Home » Artikelen » 127. Liegen uit naam van een Goedheiligman

P.S. Help je mee de MIR-Methode te verspreiden? Je doet me een groot plezier als je dit artikel wilt doorsturen naar anderen! Plaats gerust dit artikel op jouw Facebook-pagina of verstuur het via je email, Twitter of Linked-in! Gebruik de knoppen aan de linkerkant of hierboven! Dankjewel!

P.S. Ken je de MIR-Methode nog niet? Ga dan naar de home page. Bekijk daar de video en ook de uitgebreide instructievideo. Meld je ook aan voor de nieuwsbrief en de 6 weken begeleidingsmailtjes voor extra ondersteuning!

Hoe meer je leert, hoe gezonder je wordt!
Wil je meer achtergrondinformatie en extra krachtige MIR-Methode technieken leren? Meld je dan aan voor de Be the MIRror website. Daarop staan meer dan 90 video's, waarmee je jezelf de rest van je leven kunt begeleiden, wat je ook overkomt! Door lid te worden, draag je bovendien bij aan het wereldwijd verspreiden van de MIR-Methode. Dankjewel daarvoor!
Klik hier voor meer informatie.
Mireille Mettes

Reacties

127. Liegen uit naam van een Goedheiligman — 181 reacties

  1. Hallo Mireille,
    Al eerder heb ik een reactie geschreven op dit artikel maar misschien was het iets te heftig want het is niet door de autorisatie gekomen. Ik wil toch een kritische noot plaatsen. Liegen vind ik een groot woord voor dit kinderfeest. Ik ben 67 jaar en heb nog nooit iemand ontmoet die moeite heeft gehad met de onthulling dat Sinterklaas niet bestaat. Ik kom uit een middel groot gezin en kan alleen maar met een heel goed en warm gevoel terugkijken op de spannende tijd voor sinterklaasavond en ook zeker de avond zelf.
    Er zijn ongetwijfeld mensen die daar wel last van hebben gehad. Maar moeten we dan het het Sinterklaasfeest maar overboord gooien? En mogen we onze kinderen ook geen sprookjes meer vertellen?
    Ik vind je hele verhaal echt wel heel ver gaan en zie het ook absoluut niet als liegen.
    Marjon

    • Beste Marjon,
      Ook kritische reacties worden toegelaten, hoor. Ik heb teruggezocht, maar kan inderdaad geen eerdere reactie van je terugvinden. Wanneer je een heerlijke Sinterklaastijd hebt gehad, is dat natuurlijk heerlijk! En nee, ik pleit niet voor afschaffen van het Sinterklaasfeest, maar wel dat er iets voorzichtiger mag worden omgegaan met hoe het voor kinderen is. Ook voor de kinderen die voorafgaand aan 5 december veel stress ervaren, mag van mij worden verteld dat het een groot toneelstuk is, bijvoorbeeld.
      Ik ben heel blij voor je dat je er met zo’n goed en warm gevoel op terug kijkt!
      Groetjes, Mireille

  2. Dank voor dit artikel! Het lijkt erop dat kinderen die op wat oudere leeftijd (boven de zeven jaar) de leugen verteld krijgen of zelf doorkrijgen er echt last van hebben. Ikzelf en mijn dochter (allebei behoorlijk hsp 🙂 ) hebben beiden op ons zesde jaar gehoord dat het een toneelstuk was (we hadden dat ook allebei al een beetje door) en hebben nergens last van. We voelden ons ‘groot’ dat wij iets wisten dat de meeste leeftijdsgenootjes nog niet wisten. Mijn moeder daarentegen kwam er op latere leeftijd achter en dat is echt een trauma-ervaring geweest, die ze niet aan haar dochter en kleindochter doorgeven heeft door op tijd aan mij de waarheid te vertellen. In sommige families werd of wordt er geplaagd met surprises en gedichten. Kan echt leuk zijn, maar kan ook kwetsend zijn als er cynisch/afwijzend wordt gedaan. Wat er nog bij komt voor hsp is dat kinderen behoorlijk gestrest raken door het geloven en uberhaupt het hele feest. Mijn dochter raakt behoorlijk vermoeid/overprikkeld door de kinderen in de klas die extra druk zijn. Zij heeft dan ook meer met kerst dan met het sintfeest.

  3. Toen ik dit artikel jaren geleden voor het eerst las, dacht ik ‘wat overdreven!’. Tot ik me jaren later ineens de impact op mijn eigen (geloofs)leven realiseerde. Zelf heb ik als kind belachelijk lang geloofd. Ik herinner me hoe ik het nog in de zesde klas (!) van de basisschool (nu groep 8) fel opnam voor S-klaas tegen een klasgenoot die durfde te beweren dat ‘hij niet bestond’. Jaren later vroeg een tante me waarom ik, telg in een Protestants/ Gereformeerde familie, niet in God geloofde. Zonder de link nog op te merken antwoordde ik iets als ‘ik geloof in mezelf. ik wil niet ‘valsspelen’ door te steunen op iets dat niet zeker is’. De AH-Erlebnis kreeg ik jaren later, toen de relatie met (het) God(delijke) gelukkig was hersteld. De vertrouwensbreuk was bij mij wel degelijk door de Sint-deceptie ontstaan. De 2 kernboodschappen waren letterlijk blijven hangen: ‘Hij bestaat niet’ en ‘Je bent een Sukkel als je gelooft’. Toch heb ik ook veel plezier beleefd aan de vieringen in mijn kinderjaren en koos er met een wat bezwaard gemoed met mijn partner voor onze kinderen toch weer ‘mee te nemen’ in de oorspronkelijke traditie, dus inclusief de hele geheimzinnigheid. Gelukkig reageerden onze kinderen juist blij verbaasd op de ontknoping: “hebben jullie dat dan al die tijd voor ons gedaan?!” Zij voelden zich extra geliefd door ons. Daar ben ik heel dankbaar voor, al sluit ik niet uit dat het hen ook iets heeft gedaan wat ze zich later misschien nog zullen realiseren. Ik zal het igg (h)erkennen.

  4. Boos, verdrietig en ik voelde mij ook dom dat ik voor de gek gehouden was. Op pakjesavond kwam ik er zelf achter, toen ik opmerkte dat het handschrift van het gedichtje verdacht veel leek op die van mijn zus.
    En het hoge woord kwam er uit, sinterklaas bestond niet.
    Mijn andere zus werd er heel makkelijk bijgelapt in het bedrog. Net als haar vriendin die “traditioneel” altijd werd gebeld om te vragen of sinterklaas bij hen al was geweest en mijn zus “op pad ging” ging om te kijken waar sinterklaas in de buurt zou zijn.

    Als klap op de vuurpijl werd er op het laatst doodleuk gezegd: ,Nou, kan je volgend jaar mooi mee doen met de cadeautjes”. Sinterklaas werd van een “Happening” een “Fiasco”

    Geef mij maar Kerst, met cadeautjes lekker eten en een gezellig samenzijn met familie.
    Want rondom Kerst, is er geen sprake van bedrog.

    Anneke

  5. Sinterklaas feest is bij ons altijd een geweldig feest geweest, en niet zozeer de suprise maar de rijmen waren heel belangrijk. Ik heb een map met alle rijmen die ik bewaard heb vanaf mijn kindertijd,en ook de rijmen die “goed gelukt waren”. En vooral de lol die we daar in hadden om ze te maken, ik zie in gedachten mijn moeder nog zitten, helemaal in een deuk van het lachen, tranen over haar wangen van plezier en als ik rond Sinterklaas tijd die map weer tevoorschijn haalt, ontroerd het me nog als ik het doorblader. Alles kwam naar voren in die gedichten, er werd altijd met een knipoog een spiegeltje voorgehouden, nooit aanvallend, maar als een warm bad. Dan moet je dat goed op papier weten te zetten, tja… Dat geluk heeft het grootste gedeelte van mijn familie. En als het niet lukte in het Nederlands, dan toch in het dialect. Heerlijk. Teruglezend is het voor mijn kinderen een levensloop op papier, de eerste schooldag op het middelbaar, een beugel, dansles, maar ook een tumor in een wang wat jarenlang een zorg was, echt alles kwam voorbij, maar ooh zo helend. Zo kan Sinterklaas feest ook zijn. Geniet van elkaar van de aandacht naar elkaar.

    Corrie

  6. Hoi Mireille… je stelt het wel heel zwart/wit, dat Sint niet bestaat en dat alle volwassenen bedriegers zijn! Er heeft ooit wèl een bisschop bestaan, die kinderen heeft gered en ze te eten gaf (cadeautjes). En dié traditie zetten we voort! Net als het kerstfeest… Jezus wordt toch ook niet ieder jaar opnieuw geboren! We herdenken en vieren dat ieder jaar.
    Zoals jij het stelt, dat iedereen een bedrieger is, komt heel erg hard binnen, want dat is niet zo! De bedoeling van het Sinterklaasfeest is goed en mag zeker gevierd worden.

  7. Ik heb als kind en ook tot en met tiener, heel erg genoten van het Sinterklaas vieren. Tot mijn zesde ‘geloofde’ ik in de Sint en toen kwam ik er zelf achter dat de cadeautjes van mijn ouders en hun vrienden kwamen, en toen ik dat vroeg zei mijn moeder, ja dat is zo en was ik TROTS dat ik nu bij de volwassenen hoorde en ging ik zelf kleine caeautjes maken en surprises voor de anderen die op pakjesavond werden uitgepakt. Ik probeerde wel mijn broertje van vier wijsneuzig te vertellen hoe het echt zat, maar hij wilde daar niet echt aan en bleef gelukkig nog twee jaar in het sprookje geloven, tot hij een of twee jaar later dezellfde ontdekking deed als ik. Zonder trauma, zonder gevoel bedrogen te zijn. Het verschil is misschien dat wij uit een onderwijzersgezin komen, (waar je op je vragen gewoon antwoord kreeg) en het vierden samen met een ander onderwijzersgezin met kinderen, en dat we totdat we allemaal de ouderlijke huizen verlieten, helemaal opgingen in het spel van, vaak licht plagerige, gedichten schrijven voor elkaar, mooie surprises knutselen, en passende cadeautjes uitzoeken. Die creatieve pakjesavonden met beide gezinnen plus oma’s en tantes bij elkaar, behoren tot de mooiste herinneringen uit mijn kindertijd, jeugd en tienerjaren. Ik wens oedereen zulke fijne Sinterklaas vieringen toe!

  8. Beste Mireille,
    wat een prachtige artikelen schrijf jij! Zo raak!! Ik ben instant beginnen te huilen met dit sinterklaas verhaal. Ik ben nu 64 jaar en was 11 jaar toen mijn lieve vader me vertelde dat de sint niet bestond. Mijn wereld stortte in en ik wou het zelfs niet geloven. Want ik had in een boek het hele levensverhaal gelezen van de heilige sint.
    Ik heb mijn hele jeugd verschrikkelijke heimwee gehad en als tiener zeer zwarte gedachten gehad.
    Als je mij nu zou vragen wat mij het meest gelukkig maakt, dan antwoord ik: “De natuur”. Zeker niet de mensen. De aarde, maar niet de wereld. En gelukkig wel mijn 3 prachtige dochters! Zalf voor de gekwetste ziel.
    Namaste,
    Carine

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

* Vul alleen je voornaam in!

P.S. Je reactie zal niet meteen zichtbaar zijn op de website, omdat die eerst door ons gelezen wordt. Soms kan dat even duren wanneer we veel reacties ontvangen. Let op! Persoonlijke gezondheidsvragen worden niet beantwoord. Stel deze aan een MIR-Methode begeleider. Hartelijke groeten, Team MIR-Methode.