Home » Artikelen » 22. Schaamte kan het daglicht niet verdragen

P.S. Help je mee de MIR-Methode te verspreiden? Je doet me een groot plezier als je dit artikel wilt doorsturen naar anderen! Plaats gerust dit artikel op jouw Facebook-pagina of verstuur het via je email, Twitter of Linked-in! Gebruik de knoppen aan de linkerkant of hierboven! Dankjewel!

P.S. Ken je de MIR-Methode nog niet? Ga dan naar de home page. Bekijk daar de video en ook de uitgebreide instructievideo. Meld je ook aan voor de nieuwsbrief en de 6 weken begeleidingsmailtjes voor extra ondersteuning!

Hoe meer je leert, hoe gezonder je wordt!
Wil je meer achtergrondinformatie en extra krachtige MIR-Methode technieken leren? Meld je dan aan voor de Be the MIRror website. Daarop staan meer dan 90 video's, waarmee je jezelf de rest van je leven kunt begeleiden, wat je ook overkomt! Door lid te worden, draag je bovendien bij aan het wereldwijd verspreiden van de MIR-Methode. Dankjewel daarvoor!
Klik hier voor meer informatie.
Mireille Mettes

Reacties

22. Schaamte kan het daglicht niet verdragen — 83 reacties

  1. Beste Mireille,

    Wat schrijf je dit weer mooi en liefdevol. Helaas ben ik zelf ooit tot de ontdekking gekomen dat ik BDD heb en dit belemmert me nog steeds. Zelfs met bijna 50 jaar.
    Als je nog meer tips hebt mbt de ongelooflijke onzekerheid die ik hierin ervaar… Dan lees ik het graag. Heel veel dank voor alles wat je doet en deelt.
    Kan ik ergens vinden hoe nu het beste stap voor stap met MIR aan de slag te gaan.
    Ik wil wel zeggen, ik ben al jaren depressief en enige tijd bezig. Allereerst begonnen met de stappen 5 en 7… Dat heb ik 3 weken gedaan en nu anderhalve pas ik alle stappen toe. Wonder boven wonder is mijn depressie verdwenen. Dit is echt een mega wonder. Waarvoor heeeel veel dank.

  2. Mooi dat dit zo gezegd en begrepen wordt. Toch ook even een tegengeluid. Schaamte is ook iets moois en beschermt ons ook. Dit in Verschil met de dieren.Het heeft met bewustzijn te maken wat je doet.
    Anders zouden we bv zomaar op straat onze behoeftes doen, of sex hebben in het openbaar. Schelden, dingen op straat gooien Ipv in de prullenbak, of wat dan ook. Des te meer schaamte HIERIN des te bewuster is een mens.
    Sommigen mensen hebben hier geen schaamte over.
    Ze moesten zich schamen !!!

  3. Ik werd als kind altijd rood als een schaamte gevoel opkwam, zelfs voor de meest onnozele situaties, van ‘schrik misschien heb ik iets verkeerd gezegd’. Mijn dochter van 7 heeft het nu ook kan ik zien, wat kan je hieraan doen?

    • Beste Lindsay
      Je vraag is doorgestuurd naar een MIR-Methode begeleider en deze zal contact met je opnemen

  4. Lieve Allemaal,
    Schuld(gevoelens)) en schaamte heb je als mens ook nodig, om je dingen bewust te worden, het volgende keer misscien anders te doen, of je van dingen bewust te worden!!!
    Dus maak er niet zo’n probleem van als je ze hebt, het gaat in het leven om BEWUSTWORDING!!!!
    Hartelijke groeten van Isolde.

  5. Hi Mireille,

    Ik denk dat de nederlandse inzending voor het Eurovisie songfestival een voorbeeld is van een collectief schaamtegevoel.
    90 procent van de nederlanders voelen plaatsvervangende schaamte als ze horen dat de zangprestaties van het koppel Dion en Mia tegen vallen. Een goed moment dus voor een grote groep mensen voor zelfreflectie.

    Groetjes Myrthe

  6. Ik schaam me geregeld om mens te zijn: Als ik zie hoe ‘wij mensen’ met de aarde en onze mede aardbewoners omgaan wil ik geregeld niet tot deze soort behoren

    • Beste Erica,
      Ja, ik kan me je schaamte goed voorstellen. Ik ben daarbij van mening dat de mens in wezen niet zo is, maar dat hij zo gemaakt is/beïnvloed wordt dat hij tot beschamende zaken in staat is. Met z’n allen werken we eraan de mensheid weer terug te krijgen naar de blauwdruk, naar hoe mooi het in de kern van zijn/haar Zijn is!
      Groetjes, Mireille

  7. Ik schaam me enorm voor mijn verleden,heb veel fouten gemaakt in de opvoeding, soms tegen beter weten in maar ook vaak uit onkunde. Mijn jeugd was niet fijn, en ik schaam me voor het feit dat ik dat herhaald heb, gelukkig ben ik wel wakker geworden na een aantal jaren, maar m’n kinderen zijn door de eerste tijd wel te kort gekomen en ik vind het moeilijk dat ik daarin te kort geschoten ben. Schaamte en schuldgevoel, daar worstel ik al jaren mee. Het lukt nog niet om dat los te laten. Gelukkig heb ik het met de kinderen kunnen bespreken en m’n excuses aangeboden, maar ik blijf het tot nu toe zwaar vinden, en er zit nog steeds schaamte op.

  8. Een collectieve schaamte kwam onlangs bij mij naar boven na het zien vd tv serie ‘tussen de monoloog van Indonesie’ van David van Reijbrouck (Belgie) op 12.12.2020, ik schaamde me over de rol van Nederland tijdens de dekolonisatie van Indonesie en hoe dit nog steeds niet volledig is erkend. Heb het idee dat de kolonisaties alsmede de slavernij tegelijk ook onverwerkte) schaduwstukken van Nederland zijn. Niet dat iemand in mijn familie hierbij betrokken was, maar het raakte me wel heel erg diep. Heb wel ooit een relatie gehad met iemand uit Indonesie die eind jaren 50 met zijn familie hiernaar toe is gekomen. Wellicht dat dat er mee te maken kan hebben…?

    Persoonlijk hebben de christelijk normen en waarde zoals schuld, schaamte en boete in het gezin waarin ik ben opgegroeid, een belangrijke invloed op mijn leven gehad,waar ik soms nog steeds de gevolgen van ervaar.

    Mireille, heb begin dit jaar de MIR-Methode voor het eerst op mezelf toegepast en heb het idee dat het een positief effect op me heeft gehad,vooral het loskoppelen van vader en moeder zijn belangrijk voor mij heb ik gemerkt.

    Vraag me ook af of je de MIR-Methode eigenlijk meerdere malen kunt doen, dus bv. een paar keer per jaar, en voor hetzelfde (herhalen) en/of een ander thema.?? Zo ja, hoe bepaal je dan de tijd er tussen in, dus hoeveel weken, maanden laat je er dan tussen voordat je weer een maand gaat praktiseren en/ of moet je dan ook iedere keer weer eerst de 2 weken vooraf doen??

    • Beste Lucia,
      Ja, die collectieve schaamte kan ik me levendig voorstellen. Er is in het verleden veel narigheid gebeurt door de Nederlandse overheid die nog altijd niet volledig erkend is. Het is inderdaad nog een van de schaduwstukken van Nederland. Dankjewel dat je daarnaar hebt willen kijken, want daarmee haal je het alweer uit de schaduw!
      En ja, je relatie van ooit heeft daar zeker invloed op, omdat je het daardoor van dichterbij hebt kunnen zien/meemaken/horen.
      Ja, de Christelijke normen van schuld, schaamte en boete zijn best onderdrukkend voor mensen. En erg fijn dat dat aan het veranderen is!
      Fijn dat de MIR-Methode goed voor je werkt! En ja, je mag het altijd weer later oppakken, als je wilt. Al is het jaren later pas. Hoe je dat bepaalt? Dat is je intuïtie. Veel mensen merken dat ze ‘ineens’ weer zin hebben om de MIR-Methode te doen en dan pakken ze het weer op.
      Ik wens je toenemende emotionele bevrijding!
      Groetjes, Mireille

  9. Ik schaam me verschrikkelijk voor mijn man…
    Als, vooral in gezelschap, hij taalgrapjes niet snapt, hij merkt het ook vaak niet eens op. Wat mij dan erg opvalt. Ik vind hem dan superdom. Alhoewel ik wéét dat hij op heel andere dingen let dan ik.
    Alhoewel ik wéét dat hij een zuivere en lieve onderstroom heeft.
    Wat de schaamte erger maakt is dat ík het zélf zo verschrikkelijk teleurstellend vind dat hij míj, niet begrijpt, erkent, ziet, hoort in deze.
    Ik zou zó graag willen dat ik dit beter kon handelen. Ik ben in heel andere dingen een enorme kluns, politiek enzo, wereldse kennis, belastingaangiftes, economie.. En weet ik wat allemaal meer.
    Mijn intelligentie rijkt ook niet bijzonder ver, ver genoeg om me ervoor te schamen dat ik mijn man niet in z’n waarde kan laten..
    Niet ver genoeg om dan dit maar eens los te laten en te accepteren.
    Ik vind het gewoon zó jammer, want ik wordt in een hele hoop dingen wat echt bij mij hoort gewoon niet gezien of gehoord, simpelweg omdat hij mij daar niet leest. Deze frustratie is zo groot bij mij dat scheiden vaak door mijn hoofd spookt. Dan maar alleen., denk ik dan.

    Morgen krijgen we vrienden op bezoek.
    En dan ben ik dus nu al gestresst omdat ik enórm ben gefocust op zijn ‘tekortkoming’ (handicap vind ik het zelfs soms)
    En dan beeld ik me alweer in dat deze 2 elkaar weer betekenisvol aankijken als mijn man het weer eens totaal ontgaat of schaapachtig en onnozel voor zich uit zit te staren.

    Hier had ik geen last van toen we 20 jaar geleden deze relatie begonnen.

    Hij lijkt wel autistisch. En ik merk dat ik me dan méér voel dan hem. Echt niet fijn. Ik zou zo graag willen dat ik dit niet als zo erg ervaarde. Werk aan de winkel voor mij.
    Dit zit in mijn moederlijn.. Mijn moeder is een heel gelovig type. Als een kind gelooft ze nog. Maar ook is ze sociaal emotioneel de slimste en verstandigste niet. Zo lult ze geheimen die haar toevertrouwd worden pardoes door óf ze zet iemand geheel onterecht onbewust op visites te kakken, door bijvoorbeeld over diegenes alcoholverslaving te praten en te oordelen op een heel indiscrete manier. Puur onbewust en ongelóóflijk oppervlakkig. Echt talloze voorbeelden leven in mij en ik schaam me er werkelijk kapot voor en als ik er wat van zeg, lacht ze het rustig weg of voelt ze zich aangevallen. Ik begrijp niet dat mijn vader met haar kan zijn. Terwijl ik me vroeger, zeker tot mijn 30ste me nooit schaamde voor mijn moeder. Nu merk ik dat ik nog liever zeg dat ze dement is dan gewoon dom. Terwijl ze wél ook de kunst van liefde en vrolijkheid geven in zich heeft. Da’s dan weer wél mooi. Maar ik barst soms bijna uit elkaar van die plaatsvervangende schaamte. Maar als buitenstaanders er iets negatiefs over zeggen tegen mij, dan wordt ik daar kwaad op. Wil ik man en moeder beschermen. Maar dat zorgt er dan weer voor dat ik die mensen niet meer wil zien. Maar die mensen vinden en zeggen hetzelfde als ik…
    En ik wil die vrienden helemaal niet kwijt, maar ik ben zelf zo ambivalent (dubbel). Hoe kan ik hier nu het beste aan werken?

    • Beste Martine,
      Het enige wat je kunt doen, is het accepteren en andere manieren vinden om mensen te ontmoeten. Je kunt je man niet veranderen, helaas. Je kunt wel je eigen gevoel erover bekijken en tot rust brengen. Daar kan je de MIR-Methode voor inzetten.
      Ik wens je sterkte hiermee.
      Groeten, Mireille

    • Ik snap hoe je dat moet ervaren maar handje aaien is geen wondermiddel en zeker niet met dit soort dingen. Ik doe het al op en af 5 jaar maar zie nul verandering .. behalve opkomende angst in auto( na ongeluk gekregen) dan werkt hand aaien me wel.
      Ik zou eens nagaan waarom JIJ je schaamt voor iets dat een ander doet. Simpele vraag maar kan veel onthullen. Als je manners tips doet glim jij dan van trots als er ANDEREN bij zijn? Waarom eigenlijk die identificatie met een ander. Jij bent het toch niet. En hij doet niks gemeens of naars .. gewoon een ander soort hersenklikje dat hij maakt. Ik zou er gewoon een grapje van maken luid en respectvol dan wordt het ter plekke ontlaad. Gewoon proberen

  10. Dag allemaal, waarschijnlijk is het uiteindelijk onder alles de schaamte van/voor het menszijn, de “val”. Immers; God wordt verondersteld zich in ons te (her)kennen…en kan dat in mij, een mens? Denk alleen al aan de lichamelijke functies (ik ben een vrouw :-)). Dus ook angst dat ik, als mens, niet (goed) kan helpen. Door wat ik hier las, realiseer ik me, en dat is meer dan de theoretische wetenschap die ik al had, dat er helemaal geen ander is, dat ook God geen ander is. Tja..
    Hartelijk groetend,
    Loes B

  11. hallo,

    Ik werd door een vriendin op deze pagina (en methode) gewezen. Ik heb ongeveer 3 jaar geleden een enorm gevoel van schaamte ervaren tijdens een meditatie en ben vanaf dat moment gaan lezen, observeren en voelen wat schaamte is en wat het met ons doet. Het is heel veelomvattend en gaat heel diep. Er is bijna niemand die het gevoel van schaamte niet kent of overwonnen heeft. We hebben het echt allemaal, in meer of mindere mate. Als je het gaat begrijpen en herkennen bij jezelf wordt het steeds lichter en kun je er echt om lachen, hoe ridicule het eigenlijk is. Het is een verkeerd beeld wat we van onszelf hebben, individueel of collectief. Als je daar doorheen kunt prikken, zie je de schoonheid en spirituele kracht die we allemaal hebben en wat collectief onderdrukt is. Maar ja, er hoeft er maar 1 op te staan en naar de schoonheid te kijken, net als bij de kleren van de keizer.

    Mijn realisaties en studies heb ik op http://schaamte.info/ gezet, ter info. Hopelijk heeft iemand hier iets aan.

    • Het artikel in de link is zo waar! Ik doe de Mir methode nu reeds 3 maanden, het heeft me al veel doen inzien en ik ben al een stukje sterker geworden. Tegelijk volg ik ook een cursus Shiatsu massage, maar ook daarbij wordt ik tegengehouden door o.a mijn schaamtegevoel dat wij van kindsaf sterk hebben meegekregen. Ik voelde me in al die “spirituele dingen” zo alleen, zo eenzaam. Op paaszondag afgelopen weekend zijn we voor het eerst met enkele buren de 8 brocade oefeningen (chi ging) gaan doen in het bos, waar iedereen kan passeren. Dit zou ik 3 maanden geleden nooit gedurfd hebben. Ik ben degene dat de oefeningen kent, dus ik leidt het nu. Ik ben zo blij dat we dat samen kunnen doen, ongeveer 3 keer per week. Zondag waren we met 3, gisteren al met 5. Enkel de schaamte voor mijn man blijft hierin groot. Ik ga “wandelen” met de buren (hoewel hij het intussen wel al weet denk ik) Dus er is nog veel werk aan de winkel! Ik ga de filmpjes op de extra link ook zeker nog bekijken, want ik ben ervan overtuigd dat hetgeen waar je mentaal mee bezig bent door erover te lezen, weer eerst loskomt met de MIR methode! Echt een super methode, ik ben ook be the mirror lid, wat me ook enorm helpt bij de meridianen studie voor Shiatsu cursus. Wie weet durf ik in de zomer de mensen van de brocade wandeling al wel eens een massage aan te bieden om te oefenen…
      Mijn zwaarlijvigheid (en de schaamte daarrond) wil ik ook zeker mee aanpakken bij de webinars vanaf mei. Ik kijk er al naar uit!

  12. Dag Mireille
    Ik volg de MIR al heel lang en doe em ook met regelmaat en lees je blogs maar heb nog nooit gereageerd op je blogs maar dit onderwerp raakt met tot op het bot en brengt iets naar boven wat de aandacht letterlijk opeist.
    Ik heb in mijn leven de meeste geldelijke instanties al ondervonden die we in Nederland hebben. WW BBZ WAO Participatieuitkering. Dat allemaal omdat ik een missie heb en daarin geloof. Dat lijkt niet te passen in het systeem dat zegt dat je maar een baantje moet vinden om je geld te hebben en je hoofd boven water te houden.
    Vorig jaar heb ik na een periode van knokken om geld van de bijstand te krijgen nadat ik mijn ( anti kraak ) huis uitgezet was besloten dat het klaar was en dat ik zelf mijn benen eronder krijg. Nou phoeh, wat is dat moeilijk. Nu gaat het langszaam bergopwaarts. Maar telkens als het in de goed stroom zit gebeurt er iets waardoor het lijkt of ik helemaal weer af ben. 21 mei weer geen woonplek. Ik ben zo verschrikkelijk uitgeput.
    En dan komt de schaamte om de hoek kijken. Je zelf veroordelen en steeds afvragen of je wel de juiste beslissing genomen heb. En dit niet durven delen en om hulp vragen.
    Dan komt mijn vaderlijn voorbij.In de jaren 40-50 leefde het gezin van mijn vader in diepe armoede. Mijn opa was invalide geworden en er was nog geen wao. Dus de kerk, de diakonie was de inkomensbron voor hen. Liefdadigheid daar leefden ze van. Wat doet dat met een mens? Je waardigheid op allerlei manieren proberen te houden .En zorgen voor een goede opleiding. Ik heb heel erg moeten huilen toen ik hoorde dat ze met zijn allen in de vakantie bonen gingen draden voor wat geld en ondertussen samen zingen. Wat een blijmoedigheid en kracht. Diep respect daarvoor.
    Maar ook de minderwaardigheid die ik voelde en vechtlust. Dat is mijn vader lijn en die voel ik nu tot op het bot. En het klopt niet! Waardigheid heb je al door gewoon hier geboren te worden op Aarde! PUNT. En de wereld waarin we nu leven doet ons anders geloven.
    Waar ik in geloof is de Wounded Healer. De gewonde heler. Door alle verwondingen en beschadigingen in jezelf aan te gaan en te herstellen geef je iets aan jezelf en aan je omgeving. En wat is dat soms hard werken. Dank je wel dat je onderwerp aankaart Mireille. Ik ga ermee aan de slag. Misschien ook een familieopstelling.Of heb jij nog een idee? lieve groet Annemarie ps mag ik een keer mijn droom met je delen? 🙂

    • Beste Annemarie,
      Zo treffend wat je schrijft. Ook omdat ik laatst in een webinar over missie zei dat je missie leven meestal niks met geld te maken heeft. Trouw blijven aan je missie kan dan heel pittig zijn in deze maatschappij die vooral op geld drijft (nog wel).
      Ja, deel gerust je droom met me. Je kunt het sturen naar contact.
      En houd nog even vol, want er komen veranderingen aan. En waar wil je wonen? Misschien is er een MIRror die nog een plek voor je heeft?
      Groetjes, Mireille

    • Dag Annemarie,
      Een tip heb ik voor je; het gaat over een `ongoing inkomen`een doorlopend inkomen, waar momenteel lezingen over worden gehouden in het hele land. Op http://www.project7-blad.nl/page59.html vind je meer info. Anneke Bleeker is enthousiast contactpersoon, misschien ken je het al.
      Met vriendelijke groet, Froukje

      • Hoi Froukje Dank je wel voor je tip! Is alleen al fijn als er met je meegedacht wordt. Vooral als het vanuit bewustzijn gaat.:) Kan ik je daar eens over contacten? Doe je er zelf aan mee? warme groet Annemarie

  13. Ooh wat ben ik dankbaar dat de MIR-Methode op mijn pad ik gekomen.. ik ben ooit begonnen met aaien maar na 2 weken kreeg ik enorm last van “opruim” verschijnselen en durfde niet meer door te gaan. Wel lees ik altijd alles wat je schrijft Mireille en dat veroorzaakt iedere keer weer een Aha moment zoals Oprah dat zo mooi zegt.. Ook dit stuk weer. Ik ben van Turks/Tsjetsjeense komaf maar ben hier opgegroeid. Ik kan me over de raarste dingen schamen, bijv over het geven van borstvoeding wat ik bij alle 3 mijn zoontjes toch heb doorgezet. Maar alle drie “vochten” als ze aan mijn borst dronken wat ik eigenlijk heel vreemd vond. Ook vond ik die schaamte heel raar. Want waar schaamde ik me dan eigenlijk voor? Iets dat heel natuurlijk was.
    Liefs Filiz

  14. Ik heb alle mailtjes tot nu toe bewaard, en zit momenteel in een burn-out, ik ben van plan om alles door te nemen, en mss. dat ik iets heb aan de MIR-methode die ik via mijn schoonzus heb leren kennen.
    Ik zit zo met een schuldgevoel mijn eerste kindje heb ik verloren, mijn tweede kindje Austin heeft kanker gehad, en mijn dochtertje is onlangs ADHD vastgesteld, maar ik heb het vermoeden dat ze HSP-persoontje is net als ik. Ik heb het gevoel dat ik gefaald heb, heb nooit iets verkeerd gedaan nooit gerookt, gedronken en waarom in godsnaam overkomt me dit? Het zijn schatten van kinderen, maar ze hebben het niet makkelijk, en voel me zo schuldig dat ik hen op de wereld heb gezet. Ik ben mezelf nu beginnen aaien, en het voelt goed. Ik ben van plan om door te zetten, ik wil mezelf de rust geven, en deze ook doorgeven naar anderen. Zo wil ik mijn grenzen leren trekken voor mezelf, en dit ook doortrekken naar mijn kinderen toe…

    • Beste Vanessa,
      Wat een kruis heb je te dragen! Ja, het kan goed zijn dat jullie HSP hebben. Dan is er vaak ook sprake van vele intense schaamtegevoelens. Dat is typerend voor mensen met HSP. Ik wens je heel veel sterkte en ik wens je de innerlijke rust toe die je inmiddels meer dan verdiend hebt!
      Veel sterkte! ❤️
      Groetjes, Mireille

    • Dear Vanessa,er is geen enkele reden om je te schamen. In feite hebben je kinderen je een groot compliment gegeven. Ze hebben besloten om in dit leven, als karma of als ontwikkelingsles voor hun ziel, te kiezen voor een leven waarin ze heel jong overlijden, kanker ervaren en/of zeer gevoelig zijn. Voordat jij in dit leven geïncarneerd bent heb jij als ziel de afspraak met hen gemaakt dat jij in dit leven hun moeder wilt zijn om ze hierbij te helpen. Tevens kun jij als ziel door deze keuze je ook verder ontwikkelen. Je hebt dus ook niets fout gedaan; wel ben je een afspraak aangegaan. De afspraak om een zo goed mogelijke moeder voor hen te zijn en zo veel mogelijk van ze te houden. En dat Vanessa doe je al. Stop aub met je te schamen, want daarmee doe je jeZelf, je partner (die wrs dezelfde afspraak heeft) en je kinderen te kort. Wees in plaats daarvan maar trots op jeZelf als ziel, dat je deze uitdaging bent aangegaan. Ik wens je veel kracht en liefde

      • Deze redenatie helpt mij er ook vaak doorheen, als ik me weer eens schuldig voel voor alle problemen die er in mijn gezin zijn.

    • Naast de MIR methode zou je een kindertolk kunnen raadplegen. Onze kinderen willen ins iets vertellen. Kijk eens bij Present Child.
      Veel succes

  15. Heel herkenbaar, mijn familie schaamde zich voor mijn ouders, wat ze trouwens nog steeds doen.

    Ik wil heel graag met de MIR methode aan de slag, ik heb het een week geprobeerd, maar ben weer gestopt.

    Ik heb dit alles eigenlijk, wil bepaalde gewoontes doorbreken, maar op de een of andere manier lukt het me niet om het vast te houden, of er überhaubt mee te beginnen.

      • Ik ondersteun Mireille hierin ! Je moet je eigen sterkte onder ogen durven komen !! We zijn soms bang van onze eigen innerlijke kracht. Sterkte x Kati

  16. De vorige schaamteverhalen maken emoties bij me los.
    Ik zat er vanochtend middenin, omdat naast de MIR-Methode ook de byron Katie jaartraining volg. Je gebruikt daarbij de oordelen die je hebt over anderen om jezelf te onderzoeken.
    In mijn jeugd heb ik mijn Moeder’s schaamte die ze over mijn Vader en zijn te minne familie had, heel erg gevoeld, ik werd gedrild in keurige manieren, leren en kennis gaf je status.
    Zelf had ik zoveel faalangst en keek en kijk nog door de ogen van m.n Moeder naar m,n eigen man en ben me bewust dat ik me ook zo voor hem schaam, het universum heeft me geholpen om een man in m,n leven te geven die dyslectisch is , hij kan een engels woord niet uitspreken , door hem kom ik bij m,n eigen schaamte onderzoek het, val en sta op.
    Ik houd moed en vertrouw erop dat ik langzaam door het onderzoek en de MIR-Methode de diepe pijn van de schaamte en het vallen en opstaan te boven kom en zien dat we allemaal liefde zijn.

    • Beste Maria,
      Dankjewel voor je openhartigheid! Je woorden zijn illustrerend voor veel mensen, want soms is het zo onzichtbaar waar die schaamte zit. Dankjewel voor het delen daarvan!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille Mettes

  17. hallo Mireille, over mezelf en mijn gevoelens te praten helpt echt. ik noteer een gevoel dat van mij is,heel raar. ik had altijd het gevoel dat ik andermans gevoelens moest leven. er is een balans ontstaan, gek en fantastisch!!! het is alsof ik 2x moet ademhalen. er zit een denkbeeldige lijn onder mijn borst. en ik ben echt blij met mezelf, voelt zoooooo echt. liefs, rose

  18. Hallo Mireille,
    ik wil je heel hartelijk danken voor jouw aanreiking van de MIR methode.
    Ik woon in twee verschillende landen en wel juist beiden aan de ene en de andere kant van de wereldbol! Mexico en India
    Ik gebruik al langere tijd de MIR methode, aangereikt door mijn zus.
    Ik vertel, vooral in India aan velen over jouw methode.

    Zo geweldig dat het in vele talen vertaald is zodat ik de MIR methode kwijt kan aan fransen, duitsers engels sprekenden of spaanssprekenden en soms kom ik ook nog nederlanders tegen aan wie ik het kan vertellen..
    Op de plekken waar ik woon komen ze van alle hoeken van de wereld. vooral in India.
    Met name aan mensen die ik regressie en tevens release sessies geef,als vrije tijd therapeut, zodat ze zelf aan de slag kunnen en niet afhankelijk worden.
    Nu al weer twee jaar geleden ontmoette ik hier in Mexico een vrouw, een zwitserse verpleegster die had een apparaat, aangesloten aan computer , die 36.000 ziektes en andere anomalien en psychische gesteldheid en spiritueel pad etc. kon “lezen”, als je voor het kastje zat.
    Zelfs niet aangesloten met koperen staafjes en draadjes!

    Ik sprak met haar over jouw methode en toen zei ze me, Oh jee wat je nu vertelt dat is verbazend want haar apparaat had eens naast de gewone adviezen ook gezegd dat de client , wiens gesteldheid “gelezen “werd door het kastje,,, het advies kreeg dat ze de MIR methode moest gaan doen!!! doch de eigenaresse, die ik sprak wist niet wat dat betekende !!
    En nu vertelde ik haar dat , dus alles viel weer op zijn plek.
    Ja dit verhaal vertel ik ook aan mensen als ik over jouw methode begin. Om het zo aantrekkelijk en geloofwaardig mogelijk te maken.

    Ben zelf overigens vaak en veel met MIR methode aan de slag geweest.
    Ik geloof namelijk heel sterk dat we geen medicijnen of wat dan ook nodig hebben in deze tijd.
    Aangezien alles energie is en alles aangestuurd kan worden, door mind,vooral in verbinding met hart , en alles een gecreerde illusie van de mind is, het collectieve bewustzijn dus van de mensheid,moet dit ook mogelijk zijn.

    Dus als het ware uitstappen uit dat collectieve bewustzijn wat ons voorschrijft dat je dat en dat nodig hebt om beter te worden.

    Ook heel apart is dat als ik er mee begin ik meteen in een soort bliss raak, verbinding met God ervaar.
    Ook vaak kunnen de mensen aan wie ik het vertel dan ook die energie voelen als ik het aan hun voordoe en zij respons geven!
    Ben voorlopig nog niet klaar met opruimen en genezen doch heb alle vertrouwen dat jouw MIRmethode een daadwerkelijke ondersteuning is voor mijn proces.

    Heel heel hartelijk dank voor deze prachtige methode, want vergeleken met anderen gaat deze veel verder dan welke methode ook.
    Deze pakt het hele lichaam, systeem aan, en dat is wat deze methode zo uniek maakt.

    Groetjes, Johanna!

    • Lieve Johanna,

      Dat is zeer indrukwekkend wat je vertelt! Ik ben je ongelooflijk dankbaar dat je de MIR-Methode al aan zoveel mensen hebt doorgegeven, wat fantastisch! Meteen ook dank aan alle mensen die hebben geholpen met het vertalen van mijn werk.

      Ik ben erg benieuwd naar de naam van dat kastje, want het is bijna te bizar voor woorden wat je beschrijft.

      Ik hoop van harte dat het je veel goeds gaat brengen en ik dank je voor je ambassadeurschap in India en Mexico!

      Hartelijke groetjes,
      Mireille Mettes

  19. ik ben het tweede kind…en weer een meisje. Ja ze hadden liever een zoon. Inderdaad ik ben niet goed genoeg. Met dat gevoel dit slopende, vernielende gevoel loop ik al heel mijn leven.Ik heb zelfs nooit een goed gevoel naar mijn zoon gehad. Altijd onzeker me schuldig voelend,om gek van te worden…..ik stop met schrijven ik word door emoties overmand. De MIR-Methode ,helpt me.

    • Lieve Roos,
      Hartverscheurende verhalen komen langs. Mag het een troost zijn dat je hierin niet alleen staat? Dat er veel mensen rondom jou zijn die een verdriet delen, en de wetenschap van met elkaar toch sterk te staan. – Dit te weten dient als ondersteuning-
      Het is zo goed dat jij je tranen kan laten stromen.
      Ik wens je veel liefde en wijsheid toe én mededogen naar jouzelf. Jij bent die jij bent, en dat is goed. “Ik Ben”
      Liefdevolle groet namens Mireille Mettes,

      Margreet Pielage

      MIR-Methode begeleider in Ommen
      http://www.terra-mater.nl

  20. Het belangrijkste is Natuurlijk om schaamte te wissen uit je systeem!
    Onlangs had ik een heel mooie aanreiking.
    Het gaat allemaal om opening van het hart.
    eerst moet je gaan naar een traumatische ervaring van schaamte, of andere pijn die je ervaren hebt als bv kind.
    Je ziet het kind voor je en haalt haar gekwetste hartje uit haar.
    Dit hartje geef je aan een hoge ziel, bvJesus, Boedha Maria of Sai Baba of wie je maar bedenken kan.
    Die persoon(!) houdt het hartje van dat kind in Zijn/Haar handen en je visualiseert dan stralen van liefde/licht vanuit het hart deze verlichte persoon naar dat hartje toe.
    Daarna geeft die persoon het hartje aan jou zelf terug en dan geef jij liefde aan dat hartje, zie stralen van liefde uit je hart komen(niet belangrijk als je niets voelt, dat komt later toch wel!) daarna stop je dat hartje terug in dat kindje wat jij bent en drukt dat kindje tegen je hart aan. Voel dat dat kindje vertrouwen en liefde en vreugde voelt en zich veilig voelt bij jou!
    Dit kan je kan natuurlijk ook doen met een volwassen stuk van jou wat trauma opgelopen heeft en ook zelfs als het gaat om frustratie over je leven, hoe het gelopen is.
    zie die vrouw/man die jij bent. Dus begin met jezelf af te scheiden van de vrouw/man in jou die zo geleden heft.
    Het hoeft niet altijd als kind al traumatisch geweest te zijn. .
    Dus iedere trauma, ook frustratie over bv jarenlange depressie, wanhoop, schaamte kan daarmee geheeld worden.
    Het is een van de vele methodes die we kunnen toepassen om onszelf te Helen.
    Als we het op het juiste moment aangereikt krijgen, dus als we er klaar voor zijn, werkt het!
    En deze tijd werkt wel degelijk in ons voordeel!
    Groetjes Johanna

    • Johanna, wat een mooie, liefdevolle en zeer ontroerende methode! Dank je heel hartelijk voor het delen daarvan! Loes B

  21. Ja als je daarover gaat praten, de slang en de verleiding.
    dan komen we op een veel dieper terrein van schaamte, namelijk de slang, symbool van seksualiteit in eerste instantie!
    De slang als symbool van de sexualiteit,dus de vrouw als verleidster van de man, noodzakelijk om de mensheid in stand te houden, dus tevens het schaamteprobleem van velen, vooral vrouwen. in eerste instantie daar is die slang dus voor nodig, het aardse! Maar dat het een schaamtegevoel opwekt, dat is nooit de bedoeling geweest doch bij ons ingebrand door kerk/religie.

    Dus op dieper niveau, in de onbewuste lag van ons, gaan velen gebukt onder schaamtegevoel over eigen seksualiteit.
    Hoe hard de vrouwen ook schreeuwen, ik ben vrij, ik heb geen schaamte,op dieper niveau kom je het bijna altijd tegen
    En juist de hardste schreeuwers in de ontkenning, schreeuwen eigenlijk tegen zichzelf.proberen zichzelf te overtuigen dat ze nergens last van hebben, zoals dat met alles het geval is.
    mensen die niet in de ontkenning zitten, daar valt niets te ontkennen, voor hun bestaat het onderwerp niet!
    Ja dat is het erfgoed van de kerk wat door generaties overgeleverd is.
    Doch ik ben er van overtuigd, dat eigenlijk de kerk een goede dienst bewezen heeft door ons bewust te maken dat we met een schuldgevoel rondlopen.
    Want als we de kerk niet hadden, en daarmee onze opvoeding, via de kerk binnengespijpeld om onze boosheid over uit te storten dan waren we ons misschien niet bewust geworden wat er met ons aan de hand is.
    Ja dat we met een schaamte zitten, die ingebakken is in de mensheid, zogauw we op aarde belandden, uit het paradijs vertrokken waren.
    Eva had geen kerk die haar vertelde dat ze zich moest bedekken.
    Wat dat is juist onze uitdaging, onze test, de duisternis, afgebeeld als de slang, die ons iets aanreikt, wat wij moeten overwinnen.

    En wat betreft die slang, als we onszelf niet meer afhankelijk maken van die slang,als we haar volledig accepteren, waardoor ze geen invloed meer uit kan oefenen op ons, dus geen schaamte meer ervaren waardoor de focus ervan afgehaald wordt, ja dan wordt die getranscendeerd in het alomhelsende goddelijke liefdeslicht,wat de hele kosmos verlicht.
    Met andere woorden onvoorwaardelijke acceptatie van onszelf en van iedereen en alles zodat we weer goden zijn, doch met liefde voor onszelf en niet alleen voor de ander.
    Dus bewustwording van onszelf wie we werkelijk zijn.
    De suiker die ook kan genieten van zichzelf. de sweetness die tot onzer eigen beschikking komt.
    Dat alles als het hart geopend is voor onszelf. Als de schaamte overwonnen is.
    Dan is het geopend voor de gehele mensheid.
    En dan ervaar je dat als je de ander gelukkig maakt, het jou zelf gelukkig maakt. Ook vertaald in de eenheid.
    Dus geen dienstbaarheid vanuit het verstand, je behoort dat te doen kreet, doch alsof je het voor jezelf doet, want je houdt van jezelf, en dan voel je je een met de ander, met iedereen.
    Als je denkt dingen te doen omdat het behoort, probeer dat om te zetten in het gevoel dat je het doet uit liefde voor de ander, en als dat niet lukt, beter het niet doen te doen want dan geef je jezelf discredit, doe je jezelf pijn!
    Groetjes Johanna

  22. Hallo Mireille ,

    Wat heerlijk om z’n liefdevol mooi mens tegen te komen !
    Ik wil er aan werken , de MIR-Methode spreekt mij aan.
    De tranen liepen over m’n wangen , terwijl ik over het “loslaten”-
    aan ‘t lezen was.
    Er kwam zoveel naar boven !

    Dank je wel !
    Lieve groet.

  23. Grappig, ik heb me als kind vaak geschaamd…voor mezelf, hoe en wat ik deed, maar vooral wanneer mijn moeder iets deed waardoor ze opviel; buiten hardop zingen, hard lachen, dat soort dingen. Nu ben ik die schaamte voorbij en doe ik hetzelfde als mijn moeder en mijn dochter hetzelfde als ik vroeger, hoewel ze het al een beetje kwijtraakt en het ook een leeftijdgebonden ding is. Toch leuk om alle reacties te lezen, want het zet me weer eens aan het denken over dit interessante onderwerp.
    Dankjewel ook Mireille 🙂

    • Beste Joke,

      Graag gedaan! Ja, dat buiten hardop zingen is zo’n mooi ding voor jonge kinderen. “Mam, doe normaal!” Ik zeg dan wel ‘s: “Vind je het dan niet fijn dat ik vrolijk ben?” Maar ja, daar gaat het natuurlijk niet om…

      En we zingen vrolijk verder!

      Groetjes en dankjewel voor je lieve woorden!
      Mireille

  24. Ja schaamte zou de laagste trilling zijn van de negatieve emoties.
    Ik realiseerde me eens dat het verschil tussen god’s gevoel en menselijkheid is de schaamte.
    Het Adam en Eva verhaal flitste binnen bij mij! De symboliek. Ineens schaamden ze zich voor hun naaktheid, toen ze dus op aarde terecht kwamen!
    Dus het gevoel naakt voor god te staan, oftewel je eigen tekortkomingen gaan voelen als je het gevoel hebt God kan mij zien in al mijn falen, al mijn negatieve karaktereigenschappen.
    Ik kan niets verbergen voor Hem.
    Het duurde bij mij wel een week, dat gevoel en het was heel intens!
    Als goden, levende in het aards paradijs, dus in vrijheid bestaan/leven, is schaamte totaal onbekend. Totale acceptatie van jezelf!
    Dit is onze diepste pijn, onszelf niet accepteren, onszelf veroordelen, vaak geprojecteerd op anderen, waardoor wij in de veroordeling naar anderen toe onszelf leren kennen.
    Groetjes, Johanna

    • Beste Johanna,

      Toevallig… dat verhaal van vooral Eva kwam ook in mijn gedachten op. Dat dat misschien onbewust ook nog een extra schaamte-laag op vrouwen heeft gelegd. Het was tenslotte de vrouw die verleidde… of was het de slang?

      Groetjes, Mireille

      • Beste Johanna en Mireille, ik wil opmerken dat het adam eva
        verhaal een westers verhaal is met westerse schaamte voor (vrouwen) sexualiteit. Dank voor je verhaal over schaamte, mijn moeder is 85 en wil botox voor haar rimpels, blijkt nu dat ze zich haar hele leven doodgeschaamd heeft, ik ben paranoia voor haar het huis uitgerend. Vertrokken naar Afrika en daar menselijkheid leren kennen. Ons koloniaal verleden,
        leven over de rug van de halve wereld is natuurlijk ook beschamend, de westerse beschaming. Ik doe de baby-mir en de gewone mir. Dank lieve mens.Gaia

        • Lieve Gaia,

          Dankjewel voor je niet-Westerse kijk op het Westen. Er zijn op vele plekken op de wereld grote collectieve schaamtes en het is mooi als we ons daar steeds meer bewust van worden. Ik ben blij voor je dat je menselijkheid hebt leren kennen in Afrika! Ik hoop dat er veel ‘kruisbestuiving’ plaats vindt tussen allerlei mensen om zo weer terug te vinden wat we aan menselijkheid zijn kwijt geraakt.

          Dankjewel voor je reactie en ik wens je veel geluk!
          Liefs, Mireille Mettes

  25. mijn moeder had vroeger plaatsvervangende schaamte voor mij als ik eens ‘gek’ deed of een dansje in de huiskamer waar andere mensen bij waren. Ik merkte dat ik ditzelfde gevoel had bij mijn eigen dochter. Ik wist meteen dat ik dit “familie patroon” wilde doorbreken en dit niet aan mijn dochter wilde doorgeven. Hiervoor ben ik mezelf gaan goedkeuren in alles wat ik deed en waar ik schaamte gevoel bij had. Het heeft gewerkt mijn dochter is nu 7 en we doen samen ‘gek’ ook waar andere mensen bij zijn 🙂 Dit was voor ik de MIR methode ontdekte maar ik voel dat de MIR Methode deze fundering nog sterker aan het maken is en ik en mijn dochter voelen ons heerlijk VRIJ

    • Beste Olga,

      Wat heerlijk dat jullie nog zo vrij zijn! Veel plezier met gek doen! Dat jullie maar een prachtige inspiratie voor vele anderen mogen zijn!

      Groetjes, Mireille

  26. Hai Mireille,

    Ik doe al jaren, elke dag de MIR-methode, Jorien Strik maakt een persoonlijke protocol voor me. Het voelt nog altijd goed om de MIR-methode te doen. Thanks,gr.

    • Beste Ans,

      Wat fijn dat Jorien je er persoonlijk bij kan begeleiden. Blij voor je!

      Heel veel succes!
      Groetjes, Mireille

  27. Ja, mooi artikel is dit. De schaamte voorbij… Ik schaam me gewoon over mezelf, de manier waarop ik me uitdruk, gedraag… ik word er steeds onduidelijker door. Als ik dat nu bemerk, herinner ik me de liefde voor het zelf. Stilaan mindert dat. Maar het is ook een patroon geworden, en gewoontes daaruit. Die zijn nog veel te onbewust. De MIR-Methode zal mij hier inderdaad bij helpen. Ik doe het al voor de rookverslaving loslaten. De schaamte zit ook tussen die emoties die daarmee zichtbaar worden. En ik “gok” steeds bij alles op het vader en moeder loskoppelen. Het is als hoop in de wanhoop. En ik weet dat het werken zal. Gewoon door doen en liefdevol geduld.
    Dank voor dit alles Mireille. Je helpt met deze MIR-Methode veel mensen hoe ze gelukkige mensen kunnen worden en verder ontwikkelen in wie ze werkelijk zijn.
    De toon van dit alles blijft vriendelijk, bemoedigend en vol vertrouwen in ons…Bedankt ieder hier.

    • Beste Maria,

      Ja, dat is ook wat mij drijft: dat het vele mensen mag helpen en ‘bevrijden’ en dat ze dan gaan bijdragen aan een fijnere wereld.
      Want dat er hoop is, is voor mij een vaststaand feit!

      Liefs en dankjewel voor je lieve woorden,
      Mireille

  28. Mijn opa heeft in de crisisjaren mijn oma en kinderen achtergelaten op zoek naar werk in Caïro. Onderweg heeft hij in Spanje gevochten en heeft in de oorlog meegevochten met de Duitsers. Hierbij is hij omgekomen. Er werd eigenlijk nooit over hem gesproken, hij was ‘fout’ én heeft zijn gezin in de steek gelaten.

    Ik moet zeggen dat ik mij niet schaam, maar het is best mogelijk dat diep in mij er toch iets is blijven hangen.

    • Beste Ingeping,

      Ja, het zijn vaak de momenten dat iemand per ongeluk verwijst naar een opa en de stilte die dan ineens valt, of dat je als kind wordt weggewuifd of naar je kamer moet. Dat zijn de momenten die een rol kunnen gaan spelen in je onbewuste. Dat je geen waarheid mag spreken, dat je geen vragen mag stellen of dat je leert dat geheimen normaal zijn.

      Ben blij te horen dat het je niet opvallend hindert!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille Mettes

  29. Mijn vader was soldaat in Indonesië, hij was de schaamte en de fout. Dat hij overleed was dat wat me enorm raakte.
    Hij heeft er nooit over mogen en kunnen praten.
    Een opluchting voor mij, de MIR-methode.

    • Beste Wilma,

      Fijn dat je de MIR-Methode als een opluchting ervaart! Ja, dat iemand niet over z’n ervaringen en gevoelens kan en mag praten, dat heeft een sterke weerslag op hemzelf, maar ook op de mensen om zo iemand heen.
      Het leert je dat openlijk bespreken van moeilijke zaken ‘not done’ is en kan een gevoel van ‘mijn waarheid niet mogen spreken’ veroorzaken.

      Ben blij dat je dit met ons hebt gedeeld, dankjewel!
      Groetjes, Mireille Mettes

    • Misschien kun je als eerste stap proberen een en ander zo eerlijk mogelijk en zonder remmingen op te schrijven.Je hoeft het niemand te laten lezen. Je doet het niet voor een ander, maar gewoon voor jezelf. Ik heb er goede ervaringen mee om zo bepaalde dingen beter los te kunnen laten.

      • Beste Anneke,

        Wat een mooie tip aan Annie. Ik kan me voorstellen dat dat al een kleine opluchting gaan geven om het gewoon maar ‘s voor jezelf op te schrijven. Dan kan je het in ieder geval ‘s naar buiten brengen en hoef je het niet meer zo binnen te houden.

        En met de MIR-Methode werk je er ondertussen ook laagje voor laagje aan om je schaamte los te laten. Dat kan heus wel even duren, maar het geeft uiteindelijk wel meer ruimte!

        Veel succes Annie!
        Groetjes, Mireille Mettes

  30. Heb altijd erg geleden onder de afwijzing van mijn lichaam en persoon. Ik ben erg gepest op school met mijn uiterlijk en had het gevoel dat ik ook als persoon niet deugde en geen liefde waard was. Thuis kreeg ik daar geen aandacht, troost of steun voor. Op 16 jarige leeftijd werd ik veroordeeld en afgewezen door het hele dorp omdat ik zwanger raakte. Het een had met het ander te maken, ik raakte zwanger omdat ik totaal geen eigenwaarde had en heel wanhopig mijn vriend niet wilde verliezen. Zonder zelf seksuele behoefte te hebben raakte ik na, een keer, zwanger van een 6 jaar oudere vriend die wel seksuele verlangens had.Ik kreeg de schande van mijn familie, het leedvermaak en de afkeuring hele dorp over me heen en dit bleef duren, het ging niet over.
    Heb me rot ge-therapiet mijn leven lang om de angst, de minderwaardigheidsgevoelens en mijn schaamte te helen.
    Wat was ik bang voor mensen en dit is nooit helemaal over gegaan! Toen ik van reïncarnatie hoorde dacht ik dat ik Hitler geweest moest zijn in een vorig leven en dat dit uitgestoten worden, deze wreedheid, het gevolg was. Ik heb mijn kind nooit goed op kunnen voeden en de liefde kunnen geven die het nodig had omdat ik mijn afwijzing, minderwaardigheid en schaamte op haar projecteerde. Mijn gedwongen huwelijk mislukte na 9 jaar, ik verliet man en kind ook al kon je nog niet scheiden in die tijd. Blijven stond gelijk aan zelfmoord. Toen kwam de veroordeling erbij dat een moeder haar kind niet in de steek laat. We hebben het contact met elkaar verloren maar ik ben blij voor haar dat ik weggegaan ben ook al deed dat haar ontzettend veel pijn. Uiteindelijk kon ze zich daardoor aan mijn invloed onttrekken en naar ik hoop helen. Ik gun haar de MIR-Methode maar omdat ze geen contact met me wil kan ik haar er niet op attenderen. Ik begrijp haar, ik begrijp haar pijn.
    Alle verdere relaties mislukten door angst, me minderwaardig voelen, jaloezie die het gevolg was. Mijn eenzaamheid dreef me, bleef en deed en doet pijn. Al mijn energie ging zitten in het overleven en mijn angst voor mensen bezweren. Ik kwam al snel in de WAO en heb daar 25 jaar in gezeten totdat ik in de AOW kwam.
    Ook al ben ik nog lang niet waar ik wezen wil, dit moment is de beste tijd van mijn leven. Ik heb het verleden grotendeels aanvaard en wil nog het beste van mijn leven maken.
    Ik ben nu drie weken met de MIR-Methode bezig en trek er 4 maanden voor uit.
    Om mijzelf te beschermen kies ik een gefingeerde naam, Mare, de naam van de zee.
    De zee kan kalm maar ook heel woest, gevaarlijk en bedreigend zijn, zoals mijn leven was.

    Groetjes,
    Mare

    • Beste Mare,

      Het is een hartverscheurend verhaal. Dat je je dochter uiteindelijk hebt verlaten, is erg begrijpelijk. Het lijkt wel op ‘Sophie’s choice’. Ken je die film? Daarin stond een moeder ook haar kind af.

      Ik hoop dat de MIR-Methode je veel heling brengt en je veel geluk mag toe laten stromen na zo’n zwaar en ‘neerduwend’ leven. Ik vind het bewonderenswaardig dat je nog zo flexibel blijkt te zijn om jezelf sterk te krijgen!

      Heel veel geluk gewenst!
      Ik hoor graag over een tijdje hoe het met je gaat.
      Groetjes, Mireille Mettes

    • Liefste Mare,
      Wát een indrukwekkend leven!!!
      Dankjewel voor het delen.
      Moge jij en je dochter helen op alle niveau’s!
      Dat jullie intens gelukkig mogen zijn!
      Dat de hele ‘lijn’ opgeschoond mag worden.
      Misschien kan je je het beeld voorstellen dat je voorouders één lange rij achter jou vormen en dat zij allemaal een hand hebben op elkaars hartchakra……..én op het jouwe!
      Wów, dappere ziel.
      Met alle liefs uit mijn hart voor jou!!!
      Anja

  31. Mooi en inspirerend artikel Mireille, bedankt! Ik moet ook denken aan de huidige pieten-discussie. Collectieve schaamte voor het Nederlandse verleden dat nu aangeraakt wordt? Waarbij ik me dan weer schaam voor de ‘geprikkelde’ reacties die loskomen.

    Als we die schaamte kunnen opheffen, werken we – als je het mij vraagt – samen aan een mooi winterfeest waar iedereen warm van wordt, waar de fantasie van alle kinderen geprikkeld wordt en waar we samen jaarlijks naar uitkijken.

    • Beste Marlies,

      Ja leuk dat je daarover begint! Ik merk zelf dat de schaamte bij mij dichter bij is. Dat ik het er altijd heel moeilijk mee heb gehad om mijn kinderen voor te liegen. Waar ik kon, gaf ik altijd zoveel mogelijk eerlijk antwoord. Dat het een groot toneelstuk is en dat Sinterklaas verkleed is en een nepbaard heeft. Het maakte de kinderen rustiger en het plezier in het feest was er niet minder om!

      En er zit natuurlijk ook schaamte bij ouders die minder geld hebben. Die na de 1e schooldag horen wat de klasgenootjes allemaal hebben gekregen en dat jouw kind een 2e hands fiets kreeg. (“Dan houdt Sinterklaas meer van die andere kindjes dan van mij.”) Het Sinterklaasfeest ‘dwingt’ ouders om geld aan cadeaus uit te geven en daar heb ik ook wel moeite mee. Lang leve de 2e hands winkels!

      Desondanks een fijn Sinterklaasfeest!
      Groetjes, Mireille Mettes

      • Ik herinner me nog het gevoel van verraad dat ik had toen m’n Moeder vertelde dat Sint niet bestond, ik had haar door dik en dun geloofd en verdedigd.
        Door die ervaring heb ik mijn kinderen verteld dat het een groot spel is, ze hebben ervan genoten en waren nooit bang, het gekke is dat mijn dochters zelf hun kinderen wel weer hebben laten geloven dat Sint en Piet echt bestonden. We hebben kennelijk toch de pijn nodig om inzicht te krijgen en bewuster te kunnen handelen.

      • Hetzelfde had ik ook.Ik kon toch niet liegen tegen de kinderen.
        Ondanks dat ik eerlijk was hebben ze toch wel een paar jaar in Sinterklaas geloofd. Maar ik heb hun vertrouwen in deze gelukkig niet beschaamd.

      • Diepe schaamte omdat ik nog steeds met irreële angsten te kampen heb. Vanaf dat 18 jaar was tot nu.(56)Gelukkig kan ik de angst beter hanteren. Durf wel naar buiten, maar niet te ver weg.
        Dan schaam ik mij erg dat ik bepaalde dingen niet durf en andere mensen wel.

  32. dat is een uitdaging voor mij ,om aan mijn schaamte te werken met de MIR-Methode ,ik ga ervoor om van mijn schaamte verlost te worden

  33. Beste Mireille,

    Ik ben nu 4 weken bezig. 3 weken 5 & 7 en 1 week de 9 stappen. Ik heb deze week erg veel last van kramp bij mijn hartchaka/ hart gebied. Dit heb ik vroeger wel eens gehad en verder heel sporadisch. (1 a 2 keer per jaar) Deze week al zeker 5 keer. ERg pijnlijk en vervelend. Verder begin ik minder chagarijnig te worden.

    gr.

    Jel

  34. Dag Mireille,

    Mooie nieuwsbrief over het thema schaamte/verlegenheid.
    Is een andere/nieuwe benadering voor mij.
    Doorgaan met de MIR- Methode dus, en.. bewust worden van de mogelijkheden hiermee.
    Dank je wel!

    Groetjes, Maaike

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

* Vul alleen je voornaam in!

P.S. Je reactie zal niet meteen zichtbaar zijn op de website, omdat die eerst door ons gelezen wordt. Soms kan dat even duren wanneer we veel reacties ontvangen. Let op! Persoonlijke gezondheidsvragen worden niet beantwoord. Stel deze aan een MIR-Methode begeleider. Hartelijke groeten, Team MIR-Methode.