17. Woede? Leg je hart op je tong
Snel op je teentjes getrapt, snel gefrustreerd? Irritatie of woede-uitbarstingen? Je zal het maar in je systeem hebben zitten. Als je iemand bent die regelmatig pittig uit de hoek komt, is dat onprettig voor je omgeving, maar ook voor jezelf. Niemand wil zo tekeer gaan, boos doen tegen zijn naasten of overdreven opvliegend zijn.
Er zijn mensen die hun woede richten op een groep mensen die ze niet persoonlijk kennen: deelnemers in het verkeer (“Idioot, kan je niet uitkijken!”), politici, farmaceutische industrie, homoseksuelen. Wanneer ze over hen praten, spat de woede en het gif naar buiten.
Er zijn mensen die om het minste of geringste al boos worden: als er geen zout op tafel staat, als een kind een vlek maakt op de bank, als de buren een bloembak op de schutting hebben gehangen. Wanneer je reactie buiten proporties is voor het ‘vergrijp’, kijk er dan eens naar. Het is niet nodig om elke dag chagrijnig te worden, je te ergeren aan je partner of je buren, laat staan dat je naar iemand uitvalt.
Achter elke woede-aanval schuilt een intens verlangen
Vaak worden mensen kwaad wanneer ze zich niet gehoord voelen of wanneer er een intens verlangen in hen vlamt dat ze niet kunnen uiten. De onmacht om dat verlangen hardop te zeggen, wordt als een vulkaan van binnen. Die vulkaan wacht dan op de eerste de beste aanleiding om uit te barsten. Degene die dan in de buurt is, is de pineut, de bliksemafleider. Al houd je nog zoveel van die persoon.
Waar verlang je naar?
Heb je de neiging snel opvliegend te zijn, onderzoek dan wat er in jou omgaat, vlak voor de woede-uitbarsting. Onderzoek wat jouw diepste verlangens en behoeftes zijn en schrijf die eens voor jezelf op. Zou je een keer een dagje weg willen, in alle rust, met een vriend of vriendin? Waar heb je behoefte aan? Aan Rust? Zelf kunnen bepalen over je geld, vrijheid om te doen wat je graag wilt doen, lol maken, niet meer te hoeven zorgen voor iemand, wil je gesteund worden? Wat is het waar je zo’n ongelooflijk grote behoefte aan hebt, dat je het bijna niet durft te zeggen? Ontdek het verlangen van je hart en leg het op je tong: spreek het uit!
MIR-Methode en woede
In de MIR-Methode wordt vanuit verschillende kanten gewerkt aan het tot rust brengen van je woede.
Stap 1 ‘Zuurgraad optimaliseren’ ondersteunt stap 2 ‘Detox alle toxische belasting’.
In stap 2 ‘Detox alle toxische belasting’ worden afvalstoffen afgevoerd die mogelijk je lever overbelasten. Een overbelaste lever, kan je sneller prikkelbaar maken (wat heb je op je lever?).
In stap 3 ‘Vader loskoppelen. Moeder loskoppelen.’ worden oude banden met vader of moeder losgemaakt. Die oude banden belemmeren jou misschien om te zeggen wat je te zeggen hebt. Sommige gevoelige mensen kunnen zelfs emoties, zoals woede en frustratie van vader of moeder overnemen.
In stap 4 ‘Meridianen zuiveren’ wordt aan de lever- en galblaasmeridiaan gewerkt. Wanneer deze geblokkeerd zijn, kunnen woede, irritatie of gevoelens van wrok sterker opspelen.
In stap 5 ‘Alle tekorten aanvullen’ worden de ontbrekende voedingsstoffen aangevuld, die nodig zijn voor een evenwichtige gevoelsbeleving. Veel mensen kennen het verschijnsel wel dat ze vlak voor het avondeten ineens een boze bui krijgen, vanwege een tekort aan (voedings)energie.
Stap 6 ‘Hormoonstelsel in evenwicht brengen’ maakt dat je hormoonstelsel weer in evenwicht komt. Veel vrouwen die vlak voor de menstruatie zitten of na een bevalling kunnen sneller opvliegend zijn door de onbalans in het hormoonstelsel.
Stap 7 ‘Basisbehoeften aanvullen’ is heel belangrijk bij woede, omdat daar precies wordt gewerkt aan het aanvullen van de behoeftes. Komen die behoeftes weer tot rust, dan valt de reden tot woede ook weg.
Stap 8 ‘Chakra’s en aura optimaliseren’ maakt dat je keelchakra vrijer wordt waardoor je beter durft te zeggen waar je zo diep naar verlangt. Je aura maakt je veiliger voor de emoties van anderen, zodat je niet de woede van anderen naar binnen haalt.
Stap 9 ‘Missie verduidelijken’ zorgt er tenslotte voor dat je dichter bij je missie komt. Je komt dan dichter bij wat je diep van binnen wilt. Je levenspad wordt duidelijker waardoor je je verlangens in beeld krijgt. Dit voorkomt het frustrerende gevoel van doelloos rondgaan in je leven en het maakt dat boos worden niet meer hoeft, omdat je weet wat je wilt doen.
Boze mensen zijn ambitieus
Mensen met krachtige uitbarstingen van woede, zijn meestal mensen die iets willen, iets willen neerzetten, iets willen betekenen. Wanneer ze zich in hun missie, hun levensweg gehinderd voelen, kan dat een niet te verteren frustratie en woede opleveren. Mijn verzoek aan deze mensen: besef dat er diep in jou een groot verlangen leeft dat gehoord wil worden. Zoek naar dat verlangen en richt je enorme power, je ambities, je manifestatiekracht dáár op. Je woede zal dan snel verleden tijd zijn.
Vraag aan jou: Welk verlangen leeft zo sterk in jou dat je boos of gefrustreerd bent dat het je nog niet gelukt is? Laat het ons hieronder weten. (Denk aan: rust, begrip of aandacht.). Dankjewel!
Met de toets ‘End’ op je toetsenbord spring je meteen naar het invulformulier. Persoonlijke gezondheidsvragen graag stellen aan een MIR-Methode begeleider!
Veel geluk gewenst!
Mireille Mettes
Beste,
Ik heb een probleem. Ik heb last van woedeaanvallen. Zelf weet ik niet hoe het zo ver heeft kunnen komen. Het begint met een hevige discussie, gevolgd door ruzie. Ik heb het helemaal niet in de hand. Zelfs als ik me probeer in te houden, maar zodra iemand wat zegt, maakt niet uit wat, dan barst ik los.Mijn woedeaanvallen gaan zo ver dat ik begin te schreeuwen en me net als een klein kind gedraag. Ik begrijp helemaal niets van mn handelingen en het lukt me niet om stil te zijn en te zwijgen. Ik voel me zo gefustreerd en in de war. Ik snap niets meer van mezelf. Ik was vroeger een kind dat heel stil was en nooit zulke hevige uitbarstingen had. Soms heb ik gewoon momenten dat ik helemaal niet wil praten en als iemand dat dan toch doet, nadat ik gezegd heb dat ik er geen behoefte in heb, dan komt er weer een woedeuitbarsting. Hebben jullie misschien wat tips voor me
Beste Yasmina,
Het ziet eruit als dat je een aardige rode knop hebt. Het lijkt alsof je vooral boos wordt wanneer mensen over je grenzen gaan. Dat ze niet beantwoorden aan je verzoek. Het kan ook zijn dat je de woede van een ander voelt en daardoor extra heftig uitbarst. Het onderzoeken waard! Als het je echt teveel is, ga dan een keer naar een MIR-Methode begeleider om die aanvallen te onderzoeken en de felheid eraf te krijgen. Je kunt ook lid worden van de ‘Be the MIRror’-ledenwebsite en je de EHBO eigen maken. Die staat daar in 4 video’s op. Je leert dan hoe je meteen de woede kunt ‘tackelen’, zodat het geen loopje met je neemt.
Veel sterkte!
Groetjes, Mireille
hoi hoi k heb een vraagje ik ben alleenstaande moeder van een zoontje hij is 4en half… hij is echt t mooiste in mn leven t beste in mn leven echt zou niet zonder kunnen maar het is soms zo zwaar… hij is heel druk en vaak ook uitdagend k weet soms niet meer wat k er mee aan moet… en dan knap k… ben dan zo boos als die weer iets doet dan onplof k gwn en word dan zo boos op hem… ook soms als die het helemaal niet verdiend… ik wil hier zo graag vanaf en k heb ook dagen dan gaat t gewoon goed. maar dan komt er weer een moment en knap k gwn weer… ik voel me dan ook zo schuldig tegen de kleine… want hij is ook gwn super lief… en slim en heel gevoelig 🙁 hoe werkt deze MIR-Methode k wil dit heel graag is proberen… mvg natascha
Beste Natascha,
Probeer te zien dat je zoontje jou spiegelt en dat hij net zolang door gaat, totdat jij je woede naar buiten brengt. Hij helpt je om je woede te verwerken. Zie hierover ook de methode Fluisterkind. Verder kun je het beste bij het begin beginnen. Bekijk de instructievideo en meld je aan voor de 6 weken begeleidingsmailtjes. Dan krijg je de beste informatie. Oh ja, en als je de woede voelt opkruipen, loop dan bij hem weg en ga bijvoorbeeld op een kussen slaan of heel hard met een potlood op papier tekenen. Want zoals je zegt wil je het niet op hem afreageren. Veel sterkte, het komt goed!
Veel geluk!
Mireille
hoi hoi bedankt voor uw reactie
zo had k het nog niet eens bekeken… achvind het zo sneu voor hem en dat ffrustreert ook weer… ff voor de duidelijkheid k doe hem geen pijn hoor! lichaamlijk… maar k kan soms gwn te snel omslaan dan word k zo boos… wel na 10x waarschuwen k loop al bij hem weg en dan loopt die me achterna en vraagt die mama word je te boos… ok heel erg bedankt k ga ff kijken
groetjes natascha
Hoi Natascha, je hoeft jezelf niet te verontschuldigen hoor… 😉 ik herken het maar al te goed! Ik kon soms ook uit mijn slof schieten en dan voelde ik me achteraf heel schuldig omdat ik zag wat het met mijn kleine man deed… dat maakte me er tegelijkertijd bewust van dat het duidelijk ook iets in mij spiegelde en zo ben ik verder gaan zoeken en kijken. In feite schreeuwde hij hard om gehoord en gezien te worden, en heeft zijn schreeuw er ook weer voor gezorgd dat wij als ouders ons ervan bewust werden waar wij ons eigenlijk niet in gezien en gehoord hebben gevoeld toen wij klein waren (en nu soms ook nog). Neem het in je op als welgemeende tips en kijk zelf of je er al dan niet iets mee kunt. Alle goeds en ook heel veel plezier met je -vast prachtige- kleine man!
Groetjes, Anaclara
klopt ook dat voel k bij mezelf volgens mij ben k zelf ook hooggevoelig veel dingen komen overheen ook mijn schooltijd .. ja dat doe k cker heel erg bedankt voor je reactie… het ging om mijn boosheid maar nu kreeg k toch ook antwoord waar k graag antwoord op wou maar voor nu ff niey aan de order was haha… bedankt… en dat doe k cker och hijis zoooooo .n heerlijk mannetje… en juist nu wil k voorkomen dat hij aanders word door mijn uitspatingen… groetjes natascha
Mireille, waar kan ik meer vinden over de methode Fluisterkind? Groet, Isora
Beste Isora,
Dat weet ik helaas niet, maar als je op internet zoekt, vind je het vast wel.
Groetjes, Mireille
Beste Natascha, naast het advies van Mireille wil ik je nog iets meegeven: je geeft aan dat je zoon, naast het hebben van woede aanvallen, slim en gevoelig is. Ik moet meteen denken aan onze eigen zoon toen hij de leeftijd had van jouw zoon. Die is nu 13 en we zagen ook altijd dat hij slim en gevoelig was, maar ook dat hij steeds minder lekker in zijn vel kwam te zitten en woede aanvallen had. Ik heb er tien voor gekozen om naar een kindertolk te gaan want zag dat er in de interactie met mijn zoon het e.e.a. werd gespiegeld. Dat heeft ons beiden opgeleverd dat hij zich thuis in ieder geval gezien en gehoord voelt. Wat we echter niet hebben gezien en er nu pas uitkomt, is dat hij hoogbegaafd en hoog gevoelig is en zo’ n beetje zijn hele schooltijd zich verveeld heeft en niet heeft leren omgaan met uitdagingen (hij is nl. niet op zijn niveau aangesproken, het ging hem te makkelijk af en daarom onder presteert hij nu erg). Ik wil je daarom een tip geven: kijk eens op de websites van Edu&Ik en Ieku, en ga eens na of je dingen die daar worden geschreven over intensiteit (=gevoeligheid) en begaafdheid/ manier van zijn en doen terugziet/ herkent in je zoon. Dit kun je nl. beter vroeg dan laat weten want het vereist ook echt een andere aanpak thuis en op school. Hierbij de links: http://edu-en-ik.nl/ en http://www.ieku.nl/2011/03/hooggevoeligheid-de-theorie/#zintuiglijk-gevoelig-vermogen-sensueel en http://www.ieku.nl/?s=intensiteit. Ik hoop dat je hier iets aan hebt! Groetjes, Anaclara
hoi hoi klopt indd k had ook het idee dat hij hooggevoelig is.. k ben dr ook al een beetje over aan het lezen…. hij ging na de peuterspeelzaal daarna naar een gewone basisschool dat was echt drama k kon nooit normaal weg hij trok me sons aan de haren… hij ging 3x per week 3 uurtjes want hij trok het gwn niet… en op school deed hij nooit wat hij moest doen en de juffen lieten hem maar gaan. . er kwam een orthopedagoog in de klas hem observeren en die stelde voor hem naar een andere school te doen. hij kwam altijd moe thuis echt moe… nu zit hij op speciaal onderwijs en op school gaat t goed… hij maakt elke dag vol op school van half9 tot 15u. k vond dat in het begin veel te lang hoor maar het doet hem heel goed. meteen de 1e dag al geen drama k kon gwn weg k stond er zelf van te kijken… hij komt terug zit nog steeds lekker in zn vel ziet niet pips… hij doet wat die moet doen. en dat is ook een reden dat k gwn op moet passen met mijn boosheid soms het komt voor hem extra hard aan 🙁 en dat frustreert ook meer… maar ben er mee bezig k ga sws ook ff oo de site kijken die je hebt gestuurd dankjewell! groetjes natascha
Lieve Mirreille, ik kan enorm boos (en verdrietig) worden als blijkt dat dat sommige mensen geen enkel begrip kunnen opbrengen voor lichamelijke ongemakken, overgehouden na ‘n kankeroperatie. Zelf heb ik de indruk dat ik hier niet mee te koop loop.
Met dank voor je vele goede raad, Lies Bouma
Beste Lies,
Ja, dat is zeker zo! Mensen kijken ook vaak niet verder dan de buitenkant. Heb je je uiterlijk netjes verzorgd, dan denken ze al gauw dat je je ook goed voelt. Het is een van de moeilijkere dingen wanneer je mensen om je heen hebt die niet kunnen begrijpen hoe het is om te herstellen na een operatie. De kunst is om het te gaan benoemen en juist wèl aan te geven dat je sommige dingen niet meer kunt. Gewoon heel droog en zakelijk noemen. Pas dan kunnen mensen je begrijpen.
Veel sterkte en ik hoop dat je voorspoedig herstelt!
Groetjes, Mireille
Hoe zit het als iemand in je omgeving jouw van alles de schuld geeft en steeds roept dat je altijd maar ruzie moet maken, zelfs als ik gewoon wat vraag?Deze persoon heeft meer van die relatie’s gehad,noemde de vrouwen zelfs gestoord, waar ik dus ook bij hoor nu 🙂 ik weet wel beter, het raakt mij ook niet meer, het is zijn probleem en ik laat het bij hem liggen.Ik vraag mij gewoon af waarom doet hij zo, en zal hij ooit eens inzien dat ook hij fouten heeft en dat sorry zeggen echt niet moeilijk is 🙂
Beste Gena,
Bij mensen die de schuld voortdurend bij jou leggen, is het belangrijkste dat je aan jezelf werkt. Hoe meer je eigen vertrouwen groeit, hoe sterker je staat.
Veel geluk!
Groetjes, Mireille
Hallo,ik ben heel snel geirriteerd,boos,bevooroordeeld.Ik ga snel van dingen uit terwijl het meestal niet zo bedoeld is door anderen waar ik dan weer te snel op reageer en niet op een positieve manier,mn twee oudste kinderen moeten het vaak ontgelden omdat ik mn woede niet kan in houden en dat gaat niet verder dan heel boos worden maar ik wordt 8 van de tien keer boos om niks eigenlijk en dat is vooral in de ochtendspits.ik denk zelf dat het komt omdat ik het zo druk heb (3 kinderen,een fulltime baan en nja daarnaast natuurlijk t huishouden,sport van de kids ga zo maar door) ik wil echt graag weten hoe ik mezelf kan veranderen,ik voel vaak echt van binnen dat ik “kook”.het zou zo fijn zijn om hiervan af te komen,want zo jaag ik al mijn dierbare bij mij weg ben ik bang.
Beste Joan,
Het is echt goed mogelijk om hier vanaf te komen. Dat je het je zo bewust bent en er vanaf wilt, helpt al enorm. Geef het de tijd en ga kijken op welke plekken in je leven je dingen kunt laten vallen, want dat je overuren maakt, is overduidelijk. Een tijdje tegelijk met de kinderen gaan slapen om meer uit te rusten en meer veerkracht op te bouwen helpt vaak ook. Laat de MIR-Methode je hier ook bij helpen. Ik hoop van harte dat je het voelt dat het minder wordt. Duurt het te lang, ga dan een keer naar een MIR-Methode begeleider. Die kunnen met een MIR-Methode op Maat grotere sprongen met jou maken.
Veel sterkte en geluk gewenst!
Mireille
Mijn woede ligt meer dat ik alles voor elkaar wil krijgen zonder rekening te houden met mensen om me heen dingen doe die een positieve ontwikkeling bij me brengen. Aangezien ik 19 jaar ben en ik goed op weg ben met school, werk etc. Dat ik nu op dit moment meer geneigd ben om mijn eigen beslissingen te nemen en zelfstandiger wordt. Wanneer iemand iets verkeerd zegt voel ik me benauwd en zeg ik meestal terug of wordt ik boos of schreeuw. Ik vertrouw ook niet snel mensen. Ik denk dat ik meer gericht en bang ben voor mijn succes dat elk minpuntje me irriteerd
Beste Deana,
Ja, dat zou heel goed kunnen, dat je bang bent voor je succes. Ik noem dat ook wel eens dat je angst voelt om mateloos krachtig te zijn! Dit is ook een van de grootste oorzaken wanneer mensen geen vorderingen maken met de MIR-Methode: angst voor hun eigen groei, angst om gezien te worden.
Ik wens je toe dat je reacties wat milder gaan worden. Houd je vuur! En dat je minder speelbal wordt van je impulsen!
Veel geluk!
Hartelijke groetjes,
Mireille
Dag Mireille,
Mijn boosheid is vooral vermengd met verdriet en het gevoel machteloos te zijn.
Ik doe de MIR-methode trouw iedere avond voor ik ga slapen, ik denk dat het mij het afgelopen chaotische half jaar ook goed geholpen heeft.
Maar het is mij inderdaad nog steeds niet duidelijk wat ik met mijn leven wil.
Het is ook een stuk moeilijker geworden om maar iets te willen, omdat ik nu full-time mantelzorger ben.
Dat is vaak zwaar en ook frustrerend.
Ik draai vaak hele dagen op de automatische piloot.
Ik probeer vooral te genieten van de rustmomenten die mij af en toe op gewone dagen weer gegund worden.
Een hele dag weg, zoals vandaag, voelt als een aanslag op mijn leven.
Daarna de teleurstelling van geen raam in de schuurdeur is op dat moment de “genade”klap (meer een poging tot moord), omdat ik dan weer morgen weer tegen instanties moet knokken.
Door dit op te schrijven besef ik dat ik vooral behoefte heb aan wat meer begrip en aandacht.
Wanneer zoals vandaag iemand tegen mij zegt; “Jullie hebben toch heel wat bereikt”, heeft zij gelijk, maar begrijpt zij niet, dat dit een dagelijks gevecht is dat nooit meer ophoud.
En ik dolgraag zou willen dat “iemand” al is het maar voor een dagje deze dagelijkse zorg en al dat dingen moeten regelen van mij over zou willen nemen.
Daarvan is de dagelijkse zorg het minst zwaar en vooral het constant “moeten” regelen een erg zware last.
Beste Lidwina,
Ja, dit zijn zaken die sterke gevoelens van machteloosheid kunnen oproepen. Ik wens je toe dat er heel snel verlichting voor je komt en dat je het wat meer kunt loslaten.
Veel sterkte!
Mireille Mettes
Dag Mireille,
Ik ben nu boos en bang en verdrietig, omdat er in de bredere schuurdeur die vandaag voor de driewielfiets die mijn man nodig heeft is geplaatst, toch geen raam zit.
Daar wilden ze € 100,- tot € 120,- extra geld voor hebben.
Ik ben bang dat het telefoontje dat ik gisteren gepleegd heb door mijn eigen schuld (te emotioneel) niet doorgekomen is.
Vandaag waren wij de hele dag niet thuis, dus zag ik het vanavond pas.
Nu kan ik er niet van slapen, omdat ik bang ben dat ze er nu geen raam meer in willen maken.
De schuur is nu heel erg donker.
In de oude schuurdeur zat wel een raam.
Het is een voorziening die de gemeente eist, maar die wijzelf wel in zijn totaal terug betalen aan de gemeente, doch er geen ene malle moer over te zeggen hebben.
Ik voel me een slachtoffer van dit oneerlijke gemeentebeleid.
Dit steekt enorm.
Daarbij komt vooral het feit dat onze gemeente de WMO-gelden die hiervoor beschikbaar waren al een aantal jaren gewoon gestolen heeft, door deze gelden in de pot algemene middelen te gebruiken voor een voor gehandicapten beroerd toegankelijke bibliotheek en een veel te duur theater en grondspeculaties.
Maar voor het terugplaatsen van een raam hebben ze geen geld.
Dat doet verdomde zeer.
Dag Mireille,
Het lijkt er soms op dat ik de woede van anderen oppik. Mijn oren tuiten er dan van. Natuurlijk is het woede die aan mijn eigen woede gekoppeld is, anders zou ik het niet oppikken. Het voelt niet goed en ik ben er dan ook verdrietig over, ik wil die woede en het verdriet erover graag kwijt. Heel vaak heb ik een prop in mijn keel, en ook een trage schildklier, die volgens mij hier mee te maken heeft. Het lijkt de laatste maand steeds heftiger te worden. Ik neem vaak onbezonnen beslissingen en zeg vaak onbezonnen dingen ( niet op een boze manier, maar wel ondoordacht), die me dan weer verdriet bezorgen en denk dat ik daarmee de woede van anderen op mijn hals haal. Als kind ben ik al vroeg naar kinderhuizen gestuurd en in mijn jeugd ben ik voortdurend gepest. De angst voor mensen zit er dus diep in. Nog steeds zeggen mensen mij dat ik nogal raar overkom, en zelfs mijn kleindochter van 11 kijkt nu af en toe naar mij zoals ik op haar leeftijd naar mijn moeder keek. Ik vond mijn moeder ook maar een raar mens. Natuurlijk doet dat verschrikkelijk zeer. Mijn angst is dat ik volledig eenzaam achter zal blijven op mijn oude dag, en dat niemand me meer moet. Zoals niemand me moest in mijn jeugd. Die is gruwelijk eenzaam geweest. Stukjes herinnering komen sinds ik de MIR-Methode doe weer naar boven. Ik heb ze bijna 70 jaar achter een betonnen muur geplaatst. Ik hoop dat de MIR-Methode mij met stukjes en beetjes van die angst af kan helpen, en dat mijn verhaal andere mensen kan helpen. Ik kan sinds heel kort namelijk ook in mijn dromen kleuren en plaatjes zien, en dat zie ik als een grote vooruitgang. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Ook al schilder ik, ik kon mij nooit enige voorstelling in gedachten voor de geest halen. En dat geeft mij weer moed om door te gaan.
Dag Mireille,
Ik heb mijn talenten, gaven, diploma’s, certificaten, in de natuurgeneeswijzen. Ik ben nl. magnetiseur, en ben paranormaal en daarbij ook nog eens zeer hoog gevoelig.
Aangezien ik van een uitkering leef, wordt mij verboden om hiermee te gaan werken, daar dit in hun ogen fraude gevoelig is. Ik kan geen ondersteuning van de uitkerende instantie verwachten. Het gaat hen om geld en niet wat een persoon kan gaan doen.
Een baan is geen mogelijkheid voor mij, laat staan dit er dan ook nog eens erbij doen. Ik kan niet zoveel aan, zowel mentaal als fysiek. Alhoewel er vooruitgang is in mij.
Dit gegeven maakt mij ook boos.
En wanneer ik dan niet gezien wordt: wordt ik scherp van tong. Dit is echt sinds een paar maanden zo ontstaan.
Terwijl ik liefdevol tegenover de mensheid wil staan.
Ik ben laatst enorm boos geworden op mijn vriend, die me toch behoorlijk opzij gezet heeft.
dit is ook een beetje té vaak voorgekomen in mijn leven, dus de kwetsing hierin is groot. (De 1e keer viel voor direkt na mijn geboorte: afstaan.)
Wanneer ik boos ben dan zijn mijn woorden hard, scherp en vernietigend.
Ik wil hier graag vanaf, maar kan ze niet zomaar tegen houden, dan kook ik inwendig als ik dat moet doen.
Ik voel me niet gezien, onbegrepen en niet gehoord. En wanneer dat vaak gebeurd, worden mijn reacties steeds scherper. Ik kan het nl. niet meer hebben.
Groetjes
Yvonne
Hoi Yvonne,
Diverse gemeentemedewerkers kunnen zeer vervelend doen met dit soort zaken en je krijgt ook nog eens verschillende antwoorden. Diverse mensen uit mijn omgeving en ook ikzelf persoonlijk hebben dit soort nare situatie’s betreffende een uitkering meegemaakt. Een vriendin van mij heeft wel vanuit een uitkering mogen starten van een eigen spirituele praktijk. Dus waarom zouden de regels voor haar anders zijn dan voor jou? Hoe kan een gemeente jouw weigeren om te gaan werken? Dat moegen ze niet! Jij kan gewoon werken en op je briefje invullen wat je hebt verdient. Als je slim bent ga je eerst naar de wetswinkel en zorg je dat je deze achter je hebt staan en als er iets is dat je deze direct om hulp kan vragen. Laat niet spotten met je, laat je niet meteen alles wijsmaken, je bent niet de enige bij wie dit gebeurt. Het is van de zotte dat dit op deze manier moet maar helaas is het niet anders.
Zo Yvonne, ik heb nu ook even mijn frustratie en boosheid over de oneerlijkheid en machtsspelletjes van uitkerende instantie’s kunnen uiten.
Sterkte
Dank je, ik was dit ook van plan als ik cliënten heb. Ik moet dan ook naar buiten treden en dat kan me mijn uitkering kosten als ik dit zomaar doe zonder toestemming.
toch doe ik dit al op een voorzichtige manier. Maar blijf hangen.
Dat frustreert me.
Groetjes
Yvonne
HI, ik zit in de bijstand en ken het issue. Ik bedacht me net vandaag dat ik misschien toch ook weer wat klusjes wil gaan doen. Ik wil het dan laten overmaken op mijn bankrekening of echt officiele facturen opmaken. Dan heb je ook bewijzen naar de sociale dienst.
Hun argument dat het fraude-gevoelig is heb ik via een ander al eens gehoord. Ze kunnen niet controleren hoeveel clienten je werkelijk hebt gehad. Misschien als je het een keer probeert op die manier met 1 behandelde client, kun je kijken hoe er op wordt gereageerd.
Iig is dat wat ik zelf wil gaan doen, :3 Gewoon een keer proberen, en maar zien. Gister hoorde ik een jonge vrouw die belemmert wordt door veeleisendheid vertellen dat zij een affirmatie heeft bedacht: ‘Ik wil meer vanuit lef en durf gaan leven’. Ze is een kantoor binnengestapt om te solliciteren en is aangenomen… 😀
Hallo,
Als er zich door een bepaalde situatie woede naar boven komt, hoe ga ik daar dan mee om, wat is het eerste (en volgende) dat ik best doe ?
Er is hier al wel veel geschreven over woede, wat me doet denken dat dit een veelvoorkomende emotie is en waar veel over te zeggen valt.
Dank u voor uw tip
Hallo Marc.
Wanneer er woede naar bovenkomt is het van belang te kijken wat daar vlak voor is gebeurd of gezegd. Je kan je even terug trekken en een “lange nek” maken en in jezelf onderzoeken wat daar aan vooraf ging. Woede zegt meestal iets over jouzelf. Wat precies maakt dat je die boosheid voelt. Soms vormen we verdriet om in woede of woede in verdriet omdat dat dan een makkelijkere emotie lijkt op dat moment. Woede komt ook vaak voort uit (een) teleurstelling. Je kan jezelf afvragen: Wat wil ik. Wat wil ik wel. Wat wil ik graag. m.a.w. Welk verlangen zit eronder.
De praktische kant: Je kan over je hand aaien en zeggen: Woede loslaten, woede loslaten, woede loslaten.Dat doe je totdat het afzakt en dan de 9 stappen erachter aan. Wellicht heb je ook wat aan dit artikel: Daarin staan ook tips.
Ik hoop voor je dat je je woede op een zachte manier kan helen en ontspannen door het leven kan gaan.
Vriendelijke groet namens Mireille Mettes,
Margreet Pielage
MIR-Methode begeleider in Ommen
http://www.terra-mater.nl
Beste Mireille,
Ik ben een vrouw van 45 jaar en vind het moeilijk om woede direct te uiten. Als ik boos ben, dan gaat dat heel beheerst en formuleer ik zorgvuldig waar ik nu zo boos om ben, het moet nl. vooral begrepen worden door de ander en geaccepteerd worden. Zo niet … dan ben ik eigenlijk diep van binnen bang dat degene die van mij houdt, me niet meer zal zien zoals ik ben en me niet meer lief zal hebben. Ik ben hier pas net achter, en ook hoe onveilig ik me als kind om die reden eigenlijk constant heb gevoeld. Ook voel ik me heel erg verongelijkt over hoe mijn moeder vroeger met mij om is gegaan en hoewel ik het rationeel wel allemaal snap en een plek kan geven, lukt het me maar niet om dit gevoel van verongelijkt zijn en vervolgens het gevoel van gemis los te laten, vooral als mijn moeder weer op bezoek is geweest en ik weer gevoeld heb hoe er nauwelijks of geen verbinding tussen ons is, hoe graag ik dat ook zou willen en ondanks al mijn pogingen daartoe. Ik wil die afhankelijkheid van haar kwijt… ik kan wel steeds beter mijn verdriet erover voelen, en ook mijn verdriet over hoe ik mezelf een harnas om heb gedaan, om maar niet ‘omver geblazen’ te worden door de woede die zij uitstraalde en (bleek later) niets met mij te maken had maar alles met haar allang overleden, gewelddadige vader (van wie zij ook nog eens het lievelingetje was, dat is voor haar dus heel schizofreen geweest denk ik). Ik heb mijn leven lang thuis begrip op gebracht voor mijn moeder’s emoties, zoals mijn vader ook deed, maar mijn eigen emoties, daar was nauwelijks plek voor, die werden bovendien ook nog eens vaak ter discussie gesteld … dus ben ik heel lang in de war geweest want het klopte gewoonweg niet voor mij. En op een gegeven moment raakte ik het contact met mijn eigen gevoel kwijt en wist ik niet meer of een gevoel nu van mij was of van de ander…
Hoe kan de MIR-Methode mij helpen om weer terug te komen of in contact te komen met mijn eigen gevoelens? En die ook durven toe te laten en te uiten?
nou boos, ik vind het stomvervelend dat ik vaak gejaagd ben, omdat ik veel dingen wil doen en moeilijk tot een keuze kan komen wat op welk moment, het gaat om vrije tijd dingen, want ik ben gepensioneerd, dus er is niks ergs aan de hand
Beste Yv,
Ook als je gepensioneerd bent, kun je moeite hebben met keuzes maken en tijd indelen. Vaak ervaren genpensioneerden dat ze nu nog drukker zijn met hobby’s, klussen, anderen helpen e.d. dan toen ze nog full-time werkten. Je kunt een extra stap “Missie verduidelijken over tijdsbesteding” toevoegen, om hier extra focus en ondersteuning aan te geven.
Aai dit dan gewoon als eerste extra stap, voorafgaand aan de complete 9 stappen, gedurende 4 weken – hierdoor krijg je langzaam aan meer helderheid over wat je wilt gaan doen, hoelang en wanneer.
Ik wens je een heerlijk en ontspannen leven toe, waarin je kunt genieten van al het moois dat het leven nog steeds te bieden heeft!
Hartelijke groet, namens Mireille Mettes
Marja Kikstra
MIR-Methode begeleider in Enschede
http://www.erevna.nl
lees “fluisterkinderen”eens
“Fluisterkinderen” Deze heb ik nog niet in mijn kast staan. Ik Fluister wel met kinderen en mensen. “Mamma, ik kijk naar je.” van Monica van de Brink-Ros is ook een aanrader en zo zijn er veel boeiende leerzame boeken. Dank je wel voor de tip.
Liefdevolle groet, Margreet
Ik ben op dit moment alleen nog maar boos op mezelf. Na een burnout met angst paniek en hyperventilatie aanvallen ben al wel weer op de goede weg, maar ik kan niet meer genieten. Tenminste niet meer zoveel. Mijn vader is overleden toen ik 16 was. Hij had iets aan zijn hart. Hij was toen 42. Ik ben dit jaar 43 en heb heel lang gedacht dat ik die leeftijd niet zou halen omdat mijn vader er niet meer was op die leeftijd. Ik heb therapie gehad en de therapie heeft mij teruggebracht naar het NU. Dat heeft enorm veel geholpen, alleen ik hoef maar iets van een pijntje te voelen en de paniek slaat weer toe. Ik ben boos omdat ik niet meer kan genieten zoals ik voorheen deed. Gewoon lekker mezelf zijn, genieten van de dingen om mijn heen, mijn kinderen, mijn man….Ik wil leven zonder die angst. Het houdt me van zoveel tegen. Drie weken geleden ben ik met de MIR begonnen, maar kan de volledige 9 stappen nog niet aan. Ik doe dus nu 5 en 7. Misschien dat dit me nog verder vooruit helpt.
Waar ik vooral kwaad van word: van genegeerd, overgeslagen en genegeerd te worden. Alsof ik niet besta of niet de moeite waard ben. Het overkomt mij zo vaak (zowat elke dag) en ik word er zo beroerd van. En onzeker, want blijkbaar doe ik iets verkeerd. Ik weet niet wat ik ermee aanmoet. Hoe kan ik het verlangen uiten om als een volwaardig mens gezien en gehoord te worden? Wat kan ik zeggen tegen al die mensen die mij negeren/overslaan/vergeten? Heb je tips daarvoor?
Mijn woede is als een oplaaiend vuur, ik tolereer teveel of uit me te weinig, en dan ben ik het een tijd kwijt, komt totaal niets van boven. Tijden en dan soms jaren later weer iets met die persoon en een uitbarsting. Vroeger zei men tegen mij sla erop, neem en stuk hout desnoods, en dan deed ik het niet. Wat ik wil eigenlijk, een huis, mij goed kunnen uiten, tekenen schilderen, ik wilde al jaren als voorbeeld een reikicursus gaan doen, maar meestal te duur voor mijn budget. En laatst kon het, een Reiki Leraar wijdde mij in één en twee, en vertelde mij’: Als jij wat kan geven, geef dan, wat daar staat een doos. Daar lag al meer geld in wij waren met meerderen. En hij vertelde ook, ik kijk niet of er wat in gaat. Hij leefde niet voor geld alleen. Ik kon het basis bedrag geven, en ik ben blij dat ik toch die kans heb gekregen.
Beste P
Je hebt heel wat woede verzameld. Opgeslagen boosheid wil er wel heel graag uit. Wellicht heb je een deel los kunnen laten tijdens de Reiki lessen. Tijdens ons leven pellen we iedere keer weer een laagje af. Wanneer je aan de volgende laag toe bent en je wil dat met de MIR-Methode doen, dan kan je het best een consult afspreken bij een MIR-Methode begeleider bij jou in de buurt. Je kan HIER op postcode zoeken. Jullie kunnen dan ook samen werken aan wat jij wél graag wil, werken aan datgene waar je hart van gaat zingen.
Ik wens je heel veel succes en hoop dat jij je leven met meer blijdschap en met vrede in jezelf kan leven.
Hartelijke groet namens Mireille Mettes
Margreet Pielage
MIR-Methode begeleider in Ommen
http://www.terra-mater.nl
Hallo Mireille,
‘Toevallig’ gister begonnen met de MIR-Methode (stap 5 en 7).
Heel herkenbaar, die ‘woedende’ momenten…
Ik wil heel erg graag mijn eigen praktijkje in dierencommunicatie en reiki van de grond krijgen: ik ga ervoor!
Dank voor de MIR-Methode: het is prachtig!
Hartelijke groet,
Sil
Hallo Sil,
Dat kunnen we alleen maar hartgrondig beamen 🙂 Dank je wel voor het mooie compliment, dat doet goed om te horen!!
Hartelijke groetjes, namens Mireille Mettes
Marja Kikstra
MIR-Methode begeleider in Enschede
http://www.erevna.nl
Gelukkig heb ik niet zoveel last van echte woede, als ik boos ben gaat dat wel over onrecht of oneerlijkheid.
Maar ik ben de laatste tijd wel sneller geirriteerd en wat mij opvalt is dat ik doodmoe ben en niet vooruit kom. Alsof aan het fietsen ben en steeds en vervelend rotkind aan mijn bagagedrager gaat hangen en ik die er steeds af moet trappen. pffff en daar wordt ik wel boos over.
Ik ben nu 16 dagen bezig met de MIR-Methode en in het begin voelde ik me beter maar nu helemaal niet.
Hoelang gaat dit nog duren? Want ik ben bezig een praktijk op te zetten en kan die vermoeidheid nu helemaal niet gebruiken.
Hallo, lieve beetje ongeduldige vrouw 🙂
Jouw lichaam heeft tijd nodig om te herstellen. Mag het die tijd krijgen? Gun jij jezelf ook de tijd om je praktijk op de juiste manier neer te zetten, met geduld en liefde? Want dat wens ik je toe, dat je een bloeiende praktijk krijgt. Als je in het opzetten daarvan zaadjes van geduld en liefde zaait, dan zal je die ook oogsten en voelen mensen zich warm welkom bij jou. Kijk eens bij alle video’s daar staat ook de video over zelfliefde. Dat is jouw beste medicijn. Accepteer het tempo waarin het gaat, ik kan ook geen berg vooruit duwen. HIER kan jij uitzoeken van wat voor jou van belang is.
Ik wens je een leven in balans toe,
Warme groet namens Mireille Mettes,
Margreet Pielage
MIR-Methode begeleider in Ommen
http://www.terra-mater.nl
Dank je wel voor jullie antwoorden Marja en Margreet.
Er is wel het e.e.a. in werking gezet bij mij blijkbaar. Waarschijnlijk is /zal dat bij mij de basisbehoefte zijn en de missie welke nu behoorlijk in werking zijn. Een onbewust stuk is nu bewust geworden en dat voelt wel opgeluchter.
In het begin heb ik bij het loskoppelen van vader/moeder het gapen en boeren gehad en dat ik ook wel had verwacht.
Misschien moet ik hiermee ook iets meer geduld hebben. Omdat ik dus als gewichtsconsulente een praktijk wil beginnen en er van overtuigd ben dat buiten de voeding zeker ook een emotioneel/energetisch deel hiermee van belang is, wil ik voor degene die hier behoefte aan hebben iets toevoegen. (dat is een stuk van mijn missie). Toen ik de MIR-Methode pas geleden tegen kwam heb ik dus als mezelf proefkonijn gebruikt.
Ik ondervind nu zelf dat ik me rot voelde, vreetbuien kreeg en in gewicht aankwam. Dit veroorzaakt dus een mentale strijd in mezelf. Ik wil gezonde dingen blijven eten waardoor ik op gewicht blijf en geen ongecontroleerde behoeften aan vet en suikers. Dit is dan wel een beetje eng om mijn toekomstige cliënten de MIR-Methode te laten doen denk ik.
Dan heb ik nog 1 vraag. Welke van de stappen staat dan voor het bewust worden van bepaalde punten?
Hoi M.
Wat fijn zeg dat je momenteel veel inzichten krijgt. En eerst zelf ervaren wat een bepaalde methode inhoudt is een pré voor mensen die een praktijk gaan opzetten, dan weet je wat iemand kán tegenkomen. Jouw ervaring kan heel anders zijn dan die van jouw buurvrouw. Door jouw ervaringen kan jij je nog meer inleven in de valkuilen van je toekomstige klanten.
De bewustwording zit in alle stappen verweven. Wanneer jij met aandacht aait en de zinnen met aandacht uitspreekt ben je dus heel bewust bezig.
Ik hoop dat zo je “enge” gevoel is afgenomen want dat is geheel onnodig. Vertrouwen aanvullen maar 🙂
Hartelijke groet vol van vertrouwen namens Mireille Mettes,
Margreet Pielage
MIR-Methode begeleider in Ommen
http://www.terra-mater.nl
Hallo Mireille,
Vanaf het moment dat ik het artikel in de Happinez heb gelezen, ben ik op de site gaan kijken en ben gestart.Ook mijn poes Mysty komt voor de MIR-Methode naast me zitten.
Ik ontvang iedere dag een ondersteunende mail met uitleg.
Aan de uitleg over woede had ik heel veel steun. Mijn vader dementeert en toen ik bij hem op bezoek was kwam er een enorme woede naar boven.
Het deed zelfs fysiek pijn. Een mooi leermoment want mijn vader is zich niet meer bewust van zijn gedrag.
Ik heb niet gereageerd op zijn gedrag maar heb gedaan wat ik op dat moment nodig had. Ik ben naar huis gegaan en heb de emoties toegelaten.
Ik leer van de MIR-Methode te kijken naar mijn eigen emoties en manier van reageren.
Hierdoor krijg ik de mogelijkheid om oude patronen van reageren te doorbreken.
Groeten Ankie
Hallo Ankie,
Dank je wel voor je reactie; je emoties mogen er zeker zijn! Wat een pijnlijk, maar prachtig leermoment – fijn om te horen dat je er naar kunt kijken en er lering uit gaat trekken.
Ik wens dat je spoedig verzachting en acceptatie mag gaan ervaren!
Warme groet, namens Mireille Mettes
Marja Kikstra
MIR-Methode begeleider in Enschede
http://www.erevna.nl
Het lef ontbreekt om mijn talenten echt neer te durven zetten, en dat geeft wel eens boosheid , onmacht. en het me niet begrepen voelen.
Hallo Mireille,
Ik ben ook boos. Boos op dat ik zo hard heb gewerkt voor mijn diploma, en nu geen baan kan vinden. Boos op mijn huidige tijdelijke partimebaan omdat ik samenwerk met een familie waarin onderling heel veel speelt en ik dat voel en als last ervaar. Boos op mezelf, omdat ik mezelf door het bovenstaande zo uit balans laat brengen. En vooral heel boos omdat ik weet dat ik dit zelf kan veranderen maar er steeds niet achter kom hoe ik dat kan doen.
Een boos persoon ben ik echter niet, maar ik voel het wel, hou alles binnen en thuis huil ik veel en ben ongelukkig.
Ik kan het beginnetje niet vinden om deze boosheid los te laten. Kun je me helpen?
Liefde…een enorm nood aan een partner die mij niet afstoot…enorm nood aan aandacht..vriendschap….
echte liefde…dat wil ik..
Ik ben geruime tijd met de Mir bezig, en ik merk dat ik nu veel woede uit, ben erg aan het uitvallen tegen mijn Partner. En de mensen om mij heen. Ik heb mij heel vaak stil gehouden in het verleden. Die vulkaan is bij mij nu behoorlijk bezig mag ik zeggen.
Ik denk dat ik gehoord wil worden. Ik heb ook gevoelens bij mijn keelchakra. Er zit nog wel een prop bij mijn keel. dus ik denk nog veel dingen die ik moet uitspreken.
xxx
Hi Mireille, vandaag met mijn vriendin geluncht en van alles weer besproken wat ons bezighoudt. Kinderen uit huis, oudere afhankelijke moeders, veel gezorgd, en wij vertrouwden elkaar ook toe af en toe zo boos te voelen op alles en niets. Lees ik vandaag jouw woede-item via de mail en Lees in de reacties zoveel herkenbare zaken. Wat een toevalligheid (of juist niet??) Ik ben al een tijd een weg aan het zoeken hier mee om te gaan en zal zeker de methode weer gaan toepassen. Daarnaast ga ik op zoek naar de achterliggende redenen, ik vermoed dat zal zitten bij niet gezien zijn en niet gehoord zijn en de onmacht er nu wel vorm aan te geven. Groet, Marie
Hi, Marie.
Ik wens jou toe dat je gezien en gehoord mag worden. Deze basisbehoeften zitten vooral in stap 7. Wanneer je alle stappen doet dan pak je deze al aan.
Vriendelijke groet namens Mireille Mettes,
Margreet Pielage
MIR-Methode begeleider in Ommen
http://www.terra-mater.nl
Hoi Mireille
Na 12 weken is mijn man ontslagen uit ziekenhuis. Heeft open hart operatie gehad, diagnose bacteriele endocarditis, bacterie zat ook op longen. Al met al, heftige periode achter de rug! Voor hem, maar ook voor mij. In de periode ziekenhuis deed hij, op jouw advies, stap 5 en 7. Mag hij, nu hij thuis is alle stappen gaan doen?? Dat is ZIJN vraag.
Dankbare groet Annemieke
Hoi Annemieke.
Fijn dat je man weer thuis is en de heftige tijd achter de rug.
Je man kan nog 4 weken stap 5 en 7 doen zodat zijn lichaam eerst alle tekorten, ook op mentaal, emotioneel en fysiek gebied kan aanvullen, voordat de 9 stappen gedaan worden, zodat hij daar dan goed is voor toegerust.
Ik wens jullie beiden veel kracht en steun toe!
Warme groet namens Mireille Mettes,
Margreet Pielage
MIR-Methode begeleider in Ommen
http://www.terra-mater.nl
Mijn woede komt voort uit de scheiding van mijn ouders: mijn moeder verliet het gezin. Ik heb alles zelf een plaatsje moeten geven, zonder hulp. En heb de verkeerde conclusies getrokken: ik was stout en moet gestrafd worden. Ik ben het niet waard. Mijn veilige wereldje stortte in. In hoeverre ben ik boos op mezelf en ben ik continu bezig mezelf te straffen? Boosheid is er ook vanwege mijn scheiding die ik zelf niet wilde. Ik had nl als meisje 1 droom op deze wereld: zelf een gezin, man en kinderen hebben, zonder al dat gezeik van een scheiding. Een gezin in liefde, waarin iederee zich veilig voelt. Mijn ex heeft door weg te gaan mijn droom kapot gemaakt. Ik kan mijn droom niet meer realiseren in dit leven.Ik ben heel boos over al dat stomme leed op deze wereld. Ik ken de gedachte dat je ziel hier is om te groeien, en toch snap ik al het leed op deze wereld niet. Waar verlang ik naar? Ik weet niet, voor mijn gevoel zijn mijn dromen kapot.
Beste A.
Dank je wel dat jij je ervaringen hier durft te schrijven. Woede kan zo verlammend werken.
Datgene wat je ooit tekort bent gekomen van je ouders, kan niemand meer aanvullen, behalve JIJ ZELF.
Alles wat je als kind tekort bent gekomen zoals gezien zijn, liefde, respect en aandacht,veiligheid en zoveel meer. Dit kan jij jezelf geven door stap 5 en 7 te aaien. Warme aandacht aan je zelf geven door een warm bad enzovoort. Wanneer jouw eigen liefde is aangevuld dan sta je meer en meer open om het van een ander te krijgen. Vandaaruit kunnen er weer andere dromen ontstaan, een betere werkelijkheid voor jezelf.
Ik wens je een leven met innerlijke rust en vol van vertrouwen toe.
Liefdevolle groet namens Mireille Mettes,
Margreet Pielage
MIR-Methode begeleider in Ommen
http://www.terra-mater.nl
Ben zo dankbaar voor deze gedeelde stukken over woede.Bedankt voor de reactie, Mireille. Ik wil me zelf nog even verduidelijken.
Goeie 2 jaar ben ik mijn ware liefde tegengekomen. Ik kwam thuis en hij ook, het was een intense warme liefdevolle zorgzame en harmonieuze relatie. Ik zat slecht in mijn vel de laatste maanden, was op zoek naar werk, wist niet wat ik echt wou waar mijn passie zat,voelde me mislukt omdat ik precies nooit tevreden was over mijn werk en alle tientallen jobs had gedaan, ik was constant heel moe. Ik zocht naar oplossingen en stelde voor om te verhuizen (wat absurd idee was achteraf bekeken) mijn vriend zei dat hij geen energie had om te verhuizen want kwam zelf net uit een burn-out en verhuizen ook niet voor mij de oplossing was. Ik maakte me boos en voelde me niet gehoord,ik zei dat hij maar eens avond in zijn eigen huis moest gaan slapen en dat ik het meende (dit terwijl zijn thuis echt hier was en hij nooit meer in zijn eigen huis sliep. We waren beiden zo zeker dat we samen oud gingen worden:) Hij is vertrokken en niet meer teruggekomen, ik ben in een diepzwart gat gevallen vol paniek. Ben erdoor gekropen en gered.Maar mijn leven staat nog in stilstand en enorm verdriet dat betert geleidelijk aan. Enorm schuldgevoel want ik had gewoon kunnen zeggen: liefste ik heb het heel moeilijk en weet met mezelf geen raad blijf ik weet niet welke kant op. Maar nee. Hij is enorm gechoqueerd en voelt het aan dat ik hem uit zijn nest heb gezet. Sorry niets helpt. Diep vanbinnen heel diep in mijn hart achter mijn emoties weet ik dat we voorbestemd zijn voor elkaar. Het is onvervangbaar. En dat maakt me soms zo boos van machteloosheid een woede die altijd overgaat in diep verdriet. Dit is de eerste keer dat ik zo duidelijkheid heb ook al lost het het probleem nog niet echt op. Mijn vriend heeft een dikke muur opgetrokken uit gekwetstheid en reageert op geen enkel contact. Ik probeer het veel neer te schrijven. Soms zit ik voorbij mijn boosheid middenin mijn hart vol liefde en stuur dan een smsje maar geen reactie. Een cirkel die ik moeilijk kan doorbreken maar het lukt toch elke dag beetje meer. Van zodra ik buitenkom en liefdevolle koppels zie is het me heel moeilijk dat dit me niet is gelukt.
Lieve Mieke,
Ik kan me goed voorstellen hoe je je moet voelen, maar zoals je zelf al hebt gemerkt, woede en zelfverwijten helpen niet.
De MIR-Methode kan voor jou een hele goede ondersteuning zijn om acceptatie te vinden en de woede los te laten.
Voor jou luidt het advies om voorafgaand aan de 9 stappen, eerst te aaien op “(naam van je lief) loskoppelen”, en “Acceptatie aanvullen”, daarna álle 9 stappen aaien.
Door het loskoppelen van je vriend neutraliseer en transformeer je de negatieve emmoties die er op jullie verbinding zitten, zodat de verhouding weer beter zou kunnen worden.
Ik wens je veel sterkte en een liefdevolle toekomst toe!
Warme groet, namens Mireille Mettes
Marja Kikstra
MIR-Methode begeleider in Enschede
http://www.erevna.nl
Dag Mireille
Ik ben nooit een persoon geweest die woede kende, boosheid of verdriet wel. Wat ik na de MIR-Methode gemerkt heb, is dat ik soms boos ben op de persoon die het dichtst bij me staat, de rede daarvoor ken ik ‘nog’ niet. Ik hoor mijn vriendin wel eens zeggen, heb je het weer….je bent zo geïrriteerd.
Is er nog iets wat onderhuids zijn werk doet door uw methode of zou ik het nog maal over doen?
Liefs en alvast hartelijk dank
An
Beste An,
De reden daarvoor is dat je je los aan het maken bent van het systeem van je vader en je moeder. Alle mensen die om je heen zijn en die enigszins gedrag vertonen dat lijkt op wat je vader of moeder vroeger deed, wordt dan een trigger voor je. Op zo’n moment zou je het beste je kunnen realiseren: deze persoon is niet mijn vader/moeder. Het helpt ook om even weg te lopen en je agressie ergens anders eruit schreeuwen of een paar keer flink op de zachte bank of kussens op bed slaan. Dat is liefdevoller dan het op een persoon te richten. Ik weet het, makkelijk gezegd, maar het is een kwestie van tijd en dan is je woede uit je systeem, omdat duidelijker voor je is waaróm je zo boos werd.
Veel geluk en rust gewenst!
Groetjes, Mireille Mettes
Is het dan goed Mireille om de MIR-Methode nog een keer te doen?
Een warme groet en bedankt
An
Beste An,
je kunt dan de MIR-Methode zeker weer een keer of een tjjdje doen; voeg dan een extra stap “boosheid loslaten” vooraf toe, of een ander woord wat jouw gevoel het beste omschrijft, zoals ‘woede loslaten’ of ‘ergernis loslaten’. Dit kun je eventueel gedurende een week blijven doen, of af en toe als het aan de orde is.
Veel succes!
Hartelijke groetjes, namens Mireille Mettes
Marja Kikstra
MIR-Methode begeleider in Enschede
http://www.erevna.nl
Dag lieve Mireille,
Juist terug van een “vision quest” en die heb ik ondernomen na de zoveelste woede uitbarsting en het besef dat ik niet meer van mezelf kan gaan lopen.
De oplossing van het probleem is niet buiten mij, maar in mij …
Vroeger werd die woede uitbarsting door mij goed gepraat al zijde “righteous anger”…
Dit klopt nu niet meer voor mij.
Als oplossing op deze vijandige buitenwereld werden alle bruggen opgeblazen en gevlucht voor “mogelijke” onhoudbare situaties. Bang voor mezelf om wat ik zou kunnen doen. Duistere donkere scenario’s spelen zich dan af in mijn geest en slepen me fysiek, mentaal, emotioneel mee…
Gevangen in een denkpatroon dat zelf saboterend werkt.
Alle hoop is nu gericht op het spirituele niveau voor heling en dat is mijn diepste verlangen. Om in samenwerken met het onbewuste, de spirits, blokkades los te laten. En dat ik me kan openstellen voor leiding en inspiratie.
Liefs
Jerry
Beste Jerry,
Je zelfreflectie is in ieder geval al heel krachtig. Wie weet nu alleen nog de laatste stappen zetten. Heel veel geluk en sterkte!
Groetjes, Mireille Mettes
Als ik onzeker wordt door iets wat niet gaat zoals ik vind dat het hoort te gaan wordt ik boos ook al maak ik zelf de fouten.
Het moet goed gaan. Ik mag niet falen.
Hoe noem je dat? perfectionisme of controle willen houden. Moeilijk om te accepteren dat ik wel fouten mag maken en niet perfect hoef te zijn.
Hai Frieda,
De oplossing ligt dan in stap 3. Vader loskoppelen. Moeder loskoppelen. Je bent perfectionisme gaan zien als liefde. Als ik fouten maak, word ik niet geliefd. Laat die overtuiging maar langzaamaan smelten, dan ga je merken dat je steeds relaxter wordt als je fouten maakt of iets niet onder controle hebt.
Veel succes!
Groetjes, Mireille Mettes
Bij mij is sinds paar maanden alles teveel, wat zit erachter? een diep verlangen niet meer alleen in alles te moeten staan, verlangen gehoord te worden,verlangen mn gevoel te mogen uiten in mn afgesprongen relatie. naar hem toe, ja machteloos tegen datgene wat ik het diepste wil eigenlijk niet komt.
Ik geef dit toe ik spreek dit uit maar daarmee verandert er toch niets?
Beste Mieke,
Spreek je dit ook uit naar de personen die dit mogen weten? En ja, als je je bewust bent van je verlangen maakt dat wel degelijk een verschil. Je kunt op het moment van woede dan gaan zien dat je eigenlijk schreeuwt om hulp, om je gevoelens te uiten. Je kunt dan rustig ‘s gaan kijken hoe je dat kunt doen. Een brief schrijven die je nooit verstuurd, maar gewoon om je gevoelens onder woorden te brengen, dat soort dingen. De MIR-Methode kan je ondertussen ondersteunen om de ergste heftigheid in jou tot rust te brengen.
Veel sterkte!
Groetjes, Mireille Mettes
Hallo. ook ik heb veel woede in me, m n naar mijn man toe. Ik heb alles geprobeerd met hulp van therapeuten, om contact met hem te krijgen. Niet gelukt! Mijn lichaam laat mij behoorlijk in de steek , dus erg geëmotioneerd, veel lichamelijke klachten, hoge bloeddruk !!
Ik krijg duidelijk van mijn arts te horen, al je klachten komen van deze Stress. Laat die man los!!! Fijn gepraat!! Maar hoe??? Ik doe de MIR-Methode al lange tyd , en ga ermee ook door.
Beste G,
Door het doen van de MIR-Methode koppel je bij stap 3 ook je man los. Niet dat je bij hem weg moet, maar je haalt hem uit je systeem. Daardoor kun je beter van een afstandje kijken wat er nu eigenlijk gaande is en beter voor jezelf opkomen. Het is duidelijk dat je iets van hem wilt, verlangt, maar dat je het niet gedaan krijgt. De kunst is om dan eerst in jezelf te gaan kijken wat jij nu zelf wilt. Wat wil je met je leven, wat wil je met je relatie. Pas als je het voor jezelf helder hebt, kun je het met je man gaan bespreken.
Veel succes en sterkte!
Mireille Mettes
Mireille, Bedankt voor je reactie. Maar bespreken is wat dus echt niet met hem gaat, je krijgt geen contact met hem, volgens de arts een vorm van autisme?? Ik heb te lang geprobeerd om hem open te krijgen, dit ten kostte van mijn eigen gezondheid, G
Beste G,
voor jou zou het goed zijn om met een MIR-Methode therapeut een persoonlijk protocol te laten maken; hierdoor kun je voor jezelf ook heling, rust en inzicht krijgen, om vanuit die rust te kijken wat er verder moet gaan gebeuren.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe!
Hartelijke groetjes, namens Mireille Mettes
Marja Kikstra
MIR-Methode begeleider in Enschede
http://www.erevna.nl
Tja, wat doe je met een ‘kregelig gevoel’ over de afgelopen jaren…? Ik heb alsmaar mijn directe naasten, liefde gegeven, terwijl er absoluut geen aanleiding voor was….hun liefdeloos gedrag had ik moeten afkeuren.
Een oud gevoel om in de steek gelaten te worden, was mijn stimulans daarvoor…nu ben ik zover. Loslaten die hap!
Alleen maar mensen graag die lief zijn en dat ook mij kunnen geven. Ik zal het van harte ontvangen….
En het is je gegund! Ik wens je enorm veel liefdevolle mensen op je pad!
Groetjes, Mireille Mettes
Ik ben net begonnen met de MIR-Methode en dit stuk komt gelijk op mijn pad. Iedere keer als ik iets graag wens kost het mij zoveel moeite om het voor elkaar te krijgen of er zijn externe gebeurtenissen waardoor het mij weer onmogelijk wordt gemaakt. Zo zijn mijn kinderen de dupe geworden van mijn ex-man’s handelingen die strafbaar zijn en ik daardoor mijn kinderen in veiligheid heb gebracht. Nu wil ik ze weer een stabiele, liefdevolle en veilige omgeving bieden waarbij ik ook nog aan het werk wil. Dit laatste wordt bemoeilijkt omdat het nogal problemen oplevert met de vereisten van gemeente, belastingdienst en kinderopvang. En dan komt er ook nog eens bij dat de regering een huurverhoging heeft bedacht waarbij mensen die al aan de top van de sociale huurtoeslaggrens zitten in de problemen komen. Hiervoor ben ik ook een rechtszaak begonnen. Voordat je eens iets voor elkaar krijgt ben je al weer helemaal leeg. Dus met andere woorden, ik ben dan boos op die instanties die mij zoveel extra onnodig werk/zorg geven. Mijn verlangen is dus, denk ik, dat ik rust wil. Rustiger gezinsleven creëren, tijd voor mezelf, keer op vakantie kunnen etc. etc.
Hai Sharon,
Ja, ik kan me voorstellen dat dat eigenlijk onder je boosheid zit: het verlangen naar rust. Of naar steun, bijval van anderen, hulp uit onverwachte hoek, etc. Ik wens je toe dat je dat binnenkort allemaal gaat aantrekken en/of creëren, want hoe duidelijker je het voor jezelf weet waar je naar verlangt, hoe sterker je het kunt gaan aantrekken.
Veel geluk!
Mireille Mettes
Heel veel sterkte en succes,Sharon.De MIR-Methode helpt enorm.Schrijf dit uit ervaring.Je wordt heerlijk rustig en gaat enorm relativeren.
Wat een mooi, voelend verhaal Mireille. Onder mijn boosheid zit meestal het verlangen om echt gezien te worden. Omdat boosheid bij ons thuis er vroeger niet mocht zijn (verdriet ook niet) ben ik van jongs af aan mijzelf gaan troosten met (over)eten. Terwijl natuurlijk de enige manier om het verlangen te vervullen een echte liefdevolle benadering is: mijzelf als waardevol zien en met compassie voor mijzelf zorgen. Petra
Hai Petra,
Dankjewel voor je prachtige zelfreflectie! Ja, zo kan het beslist in elkaar zitten. Ik wens je langzaamaan veel liefde voor jezelf toe! Bekijk daarvoor ook ‘s mijn video over zelfliefde.
Veel geluk!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Hai, mijn woede zit in het feit dat ik financieel onafhankelijk wil zijn, maar dit door gezondheids omstandigheden nu niet kan. Mijn verlangen is dus een gezond lichaam te hebben en dan een eigen praktijk op te zetten in natuurgeneeskunde. Ik ben heel druk bezig met de MIR methode. Ik moet zeggen dat ik heel veel verandering merk. Ik vertel het ook aan iedereen door.
Beste Henny,
Wat fijn dat je al zoveel merkt van de MIR-Methode! Als je uiteindelijk opknapt, zul je veel kunnen betekenen voor anderen, omdat je aan den lijve hebt ervaren hoe het is om je niet gezond te voelen.
Ik wens je toe dat het niet al te lang meer hoeft te duren.
Veel geluk en kracht gewenst!
Groetjes, Mireille Mettes
Ook ik had hier veel last van. In december vorig jaar de MIR-Methode gaan gebruiken gedurende een periode van 8 weken. Het knapte wel iets op, maar was niet weg.
Nu ben ik in augustus weer met de MIR-Methode begonnen. Nu kan ik zeggen dat het weg is.Heel fijn gevoel voor mezelf en voor mijn omgeving.
Juist op het moment nu ik weer geconfronteerd ben door een boosheidsexplosie – iets waar ik al mijn hele leven mee worstel – komt jouw mail binnen. Dat moet zo zijn! Ik herken me helemaal in jouw verhaal
Ik gebruik regelmatig de MIR-Methode. De laatste tijd verergert mijn probleem van geïrriteerd zijn, boosheid gevoelens enz. weer terwijl de controle er op minder wordt. Zou dat het gevolg van de MIR-Methode kunnen zijn ?
Ik ga je advies opvolgen en nadenken over de vraag die je stelde.
Dank voor dit bericht op dit moment.
Lieve groet Nel
Hoy Seila,
Ook ik heb heel veel woede in mij, zondag barstte de bom. Iemand pakte iets van mij af, ik werd zo kwaad en had het gevoel dat ik ging slaan.
Wat daar achter zit is het eeuwige gepest op de lagere school en het dominante gedrag van mijn vader die veel van mij afpakte.
Normaal kruip ik dan in mijn schulp of ga lachen maar zondag liet ik mijn gevoelens gaan….maar dan loop ik lang met een schuldgevoel.
Hoe kan ik hier nu mee omgaan, die woede kom ik vaak bij mijzelf tegen
groetjes Magda.
Hoi Mireille
Erg herkenbaar.
Je zelf aangevallen voelen, te hebben los gelaten, en toch weer in die zelfde kuil vallen. Als het maar even tegen zit, is dat ook boosheid.
Dit raakt mij enorm, er zit veel woede in mij, altijd het gevoel dat ik overal om moest vechten, een hele strenge vader en moeder die er maar op los sloegen schuld of geen schuld. Ik had het altijd gedaan.
Ik krop alles op tot de bui barst, ik zit op het moment ziek thuis. Ben blij dat ik rust heb, maar ben niet blij met het gene dat ze me op het werk vals beschuldigd hebben.
Ben op zoek naar begrip voor mijn situatie.
Beste Toos,
Je situatie is behoorlijk heftig en onprettig. De grote kunst gaat worden om het ‘vals beschuldigd worden’ los te koppelen van liefde. Het lijkt er namelijk op dat dat in jouw systeem als hetzelfde wordt ervaren, omdat je het telkens weer ‘aantrekt’. Heel logisch, omdat je ouders je daarmee hebben opgevoed. In stap 3 Vader loskoppelen. Moeder loskoppelen. ligt hiervoor het antwoord. Als het te zwaar is, zoek dan een keer een begeleider op om je te steunen, maar ook om die oude patronen sneller uit je systeem te krijgen.
Veel succes en sterkte!
Mireille Mettes
Wat herkenbaar allemaal, ik heb zelf al jaren een heel diep verlangen, om creativiteit iets neer te zetten en daar uiteindelijk mijn werk van te kunnen maken. Maar dat is tot nu toe nog steeds niet gelukt, doordat er telkens iets anders voor ging of ik liet gaan. En dat roept inderdaad soms frustratie en boosheid op.
Beste Ankie,
Dan lijkt het er alleen nog maar op om heel sterk te gaan focussen en diep van binnen te gaan beslissen hoe belangrijk jouw creatieve weg voor je is. Neem de MIR-Methode erbij om het diep in jou sterk te krijgen, zodat je het niet meer uit je handen laat halen.
Veel geluk!
Mireille Mettes
De woede richt zich voornamelijk op mijn man. Juist degene die ik liefheb, en waar ik me veilig bij voel.
En die spat er zo uit, voor ik het in de gaten heb. Inderdaad een vulkaan. Tegen anderen ben ik de liefheid zelve.
liefs
M.M
Hai M.M.,
Heb je enig idee welke diepe verlangens er onder je woede zitten? Praat daar ‘s over met je man. Als hij je woede al zolang verdraagt, zal hij graag met je willen zoeken naar de dieper liggende behoeftes die in jou leven.
Sterkte en succes!
Mireille Mettes
Mooi en herkenbaar geschreven, dank je wel voor deze mooie inzichten. verlangen naar gezien worden, in mijn kracht staan, liefdevol zijn en liefde delen
Beste Suuz,
Dankjewel dat je dit met ons deelt! Ik vermoed dat veel mensen zich hier in kunnen herkennen!
Veel succes!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Het is inderdaad heel herkenbaar, ook ik worstel regelmatig met de vraag ” wie ben ik en wat wil verder met mijn leven” . Dank je wel voor dit herkenbare schrijven ik ga ermee aan de slag.
Beste Karla,
Mooi dat je er zo naar kunt kijken! Ja, onderzoek in jezelf waar je heel blij van wordt, waar je het meest naar verlangt. Dan komen de antwoorden vanzelf.
Onze begeleiders kunnen je daar ook bij helpen, door uit te testen waar je talenten en vermogens vooral zitten.
Veel geluk!
Mireille Mettes
Ja, deze machteloze woede herken ik wel: steeds de ambitie in je voelen opborrelen, maar telkens weer tegengehouden worden door… noem maar op (gezondheid, een ongeluk, het net niet kunnen realiseren van…) Daarna de onmetelijke onmacht die eronder schuil gaat. Dit jaar is een transformatiejaar voor me waarin ik me afvraag: wat WIL ik werkelijk en het antwoord is: doorgaan, neerzetten waarvoor ik op aarde ben gekomen en… het laten ontstaan.
Hai Nelleke,
Ik herken mezelf in jouw verhaal. De MIR-Methode neerzetten is eveneens een weg van hobbels, tegenslagen en afleidingen. Stug doorgaan, stapje voor stapje is dan de kunst.
Iemand zei laatst ‘s: ‘Oh, what the heck, I’m going to do it anyway.’
Hoe lastig de stappen ook zijn, stug doorgaan!
Veel succes!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Lieve Mireille,
Dit stuk raakt mij heel erg en ik herken er alles in. Wat is mijn diepste verlangen en waar komt mijn boosheid/frustratie vandaan? Eigenlijk weet ik dat al heel lang maar iedere keer stop ik het weer weg.
Mijn grootste verlangen is: vrede met- en aanvaarding van mezelf. Blij zijn met mezelf en van mezelf houden.
Liefs, Tieneke
Hai Tieneke,
Fijn dat het je zo raakt. De kunst wordt nu om uit te zoeken wat dat dan is, dat houden van mezelf. Soms zit het in de mini- mini-details. Gister had ik het er met iemand over die ontdekte dat als ze creme op haar gezicht deed, ze dat altijd vrij ruw deed en zonder enige tederheid voor haar huid, dus voor haarzelf. Iemand anders vertelde me hoe hij zich bewust werd dat hij altijd onvoorzichtig om ging met z’n spullen, waardoor er altijd krassen en deuken op zaten. Het zit ‘m in dit soort mini-details waaraan je kunt zien hoe je met jezelf omgaat.
Fijne ontdekkingsreis gewenst!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Het bovenstaande is zooooo van toepassing op mij!!!
Mijn verlangen: controle over mijn leven in financiële zin!
Hai Christel,
Heel mooi dat je het al duidelijk hebt voor jezelf! Idee: zijn er dingen die je zou willen die op andere manieren te bereiken zijn dan met geld? Ik zit zelf bij de ruilkringen van Lets.
Veel succes!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Wauw! Wat herkenbaar!
Ik word direct in mijn hart geraakt. Wat zit er (toch) nog veel woede in mij. En wat zou sommige dingen graag anders doen. Mezelf hiervan bewust worden is de eerste stap. Zo blij dat ik door omstandigheden voorlopig niet hoef te werken, waardoor ik mezelf kan onderzoeken en tijd en ruimte neem om te doen waar ik naar verlang. Stapje voor stapje. Dank je wel. X
Hai Sheila,
Wat mooi dat je het herkent! Heb je al enig idee welke behoefte of verlangen er onder je woede zit?
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes