mijn hoofdpijn weer de kop op! 10 dagen op vakantie (had mezelf ook vakantie van de MIR-Methode gegund) en ik had nergens last van en nog geen halve dag thuis en het gesodemieter begon weer.
Wat blijkt nu? Ik wil te veel en te graag. Verandering en groei kun je in werking zetten maar je kunt jezelf ook te veel pushen omdat je geduld op raakt en je te graag jezelf wil veranderen/verbeteren/groeien/ontwikkelen etc. Nu weet ik dat ik naar mijn lijf moet luisteren en mezelf niet te hard moet pushen maar mezelf ook tijd en ruimte moet gunnen en geven! Dit heeft ook te maken met acceptatie, vertrouwen, reinigen en loslaten; alles heeft zijn tijd!
Kleine tip:
Mijn advies is om goed te kijken naar hoe lang de hoofdpijn duurt en wanneer deze optreedt (wellicht verstandig om dit op te schrijven). Zelf heb ik meestal weinig episodisch geheugen (heb ik het nou al 2 weken of 2 maanden? –> tijd gaat sneller dan je denkt 😉
Als het langer aanhoudt ligt er misschien een andere/diepere oorzaak?? In mijn geval: soms heb ik een vermoeden wat de oorzaak van het probleem is maar durf/wil het niet “hardop te zeggen”..of vraag ik mezelf af waarom ik ander eerder wil geloven dan mezelf?)
Hopelijk heb je/jullie hier iets aan,
Monique
Lieve Mireille,
De Mir helpt me om steeds meer mezelf te kunnen/durven zijn.
b.v. ons huis is een hele andere kleur dan de hele straat, gewoon vrolijk.
Al zo veel mensen zeggen, oei of gewaagd of prachtig. Maar het maakt me helemaal niks uit. Want wat wij zelf willen doen we.
Liefs, Anny
Herken dit niet, wel het gespannen zijn als er bezoek komt maar dat is meer omdat dat een inbreuk is op mijn privacy, vind het leuk als iemand komt, ben ook blij als ze weer weg zijn. Het huis opruimen als er iemand komt vind ik gewoon prettig, ik vind het zelf ook niet fijn om bij iemand op bezoek te gaan waar de afwas nog staat en de kattenharen op de bank of vieze kopjes op de tafel etc. Is ook en stukje respect naar die ander dat je het netjes maakt voor hem of haar , een beleefdheidsregel die tegenwoordig zeer bijzonder is
Beste Elisabeth,
Ik kan me helemaal vinden in jouw reactie. Ik ben ook zenuwachtig als er bezoek komt, maar is dat omdat ik dat een inbreuk op mijn privacy vind of omdat ik vind dat mijn huis opgeruimd moet zijn? Ik vind ook dat het van respect getuigd als je gasten in een opgeruimd huis ontvangt. Dat wil ik graag, maar betekent dat dan ook dat ik teveel doe waarvan ik denk dat ik het moet doen? Ingewikkeld allemaal!
Lieve Elisabeth en Mieke,
Het maakt bij mij zo’n verschil wie er op bezoek komt; als mijn vriendin of zus komt binnenvallen (of andersom: ik bij hun) letten we er allebei niet op hoe het er in huis uitziet. Zelfs niet als het aangekondigd “bezoek” is. Gebruikte kopjes op het aanrecht en wat kattenhaar op de bank is dan geen probleem. Hoe anders wordt het als mijn schoonmoeder op visite komt! Als het (ruim van tevoren) aangekondigd is zorg ik dat het “visitegedeelte” er piekfijn uitziet; als het onaangekondigd is schiet ik nogal in de stress en kan ik als een kip zonder kop door de kamer gaan rennen en hier en daar “iets opruimen”. Daar gaat mijn energie (lees: daar láát ik mijn energie weer gaan)!! En waarom? Ik heb me net iets te vaak laten bekritiseren door haar…. (en mijn eigen moeder, hoogst waarschijnlijk…..) Ik weet dat het van allebei geen “boze opzet”is, maar ik ben er nog steeds gevoelig voor. Voor mij geeft het het stukje “moeder loslaten” een vrolijke en zeer wensbare noot 😀 Lieve groet, Greetje.
Helemaal mee eens. Trouwens, ook wanneer ik alleen ben heb ik het graag netjes. Dat voelt voor mij zoveel beter, het geeft meer rust. Maar het is zeker geen toonzaal, hier wordt gewoon geleefd.
Hoi Mireille,
Doe sinds 5 maanden de MIR methode. Ik weet hoe diepgeworteld mijn afstemming op anderen zit. Mijn opvoeding was daar helemaal op gericht. Mijn moeder kwam zelfs toen ik op mezelf woonde iets eerder om de laatste dingetjes op te ruimen als er visite kwam. Onder het mom van alvast bijkletsen en dan ‘stiekem’ het een en ander verplaatsen. Het is hard werken om ‘vrij’ te voelen. Vooral in stresssituaties staat het oude patroon meteen klaar. Al mijn spieren protesteren en de migraine speelt weer op. Maar ik merk dat het ondersteunt, vooral stap 3 en 7 voelen voor mij goed. Al voel ik me ook vaak verdrietig als ik ze doe.
Thanks,
Anita
Hoi Mireille,
Beetje griezelig hoe je er iedere week net dat stukje uithaalt, waar ik op dat moment zelf heel erg mee bezig ben. Iedere keer opnieuw denk ik, “hoe doet ze het toch”, en kijk ik uit naar het/mijn volgende thema 🙂
Dus bovenop het griezelige vind ik het ook gewoon heeeeeeeeeeeeeerlijk!!!
Grote dank,
Riet
Mireille,
zo vergaat het mij ook, iedere keer weer opnieuw als je je gedachten / ervaringen deelt.
dan wordt dat stukje aangeraakt en gaat het gesprek met jezelf beginnen en ga je er hopelijk op een goede manier tegen aan kijken (spiegelen) en dan ontdekt je nogal eens? dat het nog niet zo ‘slecht met je is’
groet
Ohh hoe herkenbaar, nu heb ik gelukkig al jaren het poetsen van de gaspitten en het lappen van de ramen achter me gelaten (als er visite komt). Greta (mijn schoonmoeder) een lieverd overigens vond dit heel belangrijk,want daaraan kon zij zien of iemand netjes was!!!!! Tja en ik wilde heel graag als 24 jarige door Greta geaccepteerd worden dussss glommen altijd de ramen en de gaspitten. Nu niet meer en heel, heel soms hoor ik Greta eventjes zeggen, goh net heb je het druk gehad deze week???!!! en dan denk ik haha effe niet vandaag en morgen en overmorgen mam..
Beste Mireille,
Ben vanaf het begin van ontdekking de MIR-Methode trouw gaan doen. Heerlijk om over je hand te wrijven. Als ik zenuwachtig ben kan ik het ook even doen.
Wat het opruimen en nette kleren betreft: Mijn moeder was een chaoot en zaterdags verstopten mijn zusje en ik alle rommel onder de bank. Zondags mochten we juist oude kleren aan. Maar hoe je echt opruimt heb ik nooit geleerd en daar heb ik nog wel steeds last van. Bovendien wil ik als oorlog “slachtoffer” alles bewaren want net als je het weg gedaan hebt heb je het nodig.Toch merk ik duidelijk dat ik veel blijer ben nu. Geef de methode ook door; zelfs aan Franse kennissen. Bedankt! Pauline
Beste Mireille,
ik doe de MIR- methode ongeveer een jaar. Nu ga ik zelfs bij een begeleidster van de MIR-Methode. Ik sta versteld wat hier nog allemaal tevoorschijn komt. Er komt nog heel veel verdriet, angst , gekleineerd zijn, uitgeput zijn, boosheid, tegen een plafond aanzitten .. enz naar boven. Toch voel ik nu enkele dagen al meer energie, meer kracht enz…
Ik ga er echt werk van maken om meer men eigen zin te doen, rustig door het leven te gaan, negatieve opmerkingen van anderen, los te laten. Ik heb er echt genoeg van. Ik ga deze mensen met negatieve energie loslaten en me richten op positieve zaken. (allez, dat hoop ik tenminste)
Ik krijg er meer en meer vertrouwen in.
dank u voor deze methode.
Rita
Mooi stukje, alleen … ik dacht dat ik echt een test kon doen om te zien hoever ik me al had bevrijd van het juk der jeugd … hihi
Hallo Mireille
Ben nu bijna een maand bezig met de MIR-Methode.
Merk nu dat ik het echt tegen mijzelf heb als ik het uitspreek.
Ben een mens van weinig woorden, ga er mee door omdat ik er vertrouwen in heb.
Hoi Mireille,
Zo fijn om de groei van al mijn “Zusters” te lezen
Zo had ik bezoek van iemand die mij advies gaf over energiebesparing. Hij belde dat zijn vorige gesprek wat uitliep en hij rond 18.00 uur zou komen.
Etenstijd, Laat ik lekker een pan soep maken, dan kan hij mee-eten. Eerder zou ik het alleen maar lastig gevonden hebben dat iemand rond etenstijd kwam! Alleen al het feit dat ik zo een gedachtejump had, zonder stemmetje in mijn hoofd, fantastisch!! Liefs, Rose
Hoi Mireille,
Je steeds minder iets aantrekken van wat anderen zeggen en denken, werkt twee kanten op merk ik. Ook oordeel je steeds minder over een ander als je er bijvoorbeeld (onverwachts) op bezoek komt.
Ben erg blij met de MIR-Methode.
Fijne dag,
Alma
Raar, dat je verschillende dingen van vroeger altijd “dwars” blijven zitten! Precies die dingen die in het artikel beschreven staan. Ik ben bijna 80 en nog steeds doe ik dingen die ik vroeger ook moest. Maar ik ben me er meer bewuster ervan geworden, dus zal het t.z.t. ook wel minder worden. Ook probeer ik de MIR-Methode aan mijn vrienden door te geven, want het voelt goed.
Groetjes Joke.
Hoi,
Ben sinds 27 augustus bezig met de methode.
Merk inderdaad dat ik nog wel in mijn hoofd bezig ben met wat anderen vinden, aan de andere kant denk ik dan ook: blijf jezelf 🙂
Goedemorgen Mireille,
Bij mijn ouders was die drang van ruimen als er visite kwam er wel. Ik heb daar niet zo veel last van. Ik heb veel kansen gehad in mijn leven en het meeste is geslaagd. Ik ben nu 77 en werk nog elke dag met plezier in mijn eigen theater als je wilt kijk maar op http://www.deschelleboom.nl Negatief commentaar leg ik naast mij neer van positief commentaar geniet ik. Natuurlijk heb ik ook de klappen van het leven gehad. In 2005 is mijn oudste dochter overleden en in 2012 mijn lief, mijn fijne man. Ik ben wel verdrietig en mis ze enorm, maar ik ben niet ongelukkig. De MIR-Methode heeft mij zeker in de verwerking geholpen en doe ik nog elke dag. Bedankt voor deze mooie methode. Ik geef hem door aan een ieder die hem wil ontvangen.
Hartelijke groeten,
Nellie
Goedemorgen Mireille,
Vroeger, zo’n 50-60 jaar geleden, kan ik al over meepraten, waren die zondagse kleren heel gewoon en deed je wat je vader of moeder je zei. Zij brachten hun normen en waarden over. In de context van die tijd bezien heeft dat ook wel zijn charme. Ik praat hier over normale familieverbanden, excessen laten we even voor wat ze waren. In die tijd hadden we dat collectieve bewustzijn nog niet. Mede door internet heeft dat, denk ik, een vlucht genomen.
Wat ik mezelf nog goed herinner is dat ik van sommige regeltjes echt niets begreep en ik ook niet van plan was om me daar aan te gaan houden als-ik-later-groot-was. Dat heeft weleens tot botsingen geleid met mijn moeder. Zij is een heel ander persoon dan ik. Gelukkig leeft zij nog maar idd, heel hardnekkig is wel om geen goedkeuring meer nodig te hebben…… We zijn beiden niet meer piep en hoe blij wordt ik nog als zij eens een complimentje geeft want tja…daar waren ze vroeger ook niet scheutig mee en waarom zou mijn moeder ze dan geven…..?! Maar gelukkig heeft ze inmiddels wel begrepen dat dat toch een positieve uitwerking heeft op mensen.
Je hoeft dus niet helemaal losgekoppeld te raken wat mij betreft. Iedereen fleurt op van een beetje positiviteit. Jij toch ook, Mireille? Fijn dat ik kennis mocht maken met de MIR-methode, dankjewel! Ik ben al heel ver dankzij mijn erkende MIR-therapeut. 🙂
Beste Hetty,
Ja mooi hoe je het beschrijft. Ik ben ook blij dat er zoveel verandert in ons bewustzijn en ja volgens mij heb je gelijk dat internet daar een enorme rol in speelt! Loskoppelen is niet hetzelfde als elkaar niet meer zien. Het is bedoeld als ‘niet meer in elkaars systeem’ zitten en vrij zijn van elkaars wensen, verwachtingen en zo. Door het loskoppelen verbetert vaak het contact! Zo te lezen is je dat al goed gelukt met je moeder, wat fijn!
Noem de naam eens van je MIR-therapeut? Dan kunnen we haar in het zonnetje zetten!
Hartelijke groetjes en nog veel geluk!
Mireille Mettes
Ik lees nu jouw reactie pas!…Dank daarvoor, Mireille.
Mijn MIR-therapeute is Ans van Erp in Nuenen.
We zijn al heel ver. Ik ben er december 2013 mee begonnen. Het eerste wat opviel is dat ik beter kon inslapen.
Later meer innerlijke rust.
Groetjes,
Hetty.
Beste Hetty,
Wat heerlijk! Ik ben erg blij dat Ans je er zo mooi bij kan begeleiden!
Hartelijke groetjes,
Mireille
Ja, ik voel me zeer zeker al veel meer vrij van anderen. Dat voel ik wel al een lange tijd. Ik weet dat het van geen enkele betekenis is als anderen kritiek op mij hebben. Ik heb onlangs daar een voorbeeld van meegemaakt en mijn reactie goed geobserveerd. Ik las een lange e-mail vol giftige afkeuring over mij. Enkele seconden trilde ik van schrik, maar direct daarop voelde ik een grote kalmte. En ik was daar heel verbaasd over. Ik voelde me beschermd. Ook daarna.
Johanna.
Hoi Mireille, als eerste; bedankt dat je deze methode hebt geïntroduceerd aan het grote publiek. Ik geef hem aan iedereen door die hem maar kan gebruiken. Ik ben er erg blij mee. Twee jaar geleden ben ik ermee begonnen en de hele maand afgemaakt. Ik voelde me geweldig! Nu begin ik weer opnieuw en bovenstaande is iets wat bij mij heel erg erin gehakt heeft en nog steeds (commentaar van bazen en collega’s laten mij niet koud, en als er bezoek komt ga ik inderdaad als een waanzinnige door het huis). Dank je wel voor deze eye-opener. Groetjes,
Ik ben een heel stuk sterker geworden door de mirmethode en stoor me niet aan wat anderen van mijn beslissing vinden in bepaalde zaken. Ik ben heel hooggevoelig en ondervind hierdoor veel last van andermans stemmingen van mensen in mijn omgeving heb hier wel mee om leren gaan
Hallo Mireille,
Dat verhaal gelezen,en het komt me allemaal bekend voor. Na 2 weken stap 5 en 7 . En nu 2 weken de 9 stappen gedaan samen met mijn man.ik merk in lichte mate van de MIR-Methode.
Ik keur mezelf wel goed. Ik heb nu wel heel veel last van eczeem, en jeuk. Ik vet het goed in,maar is het goed om af en toe hormoonzalf te gebruiken.verder gebruik ik geen medicijnen.
Groet Mieke
Beste Mieke,
Wanneer jouw arts je de hormoonzalf pas geleden heeft voorgeschreven, kun je het gebruiken en dan alleen wanneer het echt een keer nodig is. Als het al langer dan een half jaar is dat je arts het voorschreef, overleg dan eerst of je het weer zult gebruiken.
Je huid is een weerspiegeling van wat er in je lichaam gaande is. Dat kan met de werking van je darmen te maken hebben. Daar schreef ik dit artikel al eens over: “Huidproblemen? Hoe vaak poep je per week?” of met een ander verschijnsel: de behoefte aan contact en verbinding met andere mensen. Ik wens je heel veel geluk en sterkte!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Oei die is me uit het hart gegrepen. Thanx
Ik heb mijn baan opgezegd om als zelfstandige contactclown te gaan werken. Iedereen vroeg dan heb je toch genoeg uren? en als het niet lukt? Dan sloeg de twijfel ook weer toe, heb ik er wel goed aan gedaan. Ik heb ondertussen een helende reis gedaan en ben met de MIR methode gestart eerst stap 5&7 nu bijna 2 weken alles. Voel me sterker in mijn schoenen staan, ze halen me niet meer onderuit. Ik heb vertrouwen, het gaat zoals het gaat. Ik kende de MIR methode hiervoor al, vond het een beetje raar om over mijn hand te gaan wrijven en de tekst die erbij hoort te gaan zeggen, dat vind ik nu dus helemaal niet meer. De meester verschijnt als de leerling er klaar voor is schiet nu door mijn hoofd, groetjes Annelies.
Hallo Mireille,
Ik doe de MIR methode al 10 mnd. In het begin 2x daags en nu nog elke dag een keer. Als er bezoek komt, heb ik nog steeds dat het opgeruimd moet zijn. Ik weet niet of dit van mijn ouders komt. Mijn moeder was niet zo dat alles piekfijn in orde moest zijn. Mijn vader werkte hard en was vaak van huis. Toch heb ik dit gevoel nog steeds. Het kan van de schooljuf komen of van anderen maar goed daar werkt de MIR methode ook voor. Ik ga er toch gewoon mee door omdat de MIR methode wel geholpen heeft bij andere dingen.
Beste Mireille, je artikelen zijn altijd interessant en deze past ook wel weer heel goed bij hetgeen waar ik op dit moment over nadenk.
Ik denk erover om te stoppen met een studie, omdat ik eigenlijk al heel tevreden ben met het werk wat ik nu doe en ook graag veel aandacht aan mijn gezin besteed. Ik probeer hierbij te luisteren naar mijn gevoel en intuïtie, maar naar de maatschappij toe voelt het een beetje als falen. Het blijft lastig om los te laten, wat anderen er van zouden kunnen denken.
Het is een beetje ambivalent, opruimen als er visite komt. Het is meer van dat ik me er al dagen over heb lopen ergeren aan die troep, maar nog net niet genoeg om tot actie te komen… en allerlei excuses van dat en dat moet eerst. Als er dan visite komt is het net het laatste duwtje wat ik nodig had.
Ooo, wat is dit herkenbaar en heb ik daar last van gehad.
Dank zij de MIR-Methode kom ik er langzamerhand wel van af.
Bedankt voor deze artikel snapt het beter.
Warme groet ,
Fiona.
Invullen voor één ander. Zij zal wel dit. Zij zal wel dat. Zou je Niet beter….doe dit. Doe dat.is net zo erg als.. Wat Heb je nou weer gedaan…resoneert leven lang na…ben benieuwd dankjewel voor dit….
Oeps, deze is wel weer de bekende ‘spijker op de kop slaan’! Over een paar dagen het ’21-diner’ van onze dochter en wat wil ik graag dat het perfect gaat. Maar ja, wat is perfect? Als het smaakt en er leuk uitziet maar ikzelf als een dweil in de keuken sta? De goedkeuring willen krijgen van anderen is al generaties aanwezig: een mooie dag om er weer eens goed over na te denken met hulp van de MIR-methode!
oh oh….zoooo bekend met dit fenomeen !!! mijn ouders (k ben 44 jaar !!) willen nog steeds dat ik op een bepaalde manier “ben” , ik voel en hoor nog steeds de verwachtingen die ze van mij – als jongste – hebben. Ik zie ook heeeeeeeeeel sterk nu wat het met je doet.
Dankje Mireille voor het delen hiervan. Ik word er alleen maar gemotiveerd door om stevig door te gaan met de MIR-Methode en er aan te werken.
by the way…..ik ben heeeeeeeeel benieuwd naar de website en boek en ondanks dat ik best wel een beetje ongeduldig ben snap ik ook dat zoiets TIJD nodig heeft om te rijpen, te creeren , te lanceren……
SUCCES ermee !!
hartelijke groet, Sandra
Tijdens de eerste 25 jaar van mijn levensloop was er inderdaad een overdreven ongezonde conditionering.
Sindsdien heb ik met vallen en opstaan de hiertegen de strijd aangebonden.
Vooruitgang was er reeds zeker, de ‘MIR’-methode heeft me nochtans een ‘boost’ gegeven. Ik voel me steeds vrijer en beter in mijn vel en ben dankbaar dat ik deze methode op mijn levenspad heb mogen ervaren.
De ‘MIR’-methode maakt mij creatiever, vervangt veel stress door meer levensvreugde.
Dat geeft perspectief voor de volgende 25 jaar!
Goede morgen Mireille,
Ik ben boven mijn opslag die ik nu ook huur een ruimte aan het creëren die ik wil gaan onder verhuren. Ik doe dit zonder bouwtekeningen of iets dergelijks en zeker op mijn gemak, dan weer een weekje weer wat en dan weer even niks omdat mijn lichaam dat niet meer toelaat. Er zijn daar mensen die ook een ruimte huren zoals ik met de zelfde mogelijkheden als ik maar die gebruiken die niet. Nu ben ik er ongeveer al een jaartje mee bezig en het komt er super gaaf uit te zien. Hoe meer dat het er op begint te lijken dat het een ruimte gaat worden die voor veel doeleinde gebruikt kan worden hoe meer commentaar ik krijg hoe ik het wel en niet moet doen. De huur die ik hier van ga ontvangen word meer dan dat ik voor de opslag moet betalen dus krijg ik straks iedere maand geld in plaats ervan dat ik moet betalen. Het lijk op jaloezie als je het mijn vraag want ik doe niets. Vroeger deed ik alles hoe ik het wilde en alles lukte ook en was ik een fan van mezelf maar met de jaren is dat aan het omkeren. Mijn zelfvertrouwen neemt af maar ik vecht er weer tegen omdat weer helemaal terug te krijgen. Een beetje van mezelf en een beetje van ……
Beste Guus,
Ja, bijzonder hoe dat werkt, he. Commentaar leveren is voor veel mensen hetzelfde als ademhalen, lijkt het wel. Het kan inderdaad jaloezie zijn. Ik wens je toe dat je je zelfvertrouwen weer terug vindt en weer kan gaan voelen hoe blij je bent met jezelf en met het moois dat je creëert!
Veel geluk!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Hi Mireille,
Heel herkenbaar voor mij: goedkeuring nodig hebben!
Ik ben in de 50-er jaren opgegroeid en dat was een redelijk ‘bekrompen’ tijd, maar omdat ik als hippie-meisje volwassen ben geworden in Amsterdam in de 60-er en 70-jaren heb ik me vrij kunnen maken van de beperkingen van mijn achtergrond.
Toch heeft de MIR-methode mij nog meer innerlijke vrijheid gegeven: ik zit heel goed in mijn vel, ben nauwelijks nog gevoelig voor wat ‘anderen’ van mij denken en zeggen en ik heb ook veel meer ruimte in mezelf ontdekt om anderen ’te laten zijn’ wie ze zijn.
Lieve groet,
Irene
Hoe herkenbaar daar en fijn te weten dat ik dat niet meer met me meedraag, althans niet altijd. Mooi stukje weer… Fijn om hier te kunnen lezen. Fijne dag!
Ik merk de vrijheid die ik nu heb vooral als ik voor een opleiding en cursus die ik volg een paar dagen weg ga.
Ik vraag mezelf: wil ik dit graag? En dan ga ik.
Ik doe de opleiding voor mezelf en laat me niet beïnvloeden door
opmerkingen van anderen die vinden dat ik mijn gezin in de steek laat of dat ik wel een opleiding moet volgen die in de toekomst geld opbrengt.
Het deert me niet. Als het voor mijn gevoel goed voelt dan ga ik. Zonder schuldgevoel. Heerlijk is dat
Hallo Mireille,
De Mir methode heeft mij zeker een bevrijding gegeven. Als ik merk in moeilijke situaties dat ik de Mir dan ook toepas. Voel me dan rustiger, evenwichtiger.
Warme hartegroet
Bianca
Door de MIR methode, ben ik meer “mezelf” geworden. Dat heeft als consequentie dat ik mensen in mijn omgeving kwijtraak. Ze vinden me “vreemd”. Ik hoop (en ervaar) dat er toch weer andere mensen op mijn weg komen, waar ik goed meer kan communiceren. Momenteel is eenzaamheid een moeilijk punt voor mij.
Beste Sijke,
Ja, dat is heel begrijpelijk en veel mensen zullen het herkennen wat je schrijft. Het is een periode waarin je nieuwe mensen gaat ontmoeten. Daarin kun je ook stappen ondernemen, doordat je bewust op zoek gaat naar groepen mensen die meer dezelfde interesses hebben als jij. Ik wens je veel geluk met fijne nieuwe mensen op je weg! houd vertrouwen dat het komt.
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Heel herkenbaar. Wij moesten altijd opruimen voordat de hulp in de huishouding kwam. Dat doe ik nu nog steeds en ik merk dat ik tegen mijn zoontje hetzelfde zeg (anders zuig ze je speelgoed op hoor … oeps). Ook als er bezoek komt, snel even voor het oog wat opruimen.