Vastzitten in je lichaam. Geen kant meer op kunnen. De wanhoop nabij. Depressief zijn, kan je hele leven stil zetten en je naar de diepste diepten van jezelf brengen. Alles is zwart, somber. Niets kan jou nog in beweging brengen, het leven trekt aan je voorbij. Het kan je gestolen … Lees verder →
Daar gaat het laatste kind het huis uit. Je hoeft niet meer te zorgen. Geen gestamp meer op de trap, geen vuile was die overal slingert, geen aanloop meer van jongvolwassenen, geen halve pakken koekjes in de kast of leeg gedronken flessen op het aanrecht. Geen onverwachte knuffels, verrassende afspraken, … Lees verder →
Hoofdpijn vind ik verschrikkelijk. Ik heb het zelden, maar als ik het heb, ben ik me er enorm bewust van. Alsof je met hoofdpijn volledig wordt uitgeschakeld. Je denken vertroebelt, je kunt niet meer helder kijken. Alles is teveel: beelden, beweging, geuren, aanraking, eten en geluiden. Je kunt niks verdragen … Lees verder →
