Piekeren, schrikken, rouwen, je kunt bij allerlei situaties in je dagelijks leven de MIR-Methode inzetten. Je meridianen blijven dan stromen, je slaapt veel beter en je kunt de signalen van je lichaam goed lezen. Goed zorgen voor jezelf, betekent ook snel ‘ingrijpen’ als er iets gebeurt je liever anders had gezien. Door meteen de MIR-Methode in te zetten, kun je voorkomen dat het in je lichaam vast gaat zitten en uiteindelijk zelfs een gezondheidsklacht wordt. Ik laat voorbeelden zien hoe dat werkt in het webinar. Houd jezelf gezond! En heb ’t goed! Groetjes, Mireille

Ondertiteling
Het webinar is voorzien van ondertiteling. Start de video en klik dan rechtsonder op het icoontje “Ondertiteling”.

Reageren?
Hoe heb je dit webinar ervaren? Wat voelde je? Ik hoor het graag van je! Schrijf het hieronder, dankjewel! Met de toets ‘End’ op je toetsenbord spring je meteen naar het reactieformulier.
Persoonlijke vragen graag stellen aan een MIR-Methode begeleider!

Transcript ‘MIR-Methode in je dagelijks leven’

“Hm, wat fijn dat je weer kijkt, dat je erbij bent. Dankjewel. Heel erg, heel erg warm welkom aan jullie Be the MIRror leden. Dank jullie wel voor al jullie support aan ons. Daar zijn we heel dankbaar voor. Wij kunnen ons werk daar mooi mee voortzetten. We kunnen daarmee het werk naar het Frans en het Duits en het Engels overzetten. Alles van de MIR-Methode. Dus dank jullie wel. Daar zijn we heel erg blij mee.

Ik ga jullie zo dadelijk een webinar geven waarmee je bijna gek kan worden van de MIR-Methode door je hele dagelijkse dingen heen. Omdat je bijna op elk moment van de dag wel die MIR-Methode kan doen. We hebben natuurlijk de standaard twee keer de negen stappen, die blijf je gewoon doen. Maar daarnaast is er nog heel veel mogelijk. En dat is wat ik ook in mijn eigen leven doe. En dat ga ik jullie ook laten zien.

Mijn bedoeling is om van wat ik nu vertel uiteindelijk een hele cursusdag te maken. Die wil ik woensdag aankondigen in de nieuwsbrief. Speciaal eigenlijk voor Be the MIRror leden, maar mensen die geen lid zijn, kunnen ook meedoen. Pardon. En dat zal in de omgeving Apeldoorn zijn, Beekbergen. Dan kunnen we zo van ongeveer half elf tot vier uur, zoiets, een cursusdag hebben en dan ga ik je door allerlei dingen heen praten die in jouw dagelijks leven kunnen voorkomen en hoe je dan jezelf kunt helpen met de MIR-Methode.

Nou, dat lijkt mij zelf een hele leuke dag, dus ik ben erg benieuwd. Ik hoop dat jullie het ook leuk vinden. En nou, hou de nieuwsbrief even in de gaten, want daarin wordt het aangekondigd.

Ik heb een hele mooie bloem voor jullie. Dit is mijn lieveling, de anjer. Zo’n mooi bloempje. En als ik die zie, rode met zo’n wit randje, dan moet ik die kopen. Ik heb laatst een keertje zestien van die anjers gekocht, in de vaas gezet, en dan de hele dag door is het genieten van die bloempjes. Dus prachtig om die lekker in huis te halen.

Als je een cursus wilt doen bij ons, denk erom dat je altijd eerst inlogt via de Be the MIRror website. Dus of dat nou gaat om een cursus slaapproblemen of overgewicht of overgangsklachten, of de begeleidersopleiding: gewoon altijd inloggen via de Be the MIRror website. Dan krijg je altijd die tien procent korting. En dat kan behoorlijk oplopen als je een cursus gaat doen.

We hebben voor de cursussen om MIR-Methode begeleider te worden, wat ik noem de Alle ins en outs cursus, de prijzen ook flink naar beneden gedaan. Dat was even een flink gesprek tussen mij en Remco, maar ik wil heel graag dat er nog een aantal begeleiders bij komen. We hebben een hele serie MIR-Methode begeleiders die met pensioen gaan of overwegen om met pensioen te gaan. En we hebben jonge aanwas nodig.

Dus voel je uitgenodigd. Of misschien ken je wel iemand die kan spiertesten of iemand die de MIR-Methode helemaal leuk vindt. Maak ze erop attent dat die cursus er is. Het is twee keer vijftig video’s bekijken met quizvragen erachteraan. Dus heel veel zelfstudie. En de derde cursus is iets van dertig video’s. En dat gaat echt al over het testsysteem van de MIR-Methode begeleiders.

Ik zal mezelf nog even groot zetten. Dus dan gaan mensen ook met spiertesten langs het hele schema van een MIR-Methode op maat maken. En dan in de vierde videocursus, MIR 4, dat is bij mij samen twee dagen in de omgeving Apeldoorn in een cursuszaal. En dan ga ik je nog even de laatste kneepjes en valkuilen laten zien die je tegenkomt als je MIR-Methode begeleider bent en als je MIR-Methode op maat maakt.

Het staat open voor leken en voor therapeuten. Dus als je een praktijk hebt of je wil een praktijk beginnen, dan ben je welkom. En als je een leek bent en je wil het alleen gebruiken voor jezelf, voor je vrienden, familie, dan ben je ook welkom, omdat het testwerk in wezen hetzelfde is. En ik hou er in de cursus gewoon rekening mee. Dus ik praat over beide dingen.

En soms zijn er ook leken, mensen die alleen maar voor zichzelf en vrienden of familie die MIR-Methode op maat willen maken. En dan ga ik ze toch een beetje duwen richting: zou je niet toch iets van een praktijk willen beginnen? En nou ja, dat gebeurt dan ook wel eens dat iemand toch eigenlijk consulten gaat geven en die hebben dan gewoon heel veel resultaten en dat er dan steeds meer mensen naar die persoon toe komen. Dus dat kan allemaal zo gebeuren. Dat weet je niet.

Je bent in ieder geval van harte welkom. Dus kijk maar of je deze uitnodiging wil aannemen.

Ik ga eventjes met jullie kijken naar die dagelijkse dingen.

Oh ja, nee, ik ga eerst met jullie die MIR-Methode op maat maken. Ik kijk altijd met jullie naar de emoties en dat komt omdat, als er iets van een lichamelijke klacht is en je haalt de emotionele oorzaak eronder vandaan, er een heel grote kans is dat die klacht minder wordt. Daarom zit ik altijd op die emoties te kijken.

Nou, ik heb er een aantal in beeld: angst, paniek, boosheid, woede, frustratie. Ik ga ze gewoon even langslopen en dan kijken waar we op uitkomen. En dat doe ik dan gericht op de mensen die in het webinar aanwezig zijn. Dus jullie allemaal samen vormen een groep.

Ik ga nu uittesten wat we met deze groep samen aan emoties kunnen loslaten wat voor ons allemaal bevorderlijk is.

Ik ben heel benieuwd waar we tegenaan zijn gelopen de afgelopen weken.

Oké, spiertesten doe ik altijd met mijn vingers. Als ik de ene vinger tegen de ander duw en ik span de spieren aan, dan betekent het dat het een ‘ja’ is. Die vingers duw ik tegen elkaar aan en die doen eigenlijk een wedstrijdje. En als het ‘nee’ is, dan kan de ene vinger de andere vinger wegduwen. Dus dan zie je die beweging.

Ik heb op de Be the MIRror website een video over spiertesten staan. Ga daar vooral eens kijken hoe het nou eigenlijk werkt.

Oké, emoties loslaten. De groep die er nu aanwezig is, wat mogen wij voor emotie loslaten? Gaat het om angst? Nee. Om paniek? Om boosheid, woede, frustratie, verdriet, wanhoop, schuld, schaamte, razernij?

Moet ik naar de meridianenkaart? Ja.

Op de meridianenkaart staan nog meer emoties. Gaat het om de rode, de gele, de groene, de blauwe, de grijze? Gaat het om de longmeridiaan? Het gaat om de dikke darmmeridiaan. Daar waren we de vorige keer ook, hè. Dikke darmmeridiaan.

Moeten we naar de eerste rij emoties? Nee. De tweede rij? De derde rij. Oeh, die weet ik niet uit mijn hoofd. Ik doe altijd heel stoer, omdat ik altijd wel weet van: ah, die vierde rij van de dikke darmmeridiaan ken ik uit mijn hoofd, want die komt heel vaak voor. Maar nou moet ik op de derde rij zijn en die ken ik niet uit mijn hoofd. Potje.

Dus ik moet nu even de meridianenkaart tevoorschijn halen. Eventjes gauw zoeken op de computer. Ik heb mijn laptop voor mijn neus staan, dus kan ik mooi eventjes zoeken naar de meridianenkaart. Nou ben ik wel heel benieuwd waar we op uitkomen.

Meridianenkaart… Laat maar even de dikke darm, de emoties van de dikke darm, derde rij. Gaat het om angst voor het onbekende? Nee. Angst om de controle los te laten? Gaat het om faalangst? Angst voor verandering? Onmacht bij verandering? Allemaal niet.

Gaat het om paniek over het onbekende? Gaat het om… Want ik moet nu eventjes de emoties zoeken van wat ik net opnoemde. Gaat het om de angst om te falen? Gaat het om de angst voor succes? Gaat het om angst voor verandering? Gaat het om onmacht?

Het gaat gewoon om onmacht. Moet ik meer weten? Nee.

Onmacht loslaten.

Hm. Kun je natuurlijk wel hebben, hè, als je ziet wat er allemaal gebeurt in de wereld. Dat je echt denkt: nou, nou, nou, kan dat niet wat leuker? Ik kan me heel goed voorstellen dat je je onmachtig voelt om er iets aan te doen.

Maar het leuke is dat we er íets aan doen. Want als je de MIR-Methode doet, dan breng je altijd al iets van rust in jezelf of vrede in jezelf. En wat jij verandert in het mini-mini-mini-mini, heeft effect op de buitenwereld. Dus wij helpen met de MIR-Methode wel degelijk mee aan die veranderingen die de goede kant op gaan.

Laat ik dat er even bij zeggen. Want er zijn heel veel positieve dingen gaande. Je zou het niet zeggen als je naar het nieuws kijkt, maar ondergronds is er heel veel vrede in de maak. En ik volg die berichten ook en ik zie daar heel veel positiviteit aankomen. Dus probeer daaraan vast te houden.

Houd moed, want er is heel veel positieve hoop die je mag hebben.

We gaan onmacht loslaten. Daar gaan we.

Onmacht loslaten. Onmacht loslaten. Onmacht loslaten. Onmacht loslaten. Onmacht loslaten. Onmacht loslaten. Onmacht loslaten. Onmacht loslaten.

Heel goed.

Als je dit zinnetje de komende twee weken wilt toevoegen aan de negen stappen, als eerste, heel graag.

Ik zal ook nog even stil zijn.

Ja… dat stil zijn doe ik ook altijd even omdat er altijd wel mensen zijn die flink moeten geeuwen en dan is het lastig om ook meteen te luisteren.

Je kunt ook onmacht voelen als je bijvoorbeeld een familielid hebt, een vriend, vriendin, een echtgenoot of inwonende, vader of een moeder die ziek is. En je kunt eigenlijk niet veel doen. Je staat erbij, je kijkt ernaar en je kunt dan enorme onmacht voelen dat je niet kunt helpen.

Maar het is heel belangrijk om je te realiseren dat jouw aanwezigheid, gewoon het feit dat je er bént, alleen al heel veel kan doen. Al is het één keer in de maand, al is het één keer in de week, dat doet er niet toe. Het feit dat je er bent, is goud. Dus ik hoop dat je daar wat troost uit kunt putten.

Oké, dan ga ik verder met de presentatie over de MIR-Methode in het dagelijks leven.

Oh ja, ik weet niet of ik het duidelijk genoeg zei: dat zinnetje ‘onmacht loslaten’, dat kun je nu toevoegen aan de negen stappen en dan twee weken lang, alsjeblieft. Dus als eerste doe je ‘onmacht loslaten’ drie keer en daarna ga je gewoon beginnen met ‘zuurgraad optimaliseren’ drie keer. ‘Detox alle toxische belasting’ drie keer. Dus dan ga je gewoon de negen stappen langs.

MIR-Methode in het dagelijks leven.

Nou, wat heb ik de afgelopen… ik geloof dat ik het zestien jaar doe nu… wat heb ik in die afgelopen zestien jaar allemaal bedacht wat ik zelf in mijn dagelijks leven doe, waar ik verder helemaal niet over praat, maar wat bij mij helpt?

Je kunt het alleen doen als je de MIR-Methode minimaal vier weken hebt gedaan, omdat dan het meeste opruimwerk klaar is, omdat je dan ook niet per se de negen stappen hoeft te doen, maar je gewoon met alleen MIR-Methode kunt volstaan.

Daarnaast is het belangrijk dat, als je iemand anders gaat helpen in je dagelijks leven, je altijd eerst even toestemming vooraf vraagt. Ik ga je straks een situatie uitleggen waarin dat gebeurt.

Wees creatief. Dus als je dit hoort, dan kun jij zelf ook dingen gaan bedenken die je in het dagelijks leven tegenkomt en die je gewoon kunt gaan uitproberen. Dus wees ook creatief. Ga maar kijken wat jij er nog kunt bedenken.

Nou, één van de grootste sleutels daarbij is dat je je bewust bent van je lichaam. Dus probeer zoveel mogelijk te voelen: wat voel je? Wat gaat er door je heen? Wat voor sensatie heb je? Heb je ergens een klein pijntje? Heb je een vinger die zeer doet of die trekt? Of heb je een ooglid dat trekt? Of heb je het gevoel dat je heup stijver is dan anders?

Dus het is ook heel belangrijk dat je gewaar bent van die kleine signalen al van het lichaam. Want hoe bewuster je van het lichaam bent en hoe eerder jij je lichaam meteen helpt, des te meer je voorkomt dat klachten erger kunnen worden.

Want klachten zijn er meestal niet van de ene op de andere dag. Meestal bouwt het zich op. En heel veel mensen negeren de klachten: nou ja, ik kan er wel mee doorlopen, of ja, ik moet toch naar mijn werk. Maar als je die klachten negeert en je reageert er helemaal niet op, dan worden ze alleen maar erger en erger en erger. En dan is het afbouwen van die klachten weer lastiger.

Dus probeer heel bewust te worden van je lichaam en dat je wat je dan ook voelt of tegenkomt meteen aanpakt.

Ik ken een verhaal van een miljonair, of miljardair, ik weet niet… die gaat altijd ’s ochtends op de rand van zijn bed zitten en dan gaat hij eerst een hele lichaamsscan doen. Dus die gaat van boven naar beneden alles langs: mijn oren, mijn ogen, mijn neus, mijn mond. Dan gaat hij alles van boven naar beneden langslopen: hoe voelt het allemaal? En mocht er iets zijn, dan gaat hij naar een arts toe of een therapeut, dat weet ik niet.

Maar dat kunnen wij natuurlijk zelf ook. Als je ’s ochtends wakker wordt en je hebt helemaal last van je onderrug, dan kun je dat meteen al gaan aanpakken. Dus het is heel fijn dat jij je lichaam in de gaten houdt, blijft scannen en meteen gaat aanpakken als je iets merkt.

Er komt iets heel grappigs op. Oké, wacht, ik ga die meteen even erin doen. Heel raar voorbeeld.

Ik heb wel eens last van het topje van mijn middelvinger. Nou, middelvinger zit hier. Dan gaat dat topje ineens zeer doen. Ik weet niet of jij dat ook wel eens hebt, maar de vingers op zich betekenen ook allemaal iets. Ik kan niet precies zeggen even wat, maar de middelvinger, als je die alleen zou doen, dan krijg je dit gebaar, hè.

Dus voor mij is het, als de top van mijn middelvinger zeer gaat doen, dan krijg ik het signaal: je moet naar iemand dat gebaar doen. Je moet echt tegen iemand zeggen: “F you, zoek het uit, of ga heen.”

En wat ik dan meteen weet, is: ik mag die persoon loskoppelen. Dus als er iemand is die mij dwarsboomt of waar ik last van heb en mijn middelvinger gaat zeer doen, dan ga ik meteen die persoon loskoppelen. Dan weet ik al genoeg. Ik mag in gedachten mijn middelvinger opsteken naar die persoon en die persoon loskoppelen.

Dus dat is voor mij één zo’n signaal dat ik heel af en toe wel eens heb.

Het kan ook zijn dat ik een zeer middelvingertopje krijg als ik iets van werk moet loslaten. Of iets van… dat je boodschappen bent gaan doen voor een buurvrouw, en de dag daarna of twee dagen daarna komt ze weer van: “Goh, wil je weer boodschappen doen?” Dat je dan zegt: ja hoor, tuurlijk. En dat je denkt: ja, maar eigenlijk wil ik dat helemaal niet, want ik wil helemaal niet verplicht zitten. En dat ze de derde keer komt, dat je middelvinger zeer gaat doen.

Dat je heel zacht mag gaan zeggen van: weet je, ik ben zelf zo druk, ik heb kinderen waar ik voor moet zorgen of een zieke moeder waar ik voor moet zorgen, nu even niet. Dus: sorry, maar ik kan geen boodschappen voor je doen. Ik kan dat niet blijven doen.

Nou, jij vindt zelf wel de woorden daarvoor om het uit te leggen. Misschien maak je wel een buurtapp aan en ga je gewoon zeggen: “Wie wil er nu boodschappen doen voor de buurvrouw?” Want op die manier kun je natuurlijk ook oplossen dat je andere mensen erbij betrekt.

Maar op die manier kun je ook signalen krijgen van je lichaam.

Ik ga even een paar andere voorbeelden noemen. Stel, je hebt hoofdpijn en liefst heb je niet zo vaak hoofdpijn, want dan is het duidelijker. Als je chronisch hoofdpijn hebt, is er wel iets anders aan de hand. Maar als je ineens hoofdpijn hebt, dan kan het zijn dat je te veel stress hebt.

Dus dan is het ‘hoofd ontspannen’. Wat je dan kan doen: letterlijk aaien. Deze heb ik niet van mezelf trouwens, die heeft iemand aan mij verteld deze week. Die doet dan zo: “Hoofd ontspannen, hoofd ontspannen, hoofd ontspannen, hoofd ontspannen, hoofd ontspannen.”

En die blijft dat gewoon maar doen, een minuut of één of twee, totdat ze voelt dat het ontspant, dat je hoofdpijn een beetje wegtrekt. Dus als je voelt dat je heel veel spanning in je hoofd hebt, kun je zo’n zinnetje gewoon aaien.

Dit kun je ook doen als je in bed ligt en je kunt niet in slaap vallen. Je blijft maar piekeren en malen. Dan kun je ook zeggen, bijvoorbeeld: “Malende gedachtes stoppen. Malende gedachtes stoppen. Malende gedachtes stoppen.”

Ik hoop dat je pen en papier bij je hebt, want ik ga nog meer noemen wat ik niet in beeld heb. Maar ‘malende gedachtes stoppen’. Als je maar blijft piekeren, als je zo’n zinnetje doet als ‘malende gedachtes stoppen’, dan wordt het op een gegeven moment rustig in je hoofd.

Maar je kan ook je eigen woorden ervoor kiezen, hè. Dus ‘piekeren’ of ‘ophouden met piekeren’ kun je ook aaien. Bijvoorbeeld: “Ophouden met piekeren. Ophouden met piekeren. Ophouden met piekeren.” En gewoon lekker blijven doen tot je gaat geeuwen.

En als je het gedaan hebt, kun je altijd even gauw “MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode” doen als afsluiting.

Hoofdpijn. Ik heb er nog meer. Drink meteen water met zeezout.

Dus dat doe ik bij mijn kinderen als er iemand hoofdpijn heeft. Het eerste wat ik doe, is een half theelepeltje zeezout. Ik laat het eigenlijk gewoon vanaf de handpalm oplikken en dan een glas water erachteraan. Dus als ze dat kunnen, dan is dat een manier. Dan heb je heel snel dat zout naar binnen. Maar je mag het ook gewoon even laten oplossen in water en dan opdrinken. Want vaak is een tekort aan zout de oorzaak van hoofdpijn.

En dat heb ik van dokter Lenkei uit Hongarije. Die heeft daar een hele mooie video over gemaakt, over zout.

Nog iets anders: hoofdpijn heeft ook heel vaak ermee te maken dat je maar doordendert, dat je veel te druk bent, dat je veel te veel aan je hoofd hebt en dat je niet genoeg rust. Dus hoofdpijn kan ook gewoon een signaal zijn van: neem nou eens even rust.

En als je toevallig een kat hebt of een hond, dan heb je geluk. Dan pak je die kat op schoot of die hond op schoot en ga je gewoon eens eventjes tien minuten kroelen met dat dier of lekker het dier uitlaten. Maar: rust, rust, rust. Even helemaal niets.

Stress is ook een hele leuke. Komt ook regelmatig voor in het dagelijks leven. Als jij voelt dat je veel te gestrest bent, dat je voelt dat je spieren aanspannen, dat je kaak strak staat, dat je veel bijt op je kaak, dat je onrustig slaapt, dan kun je ook gewoon eens gaan aaien: “Stress loslaten. Stress loslaten. Stress loslaten.”

Deze mag je wat mij betreft elke dag doen, hoor. “Stress loslaten. Stress loslaten.” Want als er iets is wat veel voorkomt in ons leven, is het wel stress.

Je kunt ook gewoon een wandeling in de natuur gaan maken. Dat helpt ook. Maar kijk of je, als je voelt dat je zo’n zindering door je lijf hebt, zo van… dan sta je zo strak gespannen, dan helpt zo’n zinnetje als ‘stress loslaten’ heel goed.

Dus het gaat er heel erg om dat jij voelt wat er in je lichaam gaande is.

Ook een leuk voorbeeld. Stel dat je een buurman hebt, en als je die al in de verte aan ziet komen, dan denk je al: “Oh nee, daar komt hij weer aan.”

Dan zegt dat eigenlijk meestal niets over de buurman, maar alles over jou.

En wat je dan kan aaien, is bijvoorbeeld gewoon: “Buurman loskoppelen. Buurman loskoppelen.” Dus je laat die buurman aankomen en ondertussen ga je – dat kun je ook met één hand doen, hè, piano-toetsen – heel ongemerkt. Dus je hebt je hand naar beneden en je doet ongemerkt: “Buurman loskoppelen. Buurman loskoppelen.”

En die woorden kun je gewoon in gedachten doen. Dus ik doe nu in gedachten: “Buurman loskoppelen.”

“Hey buurman!” Ondertussen zie je hem aankomen en van binnen denk je: “Buurman loskoppelen. Buurman loskoppelen.”

En dan ga je merken dat er gaandeweg, in het contact met je buurman, iets verandert.

Er is zo’n hele leuke wetmatigheid dat iedereen waar je op reageert – dus waar je niet neutraal bij bent – eigenlijk een spiegel is naar jou. Dat hij vaak iets jou aangeeft, jou een les leert of jou iets in je binnenste laat zien.

Bijvoorbeeld dat je niet goed grenzen aan kan geven. Dat je naar die buurman luistert en je staat al een kwartier te luisteren terwijl je eigenlijk weer naar binnen wilde.

Dus dan kan het zijn, als jij voelt: ik kan heel moeilijk een gesprek afkappen, dat je gewoon ongemerkt zo met die piano-toetsen, even kijken – ik noem dit ‘piano-toetsen’. Dus het is alsof je piano speelt, maar je hebt de vingers tegen elkaar aan en je laat ze tegen elkaar aan aaien, eigenlijk, want dan heb je maar één hand nodig.

Je kunt ook aan de zijkant van je wijsvinger aaien. En dat doe je dan gewoon terwijl je je hand naar beneden hebt.

En dan, stel je voor, je wil dat gesprek beëindigen, dan kun je zeggen terwijl je aait: “Gesprek beëindigen. Gesprek beëindigen. Gesprek beëindigen.” In je hoofd, hè. “Gesprek afkappen. Gesprek afkappen. Gesprek afkappen.”

En dan ga je voelen dat je misschien die keer nog niet duidelijk dat kunt, maar dat je de keren daarna makkelijker dingen zegt als: “Oh, sorry, ik moet even weer naar binnen.” Je hoeft niet eens een reden te geven. “Oh, sorry, ik moet weer naar binnen.”

En dan zegt de buurman: “Oh ja, tuurlijk,” weet je wel.

Dus er is van alles mogelijk dat je in de communicatie met iemand kunt toepassen. Wees creatief. Dus irritatie naar de buurman: buurman loskoppelen.

En meestal heeft het helemaal niks met die buurman te maken, maar bijvoorbeeld met een vader of een broer of een andere man die in jouw leven over je grenzen is gegaan. In dat voorbeeld van grenzen: als maar jouw grenzen overgaan.

Dus laat die mensen maar gewoon jouw irritatie aanraken, want dan kan je het lekker opschonen. Dus bedank die buurman maar in gedachten: ‘Fijn dat ik even met je heb gepraat, maar ik moet nou naar binnen, hoor.’ En dan denk je: dankjewel weer voor deze opschoning.

En de volgende keer roep je misschien echt wel van harte: “Hey buurman, leuk je weer te zien.”

Emoties. Stel nou dat jij te maken hebt met boosheid.

Ik was in het winkelcentrum gisteren, heel klein winkelcentrum, maar daar fietsen allemaal mensen. En ik vind dat een beetje eng als er mensen langs mij heen fietsen.

Dus ik zeg tegen een moeder die achter mij aan komt fietsen, met haar kind daarachter en haar man daarachter: “Wil je hier niet fietsen? Want ik vind het een beetje eng.”

En haar antwoord was heel raar. Haar antwoord was: “Ja, maar er fietsen hier wel meer mensen.” En het tweede antwoord is: “Maar jij bent volwassen,” zei ze tegen mij.

En ik zat echt van: huh, wat heeft dat ermee te maken?

En toen… ik liep een winkel in. Ik weet ook niet meer wat ik heb geantwoord. Volgens mij heb ik niet echt wat geantwoord. Ik liep een winkel in en toen liet ik die antwoorden zo op me inwerken en toen werd ik eigenlijk boos.

Ik dacht: hè, wat is dat voor voorbeeld voor je kind, om zo te antwoorden?

En dan hoef ik er eigenlijk niks mee te doen, maar ik kan wel die boosheid loslaten.

Dus dan sta ik in de rij te wachten tot ik aan de beurt ben en ondertussen zit ik: “Boosheid loslaten. Boosheid loslaten.”

En op weg naar huis heb ik wel de gemeente gebeld van: hé, jullie mogen wel wat meer aan dat voetgangersgebied daar doen, want het is helemaal niet duidelijk dat daar niet gefietst mag worden.

Dat is een voorbeeld van lekker die emoties meteen weer loslaten en dan wel even handelen.

Wanhoop, verdriet. Stel dat je iets meemaakt waar je echt wanhopig verdrietig van wordt. Dus je bent overmand door verdriet.

Nou, jullie hebben al een techniek op de Be the MIRror website staan, dat is de EHBO. Daar kom ik zo ook nog even op terug. De EHBO is goud. Dus als je die nog niet kent, ga alsjeblieft dit weekend nog die MIR-Methode EHBO bestuderen. Want zorg dat je hem kent. Zorg dat je weet hoe die gaat.

En vooral bij emoties. Want als er iets gebeurt waar jij overmand door verdriet door raakt, dan kun je niet meer nadenken. Je kunt eigenlijk niks meer. Je verlamt. Dus je kunt niet meer functioneren.

Maar dat kan later enorme gevolgen hebben voor je gezondheid als je het niet op tijd verwerkt. En dan kun je aan de Germaanse geneeskunde denken.

Dus op het moment dat je overmand wordt door verdriet, kun je meteen de EHBO inzetten.

En later kun je ook gewoon rustig aaien: “Wanhoop loslaten. Wanhoop loslaten.” Als je dat zo helder hebt dat het daarom gaat.

Of als je helemaal overmand bent door verdriet, kun je ook gaan aaien: “Verdriet loslaten. Verdriet loslaten. Verdriet loslaten. Verdriet loslaten.”

En je blijft het gewoon doen totdat je gaat geeuwen.

Er zijn genoeg situaties waarin je ineens zulk slecht nieuws krijgt dat je moet huilen. Dan laat je het ook maar gaan.

Maar als je op een gegeven moment moet gaan functioneren omdat je beslissingen moet nemen, dan is het fijn als je dat verdriet kunt dempen op zo’n manier dat je ook weer een beetje kunt nadenken.

En dat verdriet komt later heus wel weer terug, hè. Bijvoorbeeld in het geval dat iemand overlijdt. Dan komt dat verdriet heus wel weer terug. Maar het is fijn dat je even kunt nadenken tussendoor.

Of iemand zegt tegen jou van: “Ik wil van je scheiden.” Dan kan dat zo’n impact hebben dat je niet meer kunt nadenken. Terwijl je in die eerste minuten vaak ook goed moet kunnen nadenken om goed antwoord te geven.

Nou, dat is heel zwaar, maar je hebt wel een gereedschap dat je dan kan inzetten.

Hetzelfde geldt voor paniek, angst. Als er echt een gevaarlijke situatie is, dan zorg je eerst dat je gewoon wegkomt, dat je maakt dat je wegkomt.

Maar die gevoelens van angst of paniek kunnen heel sterk zijn ook als er geen gevaar is. Dus er zijn heel veel mensen die hebben gewoon angsten of paniekaanvallen terwijl er niet werkelijk iets is.

Nou, in zo’n geval kun je gewoon gaan zitten. Ga je gewoon rustig aaien: “Angst loslaten. Angst loslaten. Angst loslaten. Angst loslaten.”

Blijf je gewoon doen totdat je voelt dat het minder wordt. Je kunt ook de EHBO erbij inzetten.

En hetzelfde geldt voor ‘paniek loslaten’. Dus je hoeft niet een paniekaanval te krijgen, want die kun je afkappen.

Gewoon bij de allereerste signalen rustig gaan zitten, meteen gaan aaien: “Paniek loslaten. Paniek loslaten. Paniek loslaten.”

Je kunt het ook omkeren. Dan ga je naar het positieve. Dus het helpt als je eerst hebt aangeraakt naar je onbewuste: ik weet dat het om paniek gaat. Met ‘paniek loslaten’ doe je dat, je geeft het erkenning.

En dan ga je bijvoorbeeld ook veiligheid aanvullen: “Veiligheid aanvullen. Veiligheid aanvullen.” Of: “Bescherming aanvullen. Bescherming aanvullen. Bescherming aanvullen.”

Dat kun je er allemaal bij doen. En dan voel je op een gegeven moment weer dat je tot rust komt en dat je weer wat meer kan gaan nadenken.

Of je voelt een enorme zucht, dat is geweldig, want dan heb je echt iets van je af laten vallen. Misschien dat je echt die ontspanning erin krijgt. Dat zijn supergoede signalen.

Dus dan weet je: hé, ik ben op de goede weg.

Dan is er nog een driekleurig viooltje. Die heb ik ook in één van die webinars zitten. Ik weet niet precies waar. Misschien heet dat webinar wel ‘Driekleurig viooltje’ of ‘Depressie’, ik weet het niet.

Je pakt het bij depressie en als je apathisch bent, lusteloos. Dus je hebt de dag nog voor je en je denkt: nou, ik weet niet wat ik vandaag eens zal doen.

Of: ja, ik wil eigenlijk wel in de tuin werken, maar het enige wat je doet is op de bank blijven zitten. Je bent helemaal apathisch. Er komt niks meer uit je handen. Je staart alleen maar voor je uit.

Dat gebeurt ook heel veel bij burn-out. Nou, dan kun je eens proberen om een driekleurig viooltje toe te passen.

Depressie is namelijk heel vaak dat er vastzittende emoties zijn. Dus er is zóveel gebeurd dat je het eigenlijk niet meer kan onderscheiden van elkaar. En het is zo’n brok van emoties die op je duwt, waardoor die depressie er is. Je bent gewoon lamgeslagen daarvan. Je kunt niks meer.

Nou, dan kun je die brokken emoties uitrafelen en uiteenhalen en bijvoorbeeld die drie zinnen die hier staan aaien.

Eerst ‘angst loslaten’. Doe je echt een dikke minuut. Pak ook echt een timer erbij. Zet hem op een minuut. Ga je alleen maar aaien: “Angst loslaten. Angst loslaten. Angst loslaten. Angst loslaten. Angst loslaten.”

Je mag het ook in gedachten doen. Een hele minuut is lang, hoor. Als je de timer erbij hebt, dan denk je: nou, hoe lang nog? “Angst loslaten. Angst loslaten.”

Als die minuut voorbij is, ga je ‘boosheid loslaten’. En als die voorbij is, ga je ‘verdriet loslaten’.

Voor degenen die heel gevoelig zijn, zit daar mooie extra winst bij: dat die boosheid en die angst, als die van andere mensen zijn – want dat kan ook heel goed, dat je van andere mensen emoties hebt verzameld – je met dat driekleurig viooltje ook al die emoties van anderen loslaat.

Want als je zegt ‘boosheid loslaten’, kan het van jezelf zijn, maar het kan ook de boosheid van iemand anders zijn die je naar binnen hebt gehaald, hè. Dus je pakt meteen alles mee. Gewoon huppakee, weg met al die vastzittende emoties.

Dus ‘angst, boosheid en verdriet’, die drie ga je alle drie aaien.

Daarna kun je altijd even afsluiten met: “MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.”

En dan ga je maar eens kijken hoe je je dan voelt. En dan mag je gerust herhalen, is helemaal geen punt. Maar ga maar eens kijken wat het effect daarvan is.

Ik hoop dat jullie aantekeningen maken, want dan kun je dat er altijd bij pakken als je merkt: nou, ik heb echt zo’n waardeloze dag, er komt niks uit mijn handen… oh ja, driekleurig viooltje. Dan ga je het gewoon eens uitproberen.

Ik ga even stilstaan bij de EHBO. Ik noemde hem al een paar keer. Ik zal hem even kort voordoen zodat je weet hoe die gaat. Maar bekijk ook vooral die zes video’s, alsjeblieft, want dat is zó waardevol.

En als je die in de vingers hebt – zorg dat je het in de vingers hebt, zorg dat je weet hoe het werkt en dat je eraan went – want als er iets gebeurt waar je echt van schrikt, dan moet je ook kunnen dénken aan die EHBO. En als je dat vergeet op dat moment, wat heel logisch is, dan mis je gewoon een heel stuk heling die je had kunnen doen.

Dus je kunt daarmee een hele verergering van gezondheidsklachten voorkomen.

Nou, hoe werkt het?

Ik zal mezelf even groot zetten.

In die video’s leg ik het veel uitgebreider uit, ik doe het nu heel eventjes heel kort. Bij de MIR-Methode doen we altijd heel rustig aaien. Maar als er iets gebeurt waar je helemaal van ontregeld raakt, dan moet je snel aaien.

Dus je gaat echt, op het zenuwachtige af, heel snel aaien. Je hoeft niet hard te duwen, hoor, maar als je over die huid aait, heel snel, dan vuur je heel veel zenuwbanen af. Die geven allemaal een signaal aan het brein.

Dus als we dat langzaam doen, gaan daar langzaam allemaal prikkels naar het brein toe. Maar als je de EHBO doet, doe je dat heel snel. Dan gaan er allemaal prikkels naar het brein. Heel veel. En daardoor wordt dat brein eigenlijk een beetje overschreven.

Dus dat intelligente denken van ons wordt eigenlijk een beetje mal gemaakt, want die krijgt zoveel prikkels dat de terror, de terreur, de angstgedachtes, de enorme schrik, geen ruimte meer krijgt.

En die zakt dan af als je op dat moment kunt zeggen waar het om gaat.

Je hoeft eigenlijk niet te noemen waar het om gaat, maar stel dat je paniek voelt, dan kun je aaien: “Paniek, paniek, paniek, paniek, paniek,” of “Paniek loslaten. Paniek loslaten. Paniek loslaten.”

Maar je blijft snel aaien. Dat is heel belangrijk.

Als jij in een staat van paniek bent en je gaat rustig aaien, dan kan jouw brein er eigenlijk niks mee, want dat matcht niet. Terwijl, als je echt helemaal in paniek bent en overstuur, en je gaat heel snel aaien, dan matcht dat wel.

Dan gaat dat brein daarvan: hè, wat gebeurt er allemaal, die prikkels? Dan kan het het wel oppikken.

Meestal hoef je helemaal niet te benoemen waar het om gaat. Stel, je bent overstuur, je hebt je kind, dat is van de schommel gevallen, heeft een gat in het hoofd. Nou, dat bloedt dat het een gek is. Je ziet allemaal bloed hier. Je denkt aan misschien wel het ergste.

Je kind wordt naar het ziekenhuis gebracht. Kind wordt onderzocht. Jij mag even zitten. En dan komt de klap. Dan word je helemaal trillerig.

Nou, op dat moment kun jij, zonder dat jouw kind het heel duidelijk ziet, de EHBO doen.

Je kunt het in je hoofd doen. En je kunt het ook met piano-toetsen doen. Dus je doet je hand naar beneden, misschien onder een tas of onder een krant of onder de tafel. Dan ga je gewoon die piano-toetsen doen en ondertussen denk je altijd: “MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.”

Dus je zegt het woord ‘MIR-Methode’ elke keer, maar dan heel snel. En in je hoofd, in gedachten, kun je dat nog sneller. Terwijl je die hele snelle piano-toetsen doet.

Dus je blijft heel snel aaien. Je mag ook heel snel de handen over elkaar doen, maar het moet niet te veel opvallen misschien.

En dan ga je heel vaak ‘MIR-Methode’ zeggen. En elke keer als je ‘MIR-Methode’ zegt, dan vuur je alle negen stappen af.

En die zorgen ervoor, in jouw onderbewuste, dat wat er allemaal gebeurd is, wat je gezien hebt, alle gedachten die je erover hebt, de impact die het heeft op je lichaam, op je hersenen, dat wordt allemaal zachter daardoor.

Degenen onder jullie die de Germaanse geneeskunde kennen, zullen weten dat je daarmee ook inslagen, dus conflictinslagen, kunt minderen en je kunt ze zelfs voorkomen dat het een werkelijke inslag wordt.

En dat kan op langere termijn voorkomen dat je ernstig ziek wordt. Dus pak het aan bij het eerste moment dat er iets gebeurt.

Even terug naar de EHBO.

Ik zal een paar voorbeelden noemen van wat ik heb meegemaakt.

Eentje is: ik was na een barbecue, ’s avonds. Het was donker, al een uur of tien denk ik dat het was. Ik kwam geloof ik net thuis, zoiets was het. Het was donker en daar ligt een man, een jongen van tweeëntwintig of zo, tegen een muur. Naast hem een grote plas kots en daarin ligt zijn mobiel.

Ja, sorry, het was helemaal niet leuk, maar het is wel een beetje vies.

Die jongen was niet bij bewustzijn. Er waren inmiddels andere buren bij. En het eerste wat ik deed, omdat ik het spiertesten heb, is: gaat het goed met deze jongen? Ik kreeg: nee.

Oké. Mag ik EHBO doen? Dus ik vroeg daarmee om toestemming. In dit geval helpt het spiertesten natuurlijk, maar dat hoef je niet altijd bij de hand te hebben.

Dus wat ik ging doen, is de EHBO voor de jonge man. Ik hoefde hem niet aan te raken. Ik kon het gewoon op afstand. Ik ging de MIR-Methode voor hem doen, de EHBO.

Ik deed dat ongeveer dertig seconden. Toen ging ik testen: gaat het goed met deze jongen? Ja. Oké.

Hoef ik hierbij te blijven? Nee.

Inmiddels was er een andere buurvrouw bij, die was verpleegster, en die zorgde dat hij weer bijkwam. Die riep hem aan.

In die plas kots lag een mobiel. Die mobiel ging af. Dus ik met één vinger die mobiel uit de kots en dan eventjes op ‘opnemen’. En nou ja, even gesproken, bleek een vriend van de jongen te zijn.

Ik heb uitgelegd waar die jongen dan was. Ze zijn hem op komen halen. Ze zijn met een emmer water gekomen om die kots weg te spoelen.

Ja, ik woon in Apeldoorn, daar hebben we keurige mensen.

Maar daarna kreeg ík het nog zelf. Dus wat ik kreeg, is een soort van zorgen om de jongen, maar ook walging over het feit dat ik met mijn vinger die mobiel uit de kots heb moeten vegen.

Dus wat ik ook kon noemen, was ‘walging loslaten. Walging loslaten. Walging loslaten’.

Dus ik ben uit de situatie weggegaan, ik hoefde daar niet meer bij te blijven. En daarna ging ik voor mezelf zorgen: wat voelde ik allemaal, wat heb ik hieraan overgehouden?

Misschien moest ik wel ‘twijfel loslaten’, twijfelen of ik wel goed heb gehandeld. ‘Angst loslaten’ misschien. Maar ook gewoon iets als ‘walging loslaten’.

Dus ik zorgde dat ik zelf helemaal schoon was. Daarna lekker MIR-Methode, drie keer, en toen kon ik het ook helemaal loslaten.

Het is allemaal helemaal goed gekomen met de jongeman. Maar dat was een mooi voorbeeld waarin ik het kon toepassen.

Een ander voorbeeld, daar had ik geen spiertesten bij nodig, was: ik heb dat wel eens vaker verteld. Ik liep stage in Amstelveen, nee Amsterdam-Buitenveldert was het, en in de tram daar naartoe, ’s ochtends vroeg, krijgen twee mensen het met elkaar aan de stok. Twee mannen gaan ruzie maken. Gaan met elkaar op de vuist.

Hallo. Iedereen stond als haringen in een ton, opgepakt in die tram. Gaan er twee ruzie staan maken, jongens, doe even niet.

Nou, terwijl zij dat doen, waren er een aantal vrouwen die ingrepen. Die zeiden: “Jongens, hou op, niet doen, stop.” En ik stond daar iets verder vanaf. En het enige wat ik kon bedenken, was mirren met MIR-Methode.

Dus ik ben de EHBO gaan doen met die toetsen, zo. En daarmee heb ik boosheid, met name boosheid, losgelaten. “Boosheid loslaten. Boosheid loslaten. Boosheid loslaten. Boosheid loslaten. Boosheid loslaten. Boosheid loslaten. MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.”

Dus het enige wat ik heb gedaan, is mezelf helen van die emoties. Dus het ging niet om hen.

Ik hoef ook geen toestemming van hen te hebben, maar ik zorgde dat ik zelf alle emoties afvoerde die ik in mij had.

En dat heeft in mijn beleving meegeholpen dat die ruzie heel snel weer stopte.

Dus je kunt op afstand ook zorgen dat een hele situatie waar meer mensen bij betrokken zijn, tot rust komt, als je de onrust in jezelf tot rust brengt.

Ik geloof dat dat ook in Laag of zo heet… nou, nee, dat is weer wat anders. Maar dat is: als ik woede waarneem, dan kan ik de woede in mezelf aanpakken.

En daarmee, als ik mezelf tot rust breng qua woede, zorg ik dat dat ook in de buitenwereld gebeurt.

Ik weet niet of jullie dit verschijnsel kennen, maar dat is erg interessant.

Heel ander voorbeeld. Stel, je hebt last van brandend maagzuur. Volgens de medische wetenschap moet je dan een Rennie pakken. Nou, een Rennie kán je doen, maar dan maak je het probleem eigenlijk alleen maar erger.

Wat je ook kan doen, is: hand op je maag. Stel dat dit mijn maag is, hand op je maag en dan ga je daarop aaien: “Brandend maagzuur. Brandend maagzuur. Brandend maagzuur.”

Je kunt ook zeggen: “Brandend maagzuur stoppen. Brandend maagzuur stoppen. Brandend maagzuur stoppen.”

Kijk, als ik zeg ‘brandend maagzuur’ en ik aai, dan geef ik door het aaien eigenlijk al zachtheid aan dat brandend maagzuur. Ik geef daar vrede aan en daardoor wordt het al minder.

Maar je mag ook altijd een werkwoord erachter zetten, dus: “Brandend maagzuur stoppen. Brandend maagzuur stoppen. Brandend maagzuur stoppen.”

Nou, dat doe je dertig seconden of zo. Dan ga je even voelen: is het er nog of niet?

Ondertussen ga je denken: hoe kom ik aan dat brandend maagzuur? Misschien had ik die vette worst en die drie glazen alcohol niet moeten nemen. Dus daar mag je ook bewust van worden.

En na die dertig seconden ga je even voelen of dat afzakt. Zo niet, ga je het opnieuw doen. Je gaat het gewoon meteen aanpakken.

Hoe meer jij je lichaam gaat lezen en gaat leren begrijpen, hoe beter je gaat voelen wat je wel en niet moet eten en drinken.

Maar ook: meteen, zodra er iets begint aan klacht, kun je het meteen aanpakken, zodat je er niet nog meer last van hebt.

Allergieën. Dit is een hele grappige. Ik ben zelf allergietherapeut geweest met de NAET-methode. Is een geweldige methode.

Alleen, soms heb je er heel veel behandelingen voor nodig voordat mensen echt van die allergieën af zijn. En dat frustreerde mij toen ook wel. Maar de methode zelf werkt fantastisch.

En als je allergieën kwijt wilt, kun je ook beginnen met voelen waar jij goed op reageert en waar je niet goed op reageert. En heel vaak weet je het helemaal niet.

Dus wat je kunt doen, is: als jij je ontbijt op hebt en je voelt dat je buik helemaal begint op te zwellen van de lucht, dan kun je bijvoorbeeld je hand op je buik leggen en dan zeggen: “Ontbijt, ontbijt, ontbijt.”

Dus ik heb mijn hand op mijn buik en dan doe ik: “Ontbijt, ontbijt, ontbijt.”

Wat je dan doet, is eigenlijk een signaal geven aan je hele lichaam: wees niet zo alert op de voeding die binnenkomt, maar reageer daar rustig op.

En dan drie keer MIR-Methode erachteraan: “MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.”

Dat maakt dat je onderbewuste de opdracht krijgt: rustig aan met die voedingsstoffen waar je niet goed tegen kunt, laat maar gaan. Dus maak daar niet zo’n heisa over.

Je hoeft daar niet allemaal histamine naartoe te gooien.

Maar er is nog iets anders wat er ook gebeurt: jouw lichaam, jouw onderbewuste leert doordat je aait ‘ontbijt’ en leert: die en die voedingsstoffen wil ik niet in het lichaam hebben.

En dat is een heel proces in die negen stappen. Dat maakt dat je de volgende keer minder trek krijgt in die voeding.

Dus als je dit standaard blijft doen, elke ochtend, elke middag – want je kunt het ook bij de lunch doen: “Lunch, lunch, lunch. MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.” – dan pakt jouw lichaam die voeding die daarin zit aan en de volgende keer heb je daar niet zo’n trek in.

Derde is het avondeten. Net zo goed bij je avondeten, of je gaat naar een restaurant: kun je altijd daarna “Avondeten, avondeten, avondeten. MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode” doen.

Of één of ander toetje dat je hebt gegeten wat niet lekker was.

Ik heb dat zelf met softijs. Als ik softijs eet, dan… ik weet niet goed wat er gebeurt, maar dat gaat niet helemaal goed van binnen. Dat ijs blijft ook maar alsmaar omhoog komen weer.

Dus ik vind het leuk om te eten, maar daarna blijft het me opborrelen.

Dus ik heb dat al behandeld, maar bij mij blijft dat.

Maar wat veel leuker is of sterker is: zo gauw ik ergens softijs zie, dan denk ik al… Dus ook al lijkt het me heel lekker om het te eten, ik heb er geen behoefte meer aan.

Dus ik loop altijd vrolijk voorbij die hele grote ijsjes die dan staan op de weg. Dan denk ik: oh ja, die ijsjes waar ik helemaal niet goed van word.

Dus vanuit mijn onderbewuste komt al die behoefte van: laat die ijsjes vooral staan, want dat past helemaal niet bij jou.

Oké? Dus je lichaam wordt verfijnd. En als je het toch hebt binnengekregen, kun je het ook aanpakken, zodat je er minder last van hebt.

Dit doen wij ook met medicijnen. Weet je nog? Er is op de Be the MIRror website een video over bijwerkingen aanpakken van medicijnen. Nou, dat is eigenlijk letterlijk dit.

Je pakt het medicijn beet, je zegt drie keer: “Diclofenac, Diclofenac, Diclofenac,” bijvoorbeeld. “MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.”

Dan zorg je ervoor dat jouw lichaam goed reageert op die Diclofenac, dat het de werkzame stoffen eruit haalt en de rest gewoon weer je lichaam uitgooit.

Maar ook de werkzaamheid van die medicijnen gaat beter worden, waardoor je er minder van nodig hebt.

Nou, die hele video kun je daarover bekijken en ik kom zo dadelijk nog even op terug als het gaat om antibiotica. Dat is ook een hele interessante.

Stel jij hebt een ervaring met ongeduld en irritatie. Ik neem heel even een slokje water, hoor. Wacht even.

Tjonge jonge jonge, wat kan ik toch praten, alsmaar door. Ik heb nog veel meer te vertellen. Wacht even.

Stel, ik maak in mijn omgeving nu wat meer mee dat er iemand is die dement wordt. En ik vind dat moeilijk om mee te maken. Ik had dat nog nooit meegemaakt. Je ziet iemand eigenlijk verdwijnen. Dus ik wist niet dat het zo’n nare ziekte is.

Er is heel veel aan te doen, alternatief gezien. Dat wordt steeds meer overduidelijk.

Maar als je te maken hebt met iemand die dement wordt, dan heb je vooral in de beginfase dat mensen dingen doen die op een gegeven moment jouw geduld op de proef stellen. Ze doen bijvoorbeeld iets en je zegt: “Nee, dat moet je niet doen.” En ze doen het weer. En: “Nee, dat moet je niet doen.” En ze doen het weer. En: “Nee, dat moet je niet doen.”

Dus het blijft maar. Dus er komt op een gegeven moment dat je irritatie kunt voelen, dat je geduld op is, dat je kunt gaan ontploffen, dat je boos gaat worden.

Nou, dat kun je voorkomen doordat jij jouw rugzakje met geduld weer aanvult.

Ik zeg wel, als de kinderen ongedurig zijn: doe maar even nog een rugzakje geduld erbij en dan kan ik weer door.

Als je merkt dat je geduld op begint te raken, dan kun je gewoon stomweg aaien: “Geduld aanvullen. Geduld aanvullen. Geduld aanvullen. Geduld aanvullen.”

Dat kun je gewoon doen waar die ander bij is. Je kan het op één hand, met de woorden in gedachten, waardoor je weer even in de liefdevolle stand komt en weet: oh ja, die persoon kan er niks aan doen.

En aan mij is het om het geduld te bewaren en misschien even een andere aanpak te bedenken, maar vooral uit de boosheid te blijven.

Dus dat soort dingen kunnen ook gewoon: ‘geduld aanvullen’.

Ook bij een kind dat niet opschiet als het naar school moet, weet je wel. Dat je denkt: oh, schiet toch eens op, straks kom ik nog te laat.

“Geduld aanvullen. Geduld aanvullen. Geduld aanvullen.”

En dan word je weer rustig. En dan wordt je kind vaak ook weer rustig. Dus het werkt.

En degene die dementerend is, wordt vaak dan ook rustiger. Dus het heeft op heel veel fronten voordeel als jij het in jezelf weer aanvult, dat geduld.

Bij mij was dat altijd een grote uitdaging, geduld. Omdat ik bijvoorbeeld wereldwijd zie waar we naartoe bewegen, namelijk naar een hele fijne wereld. Maar ik zie dat meestal tien jaar vooruit.

Dus ik moet altijd heel veel geduld hebben, want het is nog niet zover. Het is wel in de maak, maar het moet allemaal nog ontvouwen.

Dus ik moet ook regelmatig aaien: “Geduld aanvullen. Geduld aanvullen. Het komt allemaal goed, het is in de maak.”

Nog een paar voorbeelden. Stel je voor, je wil ergens naartoe, maar je durft niet. Je vindt het spannend. Je weet niet wie er zijn. Je weet niet hoe ze op jou gaan reageren.

Je kunt jezelf gidsen en begeleiden om daar naartoe te gaan door alle dingen te benoemen die daar mee te maken hebben en die jou hinderen om daar naartoe te gaan.

Bijvoorbeeld: “Ik ben bang voor wat ze van me gaan vinden. Ik ben bang voor wat ze van me gaan vinden. Ik ben bang voor wat ze van me gaan vinden.” Dat aaien, eerst voor mijn part een minuut.

Of: “Ik ben bang voor het moment dat ik de deur binnenstap. Ik ben bang voor het moment dat ik de deur binnenstap. Ik ben bang voor het moment dat ik de deur binnenstap.”

Dus je kunt alle details van die angst gaan benoemen en aaien, zodat je uiteindelijk die vrede in jezelf hebt en je toch durft te gaan.

Je kunt dan ook het tegenovergestelde aanvullen. Dat is bijvoorbeeld: “Vertrouwen aanvullen dat ik veilig ben daar. Vertrouwen aanvullen dat ik veilig ben daar. Vertrouwen aanvullen dat ik veilig ben daar.”

Of gewoon: “Vertrouwen aanvullen,” of “Bescherming aanvullen,” of “Veiligheid aanvullen.”

Dus alles wat jij maar kan bedenken wat je nodig hebt om je daar op je gemak te voelen en om ernaartoe te gaan.

Stel, je bent hooggevoelig. Nou, wie van jullie is dat niet? Ik denk dat heel veel van jullie hooggevoelig zijn eigenlijk. En zeker heel veel jongeren zijn inmiddels snel overprikkeld.

Dan kun je, als je voelt: ik raak overprikkeld, gewoon aaien: “Overprikkeling loslaten. Overprikkeling loslaten. Overprikkeling loslaten. Overprikkeling loslaten.”

Of: “Rust aanvullen. Rust aanvullen.”

Of, als het echt om je hoofd gaat: “Rust in mijn hoofd aanvullen.”

Of: “Alle energieën van anderen loslaten. Alle energieën van anderen loslaten. Alle energieën van anderen loslaten.”

En bij al die zinnetjes die je doet, kun je dan weer aaien: “MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.”

En dan ga je voelen: heb ik het nog?

Ik heb eens meegemaakt dat ik op een school was. Ik was begeleider op een alternatieve school. Dus dan hoef je geen les te geven, maar dan zit je als begeleider tussen de leerlingen die van alles aan het doen zijn.

En dan kwam een andere begeleider naast me zitten. En ik kreeg binnen tien seconden zo’n irritatie. En ik had het gevoel dat hij gewoon – dat klinkt heel raar hoor – maar dat hij gewoon in mijn aura inbrak.

Alsof hij gewoon in mijn aura binnendrong. En dat kwam op mij over als irritatie.

Nou, wat ik deed was me afvragen: had ik toen de MIR-Methode? Ja, ik had wel de MIR-Methode.

Wat ik deed was: ik maakte van mijn lichaam als het ware een cactus. Dus ik deed in gedachten aan alle kanten van die stekels uit. Dat was mijn eerste reactie. Het zijn misschien visualisaties.

En toen ging ik meteen aaien, onder tafel, want je kon het niet zien: “Aura heel dichtmaken. Aura heel dichtmaken. Aura heel dichtmaken. Aura dichtmaken. Aura dichtmaken. MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.”

En tot mijn grote plezier werkte dat meteen. Dus ik kon rustig naast hem blijven zitten zonder dat ik het gevoel had dat hij in mijn aura zat te poeren.

Dat was één van de meest gekke momenten die ik heb gekend, dat dat gewoon kan gebeuren.

Dat is ook wel eens als je in één keer – dat komt geloof ik nog – maar dat je in één keer helemaal moe wordt van iemand. Dat je het gevoel hebt dat iemand je gewoon leegzuigt.

Dan kun je ook gewoon in gedachten die stekels boem opzetten.

Je kunt ook zeggen in gedachten: “Blijf van mijn energie af,” of aaien: “Energielekken meteen dichtmaken. Energielekken meteen dichtmaken. Energielekken meteen dichtmaken.”

Wees er maar creatief in. Je kunt alles bestellen wat jij maar wilt.

Dus als je iets waarneemt, zodra je iets waarneemt, kun je het zelf aanpakken.

Ja.

Irritatie in het verkeer. Ik zit vaak bij mensen in de auto, en dan gebeurt er iets – een fietser die ineens oversteekt – en ze schrikken zich rot en ze beginnen toch te schelden.

Ik denk dan: mensen, maak je niet zo druk.

Maar er bestaat zoiets als road rage. Ik weet niet of je dat kent. Road is ‘weg’ in het Engels, rage is ‘woede’. Dus verkeerswoede.

Er zijn mensen die vinden het gewoon heerlijk om te schelden in de auto. Het maakt niet uit naar wie, maar ze gaan gewoon tegen iedereen tekeer. Als die maar iets verkeerd doet, dan gaan ze schelden en doen.

En dat is lekker, dat vinden mensen lekker. Ik denk dat het gewoon allemaal onverwerkte boosheid is, dat ze die in de auto gewoon op anderen af moeten gooien. Maar het hóeft niet.

Dus als je merkt dat er bijvoorbeeld iemand een manoeuvre doet waar je van schrikt, die niet fijn is, en je voelt die irritatie al opkomen, dan kun je, terwijl je het stuur vasthoudt, over je wijsvingers aaien met je duimen.

Dan zeg je meteen: “Boosheid loslaten. Boosheid loslaten.” Of: “Irritatie loslaten. Irritatie loslaten.”

Maar ja, het hangt er vanaf hoe je wilt leven.

Als jij helemaal dol bent op dat schelden in de auto naar allerlei mensen, dan is dat een keuze.

Ik geloof er wel in dat wat jij uitscheldt, dat dat ook allemaal naar die mensen toe gaat in energie. Dus dat vind ik altijd wel weer een beetje jammer.

Dus als jij meer rust in het verkeer wil hebben, kun je gewoon kijken naar de emoties die in jou naar boven komen en die loslaten.

Deze was een hele aparte. Ik heb dat zelf meegemaakt.

Ik ben lekker opgelicht door een stelletje loodgieters.

Ze kwamen mijn dakgoten leegmaken. Nou, graag. En binnen drie minuten kwam één van die mannen naar binnen, en die was helemaal: “Ja, dat is helemaal niet goed, je dakgoten, daar moet echt zo’n hekje langs, want anders kunnen de marters, de steenmarters, gewoon onder je dakpannen zo het dak op en dat gaat helemaal niet goed.”

En die man, die deed dat zó paniekerig dat ik helemaal daarin mee ging trillen van: oh ja, nee, dat is heel belangrijk.

Nou, uiteindelijk heeft me dat vierhonderd euro gekost. Leergeld.

Want ik zag dat het gebeurde. Ik stond erbij en ik ging helemaal in die paniek mee en ik kon niet anders zeggen dan: “Ja, is goed, repareer het maar.”

En ik moest het ook meteen tekenen en meteen betalen en lalala.

Dus een volgende keer, toen kwamen de loodgieters, toen kon ik sneller uit de paniek blijven doordat ik zelf meteen ging aaien. Dus ik deed gewoon dit, terwijl ik dacht: wat klopt hier niet, hier klopt iets niet. En ik bleef maar aaien.

En dankzij het aaien kon ik mijn hoofd rustiger houden.

Nou, uiteindelijk heb ik ze – het is een heel raar verhaal hoor – ik had een wc-pot door hen geïnstalleerd gekregen, had ik ze gevraagd. Het was helemaal de verkeerde wc-pot. Die heb ik in de voortuin gezet.

Uiteindelijk kwam er weer een loodgieter na een paar dagen eindelijk weer eens opdagen. Dus ik heb de deur opengedaan, ik zei: “Hier heb je de wc-pot. Jullie hoeven niet verder hier te werken. Dankjewel.”

Deur dicht. Gelukt.

Dat scheelde me weer – geloof ik – ze wilden me tegen de duizend euro vragen voor hun werkzaamheden. Het ging alleen maar om het ontstoppen van een wc.

Nou ja, dat is me dus bespaard gebleven omdat ik mezelf rustiger kon houden. Dus dat is al lang veiliger.

En ik weet inmiddels dat ik ook niet meer zomaar allerlei mensen binnen moet laten en dat ik alleen maar mensen op mond-tot-mondreclame, dat anderen ze aanbevelen, in huis moet halen.

Ik leer mijn lesjes wel.

Dan een heel belangrijke: antibiotica.

Als jij antibiotica krijgt toegediend ergens voor, dan kan het goed zijn dat jouw lichaam niet aanslaat op die antibiotica. En dat is ernstig, want je hebt het nodig om te genezen.

Die antibiotica kun je dan onmiddellijk aaien.

En je merkt het bijvoorbeeld heel sterk aan dat je na twee dagen niet opknapt, maar dat je wel heel erg diarree krijgt, bijvoorbeeld.

Nou, dan ga je aaien: “Antibiotica, antibiotica, antibiotica. MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.”

En als het goed is, ga je je die dag al beter voelen omdat de antibiotica dan wel aanslaat en wel zijn werk gaat doen.

Dus denk daaraan als jij iets ernstigs meemaakt waarvoor je antibiotica moet hebben.

Buikpijn. Heel vervelend. Vooral als het heel vaag is en je geen idee hebt.

Blijf er bovenop zitten. Dat klinkt een beetje raar, maar ik bedoel: blijf het najagen.

Zodra jij buikpijn hebt, leg je hand op die plek, andere hand erop en ga meteen aaien: “MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.” Of: “Buikpijn weg, buikpijn weg, buikpijn weg.” Of wat je maar kan doen: “Buikpijn loslaten. Buikpijn loslaten.”

Je kunt ook een anatomieplaatje erbij pakken op internet: wat zit er eigenlijk op die plek waar ik pijn heb?

Dan kun je bijvoorbeeld kijken: dikke darm, is het dunne darm, is het twaalfvingerige darm, zit het in de buurt van de blinde darm, is het misschien wel de baarmoeder, misschien de blaas.

Waar heb jij pijn? En wat voor pijn is het?

Dus je gaat je hand erop leggen en gaat aaien ‘buikpijn loslaten’, en tegelijkertijd zorg je ook voor bewustwording van wat daar aan de hand is.

En als die buikpijn zich niet gewonnen geeft, kun je natuurlijk naar een huisarts gaan, maar huisartsen kunnen heel vaak niks met buikpijn. Maar je mag het altijd laten controleren bij een huisarts. Graag, hè. Als het echt ernstig is, zal een huisarts dat ook wel vinden.

Maar de meeste enge ziektes geven geen pijn in de buik.

Dus het is heel belangrijk dat jij zelf altijd even gaat kijken: wat kan die buikpijn zijn?

Nou, één van de grotere oorzaken van buikpijn is verstopping. Heel vaak dat ontlasting op een plek zit en niet goed door kan stromen.

Op het moment dat jij – en dat kan dan ook komen omdat een darm te strak staat, hè – op het moment dat jij je hand op die plek legt en de MIR-Methode gaat doen, dan mag je daar ook de EHBO voor gebruiken als het pijn is die in één keer op komt zetten. Dus bij acute buikpijn mag je dat ook doen.

Geeft de pijn zich niet gewonnen, ga dan ook echt naar een huisarts, laat het controleren.

En waar je ook bijvoorbeeld aan kan denken, is acupunctuur. Je kunt ook een keer naar een Chinese of Nederlandse acupuncturist gaan, iemand die de Chinese geneeskunst verstaat, en daar je buikpijnen vertellen, wat er aan de hand is.

En de acupuncturist kan op een hele andere manier kijken, wat ook best wel vaak voor hele goede resultaten zorgt. Dus dat is een hele andere invalshoek.

Hoesten. Als je hoest, kriebelhoest bijvoorbeeld.

Ik heb een webinar ooit gemaakt, kun je opzoeken op de Be the MIRror website, over droge en natte hoest.

Dus je hebt goede hoest en niet-goede hoest. Niet-goede hoest is droge hoest, kriebelhoest. Daar heb je helemaal niks aan, die moet je zo snel mogelijk afkappen.

Natte hoest is goed. Dus als jij rotzooi ophoest, is dat heel goed. Dus elke keer als je rotzooi eruit hoest, is dat winst.

Dus kijk even wat voor hoest het is.

En als het gaat om kriebelhoest, dan kun je je hand op je keel doen en dan kun je EHBO doen. Dus “MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.”

Je kunt ook aaien: “Kriebelhoest, kriebelhoest, kriebelhoest, kriebelhoest.”

Kijk maar wat het beste past bij jou. En dan kun je die kriebelhoest meteen aanpakken en zorgen dat hij stopt.

Want als jij te veel blijft doorgaan met die kriebelhoest, dan ga je op een gegeven moment de boel kapot hoesten hier en dan ben je nog verder van huis.

Koorts. Koorts is eigenlijk heel goed. Dus ik wil liever dat we daar niet zo veel aan doen, dat we die koorts gewoon zijn gang laten gaan.

Maar als je bezorgd bent over de koorts, kun je ook altijd even aaien. Leg maar gewoon je hand op de borst bij koorts: “Koorts, koorts. MIR-Methode, MIR-Methode, MIR-Methode.”

Dan heb je kans dat de koorts iets afzakt. Koorts blijft wel, want koorts is goed. Dat is een goed teken. Er wordt hard gewerkt in je lichaam. En na koorts voel je je vaak beter.

Dus niet die koorts gaan bestrijden met koortsverlagende middelen, maar één worden met die koorts, accepteren dat die koorts nodig is en daar rustig in blijven. Daar heb je het meest aan.

Energie ineens kwijt. Heb ik al uitgelegd, van die mensen die energie in één keer wegzuigen. Maak je aura krachtig. Zet even de stekels op.

Oh ja, deze vind ik ook zo leuk. Er zijn heel veel vitamines die het lichaam zelf kan aanmaken. Het kan ook zijn dat er vitamines zijn die je meer nodig hebt.

Stel, je denkt: oh, ik moet vitamine C aanvullen, want ik voel me niet zo lekker. Maar je hebt geen vitamine C in huis.

Nou, je kunt natuurlijk ook fruit pakken, maar stel dat je dat ook niet hebt, dan ga je aaien: “Vitamine C aanvullen. Vitamine C aanvullen. Vitamine C aanvullen.”

Je lichaam gaat dan uit de voeding in de darmen meer vitamine C halen, maar je gaat ook meer behoefte krijgen aan voeding waar vitamine C in zit. En dat zit in heel veel dingen.

Dus je gaat dan onbewust er wel voor zorgen dat je veel meer daarvan binnen krijgt.

Dus sommige vitamines kan je lichaam zelf maken of meer opnemen, en je krijgt ook meer behoefte aan voeding waar die vitamine in zit.

Nou, dat waren de voorbeelden uit het dagelijks leven.

Ik kan serieus nog een heel webinar daarover besteden. Dus ik heb nog veel meer van dit soort voorbeelden. Die ga ik allemaal in die cursus geven in de omgeving Apeldoorn.

Aanstaande woensdag ga ik dat in de nieuwsbrief vertellen. Dat is van half elf tot vier, zoiets. En dan leer ik je nog veel meer dingen die je kan doen met de MIR-Methode in je dagelijks leven, met een paar leuke experimenten erbij.

Hierover is ook een basisworkshop. Die wordt aanstaande zondag gegeven in Nieuwpoort in België. Dat is in het westen van België, bij Nadine Houtum, een schat van een MIR-Methode begeleidster. Zij gaat die basisworkshop geven en daarin leer je ook allerlei dingen die je met de MIR-Methode kan doen.

Die is aanstaande zondag 28 september, van drie tot zes. Dus mocht je denken: hé, ik wil hier meer van leren, dan kun je dat ook al daar doen bij Nadine.

Nadine trouwens is ook degene die voor ons alle boeken verstuurt binnen België. Dus dankjewel, Nadine, voor al het werk dat jij al jaren doet, dat jij alle boeken binnen België voor ons verstuurt. Want dat scheelt alle mensen in België heel veel portokosten. Dus alleen maar leuk.

We gaan met z’n allen de MIR-Methode doen. Gewoon lekker de negen stappen aaien.

Ik heb een heleboel dingen aangeraakt van klachten die je kunt aanpakken. Die gaan we nu met die negen stappen ook even extra aanpakken.

Dan beginnen we bij stap één. Daar gaan we.

“Zuurgraad optimaliseren. Zuurgraad optimaliseren. Zuurgraad optimaliseren.

Detox alle toxische belasting. Detox alle toxische belasting. Detox alle toxische belasting.

Vader loskoppelen. Vader loskoppelen. Vader loskoppelen.

Moeder loskoppelen. Moeder loskoppelen. Moeder loskoppelen.

Meridianen zuiveren. Meridianen zuiveren. Meridianen zuiveren.

Alle tekorten aanvullen. Alle tekorten aanvullen. Alle tekorten aanvullen.

Hormoonstelsel in evenwicht brengen. Hormoonstelsel in evenwicht brengen. Hormoonstelsel in evenwicht brengen.

Basisbehoeften aanvullen. Basisbehoeften aanvullen. Basisbehoeften aanvullen.

Chakra’s en aura optimaliseren. Chakra’s en aura optimaliseren. Chakra’s en aura optimaliseren.

Missie verduidelijken. Missie verduidelijken. Missie verduidelijken.”

Ja, ik ben zo benieuwd wat jullie voelen.

Ik voel dan van die kleine sensaties langs mijn ruggengraat. Ik moet altijd wel iets voelen van de werking.

Misschien moest je wel heel erg geeuwen, dat is loslaten.

Misschien moest je wel zuchten, dan valt er iets van je hart af.

Misschien moest je wel een boer laten, dan is er meestal ook iets echt verwerkt.

Misschien moest je wel een wind laten. Dat is ook: dat er iets is verwerkt, helemaal klaar is.

Dus dat zijn hele goede signalen van je lichaam.

Ik ga jullie nog even wijzen op de kringen, want er komen nog MIR-Methode kringen.

Daar kun je ook altijd met technieken bezig zijn, samen ook praten over bepaalde thema’s. Hele leuke, interessante bijeenkomsten zijn dat met mensen die een beetje hetzelfde denken als jij, omdat het allemaal MIR-Methode mensen zijn en altijd onder begeleiding van een MIR-Methode begeleider.

Woensdag 1 oktober en 5 november bij Hennie Bruins in Lelystad.

Maandag 6 en vrijdag 10 oktober bij Bern Smid in Helmond.

Dinsdag 7 oktober en 4 november bij Mario Ponferrada in Grootebroek, dat is bij Enkhuizen.

Woensdag 8 en 29 oktober bij Irene van ’t Schip in Hazerswoude, bij Leiden.

Vrijdag 3 oktober en maandag 3 november bij Benito Otero in Son, dat is bij Eindhoven.

En ook nu weer in Amsterdam: dinsdag 21 oktober bij Ronald de Waal.

Kijk even goed op de website mirmethode.nl/mirmethodekring, want ze hebben allemaal verschillende tijdstippen waarop ze beginnen. En meld je ook altijd van tevoren aan bij een begeleider. Dus niet naar het kantoor mailen, maar naar de begeleider zelf.

En ze vragen ook een kleine bijdrage voor de kosten, dat staat op de website.

Er zijn online cursussen die ik heb gemaakt, videocursussen. Eén over overgewicht. Dan gaan we elke keer een emotie aanpakken en loslaten. Meld je aan via de Be the MIRror website, hè, dan krijg je die tien procent korting.

Die cursussen zijn al niet zo heel hoog geprijsd, ik geloof negenendertig euro of zo, en dan krijg je ook nog die korting erbij. Is alleen maar fijn voor de Be the MIRror leden.

Slaapproblemen ook. Zes video’s, gaat over allerlei soorten slaapproblemen. Maar ook interessant als je kind niet goed slaapt, want er zitten een aantal dingen in die voor kinderen gelden.

Laat niet je kind zelf naar die video’s kijken, maar kijk jij als ouder naar die video’s, zodat je leert wat er met je kind aan de hand kan zijn.

En nog nieuws: de cursus ‘Overgangsklachten verzachten met de MIR-Methode’. En dat de overgang uiteindelijk naar iets heel moois toe leidt. En wat dat is, leg ik dan uit in die cursus.

MIR-Methode 1 tot en met 4, dat is die begeleidersopleiding. Ik heb al verteld dat de prijzen omlaag zijn. Je kunt altijd in termijnen betalen als geld een probleem voor je is. Dus stuur dan gewoon een mailtje naar Remco, naar de klantenservice.

En als je een leek bent, dus geen therapeut, dan kun je ook al allemaal extra inhoud en technieken leren die je kan toepassen. Bijvoorbeeld om de mollen uit je tuin te verjagen. Daar zijn hele mooie verhalen over.

En MIR-Methode 4 is dan in maart, met mij, twee dagen extra puntjes op de i.

Er is een spiertestcursus bij Maris van Son in Helmond, want voor MIR 3 en 4 moet je kunnen spiertesten. Zij geeft daar heel mooi les in, op twee dagen, 31 oktober en 1 november.

En in België kun je dat volgen bij Hemelstraal, bij Inge Vandendriessche, op 4 en 18 oktober en 7 en 21 oktober. De ene is in Grobbendonk en de andere in Wiekenvorst.

Als je dit wil terugzien op de website, ga je gewoon naar de website kijken in de menubalk bij ‘Cursus’. Als je daarop klikt, kun je al deze cursussen terugvinden.

Tot slot: drink lekker een glaasje water en heb het goed.

Ik heb heel veel zitten vertellen. Ik hoop niet dat je oren tuiten, anders doe je maar ‘oren tuiten stoppen’ of zo.

Ik hoop dat je hebt meegeschreven, omdat er heel veel dingetjes zijn die je gewoon in je eigen dagelijks leven kunt toepassen.

Er is nog veel meer wat ik kan vertellen, maar ga vooral ook zelf nu creatief aan de slag. Bedenk allemaal zelf leuke dingen die je kunt doen met de MIR-Methode. Probeer het maar gewoon uit.

En wie weet vind je iets uit en merk je dat het werkt. Want uiteindelijk is het gewoon spelen met je eigen onderbewuste. En ons onderbewuste is grandioos. Dus als we daar toegang toe hebben, kunnen we er heel veel mee doen.

Ik hoop van harte dat je er lekker mee gaat spelen, lekker experimenteren, voelen wat werkt bij je. En let goed op de signalen van je lichaam, want je lichaam geeft het heel duidelijk aan.

En dan hoop ik dat het je heel goed mag doen.

Ik zie je graag over twee weken weer. En ik weet nog niet waar het dan over gaat, ga ik nog even invoelen.

En ik hoop van harte dat je lekker gaat spelen met de MIR-Methode en dat het je goed mag doen.

Tot over twee weken. Tot dan. Tot de volgende keer. Heb het goed. Slaap lekker. Drink nog even water.”

[1](https://ppl-ai-file-upload.s3.amazonaws.com/web/direct-files/attachments/65504435/c81d806b-c8a3-41ed-9133-32e5d4c3ce74/Ondertiteling-webinar-Dagelijks-leven.txt)