Home » Artikelen » 63. Nachtmerries en missie verduidelijken

P.S. Help je mee de MIR-Methode te verspreiden? Je doet me een groot plezier als je dit artikel wilt doorsturen naar anderen! Plaats gerust dit artikel op jouw Facebook-pagina of verstuur het via je email, Twitter of Linked-in! Gebruik de knoppen aan de linkerkant of hierboven! Dankjewel!

P.S. Ken je de MIR-Methode nog niet? Ga dan naar de home page. Bekijk daar de video en ook de uitgebreide instructievideo. Meld je ook aan voor de nieuwsbrief en de 6 weken begeleidingsmailtjes voor extra ondersteuning!

Hoe meer je leert, hoe gezonder je wordt!
Wil je meer achtergrondinformatie en extra krachtige MIR-Methode technieken leren? Meld je dan aan voor de Be the MIRror website. Daarop staan meer dan 90 video's, waarmee je jezelf de rest van je leven kunt begeleiden, wat je ook overkomt! Door lid te worden, draag je bovendien bij aan het wereldwijd verspreiden van de MIR-Methode. Dankjewel daarvoor!
Klik hier voor meer informatie.
Mireille Mettes

Reacties

63. Nachtmerries en missie verduidelijken — 68 reacties

  1. Beste Mireille, ik zat de verwondering te kijken van kro-ncrv en moest aan jou denken. Zou wellicht een mooi medium zijn om de MIR-Methode nog meer onder de aandacht te brengen. Liefs Miranda

  2. Nou ,ik heb de laatste dagen ook last van nare dromen, lijkt inderdaad wel of ik alle nare dingen van de tv op sla in mijn geheugen ! Ook dingen van vroeger komen voorbij ,ik dacht ik ben vast aan het opruimen? Laatst moesten we ook chakra 6 activeren / optimaliseren ,ik dacht nog zou het daar mee te maken hebben of missie verduidelijken over Cape Naikaisa ( zal het wel verkeerd schrijven?) Wel toevallig dat jij nou net weer een mail over nachtmerries schrijft !

  3. Er is veel herkenbaar voor mij, idd in de overgang veel nachtmerries gehad door stressvolle, onveilige situaties die naar boven kwamen van vroeger. Ik was het ‘vergeten’maar mijn geest niet.
    Ik wens iedereen rust, vrijheid en ontspannen lichaam en geest!

  4. Zo vreselijk herkenbaar. Ben 20 jaar hulpverlener geweest in de verstandelijk gehandicapte zorg en had dat ook altijd.
    De gedachten alleen al aan de stapel met werk die dan lag te wachten, de problemen van mijn cliënten die dan allemaal te gelijk op mij af zouden komen, maakte dat ik nooit van mijn laatste dagen kon genieten en op mijn eerste werkdag met een steen in mijn maag naar het werk toe ging.
    Ik ben op een gegeven moment de MIR-Methode gaan doen en kreeg vrij snel gordelroos, nadat ik weer beetje was opgeknapt liep ik alweer op het werk rond.
    Die avond ben ik compleet gecrasht door een muizenplaag in mijn buurt en huis, ik denk dat de MIR-Methode alles versneld heeft.
    Dikke vette burn-out en later bleek, complexe PTSS, ben nu 4.5 jaar verder, heel wat therapie verder en ben er nog lang niet.
    En ergste vind ik nu, het was het zo niet waard! Maar ik blijf MIR-en en al duurt het nog 10 jaar, ooit kom ik terug als versie 2.0, de verbeterde versie van hoe ik was.

  5. Ik zou het erg waarderen dat het item missie verduidelijken een keer in relatie tot pensionering wordt bekeken/ besproken. Bij mij rijzen hier nogal wat vragen over….

    • Beste Els. Ik ben ook gepensioneerd en ben een paar maanden later gelijk begonnen met vrijwilligerswerk in het verpleeghuis, waar ik ook gewerkt had. maar nu hoefde ik niet, maar ik mocht… Dus hiermee had ik mijn nieuwe missie gevonden. Ben ook naar aqua fit gegaan voor senioren. Hartstikke leuk. Had ik nooit gedacht. En inmiddels weer een nieuwe stap gezet: vrijwilliger bij het Leger des Heils in de huiskamer van Bosshardt. Dankbaar en leuk werk en je blijft meetellen. Ligt aan jezelf. Ik blijf er jong door. Maar jouw missie ligt misschien ergens anders. Gewoon zoeken tot je iets vindt waar je vrolijk van wordt. Succes en groetjes van Ria

    • Eerst een tijd rust nemen. Niet meteen nieuwe verplichtingen aangaan. Lekker de tijd nemen om dingen te doen waar jijzelf blij van wordt. Na verloop van tijd komt er vanzelf iets op je pad waardoor je je weer nuttig voelt.
      Geniet er lekker van.

  6. Hoi Mireille
    ben je klaar voor een verhaal in de roetsjbaan??(flink ingekort hoor!!)
    here we go
    Start….
    Ik schrijf je deze mail in het algemeen , niet perse op de vakantieinfo/
    Ik doe nu sinds oktober 2018 ongeveer de MIR-Methode, heb ook de sessie van overgewicht gevolgd en ik doe af en toe mee met de maandelijkse webinar als ik vrij ben.
    Ik ben ook lid van be the mirror.

    Toen ik in Oktober starte met de MIR-Methode had ik er er al wel van gehoord hier en daar en mensen uit mijn omgeving deden het wel ,maar in September ben ik heel onverwacht ziek geworden en naar het hospitaal gemoeten, ze dachten hartklachten omdat de pijn daar is direct in het midden van het borstbeen maar blijkt dat mijn hart heel goed is ,ik dacht meer en dat zagen ze ook in het bloed een soort ontsteking (ben ik al jaren gevoelig aan alhoewel ik biologisch eet veel fruit en groenten af en toe vlees, (snoepen doe ik ook wel) ik ben ook veel buiten.
    Bleek dus een borstvlies en borstspier ontsteking te zijn, (maar ik ben nog steeds niet zeker of het dat allen is /was)

    Ik ging met veel tegenzin naar het hospitaal maar mijn vriend wist zich geen raad met mij en mijn onverklaarbare helse dodelijke pijnen, dus toch maar naar ziekenhuis om te weten wat ik mankeerde (eigenlijk wisten zij nog minder dan ikzelf)(de pijn was heel hevig en ik had al 24u niet gegeten en gedronken en kreeg migraine (ik ben al sinds mijn 12é migraine patiënt ik geraak er niet vanaf wat ik ook allemaal probeerde tot op heden. ik kreeg zelfs een tijd cluster hoofdpijn en chronische hoofdpijn allemaal tegelijk maanden aan een stuk op een gegeven moment wilde ik gewoon dood , de pijn was ondragelijk en mijn leven (sociaal leven en werkleven ook))
    Intussen is de migraine iets dragelijker en minder frequent (1 a 2x per maand) en weet dat het weer over gaat na een dag of twee, wat je dragelijk kan noemen natuurlijk ; ik kan alleen maar vergelijken met die helse pijnen)

    Dus in hospitaal aangekomen :direct kreeg ik morfine toegediend omdat ik niets van pijnstillers of medicatie neem of genomen had ) om de pijn te minderen ,ik werd op de hartbewaking gelegd ter controle gedurende een vier tal dagen, de rest van het hospitaal verhaal ga ik u niet vertellen dan word mijn verhaal nog veel langer, maar op een ochtend kwam de diëtiste bij me en zij dat ik te zwaar was (ja dat weet ik natuurlijk zelf ook wel en ik weet ook dat ik het er niet af krijg met niets (verschillende opties geprobeerd) nu doe ik niets meer en leer er mee leven al wil ik zelf wel een pak magerder zijn natuurlijk) dus ze kwam met allerlei voeding adviezen, maar ik ben zelf al jaren met gezonde voeding bezig (macrobiotisch opgevoed, altijd biologisch gegeten, veel groenten en fruit, ook paleo enz) dus ik weet heel veel van voeding en suikers, maar zij ging zeggen dat ik allemaal light producten moest eten en vanaf de ochtend erna kreeg ik te horen dat ik diabetes patiënt was en op dieet stond????? ik schrok me een hoedje, ik weet dat mijn suiker altijd op het randje is maar ik hou dat zelf goed onder controle maar natuurlijk in het hospitaal kreeg ik die morfine na 24u niets eten of drinken dus ik weet zeker dat mijn suikerspiegel daar van omhoog is gegaan alsook van dat slecht eten dat ik daar kreeg.

    Enfin om niet nog moeilijker (ander verhaal dat ik hier niet vertel) te doen liet ik ze begaan , ik nam de pillen en at wat ze me gaven , ik dacht zo gauw ik thuis ben , gooi ik die rommel weg en regel ik terug zelf mijn suikerspiegel.

    na een week observatie was ik goedgekeurd om naar huis te gaan, de pillen voor de ontsteking ben ik een tijd blijven nemen, die voor de diabetes niet, heb wel enkele weken problemen gehad om het terug goed te krijgen die suiker spiegel maar dat is intussen gelukt,

    Ik ben dan naar een complementair therapeut geweest (had een uur ervoor een taartje gegeten voor mijn verjaardag met iemand) ik vertelde mijn verhaal aan haar , ik vroeg meet mijn suiker nu is en dat deed ze en die was optimaal niks geen probleem!!!

    dit in het kort mijn verhaal over de suikerspiegel.(ik moet natuurlijk echt wel oppassen dat weet ik)

    De pijn waarvoor ik in het hospitaal was is geminderd maar af en toe voel ik het nog opkomen en soms blijft het ook nog een tijd, altijd een druk op de borst, maar ook als ik ergens anders druk op mijn lichaam doet dat pijn( dus ik denk eerder dat het iets op de botten is kan natuurlijk ook ontstoken zijn of verzuring)

    Enfin ik kwam in oktober dus nog is met die mensen in contact en ze vroegen hoe het met mij was en ik zei eigenlijk niet zo goed ik heb me eigenlijk nog nooit zo slecht gevoeld (alleen met de migraine aanvallen wel) dus ze zeiden je moet de MIR-Methode doen.,toen ben ik gestart tot op heden.

    Nu wil ik even wat dingen zeggen die mij zijn opgevallen sinds ik de MIR-Methode doe en die ik denk daar mee te maken hebben
    .
    ik bijt terug op mijn nagels dit deed ik al jaren niet meer in mijn jeugd deed ik het wel tot ik denk ik een jaar of 25-30 was (maar kan ook ouder of jonger zijn ik weet het niet meer)

    Ik kom meer voor mezelf op en kan beter mijn grenzen trekken.

    Natuurlijk neem ik intussen ook verschillende vitaminen en mineralen die me zijn voorgeschreven door die therapeut .En daar kan natuurlijk ook wel dingen mee veranderen.

    Ik ben altijd een zeer vrolijk en optimistisch persoon ,maar afgelopen maanden, ben ik echt zelf tot op het depressieve af soms,(heb dit eenmaal in mijn leven meegemaakt toen ik een jaar of 30 was en ben er met meditatie en zelfhealing uit geraakt)

    Ik heb het ook al heel mijn leven financieel niet makkelijk en eigenlijk altijd te kort, maar nu is het echt rampzalig er komen rekeningen op mij af door omstandigheden ( weer een andere lang verhaal) die ik niet kan betalen, ik heb in mijn leven nooit geld geleend alleen om een huis te kopen (in Nederland ik zelf ben Belgische) nu moet ik mijn ziekenhuis nog afbetalen, lenen voor die speciale omstandigheden, en er blijven rekeningen komen door de schuld van anderen maar dat is dan weer moeilijk te achterhalen.

    Dus dan is het leven heel moeilijk, als je niet meer naar de therapeut kan of naar de winkel ,of tanken, omdat je geen geld hebt, dat is heel moeilijk in deze maatschappij, en als ik denk alles weer op een rijtje te hebben gebeurt er weer iets.

    Ik heb veel gelezen ivm overvloed en aantrekking en positief denken ,meditatie enz dus ik weet echt wel hoe ik moet denken maar ik word echt zwaar beproefd zowel fysiek als financieel.

    Ook ben ik niet echt afgevallen door de webinar van gewicht verliezen, ook sinds ik MIR wandel ik veel minder als vroeger voorheen bijna elke dag 4km of fietsen, nu heb ik steeds iets dat me weerhoudt om naar buiten te gaan.

    Eerst was het de ziekte, dan had ik het wandelen terug opgebouwd en kon ik terug wat ik voorheen kon en nu heb ik weer al maanden niet meer gewandeld (wel af en toe fietsen)

    Ik merk wel dat mijn suiker veel verbeterd is vroeger had ik al na een uur of zo terug een dipje en moest ik eten ,nu eet ik quasi nooit tussen door alleen de maaltijden en af en toe een vieruurtje of iets bij de koffie of een dessertje (kan ook fruit zijn)
    Ik kan dus veel langer zonder eten, als vroeger.

    Ik drink te weinig alhoewel er altijd een glas water staat (gefilterd met een grander filter!) en ik wel goed kan doordrinken nu (vroeger niet) dat blijft een probleem.

    En dat ik heel snel moe ben en veel echt veel slaap nodig heb (ook altijd gehad) (mijn ouders vooral mijn vader deed elke dag een siesta en ik heb dat blijkbaar ook nodig al heb ik 8u of meer geslapen zelfs als ik s ochtends opsta voel ik me moe.
    S middags na het middag maal moet ik echt een uur gaan liggen (voor het eten voel ik dat niet, dus het heeft iets met het eten te maken) ik slaap redelijk goed meestal (nu terug) en heel erg vast, ik kan me moeilijk losmaken als ik moet opstaan om te plassen of in de ochtend ik ben precies verlamd en het duurt wel een uur voor ik goed wakker ben (vroeger was ik echt een ochtend mens en kon vroeg opstaan , nu als ik geen wekker zet is het meestal tussen 7u30 en 09u dat ik wakker word, ik ga soms wel pas rond 11u slapen.
    Ik moet ook heel veel plassen ook s’nachts (soms wel 7x) de laatste tijd 1-3x per nacht maar ook in de dag moet ik regelmatig stoppen om ergens te gaan plassen ik kan het echt niet ophouden ook dat probleem is er al van in de jeugd maar word nu steeds moeilijker.
    In de winter is het nog erger in de zomer als het warmer is heb ik minder last maar als ik dus meer drink dan zit ik gewoon elk 10min op de wc, dat is ook geen leven.

    Ook heb ik nu een ochtendhumeur als ik te vroeg (voor mij) moet opstaan en heb ik daar de hele dag last van tot ik mijn siesta heb gedaan dan is het beter.

    Ik neem vt b12-6 foliumzuur en nog vanalles en toch heb ik nog steeds deze kwalen.

    Maar ik blijf de MIR-Methode doen elke dag en ben er van overtuigd dat er elke dag iets hoe klein ook word opgelost!

    Wat jij doet Mireille is echt fantastisch, de webinar, de teksten, de methode, je prijzen zijn echt nog redelijk (daardoor kon ik het ook doen en wil ik ook lid zijn) dat je dit kan verder zetten, in mijn ogen is het de Reiki van nu ( ik zelf ben reiki master (ik pas er niets meer van toe buiten af en toe reiki voor mezelf of iemand die het vraagt maar dat is zelden)maar ik denk dat de MIR-Methode is van nu!)
    Zo dat is in het kort maar toch ook lang mijn verhaal ivm de MIR-Methode

    Blijf zo iedereen verder helpen MIreille en 1000x dank voor zo een simpele en gemakkelijke methode die iedereen zomaar thuis kan doen! wonderbaarlijk.

    Dank jullie wel Gerda,

  7. Ik ken herken dit heel erg bij mijn vader. Tijdens onze vakantie was hij zo blij, jong en gelukkig. Nu heb ik hem thuis nog niet gelukkig gezien. Maar helaas doet hij er nog weinig mee..

  8. Lieve Miriam, ik lees nu pas dat jij van oorsprong niet Joods bent dus wat ik schreef over de belasting vanuit je voorouders is niet zo van toepassing. Het doet me goed dat je je zo verbonden voelt met Israel en het Joodse, Israëlische volk . Kun je de MIR methode niet ook met je zoon doen, zodat hij misschien minder angstig wordt? Veel sterkte en behatslacha!.?

  9. Lieve Miriam, ik lees nu pas dat jij van oorsprong niet Joods bent dus wat ik schreef over de belasting vanuit je voorouders is niet zo van toepassing. Het doet me goed dat je je zo verbonden voelt met Israel en het Joodse, Israëlische volk . Kun je de MIR methode niet ook met je zoon doen, zodat hij misschien minder angstig wordt? Veel sterkte en behatslacha!.
    ?

  10. Lieve Miriam, ik woon ook in Israel, in Jeruzalem en ik begrijp je helemaal. Ik ben af en toe in Amsterdam waar ik vandaan kom, en voel me dan ook soms onveilig door de anti-Israelstemming hier in Nederland. Er is een hoop onbegrip over wat er in Israel gaande is, en er is in het algemeen een hoop onbegrip over Joden en waar het Jodendom voor staat. Verder dragen wij als na-oorlogse Joodse generatie een hoop angsten mee die gedeeltelijk van onze ouders en grootouders zijn, die de oorlog hebben meegemaakt of in de vernietigingskampen zijn vermoord. Het loskoppelen van je ouders ( en voorouders) in de MIR-Methode kan helpen om die geërfde last kwijt te raken. Ik weet niet waar in Israel je woont? Want er zijn in Israel ook veel spirituele groepen, soms vanuit synagoges, maar ook daarbuiten, die op een spirituele manier werken aan rust, vrede, co-existentie, innerlijke veiligheid. Ik zelf zorg er voor het nieuws alleen uit de krant te halen en me niet bloot te stellen aan schokkende beelden of doemberichten via de televisie. Liefs, Chava.

  11. Beste Mireille, ik lees altijd met veel plezier je artikelen. Wil er nu wat over opmerken. Erop uit gaan kan ook prima alleen. Ik ben nu al weken alleen aan het reizen, en heb het heerlijk. Wil je voortaan ook de alleengaanden in je aandacht meenemen? Hartelijke groet, Hellen

    • Hellen, ik heb precies dezelfde gedachten! Het lijkt of je als alleenstaande niet meetelt.
      Helaas ben ik door zeer ernstige slechthorendheid het laatste jaar meer in een isolement gekomen. Ik bid iedere dag dat mijn gehoor niet nog verder verslechterd ( ik MIR al jaren) en wat zou het fijn zijn als ik weer gewoon mijn eigen gangetje zou kunnen gaan zonder mijn gehoorbeperking.

  12. Kijk geen horror-en/of gewelddadige films en STOP
    direct met het kijken naar ‘het journaal’ en andere zgn. Nieuwsberichten .
    Zo min mogelijk negativiteit toelaten . Denk vooral aan gezondheid en liefde en visualiseer dat.

  13. Lieve Mireille
    Ik ben nu niet op vakantie geweest, en als dat zo is kom ik steeds graag naar huis terug.
    Maar ik heb wel af en toe zware nachtmerries. Ben dan echt bang. Wat zou daarvan de oorzaak kunnen zijn, doe nog alle dagen de MIR-methode. Er zijn dagen dat ik me prima voel en soms loopt het weer mis en voel ik me zo ellendig. Alles van vroeger loslaten is zo verschrikkelijk moeilijk. Het verleden laat me niet los. Toch bedank ik elke dag hierboven, wie dat ook mag zijn, om al het goede dat over mij komt en dat is heel wat vind ik. In mijn laatste droom was het mijn oudste zoon die me bedreigde met een groot mes. Wat betekend zoiets? Hij is kwaad op mij omdat ik steeds vraag om te stoppen met drinken, hij wil zelf niet meer bij mij komen, wat me veel pijn doet.
    Ik hoop hier ooit uit te geraken, veel tijd rest er mij waarschijnlijk niet meer, of toch, als ik honderd mag worden.
    Veel liefs en dank
    Nelly

    • Beste Nelly,
      Dat klinkt erg heftig voor je. Het ziet er naar uit dat je nog altijd probeert je oudste zoon te adviseren over zijn keuzes. Ik hoop dat de MIR-Methode je kan steunen bij het loskoppelen van je zoon, zodat jullie beiden je eigen weg kunnen gaan. Alleen door elkaar los te laten, is er verbinding mogelijk. Klinkt misschien als makkelijk praten, maar het is hoe ik zie dat de MIR-Methode werkt. Eerst laten mensen elkaar echt los, en daarna kan dan het contact weer tot stand komen.
      Veel sterkte!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille Mettes

  14. Dankjewel lieve lieve mensen voor jullie hartverwarmende reakties. Ik ben tot tranen toe geroerd en voel me verbonden en ondersteund.
    Licht en liefde,
    Miriam

  15. Hoi Mireille,

    Ik herken het wel,maar bij mij is het dat ik niet naar huis wel omdat de vakantie zo leuk is. Ik zou altijd wel met vakantie willen zijn.Wie wil dat niet,als ik dan weer thuis ben ben ook wel weer blij dat ik iedereen die me lief is weer in de armen kan sluiten en dan besef ik wat een gelukkig mens ik eigenlijk ben!

    groetjes Ilse

  16. Beste mireille,
    ik heb een algemene vraag. Na de 30 dagen van het doen van de MIR-Methode, die goed beviel, weet ik niet hoe nu verder. Ik doe de 9 stappen nu wat te hooi ente gras, gewoon omdat ik het prettig vind. Sensationele resutaten zijn er niet, maar het gaat me ook eigenlijk heel goed. Is er een richtlijn voor het vervolg? Ik hoor het graag. Met vriendelijke groet en dank voor de leerzame mails die ik ontvang. Succes met de methode.
    Marianne

  17. Hoi, ik werk 40 uur en op de laatste nacht in Frankrijk besloot ik een dag minder te gaan werken.
    Ik ga nu ik dit artikel lees, weer aan de MIR methode beginnen. Was namelijk gestopt al 2 jaar.
    Bedankt,
    Hylkia

  18. Beste Miriam,
    het is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, maar geloof in een ding: een positieve verlossing. Vrede kan er alleen komen als we allemaal open staan. De sleutel van vrede ligt in het sleutelgat. Mijn kan geen vrede afdwingen maar wel,openstaan in vrede. Sterkte en met deze stuur ik je heel veel licht en liefde.

    • Ik heb besloten in de vakantie om te stoppen met mijn wijnverslaving. Ik ben al 17 jaar een behoorlijke wijndrinker. De laatste jaren liep het echt de spuigaten uit. Drukke baan, jonge kinderen, richting midlife. Onzekerheden, twijfels…Waar ik eerst nog na een paar glazen kon stoppen, ging er het laatste jaar minstens een fles per avond door. Ik voelde me hier erg schuldig over, om dat niet te voelen, om mijn zelfafwijzing minder heftig te maken, nam ik weer wijn. En zo hield ik mijn eigen verslaving in leven. Na het lezen van een boek van Jan Geurtz, de verslaving voorbij en het hernieuwd oppakken van de MIR-Methode heb ik het besluit kunnen nemen. Het klinkt misschien vreemd: besluiten om te stoppen met de verslaving, maar het kan. Het voelt bevrijdend. Ik hoop dat mijn onzekerheden en twijfels ook minder worden zodat ik mijn missie in het leven echt ga voelen. Want daar ben ik het meest naar op zoek.

    • Beste Diana.
      Dankjewel. Mooi dat van de sleutel van vrede ligt in het sleutelgat..

      Wat ik persoonlijk leer uit deze situatie is zoveel.Het is een gigantische uitdaging om in het Licht te blijven staan (ook al heb je soms het gevoel daar alleen te staan)en totaal te vertrouwen.
      Veel licht en liefde voor jou.

      Miriam

  19. Lieve Miriam en al je landgenoten,

    waarom jou en de jouwen haten? Dat is iets dat men jou wil doen geloven, en misschien voel je het ook zo door alles wat je meemaakt. Desondanks zij er in de hele wereld mensen, zielen die jullie elk op hun eigen manier steunen, die jullie elke dag opnieuw vrede, liefde en vredelievendheid toewensen en ook toesturen. Die jullie liefde en licht toesturen, en de kracht en moed toewensen die jullie zo hard nodig hebben. Blijf asjeblieft geloven in een vreedzame toekomst voor jou en jullie land. Dát is immers de kracht, geloven in vrede en liefde.
    Ik wens jou en je naasten heel, heel veel licht, liefde en vertrouwen toe en vanuit mijn hart nog eens een extra dikke knuffel.
    Liefs van Ans

    • Lieve, lieve Ans.

      Wat een hartverwarmende reaktie.Ik voel de enorme liefde vanuit je reaktie.
      Ik ben zelf niet Joods. Was gewoon een nederlandse vrouw.Sinds 15 jaar woon ik met mijn israelische man hier in Israel.Maar ik voel voor dit volk dat op een of andere manier niet begrepen word.
      Ik realiseer me ineens dat ik erg dankbaar mag zijn deze situatie mee te maken. Ik leer er zoveel van, teveel om op te noemen.Een ervan is durven staan voor je waarheid.
      De oplossing ligt niet in menselijke hand.
      Dikke knuffel terug en veel liefs van Miriam

  20. Ik vind de mir-methode goed doe het zelf ook iedere dag hier boven staat dat je door chemische vitamineneen nachtmerrie zou kunnen krijgen dit vind ik verwarrend voor die genen die vitaminen slikken beter wel vitaminen slikken als geen, de meeste mensen krijgen al te weinig vitaminen binnen , daar krijg je echt geen nachtmerrie van de groetjes m van den hout.

  21. Lieve Miriam,
    Ik wens jou en alle mensen in moeilijke situaties heel veel liefde en sterkte. Hopelijk neemt het Bewustzijn van mensen toe en krijgen we een liefdevollere wereld. MIR helpt daar zeker aan mee.
    Sterkte,
    Trixxx

  22. Lieve Miriam,
    ik stuur je veel liefde, moed en kracht en hoop voor iedereen dat er snel een vredevolle oplossing gaat komen.
    Truus

  23. Een herkenbaar verhaal uit het verleden, geen nachtmerries, maar wel het onbestendige gevoel van terug naar…. Daarom was het zo fijn om de laatste vakantie te merken dat dit gevoel er niet meer was, gewoon heerlijk om weer naar huis te gaan zonder mitsen en maren. Dit komt omdat er de afgelopen periode veel gebeurd is privé en zakelijk, maar er zijn beslissingen genomen, en ik heb mijn lessen geleerd en ik voel me nu heerlijk!

  24. Dag Mireille

    eerst en vooral wou ik je bedanken voor je toegewijde inzet om “MIR” hier op aarde te “materialiseren”, ik ben al een tijdje met de methode bezig op mezelf en mijn huisdier, er is nog een weg te gaan, maar ik hou enorm van de eenvoud van de methode in deze “complexe tijden”, ik wou je ook melden dat een “zetduiveltje” in jouw bijdrage van deze week staat, nl. in de zin: Stap 5 Wanneer je een tekort hebt aan bijvoorbeeld het aminozuur tryptophaan, kan je lichaam onvoldoende serotonine aanmaken, het slaaphormoon, waardoor je onrustiger slaapt.
    Melatonine is volgens mij het slaaphormoon waar je het over hebt, ik heb nl. ervaring met het innemen van melatonine om mijn slaap te bevorderen. Nogmaals dank voor je inspirerende moed en daadkracht!
    Carolien

    • Beste Carolien,
      Dankjewel voor je hartelijke woorden. Ik geloof erin dat de meeste oplossingen die we nodig hebben met z’n allen simpel zijn! Zoals alle dranken die mensen drinken vervangen door water! Of door mensen in landen waar het weinig regent leren dat ze de regen die wel valt moeten opvangen in bassins. Om maar een paar ideeën te noemen.
      Serotonine is een ‘voorloperhormoon’ dat in het donker weer omgezet wordt in melatonine. Melatonine is een slaaphormoon dat je helpt met in slaap vallen. Serotonine ondersteunt verder ook de kwaliteit van slapen.
      Dankjewel voor de aanvulling!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille Mettes

  25. ik ben alweer 4 weken geleden.. 1 weekje op vakantie geweest met m’n kinderen.. Dit was heerlijk.. Even eruit, elke dag zon en zee… Ik had me voorgenomen dat als ik weer thuis was zou proberen me gelukkiger te voelen en meer de natuur in te gaan en meer te genieten van al wat is… Mijn kinderen zijn inmiddels twee weken bij mijn ex en ik zou zelf nog een weekje weggewild hebben naar de zon met m’n vriend of een vriendin.. Maar niemand ‘kon’.. Ik ben daar behoorlijk depri nu onder.. Ik wil meer van de wereld zien.. Ik wil ‘vrijheid’ voelen.. Hele dagen buiten kunnen zijn.. Maar hier is iedereen weer druk met verplichtingen en eigen dingen en ik ook weer… En idd ik heb de laatste dagen veel nachtmerries en word brak wakker… Ik mis een compleet gezin, dat krijg ik nooit meer terug.. Vader moeder en kinderen.. En een geborgen leven daar binnen en er meer voor mijn kinderen kunnen zijn in alle rust (ik ben vaak onrustig en wispelturig) en kunnen reizen.. Maar in m’n uppie loop ik steeds vast..
    Ik ben op vakantie dus meer hoe ik zou willen zijn, en dan neem ik me voor dat thuis voort te zetten, en binnen no time zit ik weer ‘vast’… Wat is dat toch?…

    • Beste Babs,
      De belangrijkste stap voor jou is om af en toe in de natuur te gaan zitten en je heel indringend de vraag stellen: “Wat wil ik diep in mijn hart?” “Hoe kan ik realiseren wat ik graag wil?” Mocht je er begeleiding bij willen dan kan je natuurlijk altijd een keer naar een MIR-Methode begeleider.
      Veel sterkte en geluk!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille Mettes

      • dankjewel… ik ga het proberen… maar is zo raar, als ik eenmaal ‘thuis’ ben in mijn huisje ‘opgesloten’ lijkt wel of ik ‘gevangen’ zit en thuis moet zijn voor het geval ik een bericht in mijn mail of fb krijg (want mijn mobiel loopt buiten de deur in mum van tijd leeg, en toch onderneem ik ook daar niks voor…) en ik me gebonden voel aan huis want ik ‘moet’ hier nog vanalles doen binnenshuis en studeren etc… waar aan het eind van de dag niet eens veel van terechtgekomen is…

        en ik vind het buiten altijd zo ‘koud’ en ‘onveilig’ ofzo… op een of andere manier voel ik me binnenshuis ‘beschermd’… Ben ik eenmaal buitenshuis dan voelt dat vaak wel als een verademing…maar ik heb het ook zo vaak koud hier buiten in nederland…

        maar ik ga je raad toch opvolgen hoor… ook al word ik er onrustig van..
        dankjewel. (ben laatste week wel erg onrustig sinds ik aan de 7 stappen ben begonnen, niet normaal meer… en heftige dromen ja… )..

    • Wat je schrijft herken ik en ik bevind me in een zelfde soort situatie. Bij mij helpt het om in kleine stappen te denken en te handelen. Dmv mini-vakantie-ervaringen bijvoorbeeld helpt het mij om het vakantie-gevoel in stand te houden. Iets wat je fijn vindt, al is het maar iets kleins zoals een wandelingetje, kan mij helpen om weer even los te zijn van alle verplichtingen en mijn leven objectief te bekijken en nieuwe plannen te maken. Je zou ook op kunnen schrijven wat jou kan helpen om het gevoel van vrijheid te beleven zonder dat het meteen heel grote stappen zijn. Hopelijk heb je er iets aan. Veel goeds gewenst!

      • hoi Diewertje,

        dankjewel.. ja dat doe ik veelal ook wel tussendoor, maar toch blijft dat stemmetje in mijn hoofd dat ‘de plicht’ thuis wacht en ik zo laat en zo laat weer mijn kinderen op moet halen en dit moet doen, en dat moet doen– gek word ik soms van mezelf haha. Maar dat wandelen in de natuur vermijd ik om een of andere reden… (vind het ook eng vaak in een bos ofzo alleen te wandelen en samen met iemand is dan weer teveel geklets en ga ik buiten mezelf..) maar toch.. ik ga het een try geven, want dit is ook niet fijn en ik wil zelf mensen gaan coachen en helpen (studeer hier al voor enzo) dus zal toch ook hard met mezelf aan de slag moeten…
        Dankjewel

  26. Heel herkenbaar verhaal.
    Ik zit/zat in het onderwijs en mijn lichaam ging steeds harder ‘Nee’ roepen met een burnout als gevolg. Inmiddels heb ik de knoop durven doorhakken. ook mbv de MIR-methode en een begeleider.
    Ik ben er nog niet, heb wel t idee dat ik weet wat ik wil gaan doen. Mijn zelfvertrouwen heeft wel een knak gekregen (ook of misschien juist door de spookbeelden in mijn hoofd), waar ik nu hard mee aan het werk ben…

    • Beste Leonie,
      En het mooie is dat je alles wat je ooit hebt geleerd in het onderwijs met je meeneemt! Ik ben benieuwd wie er over een tijdje mag gaan genieten van al jouw ervaring!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille Mettes

    • Heej Leonie en Mireille,

      Ik herken me in je verhaal. Werk ook al 15 jaar in t onderwijs en voel al erg lang dat ik hier niet de essentie van mezelf/mijn missie in kwijt kan. Wordt leeggezogen en zit al jaren in t begin stadium van burn out. Mede ook door heftige persoonlijke omstandigheden (overlijden van mijn zielenmaatje, daarop volgende verwerking in delen, relatie ellende, HSP, en recent er achter komen dat ik geen mama meer kan worden). Hierdoor heb ik wel steeds vastgehouden aan dit kleine stukje zekerheid en structuur en soort van rust. Nu sta ik weer opnieuw voor t beslissingsmoment om te stoppen. Het enige wat me echt tegen houd is t financiële stuk. Ik ben alleen en kan dus nergens op terug vallen. Ik voel dat t mijn ‘zieleke’ 😉 ruimte gaat geven, voel dat ik er naar snak. Heb alleen nog geen vertrouwen en echt duidelijk beeld van waar ik heen moet…. Dit houdt me ook tegen. Hoe ben jij tot je werkelijke stap gekomen?

      Ps. Doe nu de MIR methode al een maand of 4 onder begeleiding van een MIRcoach en voel dat t me wel helpt. Kan er alleen geen duidelijke woorden voor vinden.

      • Beste Irma,

        Ook ik he geworsteld met het financiele stuk: ik ben ook alleenstaand, heb recent een eigen huis gekocht. En dat kan ik allemaal kwijtraken. Maar wat is materiaal als je niet gelukkig bent of voelt dat je de verkeerde weg aan t gaan bent waar je uiteindelijk niet gelukkiger van wordt.

        Wat bij mij de doorslag heeft gegeven is dat ik nooit meer zo diep wil gaan (bij mij speelden ook meer dingen mee dan het onderwijs),als ik daarbij het onderwijs los moet laten (want voor mijn gevoel weet ik zeker dat ik nog een keer zo diep kom als ik in het onderwijs blijf), dan is dat maar zo. Ondanks dat ik daarmee alles (lees: het materiele!) kwijt kan raken.

        Wat bij mij rust geeft is dat ik niet altijd in het onderwijs heb gewerkt, ik heb ook een MBO-diploma, in dat vak kon ik heerlijk mezelf zijn en paste naar mijn idee altijd beter bij me dan ik had verwacht. Ik ben van plan dat vak weer te gaan doen, maar ook dat zal weer even aanpakken zijn… Ik ben er inmiddels alweer een jaar of 8 uit…

        Ik zou zeggen: volg je gevoel, je weet nog niet wat dan wel…maar weet je: dat komt ‘vanzelf’. Probeer dingen uit, ga onderzoeken, ga vrijwilligerswerk doen, ga kijken, ga voelen wat verschillende werkzaamheden met je doen.

        En dan wens ik je veel gevoel en wijsheid op je pad en dat je DURFT om los te laten. En nee…dat is niet makkelijk, zelfs als je weet dat je het goede doet. Maar is doorgaan dan wel een optie?

    • Misschien dat harde werken eens laten, en er gewoon zijn. Achterover leunen mijmeren, en luisteren naar je hart?

      Liefs Ina

  27. Wij zijn 3 weken met de caravan op vakantie geweest, heerlijk was het. Ben een keer of 3 rond 04:00 uur opgestaan omdat ik niet meer kon slapen. In de voortent heb ik toen wat gelezen en ook op de laptop over de MIR-methode gelezen. Thuis had ik, terwijl ik met de CPAP slaap, zo’n 3 – 4 apneu’s per nacht. Tijdens de vakantie steeds onder de 1. Zelfs 1 nacht helemaal geen apneu. Ik dacht al dat het apparaat niet goed werkte. Nu, 10 dagen weer thuis zijn de apneu’s meestal ook onder de 1. Een nacht had ik 3,4, maar toen had ik alcohol gedronken en teveel gegeten. Nadat ik 6 weken de MIR-methode had gedaan heb ik geschreven dat ik geen veranderingen heb bemerkt. Toch denk ik dat het verminderen van het aantal apneu’s een gevolg is van de MIR-Methode. Ik ga voorlopig nog door omdat, als ik alcohol drink het niet bij 1 glaasje blijft.
    De laatste 3 nachten slaap ik niet zo goed omdat ik nachtmerries heb. Elke nacht breekt de oorlog uit. Ik kijk geen TV maar hoor teveel over de dreiging in de hele wereld en begrijp niet hoe mensen zo niet menselijk meer zijn. Dit vind ik heel erg en maakt mij bang.
    Door de MIR-methode wordt men naar mijn mening een beter mens, maar ik denk niet dat de fanatiekelingen die de onrust veroorzaken ook gaan MIRREN.
    Mireille bedankt voor deze methode die voor mij heel veel betekent.
    Liefs Truus

    • Beste Truus,
      Wat fijn dat je het me laat weten over je apneu! Ik denk dat vele anderen dit ook graag horen. We kregen al een eens ervaringsverhaal van een vrouw die geen apneu meer heeft door de MIR-Methode. Ik vind dat zo fantastisch! Als je teveel berichten hoort over oorlogsdreiging, is het ook goed om je oren te luisteren leggen bij mensen die daar een andere mening over hebben. Kijk bijvoorbeeld eens op de website van ‘World Peace is possible’ of http://www.thepeacefactory.com van Ronny Edry. Dat zijn mensen die zich hard inzetten voor de vrede. Het helpt mij altijd om me daar op te richten en mee te werken aan de wereldwijde beweging van vrede.
      Voor de alcohol kan je nog eens kijken naar de video over verslavingen: http://www.mirmethode.nl/video/allevideos
      Veel sterkte en ook veel geluk! En slaap lekker!
      Mireille Mettes

  28. Hoi,ik wil graag nog even reageren op die 5 min. test.ik heb zeker al 25 x gevlogen in mijn leven,nooit problemen mee gehad,,tot ik vorig jaar terugkwam uit peru en vreselijk begon te hyperen.wat angstig is dat zeg,ik wilde door t dak naar buiten klimmen,moest ook nog 3 x overstappen waarbij we met honderden mensen vastzaten in de sluis.lang verhaal kort,durf absoluut niet meer te vliegen,ik weet dat t in mijn hoofd zit maar dit kan je niet 5 min uitproberen.heb dit al geoefend in de trein,daar kan je wel uitstappen.

    • Ha Karin,
      Wat goed dat je het in de trein hebt uitgeprobeerd! Zo werkt het ook. Telkens 5 minuten doen in een situatie die voor jou veilig is. Je gebruikt de oefening wel anders dan ik hem bedoeld heb. De bedoeling was om mensen in beweging te krijgen. En als ze iets 5 minuten doen, dan durven ze het meestal ook wel langer. De manier waarop jij hem gebruikt, is natuurlijk ook prima, maar realiseer je dat je met een diepe angst bezig bent en wees daarbij altijd liefdevol naar jezelf. Forceer niks en voel elke keer of je een klein beetje of langer durft.
      Succes en sterkte!
      Mireile Mettes

  29. Wat een helder artikel Mireille. Er wordt mij weer wat meer duidelijk, niet alleen voor mijzelf, maar ook voor een aantal cliënten. Ik heb veel behoefte aan kaas en een bepaalde periode wilde ik een paar keer week tonijn. Leuk. Ik slaap overigens prima sinds ik de MIR-methode toepas, zonder nachtmerries. En dat ondanks het feit dat ik in de overgang zit. Voor mij werd in mijn vakantie duidelijk dat ik mijn werk nog prachtig vind (dat kan ook niet anders als therapeut en MIR-methode-begeleider :)), maar dat het voor mij wel belangrijk is om voldoende tijd voor privé en ontspanning over te houden. Die knop heb ik omgezet, ik maak minder volle dagen en dat is helemaal goed.

  30. Om mijn knieën beter gangbaar te houden slik ik af en toe glucosamine. Mijn ervaring is dat als ik dit weer eens een tijdje gebruik, dat ik veel meer ga dromen. Niet per sé nachtmerries, maar wel meer dromen.

  31. Wat met nachtmerries, als je in Israel woont en islamitische terroristen van overal verkondigen je te willen vernietigen. En Europa je ook niet bijstaat, integendeel.
    Wat dan? Dit is mijn realiteit. Hoe ga je om met angsten als je van anonieme nederlander ineens bij een volk hoort wat zo gehaat word overal?
    Miriam

    • Beste Miriam,
      Wat een intens heftige situatie voor je! Ik denk dat het enige dat je kunt doen, is jezelf blijven behandelen en zorgen dat de angsten niet teveel de overhand nemen en je gevoel van hulpeloosheid onder ogen zien. Misschien moet je daar zelfs conclusies aan verbinden. Ik wens je heel veel sterkte en ik werk op mijn manier door aan het veranderen van dit soort situaties. Ik hoop dat je je door mijn werk nog een klein beetje gesteund kunt voelen.
      Sterkte!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille Mettes

      • Beste Miriam en landgenoten,
        Het maakt machteloos te zien wat bij jullie gebeurd en het is moeilijk te geloven wat hier de diepere zin van is. Toch blijf ik daarin geloven: Dat er uiteindelijk een nieuwe betere wereld komt. Het enige wat we kunnen is dicht bij onszelf blijven en bidden voor uiteindelijke eenheid. Stuur bij deze Liefde en Licht jouw kant op.

        • Beste Yvonne.
          Dankjewel!
          Niet machteloos. Laat je stem horen. Het heeft meer invloed dan je denkt.
          Veel liefs,
          Miriam

      • Lieve Mireille.
        Wil je bedanken voor het me attent maken dat ik zulke lieve , hartverwarmende reakties kreeg op mijn schrijven.Het laat mij zien dat er ook een stillere groep is die ons hier wel een warm hart toedraagt.
        Ik doe de MIR methode elke dag en het helpt mij zuiver en bij de kern te blijven.
        Wat geweldig dat jij je Missie zo duidelijk gevonden hebt en er zoveel mooie mensen mee bereikt.
        Veel liefs,
        Miriam

        • Lieve Miriam,
          Ben erg blij dat we je een hart onder de riem hebben kunnen steken! Met z’n allen kunnen we bouwen aan een fijnere wereld!
          Dankjewel dat je het zo krachtig oppakt!
          Liefs, Mireille

    • Ik haat jou niet hoor, Miriam.
      Ik ken je wel niet, maar ik benijd jouw situatie momenteel zeker niet, het lijkt me afschuwelijk voor je.
      Ik wens je veel kracht en liefde en de bescherming van God toe.
      Hartelijke groeten.

    • Beste Miriam,
      Wat is het voor ons makkelijk praten vanuit ons veilige wereldje….
      Het spijt me ontzettend dat jullie dit moeten meemaken. Voor jou maar ook voor al die andere mensen die zich in een onveilige situatie bevinden.
      Weet, dat al lijkt het soms alsof iedereen tegen je is, dit absoluut niet zo is.
      Het is jammer dat we vaak meer reageren vanuit hun angsten dan vanuit liefde. Ik hoop met heel mijn hart dat we met elkaar een liefdevolle energie het universum kunnen insturen, zodat we weer herinnert worden aan wie we werkelijk zijn en vanuit liefde kunnen reageren.
      Met heel mijn hart,
      Ria

    • Lieve Miriam

      Ik zal een kaarsje voor jou en alle mensen die in zo’n liefdeloos conflict zitten opsteken. Ik wens je veel wijsheid, en hoop dat je in je kracht kunt blijven. Ik blijf erop vertrouwen dat de wereld liefdevoller zal worden. Voor nu veel Licht en Liefde.
      Hartegroet Joke

    • Hallo Miriam,
      Zoals Mireille het in haar artikel beschrijft: kun jij uit jouw situatie weg komen? Met je gezin als je die daar hebt? En zo niet, wat heb je nodig?

      Licht en liefde, sterkte etc. is goed en heel hard nodig in vele situaties. Maar soms is iets materieels nodig, iets fysieks. Zoals geld, of een plek om naar toe te vluchten waar je opgevangen wordt en welkom bent, totdat je weer verder kunt.

      Ik ben een Nederlandse remigrant vanuit Amerika en dat was al heel moeilijk, zonder oorlogsdreiging. Wat heb jij nodig Miriam om jouw nachtmerrie te beeindigen vanuit jouw kracht en macht? Vanuit jouw mogelijkheid tot actie, if any?

      Want als er iets is dat echt gedaan kan worden, dan hoop ik dat we met z’n allen hier inspringen. Soms is teamwork nodig om een nachtmerrie, die van een individuele persoon lijkt te zijn, samen op te lossen.

      Door allemaal een beetje te geven en te ontvangen, dat wat op ons pad komt, als een mens uitreikt. Of dat uitreiken nou is vanuit een hulpvraag of vanuit een hulp-geven, dat maakt niet uit.

      Ik hoop dat dit bericht jou bereikt en dat je het kunt beantwoorden en dat het wordt ontvangen.

      Jassmone Tayler

      • Hallo Jassmone.

        Dankjewel voor je steun.
        Ik weet niet goed hoe te reageren.Droom ‘s nachts van terrorististen die ons willen vermoorden.We hebben ook een zoon van 13. Laatst gingen we zwemmen en hij is vrijwel constant onder water. Toen ik hem daarna vroeg antwoorde hij dat hij zich onderwater veilig voelt voor alle dreigingen van buitenaf.
        Mijn man voelt zich het veiligst hier in Israel. Hij is hier geboren. Ik voel dat als we naar Nederland zouden komen het ook niet fijn is voor ons. Van een vriendin in Den Haag hoor ik van de negativiteit en soms ook agressiviteit naar alles en iedereen die Israel ondersteunt.Heb ook niet de energie te dealen met al die meningen.
        Het enige wat werkt is geloven in een Hoger plan en dat het Licht overwint.Ik weet dat de meeste mensen hier het beste willen voor iedereen.
        Veel liefs
        Miriam

    • Beste Miriam,
      Wat een moeilijke en onveilige situatie. Moeilijk om hoop te houden.
      In Nederland leven we in een andere situatie, maar de onrust is hier wel voelbaar. Een vriendin stuurde het lied van de Israëlische zangeres Yael Deckelbaum: Prayer of the mothers. Zij zingt dit lied met Israelische en Palestijnse vrouwen.
      Moge het lied u inspireren om mee te doen aan het neerzetten van een intentie om de vrede aan beide kanten te helpen herstellen. https://youtube.be/YyFM-pWdqrY

      Ik wens jou en alle mensen in Israël de vrede toe.
      Hartegroet van Joke

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

* Vul alleen je voornaam in!

P.S. Je reactie zal niet meteen zichtbaar zijn op de website, omdat die eerst door ons gelezen wordt. Soms kan dat even duren wanneer we veel reacties ontvangen. Let op! Persoonlijke gezondheidsvragen worden niet beantwoord. Stel deze aan een MIR-Methode begeleider. Hartelijke groeten, Team MIR-Methode.