Home » Artikelen » 73. Eenzaamheid: gebrek aan verbinding

P.S. Help je mee de MIR-Methode te verspreiden? Je doet me een groot plezier als je dit artikel wilt doorsturen naar anderen! Plaats gerust dit artikel op jouw Facebook-pagina of verstuur het via je email, Twitter of Linked-in! Gebruik de knoppen aan de linkerkant of hierboven! Dankjewel!

P.S. Ken je de MIR-Methode nog niet? Ga dan naar de home page. Bekijk daar de video en ook de uitgebreide instructievideo. Meld je ook aan voor de nieuwsbrief en de 6 weken begeleidingsmailtjes voor extra ondersteuning!

Hoe meer je leert, hoe gezonder je wordt!
Wil je meer achtergrondinformatie en extra krachtige MIR-Methode technieken leren? Meld je dan aan voor de Be the MIRror website. Daarop staan meer dan 90 video's, waarmee je jezelf de rest van je leven kunt begeleiden, wat je ook overkomt! Door lid te worden, draag je bovendien bij aan het wereldwijd verspreiden van de MIR-Methode. Dankjewel daarvoor!
Klik hier voor meer informatie.
Mireille Mettes

Reacties

73. Eenzaamheid: gebrek aan verbinding — 180 reacties

  1. Sorry, ik heb echt het gevoel dat niemand mij mist en ook niemand op mij zit te wachten en dat ik nergens voor nodig ben.

    • Beste Pieter,
      Dat klinkt best pittig. Zou je misschien willen vertellen waar jij interesse in hebt? Dat mensen contact met jou kunnen opnemen als ze dezelfde interesses hebben?
      Wat voor soort denkbeelden heb je? Misschien zijn er gelijkgestemde mensen te vinden?
      Ik geloof er wel in dat je ergens voor nodig bent hier op aarde!
      Groetjes en sterkte,
      Mireille

  2. Ben al een tijdje bezig met de mir-methode.
    Na heel ongelukkig zijn geen verbinding met mezelf hebben,ben ik in therapie gegaan.
    Volgens therapeut borderline trekken.
    Mijn vraag is zijn er gevallen bekend van mensen ,die dan toch enigsinds baat hebben
    bij de mir-methode.

    Gerda

  3. Verbinding, dit is zeker ook mijn doel. Ik probeer mensen samen te brengen die streven naar tevredenheid. Om te beginnen tevreden te zijn met wie je bent, wat je kan en wat je hiermee doet. Ik ben Ingrid van Rhoon 64 jaar, gehuwd en ik woon in Alkmaar. Heel veel probeer ik al te delen via mijn blog ‘Aishaverhalen.com’. Ik hoop dat ik met mijn korte verhalen mensen weet te raken en zo kan meewerken aan bewustwording. Het zou echt fantastisch zijn als mensen uit mijn omgeving zich zouden melden zodat we kunnen brainstormen over thema’s die er toe doen.

  4. Ja de eenzaamheid kent vele gezichten en dieper gelegen oorzaken.

    In Utrecht biedt ik eens per 4 a 6 weken een Vrouwencirkel aan. (de eerste 3x zijn gratis! daarna 10 euro per keer).
    Ik geloof dat het zo hard nodig is dat vrouwen zich durven gaan uitspreken. Het blijkt dat alleen al de ruimte en aandacht krijgen helend werkt.

    Ik werk volgens de Talking Stick methode en heb een Sjamanistische insteek.
    Dat maakt dat de verbinding met onszelf en de ander zo ervaren en gevoed kan worden.
    Weet je welkom, wie je ook bent!

    Om iets meer te lezen:
    http://inzich-t.nl/talkingstick.htm

    Hartegroet en wie weet tot ziens!
    Ineke Gorter

  5. Wandelen heeft mij enorm geholpen. Bewegen, in de natuur zijn, mezelf drie keer tegenkomen tijdens een lange wandeling en bij de de vierde keer voelen: \’Ik ben in goed gezelschap.\’ En ik was trots op mezelf, dat ik het deed: het bedenken en organiseren van de wandeling, de weg zoeken, verdwalen, oplossingen bedenken, mooie dingen zien en daar net zo lang bij stil staan als ik behoefde. Korte gesprekken, soms heel kort, waar ik mee doorliep en die ik kon verwerken, ongestoord, omdat ik alleen was, niet eenzaam.

    • Een van de dingen waar ik in de praktijk helaas erg weinig over lees is, wanneer familie de oorzaak is van de eenzaamheid. Bijvoorbeeld door anders denken, onbegrip, mogelijk ook psychische aandoeningen. Te grote tegenpolen. De familie heb je wel, maar is er niet voor je. Je bent welkom, maar er komen geen gesprekken op gang. Ook dit kan eenzaamheid vergoten. En wanneer er sporadisch toch gesprekken plaats vinden escaleert het al snel in een ruzie, onbegrip of misverstanden. Met deze vorm van eenzaamheid kamp ik persoonlijk en ik heb helaas nog geen sites op internet gevonden die specifiek dit onderwerp aankaarten.

      Ook woon ik alleen, wat verder niet extra in eenzaamheid resulteert. Ik heb genoeg kennissen/vrienden om me te vermaken. Ook mijn werk helpt daarbij, maar naasten zijn ook belangrijk. Echter wanneer deze een rot gevoel geven bij contact verkies ik het alleen zijn boven familie opzoeken. Daarvan wordt ik persoonlijk MINDER eenzaam gek genoeg. Echter dit gedruist tegen alle andere redenen van eenzaamheid.

      • Beste Gerda, pas op voor stigma borderlands. Ook bij mij hadden ze dat gedaan. Bij mij kwam er een neergaande spiraal alleen al door het etiket borderlands. Niets is waar. Eenzaamheid heeft iedereen bij tijd en wijlen doorvoer het even. Het lijkt alsof je bent afgesneden van alles en iedereen. Weet dat er altijd iemand is als je je nergens meer voelt. Lieve groet. Anoniem

  6. Voor mensen die alleen zijn is er een club namens http://www.click4friends.nl
    Deze club is speciaal voor alleenstaanden van boven de 40 jaar. Ze zijn hiermee begonnen in Heerlen, maar ze zitten nu ook al in Maastricht , Sittard en Eindhoven. Er wordt hier van alles georganiseerd van wandelingen , etentjes , rondleidingen , workshops en nog veel meer. Is altijd leuk en gezellig .

  7. HILVERSUM, DEN HELDER, HEILOO

    Hallo Mireille,

    Ik werk met veel plezier als projectleider/docent met het project ‘Handmassage in de Zorg’. De grondlegger van dit project, Marion Hofstra-van den Boogaard, ontwikkelde speciaal voor in de zorg een handmassage. Marion draagt mij haar levenswerk in 2014 over en heeft de grote wens dat het zoveel mogelijk mensen bereikt die behoefte hebben aan dit liefdevolle en warme contact.

    De handmassage wordt landelijk gegeven door vrijwilligers, mantelzorgers en zorgprofessionals en is in de meeste gevallen kosteloos. In sommige gevallen wordt er klein bedrag gevraagd of kan men met een strippenkaart betalen.

    De handmassage duurt 45 minuten en er wordt een bakje koffie/thee met iets lekkers aangeboden. Het voelt als een echt verwenmoment waar mensen graag wekelijks voor terugkomen.

    Iedereen die behoefte heeft aan ontspanning, liefdevolle aandacht en een gezellig praatje met de handmasseur en/of andere bezoekers, kan zich hiervoor opgeven. Onder dit bericht staan de contactgegevens.

    Kent u iemand die hier baat bij zou kunnen hebben, dan is het natuurlijk ook heel fijn om de 1e of 2e afspraak samen te komen. Het kan net even dat duwtje in de rug geven om de volgende keer zelfstandig af te spreken.

    Bedankt Mireille dat je hier aandacht aan besteedt! Ik wens iedereen alvast veel plezier die hier gebruik van gaat maken!

    Lieve groet, Daisy Hatusupy (info@unitycare.nl)

    Contactgegevens om je aan te melden voor een handmassage:

    Hilversum: Nieuw Kerkelanden en Wijkcentrum De Koepel 088-0224788
    Den Helder: MFC ‘t Wijkhuis 0223-757298
    Heiloo: De Loet 088-9958000

  8. Geweldig initiatief, om zoveel aandacht aan het thema eenzaamheid te geven. Ik heb in mijn leven veel meegemaakt wordt zaterdag 78 jaar en voel me zelden eenzaam. Ik ben 30 jaar geleden gescheiden en heb een autistische zoon alleen opgevoed. Ik haal heel veel plezier uit kleine dingen. Een spelend kind, een gesprek met een persoon in de supermarkt. Ik kan al blij zijn als ik iemand zie lachen. Ik zou zeggen: kijken om je heen kijken, er is zoveel moois te zien en het is hier al meer gezegd : de deur uit en … Vragen. Heel veel mense doen graag iets voor een ander. Bedenk een stukje hulp, wat jij graag hebt en de ander kan geven en doe het. Blij gezicht erbij. De meeste mensen zijn zo aardig! Ik denk met veel liefde aan jullie allemaal. Jos

    • Lieve eenzame mensen. Mijn ervaring is dat MIR-Methode icm klassieke homeopathie heel efficiënt werkt om gemakkelijker in contact met jezelf en daardoor ook met de buitenwereld te komen. Veel sterkte allemaal.

    • Het oplossen van eenzaamheid is niet zo simpel. Sociale contacten zijn erg belangrijk. Maar een te grote afhankelijkheid daarvan kan ook een grote valkuil zijn. Er zijn mensen die zich alleen prettig voelen wanneer ze iemand om zich heen hebben. Zelf een stuk invulling kunnen geven aan het leven is dus ook een kunst op zich. Zelf vind ik dat o.a. BIODANZA een fijne manier is om jezelf en anderen te ontmoeten! http://Www.biodanza.nl

  9. In Zuid Friesland breng ik (eenzame) gelijkgestemden bij elkaar door te zingen. Zo nu en dan zingen we bij het Slotermeer en binnenkort ga ik een serie workshops stembevrijding voor een groep geven in mijn praktijk Stim. http://www.praktijkstim.nl ‘Zing en voel je Leven’ In Liefde verbonden, Sjoukje

  10. Hallo Mireille,

    wat een herkenbaar bericht.

    Ik ben altijd alleen, heb geen enkele vriend of vriendin. Voor een deel ligt dat aan mezelf, omdat ik niet over koetjes en kalfjes wil praten. Ik hou van diepgang en mezelf laten zien… met alles wat er is. Dit hoeft niet altijd, lachen vind ik ook belangrijk.

    De MIR heeft mij meer bij mezelf en bij mijn gevoel gebracht, waarvoor ik je Dankbaar ben.

    Ik word ook weleens gewezen op groepen in buurthuizen om daar eens koffie te komen drinken. Voel mij daar niet toe aangetrokken door dit soort bijeenkomsten van andere eenzamen. Ik voel met de meeste mensen sowieso geen aansluiting.

    Ik voel mij niet zielig. Wil juist geaccepteerd worden met alles wat er in mij is.

    Ik blijf mezelf goedkeuren en lief zijn voor mezelf.

    Fijne dag allemaal.

    Geniet, dat doe ik ook.

    Liefs,
    Iris

    • Hey Iris,

      Wil even reageren want ik herken mezelf heel erg in je verhaal. ik vind mezelf ook niet zielig en hou ook niet van ditjes en datjes praatjes. Ben blij om te lezen dat ik niet de enige ben.

      groet,
      Petra

    • Hoi Ires, prachtig wat je schrijft. Ook ik nam geen genoegen met de oppervlakkige kant en t bla bla bla gedoe van veel mensen.
      Ben gewoon door alle eenzaamheid alleen doorgegaan en deed een mooie ontdekking. Ik ging van mezelf houden!!!
      Zette mezelf op nummer een en ging mezelf geven wat ik fijn vond, en waar ik blij van werd. Kwam als vrijwilliger bij een zorgboerderij voor jongeren terecht waar veel mensen die de meute graag …… outsiders….. noemt terecht en ben daar helemaal in mijn element. Daar heb ik ECHT contact met mensen. Ik zing er naar toe. Lieve IRes zoek de mensen die niet in veroordelen leven. Of sta er open voor dan komen ze gewoon naar je toe.
      Els

      • Hoi Els,

        Bedankt voor je reactie.

        Dat is ook mijn weg die ik bewandel…

        Soms héél intens en pijnlijk, en toch geniet ik van het mooie proces.

        En wat je schreef over die mensen… dat zijn de “Echte” als je het mij vraagt.

        Met gevoel en beleving van alleen maar Liefde… zonder enig oordeel.

        Fijne avond,
        Iris

    • Hoi Petra,

      Leuk dat je reageerde, en je bent zeker niet de enigste Petra.

      Daar lijkt het misschien soms wel op omdat, je die mensen die eenzaam zijn vaak thuis zitten. En er in deze wereld niet zo snel mee naar buiten komen.

      Voor mij is het alleen zijn iets héél anders dan eenzaam zijn.

      Gelukkig durf ik alle emoties die voorbij komen, ook de pijnlijke, te voelen… er is wat er is. En alles mag er zijn.

      Leven in het Nu… aanwezig zijn… en bewust zijn wat er Nu is.

      Fijne avond Petra.

        • Beste Gerda, pas op voor stigma borderlands. Ook bij mij hadden ze dat gedaan. Bij mij kwam er een neergaande spiraal alleen al door het etiket borderlands. Niets is waar. Eenzaamheid heeft iedereen bij tijd en wijlen doorvoer het even. Het lijkt alsof je bent afgesneden van alles en iedereen. Weet dat er altijd iemand is als je je nergens meer voelt. Lieve groet. Anoniem

    • Hoi Iris
      Ik herken me zelf in jou, ik ken genoeg mensen maar het komt
      niet verder dan koetjes en kalfjes wat ik jammer vind
      Buurt huis vind ik niks daar voel ik me niet fijn
      geen gelijke gestemde mensen
      Zelf heb ik het gevoel van hoe ouder je wordt hoe moeilijker het
      is om leuk contact diepgaand vriendschappen te krijgen
      groetjes Nieki

    • Ik kwam dit bericht weer tegen in de mail van 09/2019 en heb sinds 2019 weer meer duidelijkheid in mijn eigen leven en pad dat ik bewandel…. alleen.

      In maart 2020 zag ik duidelijk voor mijn eigen ogen de reden dat ik mezelf eigenlijk nooit thuis voelde op deze prachtige Moeder Aarde. Iedereen liep met mondkap buiten en toen ik eraan kwam lopen sprongen ze liever het fietspad op, dan dat ze mij passeerden. Ik was elke keer de enigste die géén mondkap op had in de winkel. Ik kijk al vele jaren geen tv en wist in eerste instantie niet wat er aan de hand was die eerste maandag.
      Dat maakte voor mij zoveel duidelijk.

      Ik ben geen mens die in de kudde mee kan draaien. Ik observeer en neem waar vanuit de helicopter view. Ik ga er op uit, en heb leuke gesprekken hier en daar. Vooral met mensen die een hond bij zich hebben over het algemeen.

      Ik Geniet steeds meer van het alleen Zijn…. in verbinding met de Goddelijke Bron.

      Ik wens jou een fijne geniet dag.

      Lieve Groet,
      Iris

  11. Wat een indrukwekkende reacties allemaal en ook een prachtige solidariteit !!!

    Maar het verbaast mij dat al deze overgevoelige mensen eenzaam zijn. Ikzelf ben ook overgevoelig en dat is niet altijd gemakkelijk. Maar ik ben niet eenzaam. In tegendeel. Ik heb veel sociale contacten en ik vind het ook fijn om soms alleen te zijn.
    Ik heb sinds jaren dezelfde vriendinnen en er nieuwe bij gekregen. Ik ben ook een paar keer verhuisd, dus niet in dezelfde stad en regio gebleven.

    Ik heb ook na mijn echtscheiding een vriend en al sinds 15 jaar, maar we hebben ieder ons eigen adres.

    In ieder geval veel sterkte aan alle mensen, die zich eenzaam voelen. Verwacht niet teveel van je familie of kinderen. Bouw je eigen leven op.
    En zoek oplossingen met hulp van buiten als je met gezondheidsproblemen zit, want dat is zeker extra moeilijk naast de eenzaamheid.

    Lotje

    • Beste Gerda, pas op voor stigma borderlands. Ook bij mij hadden ze dat gedaan. Bij mij kwam er een neergaande spiraal alleen al door het etiket borderlands. Niets is waar. Eenzaamheid heeft iedereen bij tijd en wijlen doorvoer het even. Het lijkt alsof je bent afgesneden van alles en iedereen. Weet dat er altijd iemand is als je je nergens meer voelt. Lieve groet. Anoniem

  12. Het raakt me dat er zoveel verschillende verhalen over eenzaamheid bestaan. Dit heeft ongetwijfeld te maken met de gevoelens van eenzaamheid die ik zelf (in toenemende mate) ervaar. In mijn herinnering zijn deze gevoelens in mijn (moeilijke)pubertijd ontstaan, in ieder geval kan ik ze vanaf die tijd als eenzaamheid omschrijven en draag ik ze als een soort kernthema met me mee. Ik heb ‘gewoon’ aan het leven deelgenomen, heb veel dingen gedaan, met mensen en in groepen, maar nu ik ‘halverwege het leven’ ben ervaar ik van binnen dat ik helemaal ‘niets’ heb. Daarmee bedoel ik dat ik nauwelijks sociale contacten/vriendschappen van betekenis heb, dat ik me door bijna niets of niemand gedragen voel, ik herken mezelf steeds minder in ‘de wereld’ en heb het gevoel niets opgebouwd te hebben. Een voorbeeld: ik ben gay en ondanks dat ik dit op zich geen probleem vindt, heeft het vaak wel problemen met zich meegebracht. Ook op dit vlak heb ik veel gedaan en geprobeerd maar blijkbaar veel pech gehad (veel ‘afwijzing’ in contacten), dus ook hierin speelt eenzaamheid een rol. Ik herken me niet in het stereotype gay-bestaan van feesten, extravagantie en vrije seks, waar volgens mij ook veel eenzaamheid achter schuilt. Ik zou nog meer voorbeelden op andere gebieden zoals werk en wonen kunnen geven, maar dat laat ik even voor wat het is. Het komt erop neer dat ik moe ben van het investeren en proberen, zonder hiervan beklijvend resultaat te zien. Ik wil veel dingen graag anders doen, maar weet in veel opzichten niet (meer) goed hoe en ik voel me vaak erg op mezelf aangewezen. Wat niet meer werkt probeer ik los te laten, hopelijk komt daar uiteindelijk iets goeds voor in de plaats. Ik heb de MIR-Methode al twee langere periodes toegepast, weet nog niet precies wat het met me doet. Wellicht weer hervatten ter ondersteuning. Mocht iemand zich herkennen in mijn (beknopte) verhaal: een reactie is welkom.

    • Ik herken het ook zeker als lesbische vrouw, buiten de gezinssystemen vallen en er niet echt bijhoren, na ongewilde scheiding van mijn vrouw, die plots een ander had en meerdere verlies ervaringen. Ook het onzichtbaarder zijn als homo of lesbische vrouw.
      Terwijl ik juist naar echtheid, trouw en verbinding verlang.

  13. Lieve mensen van het Team MIR-Methode,

    Ik ben een man van 70 plus jaar, zit op dit moment zwaar in een depressie, kom nu regelmatig bij de huisarts, en die weet alles van mij, de huisarts heeft zich al een keer zwaar vergist in een onderzoek, ik laat mij nakijken bij hem omdat ik bloed plaste, heeft hij mijn prostaat gecontroleerd en alles 100% in orde verklaard, ik was zo gezond, niets aan de hand, en het bloed plassen, gaat van zelf over, het ging niet over, dus ik weer terug naar de huisarts, om een verwijzing te halen, voor een ziekenhuis waar ze een MIR scan hadden, ik naar Amsterdam gestuurd, daar op een zaterdag, een scan gemaakt, de uitslag, wordt maar de huisarts gestuurd, de uitslag was verbijsterend prostaatkanker aan één kant, ze willen mij gelijk opereren, ik had een gesprek aangevraagd met de chirurg, die dat ging uitvoeren, in dat gesprek, heb ik gevraagd wat het risico was, ze vertelde mij, dat als er zenuwen, die weg gesneden waren met de operatie, dat ik niet meer kom plassen, drukken, dus zei ik, dat ik totaal geïsoleerd raakte, als het mis ging, dat werd bevestig, ik voor een second opinie, een aanvraag gedaan bij een ander ziekenhuis in Nijmegen, dat is gebeurt, uitslag nog erger, prostaatkanker en botkanker, hadden ze in Amsterdam niet gezien, ik was al 36 jaar diabeet DT1, waar ik goed mee om aan gaan, dit alles kwam er bij, ik had mij vrouw waar ik 30 jaar mee was getrouw, die dood in mij armen is gevallen, door ook een fout van een chirurg in het ziekenhuis, proces aangespannen, omdat ik een onderzoek naar de doodoorzaak heb laten verrichten, door een ander ziekenhuis, waar ze geopereerd was, hiervoor was ik al getrouwd geweest, had twee kinderen, was zelf toen zakenman, met 32 mensen als personeel, in de zaken, had weinig tijd voor mijn vrouw, en die ging vreemd, met mijn beste vrind, die net getrouwd was, ik ben toen gelijk gescheiden, en daarna getrouwd, met de vrouw de dood in mij armen viel na 30 jaar huwelijk, een jaar na haar dood, ben ik in huis gaan wonen, die ze bij de woningbouw had aangevraagd 3 jaar ervoor, want ze wilde weer terug, naar het dorp waar ze altijd gewoond had, in dezelfde straat, een hoekwoning, twee maanden naar haar dood, kreeg ik een brief van de woningbouw vereniging, dat ik de woning kreeg, die ze 5 jaren geleden had aangevraagd, ik ben toen uit respect voor haar, daar gaan wonen, en ben van verdriet en het gemis van haar, een jaar aan het verbouwen gegaan, en bijna al mijn geld opgemaakt, honderdduizend euro, toen het klaar was, een half jaar daarna, ontmoet ik een nieuwe vriendin, waar ik een latrelatie mee begon, ik in het dorp, zij ik een stad, na twee jaar, trok ik bij haar in, maar hield de woning van mijzelf vast, omdat ik bang was, als er iets gebeurt, dat ik op straat terecht zou komen, na acht jaar verbrak zie de relatie, omdat ik diabeet was, en nu tweee maal kanker erbij had gekregen, ze bleek achteraf, toch al bezig was geweest, om een nieuwe vriend te vinden, omdat er een groot leeftijd verschil zat, in onze relatie van 27 jaar, gelukkig had ik nog een huis in het dorpje, daar woon ik nu, en ben dood ongelukkig, met als gevolg, geen vrienden meer, één zoon van mijn eerste vrouw, die ik niet kende, heeft kennis gemaakt, met zijn vader naar heeft weinig tijd nu voor mij, om te kletsen, auto van mij, heb ik moeten verkopen, te duur aan reparaties, 20 jaar oud was de auto, kan nergens heen, ben zo ziek nu, voor het eerst in mijn leven, zwaar depressief, niemand luistert naar mij, ook mij huisarts niet, ben zelf door de spoedhulp, in dit weekeind naar het ziekenhuis verwezen, naar daar doen ze ook niets voor mij, weer terug verwezen naar de huisarts, die ook geen tijd heeft, en niet luistert naar mij, ik wordt compleet gek, in dit huis, mijn hele leven, nog nooit alleen geweest, nu zie ik niemand meer, kan ook nergens heen.

    Ik hoop dat u mijn verhaal leest, en misschien is er iemand, die met mij wil praten, dat ik wat opknapt.

    En vriendelijk bedankt, dat ik voor het eerst mijn verhaal kwijt kon.

    • Beste Wim,
      Wat heb je een allemachtig pijnlijke ervaringen meegemaakt. Volgens de 5 biologische natuurwetten zijn sommige van je klachten zelfs rechtstreeks veroorzaakt door wat je mee hebt gemaakt. Ik hoop van harte dat je mensen gaat vinden die met je willen praten! Ik weet dat er onder de MIRrors genoeg mensen zijn die je een hand toe willen steken. Ik zal het eens rondvragen.
      Ondertussen veel sterkte met alles wat je nu doormaakt!
      Groetjes, Mireille

    • Beste Wim,
      Wat ontzettend pittig moet het zijn om je zo te voelen en daar helemaal alleen in te zijn.
      Ik zal je de komende tijd gedenken in mijn gebeden en ik hoop dat er mensen op je pad mogen komen met een warm hart.
      Hartelijke groeten,
      Nyske

    • Beste Wim, wat een enorm verdrietig verhaal en wat erg dat u zich zo enorm rot en eenzaam voelt. Mag ik weten waar u woont? Als het toevallig in de buurt is vind ik het wel gezellig om eens in de zoveel tijd langs te komen als u dat ook gezellig vind maar dan moeten we wel toevallig bij elkaar in de buurt wonen dus.
      In de stad waar ik woon heb je een soort buurthuis waar ouderen activiteiten kunnen doen en waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Is er toevallig bij u in de buurt ook niet zo iets? Heel veel sterkte en hopelijk een hoop reacties op uw berichtje.

    • Dag Dick, Heb je weleens gedacht om uit je comfortzone te stappen en een heel andere weg in te slaan? Misschien bij de boekenclub van Jozef Rulof? Ook heb je de pastor, Hans Stolp die wekelijks lezingen geeft in Arnhem geloof ik. Heel boeiend en hij heeft een spirituele manier van kijken en in het leven staan. Je vind er mensen die naar je luisteren, open zijn en niets vreemd vinden. Mijn ervaring is dat je niet bij artsen moet zijn. Je moet op zoek gaan wie jij bent, waar je voor staat, in gelooft diep vanbinnen in jezelf en dan kom je de juiste mensen tegen. Leer jezelf kennen en je kent, herkent je medemens. Groetjes, Mirabay

      • voor Dick,
        ik leef met je mee in je eenzaamheid,geef het niet op,begin bij de natuur en luister…….
        Hans Stolp zou prachtig zijn. Zijn lezingen zijn in Amersfoort en hebben een thema. Hij kent het leven en straalt veel begrip en warmte uit..zoek het op via de website.
        ik ben er ook heen geweest,maar voor mij is het te ver. Hij schrijft ook boeken dus de boekhandel kan ook helpen. Het hoeft niet hopeloos te zijn warmte en liefde wens ik,Annemarie

  14. lieve mensen,
    niks zo eenzaam als praten over eenzaamheid. die van jou is de mijne niet en vice versa.
    Eenzaamheid zie ik inmiddels als een symptoom, iets van mijn ziel waar ik mee geboren ben. een diep gevoel van verloren zijn, geen echte veiligheid en geborgenheid voelen in mezelf. je krijgt dit dan vrnl als je langdurig ziek wordt, werk verliest of anderzijds heel lang gedwongen thuis moet zitten. dan haken je ‘beste vrienden’toch af. mensen zijn altijd op zoek naar iemand die hun energie kan geven. iemand die het moeilijk heeft neemt energie. althans, dat wordt verondersteld. 2 eenzame mensen bij elkaar zetten werkt mi niet echt. het kan, maar ik heb die ervaring niet. het ligt een beetje aan wat het uitgangspunt is: als beiden in hun hoofd hebben: ‘wat kan ik krijgen’ gaat het niet werken. als beide in hun hoofd hebben: wat heb ik te geven’is er al meer kans. als eentje denkt, wat kan ik geven, en de ander denkt: wat kan ik halen begint het al scheef en zal het geen fijn contact worden. kortom. eenzaamheid kan enorm veel gezichten hebben. als je daarbij hooggevoelig bent en ver afstaat van wat de massa interessant vindt, heb je het aardig loodzwaar. maar het blijven mijn lasten. ik vind vooral enorm veel steun in het helpen van dieren en het zijn in de natuur. mensen zijn voor mij inmiddels op een tweede plaats beland. helaas maar waar. wat ik voor de mensheid wens: dat we niet zo bang zijn voor onze gevoelens. dat niet alles positief hoeft te zijn. licht kan niet bestaan zonder duisternis. verdiet is niet negatief. het heeft een fucntie. eenzaamheid ook. een roep van de ziel , wat die roep inhoudt is voor iedereen anders. De hoofdreden dat mensen niet om kunnen gaan met mensen die groot verdriet hebben. ze zien hun eigen angsten in de ander en rennen weg. wij denken dan: ze laten mij in de steek. maar in werkelijkheid laten zij zichzelf in de steek. en wij staan erbij en kijken ernaar en voelen ons nog allener. als het niet zo triest zou zijn zou het bijna grappig zijn hoe het werkt in dit rare aardse bestaan. ik wens iedereen , ook mezelf, toe dat we een lief mens treffen die ons ziet hoe we zijn, met ons hele wezen. iedereen is dit waard. als er iemand mij eens wilt schrijven, ik vind het fijn om van gedachten te wisselen.

    • Beste Sabin,
      Dankjewel voor je wijze woorden! Ik wens je andere wijze mensen op je pad! Dat veel mensen mogen lezen wat je schrijft en het zich ter harte mogen nemen.
      Groetjes! Mireille

    • Hoi sabin,

      Ja ik herken een hoop wat je schrijft en ja je kan best gelijk hebben dat mensen je lastig vinden of bot tegen je doen of afwijzen of niet willen luisteren omdat je problemen hebt of niet werkt. Ik voel me vaak afgewezen alleen nergens bij horen. Ik wil een dieper contact en echte gesprekken echt contact maar lijkt wel dat dat er niet is in deze wereld als je uit de maatschappij ligt en veel hebt mee gemaakt. Voel me al heel lang alleen kan niet gelijk gestemde echte vriendschap vinden. Ik wil best met je praten kennis maken. Ik denk ook dieren zijn liever.

  15. Ik heb deze pagina met tranen in m’n ogen gelezen. Voor mij is het niet makkelijk (meer) om contact te leggen ik vind het doodeng ik zit daarom nu ook al bijna n jaar in een isolement, de mensen die ik zie zijn idd alleen de mensen die ik op de tv of mn computer zie. Ik voel me best wel lost in this world en ben bang dat het me nooit gaat lukken contacten aan te gaan terwijl ik heel graag wat vrienden zou willen en vooral weer verbinding te voelen met anderen. Ik zit er behoorlijk in gevangen weet niet meer wat te doen.

    • Beste Mila,
      Dat klinkt echt heftig. Ik wilde je net gaan vragen of je op Facebook zit, maar lees dat je dat nou net niet wilt. Je wilt contact met echte mensen, in levende lijve! Zou je eens contact op willen nemen met de vrouw die ik in het artikel noem, Jeannette Rijks? En is het een idee om een keer naar een MIR-Methode kring toe te gaan? Of een workshop of lezing? Dan ontmoet je gelijkstemde mensen.
      Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat er verbinding met een paar mensen voor je mag ontstaan!
      Lieve groeten,
      Mireille

    • Beste Art,
      Ik zie dat je organisatie (leuke ideeën!) in Rotterdam is gevestigd. Gelden de activiteiten voor mensen in heel Nederland?
      Groetjes, Mireille

    • Hoi,
      Ik heb geen vrienden,niemand die eens een kopje koffie met me gaat drinken,Ik heb nu betaalde hulp,die af en toe wat leuks met
      me doet..maar het kan nooit vriendschap worden,want het is zijn werk.
      Ik blijf dus eenzaam..ook al ga ik naar clubs..ik wordt afstandelijk benaderd,en ze gaan samen wat drinken later,maar betrekken mij er niet bij.ik heb Asperger ,maar sommigen zien dat niet,ik woon zelfstandig..alle dagen zijn hetzelfde.. Ik werd vroeger veel gepest
      op school….groetjes Henriet ,helaas woon ik in Spanje..hier zijn wel veel Nederlanders ik spreek ook Engels ..maar sommige mannen,zeggen dat ze van me houden..en willen alleen sexs met mij..

      • Beste Henriet,
        Wat verdrietig hoe dat voor je moet zijn… ja, dat mannen dan liever sex willen, is wat ik vaker hoor van vrouwen. Is het een idee om op Facebook je aan te sluiten bij de MIR-Methode Besloten Groep? Misschien dat je daar wat contact kunt leggen met anderen…
        Hoop dat je een paar aardige mensen gaat treffen!
        Groetjes, Mireille

  16. Hoi,
    Ik ben een gevoelige getrouwde man, mijn vrouw begrijpt helemaal niets van mijn eenzaamheid. Vrienden gehad, maar teleurstelling doet vreselijk pijn.
    Terughoudendheid in genegenheid ( géén Sex wens met vrienden) , is onbegrijpelijk.
    Behoefte aan echte vriendschap en begrip. Hoog gevoelig is erg lastig als erg geen klik lijkt te zijn met lieve gevoelige vrienden die wel begrijpen…

    • Beste Paul,
      Ja, dat is echt de grootste uitdaging: hoe kan je je gevoelens zo onder woorden brengen dat de ander er iets van gaat begrijpen? Soms is het een stukje uit een boek voor hooggevoeligen voorlezen. Soms is het alleen door te zeggen: ‘Ik vind het zo moeilijk om te zeggen wat ik voel, en ik voel me daar zo verdrietig over.’ En iemand vragen of ze gewoon even een kwartier willen luisteren. Met het geduld te wachten tot je uit je woorden kunt komen. Het vergt ook veel zelfreflectie om duidelijk te krijgen wat er in je omgaat, want die gevoelens kunnen soms zo complex zijn. Tijd voor jezelf nemen, natuur in, allemaal belangrijk om bij jezelf te komen.
      Sterkte en ik hoop op wat meer verbinding voor je met mensen die je begrijpen willen.
      Groetjes! Mireille

      • Gaat zo af en toe wat beter, niet meer begrip, maar er beter mee om kunnen gaan.
        Ik zoek leuke vriendschap gebaseerd op vertrouwen – gevoelens durven delen zonder veroordeling.
        Door zware mishandeling door Vader, heb ik liever vrienden van andere geslacht. Niet als ” relatie”, maar wel begrip, vriendschap, genegenheid.
        Wie durft?

        • Dag Paul, ik durf wel maar doordat er nergens een datum geplaatst is bij de berichten kan ik niet zien of je ondertussen al vriendschap gevonden hebt? Ook vraag ik me af, de emailadressen worden niet gepubliceerd, hoe je met elkaar in contact kan komen zonder je emailadres hier te plaatsen……

          Ik herken je verhaal heel erg, ben zelf hoogsensitief en snel hooggevoelig en ik voel me eenzaam. Het maakt niet uit of ik in een groep ben of samen met mijn partner, de eenzaamheid is er altijd. Ik ga, nu ik deze site heb gevonden zeker de MIR-Methode uitproberen!
          Als je in contact wilt komen dan hoor ik dat graag!
          Groet Renée
          Drenthe

    • Hallo Paul,
      ik weet wat u doormaakt want ben ook hoog-gevoelig, ik zit soms een hele dag thuis te piekeren over alles en nog wat… Ik ben dan op de koop toe onlangs mijn enige echte zielsverwant verloren aan hartstilstand :'( Hij was de ‘enige’ persoon die mij echt begreep omdat hij ook hoog-gevoelig was :'( Ik ben ook op zoek naar lotgenoten en ik woon in Belgie. Weet niet of er in Belgie zo’n groep is ?

  17. hallo ik ben een eenzame man 45j ik weet niet wat ik moet doen ik heb een ziekte en een beperking en heb een vriendin verloren , ik sta vrijwel alleen in het leven vrienden heb ik niet meer wat moet ik doen .

  18. Lieve ‘eenzamen’ onder ons …
    Heel graag nodig ik jullie van harte uit in mijn Casa: een samen-zijn van mensen die zich graag verbinding en (laten) inspireren. Vanuit het idee dat we elkaar allemaal iets te ‘geven’ hebben. Want we zijn meer dan eenzame zielen. De eerstvolgende Casa is met Hemelvaart, in Amerongen. Ik heb geen website, maar op Facebook (https://www.facebook.com/events/510716072444326/) vind je meer informatie. Wees zo enorm welkom …
    Lieve groet, Gea

  19. Hallo Mireille,men denkt dat mensen die jonger zijn niet eenzaam zijn…maar er staat geen leeftijd voor. Ik ben 51, en ik voel me eenzaam, je zal het niet denken maar ook single… Je verwacht het niet misschien van mij, ik heb met je samen op de stoelen gedanst in Breukelen en om met allemaal mensen te zijn die gelijkgestemden zijn, heb ik die avond als heel fijn ervaren.
    Ik heb nu mijn 4e baan in korte tijd, elke keer weer wennen ( ik ben hooggevoelig) vreet energie enzo, wat veel mensen niet begrijpen. Dus trek ik me terug om tot rust weer te komen na een erg drukke dag. Ik moest het even kwijt…ik woon vlakbij Utrecht en hou van wandelen, misschien een MIR-datingsite (grapje) Ik weet dat er veel singles zijn namelijk…Groetjes en iedereen die dit leest een fijne dag gewenst. Jacqueline

    • Beste Jacqueline,
      Weet je dat ik zo’n dating site helemaal geen gek idee vind? Ik heb daar al eens over na zitten denken. Misschien maar eens serieuzer over nadenken!
      Dankjewel voor het delen van je situatie. Ik zag ook dat je nu op Facebook contact hebt gelegd met andere MIRrors. Misschien fijn als zij ook weten dat je het leuk zou vinden om contact te leggen.
      Veel geluk!
      Groetjes, Mireille

  20. sorry dat ik hier schrijf, maar ik dacht laat ik maar doen.
    probeer ook de eenzaamheid af te schudden, ben daar voor naar china gegaan, geen resultaat. probeer nu terug naar europa te gaan een vouwwagen te kopen en te gaan wonen op een camping in spanje. als er een vrouw is die mee wil dan ben je van harte welkom. achja ik ben norb 67 jaar oud.naja en 67 jaar. rustig. niet voor sex of zo,maar gewoon om niet eenzaam te zijn. o.k.

    • Beste Norb,
      Wat heerlijk om naar Spanje te gaan! Ik heb je bericht op Facebook gezet. Wie weet is er een vrouw die met je mee wil!
      Veel geluk!
      Groetjes, Mireille

    • ik ben 68,lijk veel jonger en Spanje spreekt me heel erg aan, ik zou dan wel mijn appartementje aanhouden in Enschede………we kunnen wel mailen met elkaar deze dagen…………..

      • sorry rietje die late reactie. maar kreeg vandaag pas een mail. mailen ja in contact blijven ja. lijkt me leuk.mijn mail als het aan komt

    • Hallo Norb,Ja wat leren we nou eigenlijk op de lagere school.Lezen ,rekenen,schrijven.Maar hoe je met het echte leven om moet gaan,kun je niet uit boekjes leren.Als je sociaal niet vaardig genoeg bent,kun je je erg alleen voelen.Goed dat je gereageerd hebt,en een oproep hebt geplaatst.Maar op een wel vitte ,maar bijna 80 jarige vrouw zit je niet te wachten.Wel wens ik je het allerbeste voor 2016.Veel geluk,liefs,Mykey.

    • Norb ik heb j oproep gelezen .
      Ik weet wat je voelt met ze tweetjes is leuker dan alleen .
      Door de week ben ik nog wel bezig ,maar de weekende vindt ik niet fijn .
      Ik weet niet waar jij woont ..ik woonin hoorn .
      Misschien vind je het leuk om met mij in contact te komen .
      Als je terug reageerd Vettel ik meer over mijzelf .
      Vr gr betty

      • natuurlijk reageer ik op zo’n lieve uitnodiging en schrijf zoals ziet terug. ik woon niet in hoorn maar op dit moment ben ik in China in Nanning Quangxi provinsie. wil je komen dan kom je bent van harte uitgenodigd. lieve groetjes norbert

    • Hallo Norb
      Wil jy niet naar Tropisch Suriname komen
      Dan gaan wy lekker het binnenland in.je eenzaamheid gaat voor altyd weg.Ik kan je ook komen bezoeken hoor.Zeg het maar
      Doeiii martha

  21. Ik heb het idee dat de meeste mensen die hier reageren gevoelig tot hooggevoelig zijn.
    Juist die voelen en beleven de de eenzaamheid het sterkst omdat er weinig mensen zijn die dezelfde belevingswereld hebben.
    Als gevoelig persoon ben je NIET moeilijk in de omgang of Autistisch aangelegd, je merkt meer op en kunt dat vaak niet met andere delen.
    Zelfmoord, pesterijen en eenzaamheid.
    Toch ben ik blij dat ik gevoelig ben ondanks alles wat ik mee maak of heb meegemaakt.
    Ik zocht daarom ook werk in een ziekenhuis,maar daar is de ongevoeligheid en lompigheid ook enorm. Op de patienten na, die vinden het wel prettig om een attente assistente te treffen.
    Ik gun ieder het beste en wens ieder sucses met de MIR-Methode. En bedankt voor de vriendelijke en behulpzame reacties.

    • Beste Durske,
      Dankjewel voor je bijdrage! Ik denk dat je gelijk hebt dat hier veel gevoelige mensen reageren. Dat moet haast wel, omdat de MIR-Methode ook iets intuïtiefs heeft: het is zo simpel, dat kun je vooral ‘oppakken’ als je intuïtief weet dat het klopt. Ik ben je dankbaar dat je met patiënten wilt werken!
      En houd ook vol, want ik geloof er sterk in dat er vele fantastische veranderingen gaan komen in de wereld waar juist de gevoelige mensen een rol bij spelen!
      Groetjes en liefs,
      Mireille

      • Mireille, bedankt voor je lieve reactie.
        Ik hoop dat je gelijk krijgt en dat er veranderingen ten goede gaan komen in deze wereld. Het wordt tijd zoveel agressie en pesterijen dat kan niet maar blijven doorgaan. Al ik de stukjes lees over eenzaamheid dan wordt ik daar heel treurig van.
        Heel erg bedankt en hartelijke groeten van..

    • Ik snap je precies, ik ben totaal niet moeilijk in de omgang met mensen ,ben inmiddels behoorlijk geïsoleerd, ik heb een vlotte babbel en niet bang om mijn mening te verkondigen, velen begrijpen niet dat ik nog alleen en ik ben zeker niet onaantrekkelijk. ….integendeel (zijn niet mijn eigen woorden )beetje wel ook hoor, maar toch, ik weet niet wat het is

      • kan me helemaal,vinden in het bovenstaande bericht, al ben ik dan wat moeilijker met met mensen, maar bij de juiste mensen ben ik helemaal in mijn elememt.
        Al ben ik een man, maar kan wel zeggen dat ik behoorlijk eenzaam ben, praktisch geen kennisen of vrienden. Mijn vader gisteravond overleden, ondanks ik er geen echt intensief contact mee had, sterft er ook van mijn een klein deel, was toch af en toe een plek om even de dagelijkse sleur te vergeten, mijn moeder leeft nog en ook erg eenzaam, zit het in de familie.

        • Beste Andre,
          Ja, je zou bijna denken dat het in de familie zit. Het zou ook kunnen dat er veel verlegenheid of introvert-zijn in de familie zit. Veel sterkte met het verlies van je vader ook al had je niet meer zo’n contact met hem. Misschien helpt het je om dit artikel te lezen: ‘Als je hart op slot zit.’ Dat gaat over het verliezen van een dierbare. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je desondanks toch een paar mensen gaat ontmoeten.
          Sterkte,
          Mireille

      • Hey Frank, zowel in jouw en Andre’s reactie kan ik me helemaal vinden. Krijg ook vaak de opmerking ‘snap niet dat jij nog single bent’. Vrienden vriendinnen, trouwen, krijgen kinderen, gaan niet op stap of contact verwaterd helemaal. Dan langzaam komt de eenzaamheid om de hoek kijken helaas.

      • Hoi frank.
        De wereld is echt nog niet voorby
        Laat ons leuke momenten hebben.
        Mail my.
        Veel liefs van martha
        Doeiii

    • hALLO, IK WOON IN BELGIE IN OVERPELT IK WEET NIET WAAR JE WOONT IN HET LIMBURGSE; ANDERS KUNNEN WE OOK WAT LEUKS OPZETTEN HIERIN. GROETJES

      • hoi Marionne, ben cinthe en ben v Lommel en na n relatie mijn vrienden en familie kwijt, woon hier pas 1.5j en voel mij soms eenzaam, ben bijna op 11 november 44j en mss wil je wel es met mij iets gaan drinken ofzo ben nu 2 weken met de MIR-methode bezig, kende het al langer maar had er nog nooit gebruik v gemaakt tot nu. als je eens wil afspreken hoor ik het wel.
        groetjes Cinthe

  22. Hoi Mireille,
    Ik zit in het kernteam van Happiness4all in Wageningen, jou bekend want je hebt bij ons wel eens een workshop gevolgd. Wij zijn een stichting en hebben een eigen pand in Wageningen. Samen met bij ons aangesloten coaches, therapeuten, healers en readers organiseren we laagdrempelige activiteiten op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. Een aantal van onze leden werken ook met de MIR methode. Elke woensdagochtend is er een gratis inloopochtend in Duivendaal 7, Wageningen, waar mensen terecht kunnen voor een gezellig gesprek of een gratis kopje koffie of thee.
    Komend weekend op zondag 2 november, oprganiseren we in Wageningen voor de 6e keer een Geluksdag, een gezellige dag vol workshops, twee interessante lezingen en een Geluksmarkt. Ons doel is namelijk om Geluk te verspreiden 😀. Veel activiteiten zijn gratis of tegen een kleine vergoeding. Entree is maar 2 euro en kinderen t/m 12 jaar gratis. Meer info over alle activiteiten, gericht op verbinding en persoonlijke ontwikkeling is te vinden op http://www.happiness4all.nl.

    • Wat gezellig,zou willen dat wij zo iets in Almelo hadden. Er is wel een inloop waar je koffie kan drinken,maar niets waar je mensen kan vinden die aan persoonlijke ontwikkeling doen. En dat mis ik heel erg. Ik doe wel al 20 jaar aan Reiki wat wij met 4 mensen uitwisselen. Maar mensen die de mir methode doen zou ik ook graag ontmoeten. Misschien kunnen jullie mij een duwtje in de goede richting sturen. O ja ik ben 70 plus.

  23. Hallo Mireille, ik geniet al maanden van je prachtige columns! Deze heeft mij aan het denken gezet. over eenzaamheid bij jongeren hoor je weinig of niks. Ik ben een jonge vrouw van 33 en zit door een lichte lichamelijke ‘beperking'(zo ervaar ik het zelf niet)volledig in de Wajong(uitkering). Ik heb wel full-time gewerkt, maar dit was te zwaar gebleken. Na een hoop ellende en een re-intergratie traject ben ik volledig afgekeurd. Ik heb daardoor een nieuw sociaal leven moeten opbouwen. Ik kom 9 jaar voor drie dagen in de week bij een activiteitencentrum. Daar heb ik een aantal vrouwen leren kennen waarmee ik o.a. creatieve activiteiten (tekenen) onderneem, wandelen en spelletjes speel. Daarnaast werk ik vrijwillig in een verzorgingshuis voor 2 dagdelen.

    Qua vriendinnen heb ik ze wel goed leren kennen. Ik ben er door 2 pijnlijk in de steek gelaten na een fijn en intens contact. Nu ga ik er nog met 2 om en spreken we (apart) 1 keer per maand af. Ze hebben beide een baan en doen daarnaast veel met hun partner en andere vrienden, dus ben ik al blij dat ze in elk geval 1 keer per maand wat kunnen afspreken. Ik voel me fijn om mijn gemak bij ze en andersom ook. Als er wat is, dan kunnen we dat gewoon bespreken.

    Dus zijn contacten erg fijn en wat een mooie activiteiten worden er georganiseerd! In mijn woonplaats ook, maar helaas ben ik dan steeds verreweg de jongste (zit dan tussen de 70-plusses) en ga niet meer naar activiteiten buiten dat centrum om.

    Ik doe de MIR nu 3 weken en het bevalt goed. Ik word er ontspannen door en gaap steeds na afloop en rek me dan even lekker uit. 🙂 Binnenkort ga ik me aanmelden voor Be de MIRror! Ik hoop dat je hier nog lang mee door kunt gaan!

    Groetjes, Irma.

    • Beste Irma,
      Dankjewel voor je schrijven! Ik vind het ook zorgwekkend dat juist onder jongeren nog zoveel eenzaamheid is. Had ik niet verwacht! Ben blij voor je dat je er zo zorgvuldig mee om kan gaan. Ik hoop van harte voor je dat er meer jongerenbijeenkomsten komen!
      Veel geluk en blijheid met anderen gewenst!
      Mireille

  24. Ik heb op de uitgebreide webside gekeken en de test goed door staan.
    Ben door verwezen naar http://www.factor5.nl helaas staat hier niks op .
    Hoe ga ik nu hiermee verder.
    Ik sta open om eenzame mensen te bezoeken .
    Heb al een oude dame bij mij in de buurt ..maar er zijn nog vast nog wel meer die even iemand ziet -praat en iets leuks met hun doen .
    Daarvoor geef ik graag mijn tijd aan.
    dienstbaarheid is een van die dingen wat bij mij belangrijk zijn .

  25. Op Savita was ik tijdens de herfstweek alleen maar omringd door gelijkgestemden.
    Dat viel me juist op.
    Ongedwongen sfeer. Mooie omgeving in Winterberg. Workshops en individuele sessies te doen. Lekker eten. Eenpersoons kamer met toilet en douche.
    Gezondheidscentrum in ontwikkeling.
    Door mee te helpen verblijf je (nog) goedkoper. http://Www.savita.nl
    Opgericht door Nederlander. Komen bijna alleen Nederlanders tot nu toe. Ik zeg het maar voor het geval je contacten wil overhouden bij jou in de buurt. 😉

    • Hallo Jacquelien,Heb contact gezocht met Savita.Ik was van harte welkom.Hoe ben jij er gekomen? Ligt het in Winterberg zelf,en kun je vegatarisch eten?Wat een vragen ,he?Hoop op meer informatie van jouw te horen.Alvast bedankt,hartelijke groet en vrede.Mickey.

      • met de flixbus kun je er goedkoop heen, ze halen je op van de bushalte. Het is in Niedersfeld, een dorpje bij Winterberg ofzo. Of een wijk van Winterberg. Vegetarisch eten.

  26. Beste Mireille, reagerend op jouw uitnodiging: sinds (alweer) zeven jaar komt iedere 3e zondag van de maand tussen 10.30 en 12.30 aan het Hasselaersplein 35 te Haarlem groep mensen (meestal rond 10 personen) bijeen, om uit te wisselen over ‘wie ben ik – waar kom ik vandaan – waar ga ik naar toe – wat doe ik hier’: het nieuwe denken, het nieuwe leven…
    Wij zijn elkaar’s gelijken, helpen elkaar, en eigenlijk alle onderwerpen die bij MIR aan de orde zijn, zijn bij ons óók wel aan de orde – vanuit eigen levenservaring én studie.
    Er komen en gaan mensen van allerlei pluimage, van 18 tot en met 86.
    Bewust is gekozen voor een zo los en laagdrempelig mogelijk geheel, dus o.a. geen website; wil iemand alleen maar luisteren – prima, en wie iemand meepraten – óók goed.
    Al zeven jaar kijk ik weer uit naar de volgende zondag (niet uit oude ‘godsdienstige’ overwegingen of zo gekozen, maar het bleek en blijkt simpelweg de beste dag en tijd van de week te zijn, temidden van alle (werk)beslommeringen).
    Iedereen is welkom, en als iemand van te voren méér wil weten: johnschoenmaker@gmail.com (en daarna kunnen we óók met elkaar bellen).
    Vriendelijke groet,
    John

  27. Hallo Mireille,
    Ook wel eens gedacht aan mensen die slechthorend zijn en steeds dover worden, hoe die zichzelf, het kan bijna niet anders, terug trekken en eenzaam worden?
    er tegen vechten helpt niet.

    • Beste Maria,
      Ja, daar zeg je wat. Ik denk dat dat een zwaar onderbelicht probleem is. Ik hoop van harte dat hier al mensen mee bezig zijn om er antwoorden op te geven. Stilte-cafés zouden bijvoorbeeld heerlijk zijn. Dat je een kopje koffie of thee kunt drinken, maar dat er weinig mensen zijn, dus weinig geroezemoes en al helemaal geen muziek op de achtergrond.
      Dankjewel dat je dit opmerkt! Ik ga erover nadenken!
      Liefs en veel sterkte!
      Mireille

      • Ook ik ben sinds 10 jaar ernstig slechthorend. Communiceren in een rumoerige omgeving is vrijwel on mogelijk en doodvermoeiend. Die plekken zoek ik dus niet op. Vandaag heerlijk gewandeld met een groepje van http://www.dewandelsite.nl. onderweg met een paar medewandelaars een fijn persoonlijk gesprek gehad. Al lopend praat het prettig. Wanneer ik rechts van de ander loop, en er is niet al teveel wind dan kan ik gelukkig nog wel een gesprek voeren. Maar aan de gebruikelijke, gezellige nazit in een horecagelegenheid doe ik vrijwel
        nooit mee.

  28. hallo, Mireille,
    ja, dit is weer zo’n goed artikel van je; altijd op het juiste moment en altijd in de roos….Wij spraken elkaar al eerder..
    Ook ik voel me voor het eerst in mijn volwassen leven ( nou….) wel eenzaam; mijn gehandicapte broer zit nu sinds een half jaar in een verzorgingshuis – ik heb praktisch een heel leven voor hem gezorgd – en nu voelt het als: “ik kan wel gaan…mijn werk is gedaan…” het voelt alsof mijn leven voleindigd is..
    Dat is natuurlijk niet zo..
    maar ik heb de laatste jaren vooral al mijn leuke dingen af moeten zeggen om het maar vol te kunnen houden..die verzorging van hem;
    Eindelijk weer tijd voor mijzelf, zou je zeggen…maar tot nu toe doe ik er nog niet zo veel goeds mee..
    Misschien heeft het wat meer tijd nodig?
    ik doe overigens heel trouw jouw methode bijna dagelijks en dat geeft altijd een goed gevoel..
    Dank voor je geweldige inzet voor ons allen!
    hartelijke groet,
    marijke tjepkema

    • Beste Marijke,
      Ja, je hebt je zo langdurig ingezet voor je broer dat je nu echt even in een tussenfase bent beland. Vergelijk het maar met iemand die ‘ineens’ met pensioen is en zeeën van tijd heeft. Hoe ga je daarmee om? Hoe ga je dat invullen? Begin bij het terug ontdekken wat jij zelf graag doet. Kijk naar je jeugd. Wat deed je toen graag? Hoe zou je dat nu weer kunnen gaan doen? Laat de MIR-Methode je daar ook bij helpen!
      En je gevoel van ‘ineens niet meer nodig zijn’ voor je broer en het nauwelijks een bedankje hebben gekregen, voelt ook zuur. Die gevoelens hebben ook tijd nodig om te helen.
      Veel geluk!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille

      • Dank voor je snelle en aardige reactie, Mireille…én je advies natuurlijk!
        ik ga er dus lekker de tijd voor nemen! Er zijn genoeg mogelijkheden hoor; ik had een ouderenkoor en een schilder groepje in de natuur…ik heb een moestuin en een leuk hondje…maar toch..ik pak het maar niet op..
        Nog even een opmerking: mijn broertje is altijd heel dankbaar hoor, dus mijn gevoel van leegheid komt niet door zijn houding..
        Ik vind het overigens zo knap van je, Mireille, dat je je blijkbaar nog herinnert wie ik was en wat ik schreef… al weer lang geleden…Hoe is dat mogelijk met al die mensen om je heen??
        Je bent een bijzondere vrouw!
        Hartelijke dank en veel succes met al je plannen!
        Lieve groet,
        Marijke Tjepkema

  29. Hallo Mireille en alle lezers,
    Sinds ruim een jaar doe ik de MIR-methode elke dag. Ik ben een groot fan. Van een natuurgeneeskundig therapeute heb ik een persoonlijk protocol ontvangen, maar kan daar helaas niet verder mee gaan door geldgebrek ( Mireille,wat was ik ook blij met jouw artikel over geldgebrek, 2 weken geleden! En natuurlijk heb ik meteen jouw tip opgevolgd!). Maar het heeft me heel erg geholpen en als het weer kan, dan ga ik zeker nog eens naar die mevrouw toe.
    Vanmorgen las ik jouw artikel over eenzaamheid en ik werd tot tranen toe geroerd. Ik worstel ook met eenzaamheid.
    Andere mensen zeggen steeds “jij ziet er zo goed uit, je bent nog jong, gezellig en sociaal, en je hebt een goede opleiding, voor jou moet het toch niet moeilijk zijn om nieuwe contacten te leggen?”
    Nou, wel dus.
    Ik ben alleenstaande moeder van een puberdochter, heb geen ouders meer, geen relatie, mijn familie woont ver weg en is altijd druk, ik zit in de bijstand en heb bijna nooit geld om iets te ondernemen, heb geen auto wat het ook lastig maakt om weg te gaan. Door mijn scheiding, doordat ik zwaar depressief was en iedereen van me afduwde en doordat ik ben gegroeid en mezelf heb ontwikkeld, waardoor mensen niet meer bij mij pasten, ben ik bijna iedereen kwijtgeraakt. Op een vriendin na, maar die woont ook ver weg.
    Het afgelopen jaar heb ik een vriendin en een goede kennis erbij gekregen via Viva forum. En toch is het 3 maanden geleden dat ik een van hen heb gezien. En dat is normaal. Vaker zie ik hen niet. Ook zij zijn altijd druk. Dus ik ben altijd alleen, met mijn dochter, waar de band heel goed mee is, maar dat is natuurlijk niet te vergelijken met een volwassen vriendschap.
    Ik heb sinds 3 maanden mailcontact met een vrouw, ook weer via Viva forum, en binnenkort spreken we af.
    Ook ik ben eenzaam. Met oud en nieuw ben ik de afgelopen jaren 2 keer alleen geweest…en het lukte me de 2e keer om er zelfs van te genieten in mijn eentje, maar om 12 uur voelde ik me echt héél erg eenzaam. Een van de 2 kerstdagen ben ik standaard alleen…en die kom ik door door er zoveel mogelijk iets positiefs van te maken. Mijn verjaardag vieren we maar niet en mijn dochter is al blij als er één iemand op haar verjaardag komt.
    4 Dagdelen in de week doe ik vrijwilligerswerk. Dat zijn de momenten dat ik contact heb met mensen. En ik sport bij Curves, waar een heel warme, gezellige sfeer hangt en je altijd een praatje kunt maken met een van de trainsters. Maar inderdaad…toen ik depressief was, was de drempel te hoog om deze dingen te ondernemen. Daar heb je écht iemand anders voor nodig om je daartoe aan te zetten.
    Ik heb geleerd te kijken naar wat ik wél heb en wat ik zelf kan doen om mijn situatie te accepteren en zo mogelijk te veranderen. Maar natuurlijk lukt het me de ene keer beter dan de andere keer.
    Gelukkig kom ik soms mensen tegen, bijzondere mensen, die een glimlach om mijn mond veroorzaken. Mensen met een groot hart, die mijn hart verwarmen. Daar ben ik heel dankbaar voor. Maar deze mensen kan ik niet in mijn dagelijks leven brengen, want zij hebben op de een of andere manier altijd een bepaalde functie waardoor ik hen ontmoet ( de eigenaresse van Curves bijvoorbeeld).
    Ik probeer dus via Viva forum nieuwe contacten te krijgen, maar heb ook heel sterk het gevoel dat het voor mij heel belangrijk is om alleen te zijn. Ik heb de neiging om mezelf te verliezen in het contact met anderen. Telkens weer. Het artikel wat hiervoor genoemd wordt, van Osho, herkende ik…dat is wat mij ook steeds gebeurt.
    En inderdaad, ik heb het gevoel dat ik eerst moet leren mezelf te kennen, op mezelf te vertrouwen, bij mezelf te kunnen blijven en me niet mee te laten sleuren in andermans energie ( is dat het??).
    Maar hoe dan ook…ook ik heb behoefte aan contact. Echt contact. Geen facebook of what’s app contact, maar contact waarin we elkaar een glimlach om onze mond bezorgen.
    Bedankt voor het delen van alle verhalen en bedankt dat ik mijn verhaal mocht delen.
    En Mireille bedankt voor de nieuwsbrieven elke keer weer!

    • Hoi C
      Bedankt voor je reactie. Zo herkenbaar en invoelbaar. Het lijkt mijn leven wel. Ik ben al maanden bezig om het met mezelf goed te hebben en niemand anders nodig te hebben. Om vanuit mezelf mijn leven te leven en om van elk mens die ik ontmoet het waardevolle voor mij in me op te nemen en het slechte voor mij weg te laten vloeien. En ik moet zeggen dat ik me nu minder eenzaam en andere-mensen-nodig-hebben voel dan maanden geleden. Het voelt meer heel, meer mezelf, meer dat ik de moeite waard ben voor mezelf of zo. Ik leg mijn gelukkig voelen dus niet meer bij anderen, (maar voel me wel vaak nog eenzaam hoor). Ben veel in de natuur, daar ben ik gek op, al m’n hele leven. Zou het woord “berusting”hier bij passen? Ik wens je alle goeds, vooral jezelf aardig vinden, hartegroet, R

    • Lieve C,
      Ik kreeg tranen in mijn ogen door het laatste stuk van je brief.
      Ik herken mij in je verhaal, vooral over het mezelf verliezen in contact met anderen. Dat heeft me 3 burnouts ‘gegeven’. Ik heb lang bezig via allerlei therapieën proberen mezelf leren kennen en van mijzelf proberen te houden. Altijd maar pleasen en aardig gevonden willen worden. Ik heb best veel lieve mensen die van me houden, maar ik kan me in deze realaties toch ook eenzaam voelen. Ik schrijf regelmatig één bladzij in mijn dagboek en maak op de andere bladzijde er een tekening/kleuring bij en schrijf een ‘elfje’. Daardoor leer ik steeds meer van mezelf te houden.
      Toevallig schreef ik deze week dit elfje:
      eenzaam
      alleen voelen
      verdriet, tranen vloeien
      warme zon komt mij
      troosten
      Ik wens je toe, dat je ook meer van jezelf leert houden, zodat je net als ik minder afhankelijk hoeft te zijn van die ander.

    • Hallo Mireille.
      Vanaf mijn vierde jaar heb ik me niet kunnen uiten.Daar begint nu langzaam verandering in te komen. Ik ben nu 76 jaar. ik heb een sterke wilskracht en een goede ratio.Ik heb mijn gevoelens altijd onderdrukt en begin naar mijn lichaam te luisteren. Nu begin ik de eenzaamheid die ik altijd onderdrukt heb te voelen, het is niet prettig, maar ik begrijp waar het vandaan komt. De rode draad in mijn leven zijn de afwijzigingen die ik gevoeld heb. Het maakte me onzeker en dat geeft angst. Nu ik het begrijp kan ik er verandering inbrengen door anders te gaan denken. Het gaat langzaam,want het zit heel diep, maar ik heb goede hoop dat ik eruit kom.

      • Hallo Norb
        Wil jy niet naar Tropisch Suriname komen
        Dan gaan wy lekker het binnenland in.je eenzaamheid gaat voor altyd weg.Ik kan je ook komen bezoeken hoor.Zeg het maar
        Doeiii martha

    • Wil graag met je in contact komen, ik herken een heleboel…. wil graag
      ook nieuwe mensen ontmoeten en misschien kan ik wat voor je betekenen om
      wat leuks samen te doen.
      ik hoor van je…

      Vriendelijke Groetjes Ida

  30. Hi Mireille,
    Dank je voor je nieuwsbrieven en blogs. Ik ben al enkele jaren aan het Mirren, maar sinds begin dit jaar doe ik het elke dag en heb er heel veel steun aan, ik gebruik het ook voor mijn hondje, met veel succes.
    Ik heb geprobeerd mij op te geven voor de on-line cursus eenzaamheid, elke keer zegt men dat ik een bevestigings e-mail krijg en kan beginnen met de cursus, echter ik heb nog geen e-mail gekregen, gisteren niet en ook vandaag niet. Zou je hieraan wat kunnen doen ? Ik heb mij ook aangemeld
    voor de nieuwe Mirror voor een jaar (heb voor een jaar betaald). Echt fantastisch. Mijn vriend is eind juli plotseling overleden en ik voel mij soms heel alleen en eenzaam, en ik hoop dat deze cursus mij verder kan helpen. Als ik met mijn hondje wandel kom ik allerlei mensen tegen die zo
    eenzaam zijn en ik hoop dat ik ook kan leren ze verder te helpen.

    Nogmaals bedankt, je bent een kanjer.
    Hartegroetjes Sabrina.

    • Beste Sabrina,
      Om die cursus in je inbox te krijgen, moet je een email hebben ontvangen van de website van Jeannette Rijks. Je krijgt het op het emailadres dat je hebt ingetypt bij de aanmelding. Als dat niet zo is, zoek dan contact met haar via haar website. Het is van haar en ik kan daar verder niet bij helpen. Ik hoop dat het gaat lukken!
      Gecondoleerd met het plotselinge overlijden van je vriend. Wat moet dat een klap zijn geweest! Ik hoop van harte dat je veel gaat hebben aan de Be the MIRror-website. Daar komt vóór 1 november nog de video over de MIR-Methode EHBO op. Die kun je gebruiken wanneer je wordt overmand door verdriet, zodat het wat hanteerbaarder wordt. Ik hoop van harte dat een en ander draaglijk voor je is en dat je in de komende maanden weer fijne mensen mag ontmoeten, zodat je minder alleen en eenzaam bent.
      Veel sterkte!
      Groetjes, Mireille

  31. Is eenzaamheid wel het missen van contacten? Of is er meer aan de hand? Zou het kunnen zijn dat eenzame mensen de verbinding met zichzelf missen? Dan helpt het niet om dat buiten jezelf te zoeken. En dan lijkt het me belangrijk om die verbinding met jezelf (ofwel de verbinding met je ziel) te herstellen. Zelfs als ik de MIR-Methode doe verbind ik me met mijn innerlijk. Zo versterk ik telkens weer die band met mezelf. En dat wens ik iedereen toe.
    Margré

    • Beste Margré,
      Ja, je hebt helemaal gelijk. Vanuit de verbinding met jezelf is verbinding met anderen mogelijk. Door het hand aaien wordt die verbinding met jezelf al in gang gezet en zoals in het artikel geschreven, ook via de chakra’. Mooi dat je dit even extra benadrukt, want dat is zo’n beetje de basis om eenzaamheid uiteindelijk te overwinnen.
      Hartelijke groetjes!
      Mireille

  32. Hallo Mireille,
    Ik ben jarenlang alleenstaande ouder geweest van een kind met een verstandelijke beperking en autisme. Hierdoor leefde ik erg geïsoleerd. Beweging heeft me steeds op de been gehouden. Toen ik Biodanza ontdekte kwam ik thuis. Dat is zo’n 10 jaar geleden. Ik ben in 2012 afgestudeerd als Biodanza docent en pas weer een groep opgestart. Alleen het lesgeven brengt mij heel veel. En in de groep zelf ontstaat er een diepe verbinding. Dit is zo’n mooi proces om mee te maken. De MIR methode wordt ook door een van de deelnemers beoefend. En ik merk ook dat ik beter in mijn vel zit als ik de MIR methode toepas. Ik heb het gevoel dat dit de processen die door de beweging van Biodanza versterkt en versneld. Het maakt me ook dankbaar dat ik nu andere mensen kan helpen. Tevens ben ik me er van bewust dat ik zelf blijvend aandacht voor mezelf nodig heb.
    liefs Jeanne Gommers

    • Beste Jeanne,
      Wat leuk dat je Biodanza noemt! Ik heb het zelf ook een tijd gedaan en merkte al dat er een vergelijkbaar effect vanuit gaat als met de MIR-Methode dus ja, ik denk zeker dat die twee elkaar versterken. Fijn dat je er les in geeft en zo nog meer mensen de kans geeft er deel vanuit te maken. In welke woonplaats zijn de lessen?
      Groetjes en succes!
      Mireille

  33. Dat je dit juist vandaag verstuurd, moet vast zo zijn. Bij eerdere berichten heb ik dat ook gedacht, maar vandaag in het bijzonder. Daarom wil ik juist nu mijn verhaal met jou en anderen delen. Ik ben 44 jaar, gelukkig met een lieve vriend en onze twee kinderen. Heb een goede jeugd gehad, lieve ouders, kortom het ontbrak aan niets.
    Omdat ik er veel energie van krijg kom ik al jaren bij een Chinese geneeskundige, die o.a. acupunctuur toepast. Ik had sinds anderhalf jaar namelijk meer last van energieschommelingen waar ik geen vat op kreeg. Ook woede-uitbarstingen. Het leek steeds erger te worden. Zo wilde ik niet zijn en leven. Met mij gaat het toch altijd goed?!
    Tot dit voorjaar; ik dacht dat ik ongeneeslijk ziek was, kwam er achter dat ik dwangmatig gedrag vertoonde, en dat het dus eigenlijk helemaal niet zo goed met me ging. Dankzij mijn Chinese arts, de huisarts, MIR-Methode en de boeken van Ingrid Bosch (o.a De herontdekking van het ware zelf) ben ik toen op een juist spoor gekomen.
    Ik ben een couveuzekind uit de jaren 70. Kort na de geboorte ben ik bij mijn moeder weggehaald en heb vervolgens 4 weken alleen gelegen. Toen werden ouders er nog niet zo bij betrokken als tegenwoordig. Mijn moeder mocht na 10 dagen proberen of ze me vast kon houden! Natuurlijk heb ik er geen bewuste herinneringen aan, maar die zitten wel in mijn lijf.
    Sinds dit voorjaar heb ik al zoveel stappen gezet om de ware ik te vinden. Dat is onlangs gelukt, gewoon in mijzelf, oa door meditatie. Het voelt als een thuiskomen. Ik heb het idee dat ik de hele wereld aan kan, en doe dingen die mij nog slechts enkele weken geleden angstig maakten. Ik heb jaren buiten mijzelf geleefd, ging op in ieders energie. En nu heb ik rust en voel ik mij niet meer alleen. Nu zie ik ook dat ik mijn eigen grens herhaaldelijk heb overschreden. Een wonder dat het altijd goed is gegaan. Ik moet opnieuw uitzoeken wat mijn grenzen zijn op allerlei gebied. De MIR-Methode heeft mij in heel dit proces enorm geholpen. Ik doe het nog steeds elke dag. Op bepaalde momenten in de afgelopen maanden kon ik al emotioneel worden bij de gedachte dat ik eraan kon beginnen. Dankjewel voor deze mooie methode. En fijn dat ik mijn verhaal hier mag delen.

    Veel groeten, Pascalle

    • Beste Pascalle,
      Wat bijzonder om te lezen! Ja, soms kunnen mensen zich eenzaam voelen, zonder ook maar enig idee te hebben waar dat vandaan komt. Mensen die als kind in het ziekenhuis hebben gelegen, kunnen die diepe eenzaamheid beslist met zich meedragen. Wat fijn dat dat nu helder is geworden voor je!
      En ik ben blij dat je zo’n steun hebt aan de MIR-Methode!
      Veel geluk!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille

    • Hallo Pascalle,
      Ook ik was een couveuse kind, woog maar 1500 gr bij mijn geboorte en was een ongelukje, dit heb ik jaren moeten horen, omdat mijn ouders veel ruzie hadden kreeg ik van de ene ouder steeds te horen dat de andere mij eigenlijk nooit had gewild.Ook mijn naam kreeg ik niet van mijn ouders maar van een arts omdat het toch niks zou worden met mij en ik waarschijnlijk niet zou blijven leven maar het kind moest toch een naam hebben.Ik heb het gevoel dat dit alles mijn leven heeft bepaald, ik voel mij nooit echt ergens welkom of goed genoeg, de gevolgen zijn dan ook dat ik steeds verkeerde mannen aantrek, sinds ik een man had leren kennen die mij aan mijn vader deed denken heb ik ook enorme angsten ontwikkeld en weet niet goed hoe ik er vanaf moet komen.Als ik jou verhaal lees, komt dat herkenbaar over.Ik hecht mij niet snel aan iemand maar eens gehecht kan ik heel moeilijk loslaten , ik heb ook veel woede en boosheid in mij en ik zou er graag vanaf komen.Ik weet dat als ik heb losgelaten ik ook een heel ander mens ben, dan ben ik vrolijker, liever maar……..eenmaal zover kom ik weer iemand tegen die dit alles weer afbreekt.Zou ik in contact met jou kunnen komen, zoveel herkenning heb ik nog niet meegemaakt.

      alvast bedankt

  34. Wij hebben in onze straat het H buurtje opgericht (deel vd straat heeft de vorm van een H):-) en een paar keer per jaar doen we iets gezamenlijks. Voldoet aan een behoefte, maar meer hoeft wat mij betreft niet. Ik heb amper sociale kontakten, weinig kontakt met familie en het voelt prima.
    Vroeger was mijn leven gevulder en voelde ik me eenzaam. Nu lijkt mijn leven leger maar het voelt goed. Ik ervaar verbondenheid met de mensheid en heb dagelijks het beste gezelschap dat er is: mijzelf. Ikzelf maak mijn leven leuk door te doen wat ik fijn vind en ik maak mijn wereld mooi door me alleen te richten op datgene wat er werkelijk toe doet.
    Misschien dat een eiegn buurtje oprichten voor anderen ook een mogelijkheid zou zijn? Het vergroot de saamhorigheid zonder meer.

    • Hai Margreet,
      Wat heerlijk dat je het zo fijn hebt met jezelf! Ja, eenzaamheid is iets heel persoonlijks en heeft niets te maken met het aantal personen dat je kent. Wat heerlijk dat jullie af en toe zo’n leuke buurt-bijeenkomst hebben! Dat maakt het altijd makkelijker om op een buurvrouw of -man af te stappen als je iets nodig hebt.
      Dankjewel voor het schrijven van jouw ervaringen!
      Groetjes, Mireille

  35. Al enige tijd ben ik lid van deze site die door heel Nederland mensen de mogelijkheid geeft om elkaar te ontmoeten. Dit doen ze door leden de mogelijkheid te geven om verschillende activiteiten te organiseren. Dus: je leert nieuwe mensen kennen EN je doet ook nog eens iets dat je leuk vindt of wat bij je past. De activiteitenmogelijkheden zijn eindeloos (actief, sportief, cultureel, ontspannend, etc.)

    http://www.nmlk.nl (je kunt ook googlen op: nieuwe mensen leren kennen)

  36. effe een andere opmerking als het mag; ik doe reeds geruime tijd met succes de Mir-methode, alleen de laatste weken is mijn bloeddruk op hol geslagen, er worden soms waarden bereikt van fiks boven de 200 en 100 onderdruk.
    Mijn vraag: kan hoge bloeddruk aangepakt worden met de MIR-methode????

    • Beste Ben,
      Het hangt van heel veel factoren af of een bloeddruk normaliseert. We hebben al wel een aantal positieve ervaringsverhalen. Ga ook bij jezelf na hoe het kan dat die bloeddruk zo is gestegen. Wat is er de afgelopen tijd veranderd? Stress? Boos ergens over? Andere dingen gegeten? Meestal is langere tijd MIR-Methode doen nodig om alles weer op orde te krijgen. Ik wens je veel succes!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille

  37. Beste Mireille,
    Bedankt voor de mooie mail.
    Ja, eenzaamheid is in ons land,ook met alle welvaart die er is heel groot.
    Ik heb een artikel in de krant gelezen dat het vooral bij ouderen is.
    Zelf heb ik gelukkig goede contacten,zit ook in een leesgroep en zangkoor.
    Zelf probeer ik eenzaamheid op te lossen van dementen bejaarden door daar 2 dagen per week aanwezig te zijn als vrijwilligster in een groepje van 8 bewoners, Daar voel je hoe belangrijk het is dat iemand om hun geeft.
    Mireille, ik wens je veel wijsheid toe en dank je wel voor het goede nieuws wat je ons steeds aanreikt.

  38. Hallo Mireille en andere lezers,

    Ruim twaalf jaar geleden ben ik gescheiden. Mijn kinderen waren toen al volwassen en de deur uit. Sindsdien woon ik alleen. In het begin vond ik dat moeilijk, maar in de loop van de jaren ben ik het alleen wonen steeds fijner gaan vinden. De eenzaamheid in mijn huwelijk was zoveel groter en wranger dan het alleen moeten leven.

    Kort na mijn scheiding ben ik lid geworden van een besloten mailgroep voor vrouwen, uitgaande van de website http://www.seniorweb.nl. In de loop van de jaren heb ik met deze vrouwen veel lief en leed kunnen delen. Via de mail kon ik mijn verhaal zo altijd kwijt, dag en nacht. Mail nog altijd dagelijks met deze groep vrouwen.

    Later ontdekte ik het wandelen met wisselende groepjes mensen, http://www.dewandelsite.nl, http://www.wandelpool.nl, http://www.mooisteroutes.nl. Al wandelende heb ik zo veel mensen leren kennen, fijne gesprekken gehad en er zijn zelfs vriendschappen ontstaan. Bovendien kom ik al wandelende op plekken in Nederland waar ik anders nooit zou komen. En je hebt als wandelgroep, meestal tussen de 5 en 15 mensen, met elkaar een gezellige dag.

    Sinds een paar jaar kom ik regelmatig bij ontmoetingen van http://www.neikleaster.nl in Jorwert, een klein dorp in midden Friesland. Bijeenkomsten van Neikleaster gaan altijd uit van de drieslag stilte, bezinning en verbinding. Dit wordt gecombineerd met wandelen in de mooie omgeving van Jorwert. Ik kom er graag.

    Plus daarbij het contact met mijn kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden en vriendinnen.

    Ook al woon ik alleen, toch voel ik me sociaal gezien zelden eenzaam.
    Vind het schrijnend dat zoveel mensen in dit mooie land wel eenzaam zijn.

    Mijn ervaring is dat eigen initiatief het beste werkt om uit de eenzaamheid te komen. Met vallen en opstaan ben ik zo uit de eenzaamheid gekomen. Ben zeker wel eens huilend thuisgekomen omdat ik me niet begrepen voelde en/of buitengesloten. Toch een volgende keer maar weer eropuit gegaan om anderen te ontmoeten.

    Ik doe de MIR-methode nu bijna 3 weken. Ben vooral heel benieuwd wat ‘missie verduidelijken’ me gaat brengen.

    Dankjewel en succes verder.

    Hartelijke groet,
    Tiny

    • Hallo Tiny,

      Ik heb je verhaal gelezen en ik begrijp een beetje uit je verhaal dat je in Friesland woont? Als dat het geval is, zou ik heel graag met jou in contact willen komen.
      Misschien is er een mogelijkheid om mijn mailadres via Mireille uit te wisselen.
      Hartelijke groet,
      Albertien

      • Hallo Albertien,
        Ik heb jaren in Friesland gewoond, maar woon nu in de Noordoostpolder. Toch kom ik geregeld in Friesland, meestal in Jorwert, maar ook in Leeuwarden.
        Mij mailen mag altijd, maar wellicht niet verstandig mijn mailadres hier te plaatsen. Mireille zou jij Albertien mijn mailadres willen sturen en/of mij haar mailadres?

        hartelijke groet, Tiny

        • Hallo Tiny,

          Dank voor je reactie, ik heb je mailadres nog niet gekregen van Mireille, misschien komt dat nog wel.
          Ik had de indruk dat je Friesland woonde, maar niet dus.
          Ik ga de site van neikleaster nog eens goed bestuderen:).

          Groet, Albertien

  39. Beste Mireille,

    Heb me vaak eenzaam gevoeld juist tussen mensen.
    Nu woon ik alleen en heb langzamerhand mezelf leren waarderen, en zie……er komen als vanzelf aardige mensen op mijn pad.
    Of…… zou het te maken kunnen hebben met de MIR-methode die ik alweer een hele tijd toepas?

    lieve groet,
    MArlène

    • Beste Marlène,
      Ik denk dat het beiden is. Je hebt goed naar jezelf geluisterd en het serieus genomen dat je regelmatig op jezelf moet zijn. De MIR-Methode is daarin ondersteunend. Dus mooi gedaan!
      veel geluk!
      Groetjes, Mireille

  40. Hallo Mireille,

    Wij hebben een fanclub ‘spiegelogie’ van Willem de Ridder in Barendrecht.
    Verder neem ik deel aan de supportgroep van Therapeutic Touch zie van Praag instituut.
    Of verdiep je in de filosofie van Louise Hay
    Alles sluit aan bij de MIR methode, ook daar word ik blij van.
    Groetjes, Diny Brandenburg

  41. Hoi Mireille,

    even geleden dat ik weer iets van me heb laten horen- er gebeurt ook zoveel de laatste weken, dat ik het nog allemaal niet helemaal bij kan houden 😉

    mbt een groep of id om eenzaamheid te bestrijden; ik heb jarenlang in een narcistische relatie gezeten en daarnaast ook cvs (chronisch vermoeidheidssyndroom) ed. Altijd wel mensen om me heen, maar diep van binnen voelde ik me altijd heel erg eenzaam omdat ik me ”anders” en niet begrepen voelde (behoorlijke hoogsensitiviteit ook ten grondslag en daar moeilijk mee uit de voeten kunnende).

    Toen ik na mijn scheiding lid werd van de ruilkring den bosch (www.niksvoorniks.nl) ben ik langzaamaan wat uit mijn innerlijke isolement gekomen. Er zijn daar veel lieve mensen binnen die kring. En ook doordat ik een aantal cursussen/familie-opstellingen ed heb gevolgd (en nog steeds) bij Tamara Beekmans (vrouwenkracht.nl) Ook in Den Bosch.
    Ook heb ik een tijd satsangs gelopen bij lichtendinzicht.nl ook in den bosch.

    Dusdanig dat ik afgelopen jaar achter de schermen me voorbereid heb om vanaf volgende week wekelijks een les ontspanningsdans ga geven samen met 2 anderen met affiniteit op dit gebied en gevolgd door een vrije dansavond. (www.indigodans.nl)

    Wie had dat een paar jaar geleden kunnen bedenken.. ik niet.

    Ik heb nog een hele weg te gaan hoor, want ik word ook heel snel overspoeld met prikkels waardoor ik mensen ed juist uit de weg ga, omdat ik heel snel energetisch leegloop. Maar mbt me innerlijk eenzaam voelen is al een heel eind opgelost. Ook pas ik nog steeds dagelijks de MIR methode toe, al een maand of 3?… weet niet of dat wel okay is, maar ik voel er baat bij, al zit ik nu wel denk ik op een nivo dat t me staande houdt, maar niet echt meer iets toevoegt. Wat het in het begin wel duidelijk gedaan heeft. Ik ben er iig weer wat ”sterker” door geworden.

    Ben benieuwd of er nog meer moois gaat komen en ik hopelijk ooit op een dag gewoon ”gezond” (genezen) mag zijn en veel te bieden mag hebben. Maar het roeien met de riemen die ik heb gaat gelukkig weer wat beter en voel me weer langzaamaan wat in het leven te komen staan, zij het op mijn manier (ipv het gevoel te hebben wat het gross vande maatschappij van mij verlangt/eist, waar ik dus op een of andere manier niet aan tegemoet kan komen)…. Dit stukje laat bij mij nog te wensen over, want dat is best moeilijk als er tevens brood op de plank moet komen voor mij en mijn 3 prachtmeiden.

    Hopelijk zijn er mensen die iets hebben aan mijn info, waarbij ik wil vermelden dat zo’n ruilkring (ook wel lets systeem genoemd) zowat in iedere grote stad in nederland is, en cursussen op het gebied van hoogsensitiviteit/familie-opstellingen/vrouwenkracht-bijeenkomsten etc ook vast in zowat elk gebied zal zijn.

    Zoek net zolang tot je iets of iemand hebt gevonden die je daarin wil en kan begeleiden en bij wie je je gehoord en gezien voelt…

    liefs, Babs

    • Beste Babs,
      Dankjewel voor je mooie voorbeeld en je aanmoediging aan anderen. Ja, hoogsensitiviteit is vaak een reden om in een isolement terecht te komen, omdat energieverlies vaak optreedt wanneer je onder andere mensen bent. Mooi dat je daarin al zover ontwikkeld bent!
      Ik hoop dat er mensen bij je komen dansen in Den Bosch. Ziet er leuk uit! En ja, de Lets-kringen zijn inderdaad een mooi systeem om uit je isolement te komen, zo had ik dat nog niet gezien. Ik ben in Apeldoorn lid van een Lets-kring en er zijn er veel meer in Nederland. Goede tip!
      Dankjewel voor je bijdrage en veel sterkte en geluk voor jou en je 3 prachtmeiden!
      Groetjes, Mireille

      • dankjewel Mireille 🙂
        ik loop nog wel heeel veel aan tegen ”leeglopen”… als ik met dans in ”mijn” flow kom/zit- heb ik daar amper last van, maar in mijn dagelijks leven nog heel erg. Dat vind ik heel naar, vooral omdat ik met 3 kinderen ook veelal de boot ”moet” afhouden met een en ander.. Ook loop ik giga snel leeg op het schoolplein of dat soort bijeenkomsten/borrels etc. Ik snap daar niks van- het is wel wat minder bij mensen bij wie ik me goed voel of id waar ik naar eigen keuze heenga, maar ook daar loop ik heel snel tegen leeglopen aan. Ik visualiseer ook al geregeld met goud licht en aarden- en draag kristal om mijn hals (en een dc bol) Hopelijk komt tijd komt raad, of heb jij nog een tip? liefs, Babs

    • Hallo Babs, ik zit net jouw berichtje te lezen aan Mireille gericht, ik herken hier nogal wat in vanwege een vriendin van mij, en mn zoon, maar zou het misschien mogelijk zijn dat jij kampt met autisme? Ik hoop dat je dit goed oppakt, omdat er maar een heel eenzijdig beeld van in de media word geschetst, maar het is een heel breed scala van dingen waar jij tegenaan loopt. Er is, speciaal op vrouwen gericht,een boek over geschreven en nu kan ik niet meer op de naam van de schrijfster komen,die het zelf ook heeft, en alleen maar vrouwen die het ook hebben aan het woord laat in dit boek. Maar misschien kan je dit googlen. Ik hoop van harte dat je er misschien iets aan zou kunnen hebben. Met een warme groet Lenie de Jong

      • Hallo Lenie, ik las jouw bericht en dat van Babs, ik herken heel veel in Babs verhaal. Ik heb een vorm van autisme: ppd-nos. Stuur je weer een bericht als je de titel kan herinneren?
        Anna

      • Hoi Lenie,

        ik lees je berichtje nu pas. Ja, ik herken ook veel van autisme en add bij mezelf en scoor 98 procent op hsp (hoogsensitiviteit)… weet je de titel van het boek? ik zal ook wel googlen, ga zo naar de bieb… dankjewel!!! liefs Babs

  42. Hallo allemaal,
    Amsterdam..
    Helaas heb ik niets te melden, wel een vraag.
    Weet iemand iets in Amsterdam. Grote stad, genoeg te doen zegt iedereen, waar dan. De Roos ken ik al. Erg leuk maar alles is zo duur.
    Zijn er kleine clubjes opgericht?
    K hoor het graag.
    Lieve groet Bianca

    • Wat een goede vraag en wat jammer/raar dat niemand nog gereageerd heeft. Ik woon ook in Amsterdam, lees hierboven dat er in Haarlem iets is op zondagochtend elke derde zondag vd maand. Ik zou ook niets 123 weten, ligt er ook aan waar je van houdt, bedenk ik me nu, wandelen, handwerken, verdiepende gesprekken, maar ja waar vind je wat je zoekt? Ik zou meer vrienden willen waar ik vrijblijvend langs kan als ik daar behoefte aan heb, met risico dat het niet uitkomt. Voor gesprek over alles wat op de MIR-Methode website staat :-). Ik kan het niet anders omschrijven nu.

  43. Beste singles,

    ♥Activiteiten: Alle singles die andere singles willen ontmoeten zijn welkom bij de Activiteiten van IndiviDuo. Zo ontmoet je mensen die dezelfde activiteiten leuk vinden en heb je sowieso al een overeenkomst. Dit weekend is een wandelweekend in Duitsland waar nu nog 3 plaatsen beschikbaar voor zijn. De meeste activiteiten vinden plaats in Drenthe en Groningen.

    ♥Bemiddeling: Als je een binding met het Noorden hebt, kan je je bij mij laten inschrijven voor RelatieBemiddeling. Dan ga ik je helpen bij het vinden van een passende partner.

    ♥Coaching: Verder begeleid ik singles als ze zelf hun levenspartner willen zoeken door middel van Coaching. Weet je wie je zoekt en waar je hem/haar kunt vinden, dan ontmoet je sneller jouw partner!

    Ben je nieuwsgierig? Neem dan een kijkje op http://www.individuo.nl/

    Wil je 7 tips ontvangen om een partner te vinden & het E-book Contact Maken? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief.

    Hartelijke Groet,
    Joyce Boerkoel

    • Hai Joyce,
      Wat leuk dat je reclame maakt voor je werk! Ik ben blij dat ik je persoonlijk heb ontmoet en weet dat je heel integer werkt. Daarom durf ik jouw bericht met gerust hart te plaatsen. Ik ben erg blij dat je vooral ‘dieper’ kijkt naar wat een goede basis is tussen mensen. Dat je werk maar veel vruchten mag afwerpen en veel mensen bij elkaar mag brengen!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille

  44. denk dat door de sociale media meer mensen eenzaam worden wat is er nu leuker als mekaar aan kijken gezellig kletsen bij een kopje thee? en samen dingen te doen, als alleen maar mailen en op internet te zijn woon je in Limburg? kijk dan eens op http://www.mariabemelmans.nl wens jullie veel lieve contacten toe warme groet Maria

  45. Mireille, dank voor dit ‘schrijven’
    Als je goed om je heen kijkt zijn er al ontmoetingsplekken ontstaan, voor wie wil en op zoek gaat, naar wat nu bij hem/haar past en evt. in een periode past: eigenlijk voortgaan op je levenspad.

    want (ooit eens van iemand ontvangen)
    De weg loopt niet waar je ‘m verwacht / Loesje

  46. Dank Mireille voor weer zo’n prachtig thema en de mogelijkheid om mensen bij elkaar te brengen.
    Ik wilde even reageren over eenzaamheid, ondanks de nieuwe communicatie middelen, zoals Facebook en Whatsapp waarmee je in contact staat met de hele wereld, kun je je zo eenzaam voelen b.v. als je iets plaatst of schrijft wat je zelf heel interessant vind en als je dan geen enkele reactie krijgt.
    Als ik alleen ben hou ik mezelf voor dat ik goed gezelschap ben voor mezelf, maar af en toe sluipt die eenzaamheid erin en dat voelt idd verdrietig aan.
    Nogmaals bedankt en lieve groetjes,Wilma

    • Hoi Daniël,
      Ik begrijp dat je nog niet zo lang geen baan meer hebt?
      Ik begrijp dat dit erg moeilijk is en ook qua financiën problemen kan opleveren.
      Toch wil ik je vragen waar je vroeger gelukkig van werd.
      Waar werd je blij van?
      Vaak hoeven dingen die leuk en gezond zijn niet zoveel geld te kosten, zoals wandelen en genieten van de wind om je oren. Van de mooi gekleurde bladeren een herfst krans maken.
      Naar muziek luisteren, creatief bezig zijn geeft vaak veel voldoening !
      Ik weet natuurlijk niet hoe oud je bent maar denk ook eens aan ouderen bezoeken of een maatje zijn voor iemand met een verstandelijke beperking.
      Vrijwilliger zijn in buurthuizen!
      Er zijn veel mogelijkheden , juist als je geen baan meer hebt!
      Ik wens je heel veel sterkte met het vinden van een zinvolle dagbesteding!
      n’ Hartegroet van Patty

  47. Hoi Mireille,

    Dankjewel voor het schrijven van het artikel over eenzaamheid. Sinds een aantal maanden ben ik heel erg aan het worstelen met eenzaamheid en ik herken mijzelf in het artikel. De eenzaamheid lag bij mij behoorlijk aan de oppervlakte door het verbreken van mijn relatie en mijn proces van zelfontwikkeling waar ik weinig aansluiting bij vind in mijn omgeving. Zeker de afgelopen twee weken was ik hier dagelijks mee bezig en voelde ik me echt enorm eenzaam. En dan “toevallig” 😉 lees ik vanochtend jouw artikel over mijn actuele topic; eenzaamheid.
    Jouw artikel heeft me gesterkt, omdat ik lees dat ik echt niet de enige ben. Ook heb ik me net aangemeld voor de online cursus van Jeannette Rijks. Nogmaals dank dat je deze informatie hebt gedeeld, ik had dit echt even nodig.

    Hartelijke groeten,
    Anna-Beth

    • Beste Anna-Beth,
      Ik ben erg blij dat ik je een hart onder de riem heb kunnen geven. Dat het maar het begin mag zijn van een gelukkigere periode!
      Hartelijke groetjes en sterkte!
      Mireille

  48. Hallo Mireille,

    Hoi Mireille, wat fijn dat deze oproep doet, en daarmee de mogelijkheden en kansen in beeld brengt. In de Licht-Spiegel in Venlo kunnen mensen ook voor ont-moeten en verbinden terecht. We organiseren op verschillende tijdstippen, diverse activiteiten. Ondertussen is er op één avond een “vaste groep” ontstaan, waar je je nog steeds bij aan kunt sluiten. Voor en bij andere activiteiten zien we vaak een meer wisselende groep mensen komen. Op 11 november ben je “gewoon” welkom voor een praatje en een kopje koffie of thee. Voor meer info kun je terecht op http://www.licht-spiegel.com Je bent van harte Wel-Kom.

    Liefs, Chris.

  49. Ook ik ervaar eenzaamheid. Doordat ik door mijn scheiding op mezelf ben teruggeworpen. Dat heeft veel tranen opgeleverd en oud verdriet dat loskwam. Nu, 3 jaar later, gaat het veel beter. Maar heb natuurlijk ook mijn zwakke, eenzame momenten. Ik ben m’n gezin, en veel vrienden kwijtgeraakt, maar heb mezelf gevonden! Om anderen te helpen heb ik deze week een besloten groep op Facebook aangemaakt voor mensen die gescheiden zijn, gaan scheiden of in een scheiding liggen. In de periode dat ik ging scheiden had ik graag contact gehad met anderen in eenzelfde situatie. Om even m’n verhaal kwijt te kunnen, wat steun te mogen ervaren en begrip. Daar is deze groep voor. Ik ben er deze week mee gestart pas. Dus het is nog klein. Ik zou het leuk vinden om je daar te zien! Want delen is helen! https://www.facebook.com/groups/gescheiden/

    • Hai Hanneke,
      Wat een leuk initiatief! Ja, als je er zelf doorheen bent gegaan, weet je natuurlijk goed hoe dat voelde. Ik hoop dat veel mensen naar je groep komen.
      Veel geluk en dankjewel!
      Mireille

    • Ik ben het boek voor de 2e x aan het lezen.
      8 & 9 november ga ik naar het weekend van Willem de Ridder.Ik ben benieuwd hoe de fanclub er uit ziet.
      Ik zal het gaan beleven & ervaren.
      Ik heb er in ieder geval er vertrouwen in.
      De MIR Methode vaart er wel bij!Ik kan geen dag meer zonder de MIR-Methode.
      Dank je Mireille!!

  50. De wereld is enorm grof en lomp geworden. Mensen denken dat ze maar van alles kunnen zeggen. Ongevoelig zelfs. Ik kan daar persoonlijk niet mee omgaan.
    Zelf ben ik begaan met mensen, leef met ze mee. Maar toch krijg ik iedere keer de kous op de kop.
    Ik ben niet dom, zie er goed uit, maar ik heb geen werk, geen partner en geen kinderen of familie.
    Ik ben onder “clubjes”geweest, maar het klikt gewoon niet. Mannen willen meteen een relatie en vrouwen zijn jaloers.
    Dus om mijzelf te beschermen ga ik zo weinig mogelijk met mensen om.
    Ik begrijp heel goed de zogenaamde tassen vrouwtjes en mannetjes. Die zijn niet voor niets zo geworden.
    Eenzaamheid is niet begrepen worden.

    • Beste Durske,
      Ja, eenzaamheid is iets dat erg onderbelicht wordt en door de meeste mensen niet begrepen. Ik hoop van harte dat je je wat gesteund voelt door dit artikel en dat er op termijn toch ook voor jou weer verbinding mag ontstaan met anderen.
      Veel sterkte!
      Groetjes, Mireille

    • U hebt helemaal gelijk eenzaamheid wordt veel te vaak weggewuifd als; stel je niet aan!!!
      groetjes en fijne dag

      • Beste Iris,
        Bedankt voor de website die je me hebt aanbevolen.
        Die is erg interessant en daar heb ik meerdere artikelen uitvoerig gelezen. Ook een artikel over energieën, waar ik ongeveer een jaar geleden een opmerkelijke situatie mee heb gehad.
        Heel erg bedankt voor de tip.

    • Hoi ik ben monique ik woon in Lelystad
      ik heb veel overeenkomsten met jou
      ben ook alleen fam band niet erg sterk
      een vriend maar daar ben ik wel blij mee
      maar niet genoeg
      Waar woon jij ik hoop in de buurt
      ik hoor het graag

      • Dag Monique,

        Fijn dat je wat herkenning in mijn reactie hebt gevonden.
        Op dit moment ga ik gewoon mijn gangetje. Ik woon niet bij jou in de buurt.
        Ik denk dat in Lelystad een stad volgens mij met veel jonge mensen best wel leuke activiteiten zijn. Maar je moet jezelf daar goed bij voelen.
        Ik voel haarscherp aan wie ik mag of niet, en aangezien er meer “ijskoude” figuren rondlopen houd ik het voor gezien. Ik heb mijn dingetjes die ik leuk vind. Maar met de mensen daar bemoei ik mij liever zo min mogelijk mee. Dan hoef ik die negatieve en agressieve energie tenminste niet te ontvangen. Daar wordt ik nu zo moe van.
        Ik wens jou veel geluk met je vriend, doe samen leuke en gezellige dingen en geniet van de kleine dingetjes in het leven, in de natuur van de muziek. En laat gaan wie niet goed aanvoelt. Het jammer dat veel mensen in Nederland zo verworden zijn. Leve de gevoelige!!

      • Hoi monique
        Ben martha.ben in augustus in nederland mag ik je komen bezoeken dan zullen wy leuke dingetjes doen
        Oke je meld me wel
        Groetjes en veel liefs van Martha

  51. Bedankt voor dit artikel. Misschien heeft mijn depressie hiermee te maken. Me eenzaam voelen want wat er beschreven staat voel ik intens in me. Het is een jaar geleden begonnen en heb er nog steeds last van. Sociaal contact heb ik wel maar is oppervlakkig. Ga me aanmelden voor online cursus.

    • Beste Marlène,
      Wat fijn dat je het op deze manier kunt zien. Ja, depressie is volgens Jeannette Rijks ook een van de gevolgen van eenzaamheid. Ik hoop van harte dat de cursus je een beetje op weg kan helpen. Je kunt ook altijd contact met haar opnemen. voor meer informatie.
      Veel geluk!
      Groetjes, Mireille

  52. Persoonlijk heb ik het gevoel dat voor vele mensen toch die drempel te hoog ligt om naar zo’n bijeenkomst/samenzijn heen te gaan(mits ze het al weten)
    De bemoeienissen met de buitenwereld wordt steeds minder en minder laat staan de contacten met het sociaal media want er zijn nog steeds heel veel mensen die geen FB Twitter of wat voor contacten ook hebben…
    Ik weet waar ik over praat want ik ben zelf een samenwonende eenzaat…

    En ja, af en toe komen de kinderen van mijn vriend(al dik 11jaar) wel even langs maar dat is toch iets anders dan echte vriendschap tussen leeftijd genoten!! —

    Er is hier (en dit gebeurd vaker tegenwoordig) een strijd geweest met de kinderen en die heeft dik 48mnd geduurd,sinds Febr 2014 komen de kinderen soms weer even langs maar er blijft een enorme kloof tussen hen en mij zitten…(Wij wisselen het af, soms komen ze hier en wij soms bij hun)
    Hun vader treft volgens hun geen blaam in hun ogen,alleen mij, terwijl het mij indertijd niet aanging, geen bemoeienissen heb gehad, en het mijn vriend zijn besluit was toen die questy begon tussen hen..
    Het Niet meer tegen ons spreken-gezicht omdraaien- vingerwijzingen naar mij toe terwijl ik helemaal buiten die discussie stond- en ook door toedoen van derden,,,<—-waar bemoeien ze zich mee…werd het er niet beter op.
    Het zal Nooit meer worden wat het was…
    Daar is te Veel en te Gemeen voor gedaan en wel buiten ons om…
    Er wordt sinds al het geroddel, die begon 48mnd geleden, ook niets meer tegen mij gezegd door de Kennissen van m'n vriend…Nu ben ik zover dat ik ook helemaal niets meer tegen hun zeg omdat het vreemden geworden zijn…
    En zo kan ik nog even doorgaan met een heleboel verhalen maar ik wil er mee zeggen dat niet iedere eenzame ziel geholpen is met met het "zien" van bijeenkomsten/samen zijn etc..
    Die giga hoge drempel en het er "naar toe" gaan,,,houdt mij ook tegen!! Ook laten eenzame mensen iemand niet zomaar meer binnen …ook daar is te vaak narigheid over geweest en het heet Vertrouwen..
    Het vergissen in mensen, de neus gestoten en op mijn bek gaan is wel eens genoeg geweest met 57 jaar…
    Ik hoef mij niet af te laten bekken door kinderen van tussen de 10 en 30 jaar en al helemaal geen jij en jou te laten snauwen door nog jongere kinderen dan 10jaar…

    Ik heb gezocht bij diverse sites zoals Vriendin.nl..Penpals gezocht etc etc maar dat is het ook niet helemaal…iemand vinden die echt vriendschap wil is heel moeilijk te vinden ..
    Als ik denk iets leuks te hebben gevonden dien ik eerst te betalen voor ik het contact kan zien.. 🙁
    Ik ga niet betalen voor een vriendschap die misschien niet is,wat er van beide kanten van verwacht wordt..
    Het dient wel te matchen toch!
    Ik wil maar zeggen,,, Moeilijk moeilijk moeilijk..

    De Mir doe ik elke dag trouw en nu al weer zo'n twee en halve maand.
    Daarvoor heb ik het ook diverse maanden gedaan en ben er in de questi tijd mee doorgegaan en heel rustig door geworden.
    Het heeft mij enorm geholpen.Dank u wel daarvoor..
    Maar daar blijft het ook bij en ben er al heel erg blij mee dat het mij op die manier helpt..
    De sociale contacten mis ik heel erg..en kan ik er niet mee versterken om die drempel over te gaan..ook is het te ver weg..
    als hier iets in het dorp gehouden wordt ben ik Niet van de partij..want weet hoe er gekletst wordt…
    Zo in de trand van; die heeft een Psychiater nodig!
    En alleen omdat ze zelf wel werk hebben en niet in de wao zitten,
    zelf wel sociale contacten hebben,
    zelf wel "vrienden"hebben enz enz..
    Het wordt al een aardig dagblad dus stop ik nu maar..
    Bedankt dat ik dit mag plaatsen.
    Lieve groet
    Eenzame vrouw..

    • Beste Eenzame vrouw,
      Ja, ik denk dat je gelijk hebt, want bijeenkomsten aanbieden is voor mensen die werkelijk eenzaam zijn echt niet genoeg. De drempel om uit huis te komen en op een groep af te stappen is vaak veel te hoog. Ik hoop dat je eens een kijkje wilt nemen in die cursus waarover ik schrijf. Daar kan je misschien wat herkennen van je situatie, want echte eenzaamheid moeten we niet bepaald onderschatten. Ik ben erg blij dat de MIR-Methode je wat rust heeft gegeven. Wat jij beschrijft, is wel eenzaamheid, maar je wordt ook nog eens buiten gesloten en dat is een vorm van pesten. De mensen die het doen, hebben het waarschijnlijk niet eens in de gaten, maar voor jou is het bijzonder pijnlijk. Ik hoop dat je echte steun gaat ervaren en dat je uiteindelijk mensen gaat vinden met wie je een nieuwe band kunt opbouwen.
      Veel geluk!
      Groetjes, Mireille

    • “Eenzame vrouw”, Ik vind het diep triest dat je je zo eenzaam voelt. En natuurlijk hoef je je niet “af te laten bekken” door kinderen , van welke leeftijd dan ook. Ik zie deze verschijnselen rondom mij heen veel gebeuren. Iedereen klaagt , maar niemand doet er iets aan. Respect en tolerantie zijn ver te zoeken. Echte vriendschap door dik en dun….waar vind je dat nog. Ik heb aardig wat kennissen, maar echte vriendinnen , niet echt . Kinderen zijn ook alleen maar druk, druk, druk. Probeer toch geluk te vinden in hobbies, naar buiten gaan in de natuur en mooie boeken lezen. Ik wens je veel positiviteit toe. Van een vrouw van 68…

      • Dank u wel vrouw van 68.het doet mij goed te lezen dat er nog mensen bestaan die wel begaan zijn met mijn verhaal en die het wel snappen..vriendelijke groet en fijne dag

  53. Ja Beste; er zijn zoveel eenzame mensen ; en daar behoor ik jammer genoeg ook bij ….. mijn Dochter zelfs , die maar geen werk vind; ik ben blij dat ik de MIR-Methode leren kennen heb ; als houvast… Vriendelijke Groet;Monique.

    • Beste Monique,
      Ik hoop dat er voor jullie een vorm van verbinding kan gaan ontstaan met andere mensen. En dat de MIR-Methode daar een steuntje bij is. Eerst de verbinding met jezelf, gaan voelen wat een fijn mens je eigenlijk bent en dan vandaaruit weer het contact met anderen leggen.
      Ik wens jullie veel geluk!
      Groetjes, Mireille

  54. Hoi Mireille,
    Heerlen:
    Ook ik heb samen met anderen een ontmoetingsgroep voor vrouwen opgericht in 2012.
    We heten Miet en Griet, en zijn een platform voor door en met vrouwen.
    Elke maand een ontmoetingsavond, 1x per maand samen wandelen en 2x per jaar een markt door en met vrouwen die hun eigen diensten en producten aan de man/vrouw brengen.
    Website: http://www.miet-en-griet.nl
    FB: Miet&Griet, vraag,aanbod, panel en discussie.
    Zou geweldig zijn als je ons wilt noemen! Op 1 november a.s. is onze volgende markt in Gemeenschapshuis Heksenberg in Heerlen.
    Liefs van Ans

    • Beste Ans,
      Wat leuk! Jullie zijn volgens mij al heel lang bezig met Miet en Griet, want ik herinner me dat we een paar jaar geleden al eens met elkaar gemaild hebben. Ik hoop dat vrouwen zich uitgenodigd voelen om eens te komen kijken.
      Hartelijke groetjes en dankjewel voor jullie mooie werk!
      Mireille

  55. Hallo Mireille en andere lezers,

    In mijn woonplaats Hellevoetsluis zijn diverse initiatieven ontwikkeld om mensen te helpen. Zo is er elke maandagmiddag een Repair Café in de bibliotheek en elke 1e donderdagochtend van de maand een dienstenruilterras. Vaak komen mensen terug omdat het er zo gezellig is. Er ontstaan verbindingen waarbij mensen onderling afspraken maken om leuke dingen te gaan doen.

    Elke 3e zondagmiddag van de maand is er het Akaija Cafe, een initiatief ontstaan vanuit ons therapeutennetwerk, waar iedere maand iemand een lezing of interactieve workshop komt geven over een bepaald onderwerp of zijn/haar eigen praktijk. Met koffie/thee vooraf en een drankje met lekkers naderhand is het er bovendien heel gezellig. Ieder voelt zich er echt welkom.

    Bij mij thuis is er elke 2e zondagavond van de maand een Stadsverlichting meditatieavond. Daar mediteren we voor meer gezondheid, welzijn en veiligheid in onze woonplaats. Ook daar ontstaan verbindende contacten uit.

    En de MIR-Methode wordt meer en meer gepraktiseerd in Hellevoetsluis, steeds meer mensen geven het door.

    Dank je wel, Mireille, voor dit fantastische inititiatief.

    Liefs en groetjes,
    Caroline Cossee

    • Beste Caroline,
      Wat leuk dat er zoveel activiteiten in Hellevoetsluis zijn! Ben erg blij, bijvoorbeeld met het Repair Café, dat het zowel voor duurzaamheid is, als om mensen bij elkaar te brengen!
      Veel geluk en dankjewel voor al jullie mooie werk!
      Mireille

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

* Vul alleen je voornaam in!

P.S. Je reactie zal niet meteen zichtbaar zijn op de website, omdat die eerst door ons gelezen wordt. Soms kan dat even duren wanneer we veel reacties ontvangen. Let op! Persoonlijke gezondheidsvragen worden niet beantwoord. Stel deze aan een MIR-Methode begeleider. Hartelijke groeten, Team MIR-Methode.