13. Depressief? Luister naar de oor-zaken!
Je wordt ‘s ochtends wakker en weet gelijk hoe laat het is: depressie-tijd. Het liefst draai je je weer om en wil je door deze dag heen slapen, maar meestal moet je er toch een keer uit, al was het alleen al om te plassen. Als je geluk hebt, word je door omstandigheden gedwongen om eruit te gaan en een dag met structuur in te gaan (werk, kinderen, hond uitlaten). Dat geeft afleiding. Als je pech hebt, wacht er een dag zonder structuur. Heb je geen vast dagritme, dan krijgt de depressie de kans om snel groter te groeien.
Tijdelijke verlichting
Wat ik het ergste vind, is als mensen zeggen: “Het zit tussen je oren”. Dan zegt iemand eigenlijk: “Je stelt je aan”, of “Je moet gewoon positief denken”. Krijg je medicijnen aangeboden, dan is de kans groot dat je ze aanpakt, omdat je allang blij bent dat er eindelijk een oplossing wordt geboden. Veel mensen knappen op met antidepressiva, omdat het een officiële erkenning is: er is echt iets aan de hand! Die erkenning is heel waardevol, en de medicijnen geven je tijdelijk verlichting. Zorg er dan wel voor dat je leert hoe je de medicijnen op je lichaam kunt afstemmen, zodat ze zo min mogelijk bijwerkingen geven. De techniek daarvoor staat op de ‘Be the MIRror’-ledenwebsite.
Het zit niet tussen je oren, maar in je hart!
De depressie verdwijnt niet vanzelf, die heeft een oor-zaak en de grote kunst is om daar naar te luisteren. Niet naar wat er tussen je oren zit, maar naar wat je hart fluistert!
De oorzaak van depressie ligt namelijk in 3 aspecten van ons mens-zijn: 1. de levensweg, 2. de emotionele herinneringen en 3. lichamelijke vervuiling of tekorten. Met de MIR-Methode werk je aan al die oorzaken, waardoor je goede kans maakt dat de depressie zal afnemen.
- Van je levenspad af zijn. De belangrijkste oorzaak is dat je niet op je pad zit. Je leeft je leven met weinig voldoening en elke dag is eigenlijk maar nutteloos. Wat doet het er eigenlijk toe? Zelfs als anderen denken dat je alles voor elkaar hebt, kan je je leven als oppervlakkig ervaren. De buitenkant lijkt dan mooi, maar van binnen huil je. Hier werk je aan bij stap 9 van de MIR-Methode: ‘Missie verduidelijken’.
- Vast zitten aan je verleden. Wat je ook probeert, je zakt telkens weer terug in je ‘oude ik’. Herinneringen uit je jeugd, angst om voor schut te staan, bang om fouten te maken, houden je in bedwang. Je durft geen nieuwe stappen te zetten, of hoort bij voorbaat al in je hoofd: “Dat lukt je toch niet”, “Jij zal het nooit ver schoppen”, “Laat het denkwerk maar aan je broer over”. Hier werk je aan bij stap 3 ‘Vader loskoppelen. Moeder loskoppelen’ en met stap 7 ‘Basisbehoeften aanvullen’.
- Vervuiling en tekorten in je lichaam. Je lichaam is ongemerkt volgelopen met afval: vaccinaties, medicijnresten, ongezonde voeding, zware metalen, elektriciteit, straling, chemicaliën, pesticiden, etc. Je lichaam is in de loop van de jaren minder goed gaan functioneren en je vermogen om helder te denken is afgenomen. Door de vele afvalstoffen, kan je lichaam niet goed werken en krijg je tekorten, omdat de voeding niet goed wordt opgenomen. Tekort aan mineralen is vaak een oorzaak van depressie! Je wordt sneller moe, kunt niet helder nadenken en hebt minder veerkracht bij tegenslag. Stap 2 ‘Detox alle toxische belasting’ werkt mee aan het afvoeren van al het afval en stap 5 ‘Alle tekorten aanvullen’ zorgt ervoor dat alle tekorten weer aangevuld worden.
Gebruiksaanwijzing MIR-Methode bij depressie
Ben je al langer dan 2 weken depressief, begin dan voorzichtig en doe alleen stap 5 ‘Alle tekorten aanvullen’ en stap 7 ‘Basisbehoeften aanvullen’. Dat doe je 2 weken en daarna begin je pas met alle 9 stappen. Ga naar de instructievideo en kijk vanaf 20.22 minuten, dan leg ik dit extra uit.
Doe altijd alle 9 stappen!
Hierboven noemde ik een aantal stappen van de MIR-Methode, maar het blijft van belang dat je altijd alle 9 stappen doet en er niet zelf een paar uit kiest, omdat ze allemaal met elkaar samenwerken!
MIR-Methode als gereedschap: van depressie naar leven vanuit je hart
Een van de veel gehoorde reacties, is dat de MIR-Methode een antwoord heeft op depressie. De bovengenoemde oorzaken worden aangepakt en langzaam, stukje bij beetje, maak je jezelf los van je verleden, maak je je lichaam schoon, ga je weer helder nadenken en ontvouwt zich jouw levenspad.
Je wordt je van elke beslissing bewust: ‘Wil ik dit eigenlijk wel?’ Daardoor ga je steeds beter naar je hart luisteren!
Het is heel bijzonder wat er bij mensen gebeurt nadat ze de MIR-Methode minimaal 4 weken hebben gedaan. Ik wens je toe dat jij ook weer in contact komt met je hart en dat jouw leven weer gaat bruisen van activiteit! Ik verheug me op jouw levenspad!
Vraag aan jou
“Je bent voor een dubbeltje geboren en zal nooit een kwartje worden.” “Spreken is zilver, zwijgen is goud.” Dat zijn van die ‘heerlijke’ familie-spreuken die jou kunnen belemmeren om voluit te leven.
Welke familie-spreuk gaat er rond in jouw familie? Laat het me hieronder weten. Dankjewel!
Met de toets ‘End’ op je toetsenbord spring je meteen naar het invulformulier. Persoonlijke gezondheidsvragen graag stellen aan een MIR-Methode begeleider!
Veel geluk!
Mireille Mettes
‘Zachte heelmeesters maken stinkende wonden!’zei mijn moeder altijd. Nu achteraf begrijp ik dat ze daarmee vooral haar eigen gebrek aan emphatisch vermogen goed kon verbergen… en omdat ik die ‘les’ goed leerde, had ik volgens haar een ‘meerder’waardigheidscmplex…heb jaren van zelfhulp en therapieen gehad gedurende mijn leven om te beseffen dat haar non-affectieve houding en voortdurende kritiek op mij NIET aan mij lag…(worstel er nog steeds op momenten dagelijks mee helaas)
Kan niet ligt op het kerkhof en wil niet ligt ernaast.
Deze familie spreuk wordt nog steeds binnen onze familie gebruikt.
Mijn moeder zei altijd als je vroeg hoe het met haar ging, “Ik heb alles onder controle”. En dat zegt ze nog steeds.
En dat ben ik ook gaan doen, als klein meisje al. Alles onder controle willen hebben. Een burnout in 2017. En nu doe ik niet meer, of zo min mogelijk, aan hard werken. Maar werken met m’n hart èn niets meer onder controle willen hebben. Lichter leven!
familie spreuk
je wordt altijd door een strontkar overreden en nooit door een luxe wagen…
tegenslag overwinnen is ondernemend zijn en soms word je er zo moe van
Bij ons ging vooral de hele tegeltjeswijsheid van Toon Hermans rond. Die spreuk, die ik mij zeer herinner is, zij die nooit iets fout doen, doen bijna zeker nooit iets. Velen hebben mond genoeg om anderen hun werk te kraken, maar zelden hand genoeg om beter werk te maken.
Ik gebruik hem nog steeds, maar vooral om duidelijk te maken dat fouten maken deel van het leven is en geen schande, noch voor mezelf, noch voor anderen.
Hij werkt, voor mij nog steeds.
Beste Henri,
Prachtige spreuken, dankjewel!
Groetjes, Mireille
Mijn moeder zei vaak “eeeeeerst de ander, dan 10 plaatsen nix, en dan jijzelf pas…….” Je kunt je voorstellen wat voor impact dat had. en heeft.
Beste Caroline,
Nou inderdaad! Indrukwekkend! Mooi om deze om te draaien. 🙂
Groetjes, Mireille
Daan’s haan zal altijd glorie kraaien
Voelde als: voer niet zo de boventoon
En dat voor een kind dat dacht: ik luister altijd naar iedereen en wanneer luistert er een keertje iemand naar mij?
Hoe naar ook: sinds september 21 uitgevallen op werk en veel aan de hand in mijn gezin. Dankzij lichaamsgerichte traumatherapie verwerk ik mijn onveilige jeugd met alle gevolgen van dien en leer ik in contact te staan met mijn lichaam en (bange) hartje ❤️ de MIR methode ken ik al zo’n 10 jaar en reist regelmatig met me mee
Achteraf ben ik me pas gaan realiseren wat een impact familie uitspraken op mij hebben gehad. Mijn moeder (en haar vader, etc. ) zei altijd: “Vrouwenhanden en paardentanden ….. die mogen nooit stilstaan!”
Door schade en schande wijs geworden na mijn burn-out, kan ik nugelukkig andere keuzes maken, al blijft het lastig om gewoon overdag met een boek op de bank te gaan liggen. Dan kies ik eerder voor een wandeling in de natuur….
Mijn motto is
Ouders leren kinderen spreken
Kinderen leren ouders zwijgen
Ik doe ook bij de 9 mir-methoden kinderen loskoppelen mag dat?
Lieve groetjes Hennie
Beste Hennie,
Dat mag wel, maar dat hoeft niet. Bij ‘vader loskoppelen’, koppel je ook zonen los. Bij ‘moeder loskoppelen’ ook dochters.
Groetjes, Mireille
Mijn moeder zei altijd dat alles kon.en ik ben zelf in die ge dachten gaan geloven en moest hem waarmaken
Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg.
Ik kan me niet herinneren dat mijn moeder dat zei maar hij is er wel ingebakken misschien door de maatschappij.
Dag lieve mensen,
Geen vuile was buiten hangen……is een familieuitspraak die me onwijs veel belemmerd heeft in mijn hele leven. Alles onder het kleed vegen en bedekken met schijnheiligheid.
Met alle moed die ik maar kon vinden ben ik hier door heen geworsteld en nog.
Ben de manipulerende wereld tegengekomen .
De …overmacht…. Uit de familie gegooid worden
Afgewezen door man ……na 48 jaar huwelijk….
Kinderen die de dupe zijn geworden en t ook niet meer weten en de kant kiezen van de de grote meerderheid
Blijf ik mijn hart volgen. Kan ook niets anders meer omdat ik jaren geleden een eed heb afgelegd voor mezelf aan mezelf.
Ik KIES om voortaan eerlijk en recht door zee door het leven te gaan. Heeft me bij mijn zuivere weten van mijn hart gebracht. EINDELIJK.
Soms ga ik weer finaal de mist in. En dat is geen probleem maar één zege!
Dan kan ik met oprechte zuiverheid mijn ….fout…. Onder ogen zien en er mijn oprechte excuses voor aanbieden.
Ik wens iedereen MOED toe om in deze lastige en moeilijke wereld staande te blijven .
Hartelijke groet
Els
Met het idee van ‘een dubbeltje wordt nooit een kwartje” en “vergeet nooit waar je vandaan komt!” , toen ik op latere leeftijd afstudeerde in Nederlandse Taal- en Letterkunde. Met eigen financiële middelen en naast een pittige baan, terwijl mijn man op 31-jarige leeftijd overleed na 10 jaar lymfeklierkanker.
En toch heb ik moeite met de stap ‘ moeder loskoppelen’. Zij had ook geen makkelijk leven en ik hield veel van haar.
Hallo,
Ik doe sinds een paar jaar de mir methode en heb er veel baat bij, dankjewel!
Ik reageer op je oproep welke familie spreuk er bij ons rondgaat en die komt van mijn opa, mijn moeder (87) zegt nog regelmatig vrij trots: ” opa zei altijd:”ons familie is ‘t went om uit te blinken”
Tsja, dan weet je het wel…
Fijne dag!
Baukje
“Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg!”
Ik doe nu bijna twee weken de MIR-methode. Vandaag ben ik enorm depressief. Dat maakt me bang. Wat doe ik in dit leven… wil ik nog. 3 kinderen,dus geen keuze…
Kan het door de methode komen?
Beste Liek,
Het kan zijn dat je helderder wordt en serieus gaat nadenken over de toekomst. En dat dat op dit moment er somber uit ziet. (Maar het gaat heel erg ten positieve keren!) Let erop tijdens het doen van de MIR-Methode dat je voldoende water drinkt, om afvalstoffen af te voeren. Als afvalstoffen in je lichaam (en brein) vrij komen, en daar blijven omdat ze niet afgevoerd worden, kan het zijn dat je depressieve klachten krijgt. Je kunt ook altijd nog contact opnemen met een MIR-Methode begeleidster als de bezorgde gevoelens over de toekomst blijven aanhouden.
Sterkte!
Groetjes, Mireille
Hoi Mireille. Dank je wel voor deze methode. Top. Bij ons thuis vroeger strenge regels. Altijd rekening houden met een ander. Ja meneer nee mevrouw. Een gegeven paard niet in de bek kijken. Jongens zijn belangrijker dan meisjes. Ivm met werk gezin onderhouden. ik ben de ouste heb nog 1 broer onder mij. Maar de oudste moest altijd flink zijn en t voorbeeld geven. Natuurlijk hebben mijn ouders hun best gedaan maar toch..ik ben 58 heb er nog steeds last van helaas. Ik ben dus nog steeds op zoek naar mezelf. Liefs Sandra❤️
Dit vind ik ontroerend .
ik was zelf depresief vele jaren terug na de geboorte van mij 2de dochter…voor ze geboren was zijn wij verhuist naar frankrijk. op het moment zelf wist ik het niet en mijn man had en vermoede maar wist niet wat er me te doen waardoor onze relatie heel moeilijk werd. Ik weet niet meer juist wanneer maar ik las de Happinez waar de Mir-methode in stond en ik dacht waarom niet …ik ben er me gestart en het heeft veel in gang gezet ..en bom laten ontploffen waar al mijn frustratie en kwaadheid van zo veel jaren is uitgekomen. mijn eerste gedacht was ‘zo kan ik niet verder leven met me zelf ‘ ik ben blijven mirren en deuren zijn open gegaan ..en ik ben beginnen spreken …Mijn moeder zij altijd ‘dit moet niemand weten, dit blijft onder ons’ waardoor ik nooit heb leren spreken ..ik wist zelfs niet dat dat mogelijk was om over mijn problemen emotie’s te praten .
bon en andere was ‘mannen zijn just goed voor in den bloempot te zetten’
Mijn man voelt zich al lang niet goed …laten we er depresie op plakken .Hij is een goeie spreker en door hem ben ik wat geforceerd in mijn evolutie in preken uiten van mijn emoties..
maar het blijft niet goed en de laaste tijd hebben wij discuties die nergens naar toe gaan en waar ik altijd moet zoeken waar ik fout was …gisteren was het genoeg voor mij ! Mijn Hart heeft tot mij gesproken en gezegd dat dit niet leefbaar is . <kheb gezegd dat het gedaan is en ben ik weg gegaan .ineens ingezien waar ik me bezig was en hoe het mij klein houd !
Ik blijf Mirre ….maar ik stel mij de vraag wat je het best kan doen als je met iemand samen woond die depresief is ? mensen rond mij zeggen dat ik al teveel doen !
Als ik ruzie had met mijn man en ik wilde erover praten met mijn moeder dan zei ze altijd; ‘In een huwelijk is het geven en nemen, meer geven dan nemen’. Ten eerste had ik helemaal niets aan deze opmerking van mijn moeder, op latere leeftijd dacht ik ‘Wat een onzinnige kreet, geven en nemen moet op zijn minst evenredig zijn’.
Ik hou helemaal niet van spreuken 🙂
Dag Mireille, meteen toen ik begon (met alleen 5. en 7.) bemerkte ik een verlichting/oplichting van mijn depressie. Ik stel (achteraf) vast dat ik eigenlijk mijn hele leven (zwaar) depressief ben geweest, met in mijn jongere jaren ook enkele manische periodes. Sinds ik MIR heb ik geen diepe, zwarte, suicidale wanhoop meer ervaren, en ben ik weer een beetje hoopvol. Wat volgens mij ook een oorzaak van depressie is, zoals in mijn geval grotendeels, is het niet mogen/kunnen/willen voelen, alle gevoelen inhouden/onderdrukken/harnassen. Dat levert volgens mij ook een vorm van vergiftiging op, maar ik denk dat net zoals met het (laten) bloeden van echte wonden, mijn eigen systeem/lichaam voorzichtig is met het laten wegstromen/huilen omdat dit anders ook te veel kan zijn. Ik vertrouw nu helemaal op mijn eigen timing daarin. En ben zeer dankbaar voor de MIR-Methode omdat deze zo zacht, haast teder is….
“Je moet niet denken dat je een prinsesje bent….” Ach,het heeft wat die jeugd van mij. Wat ben ik ontzettend blij en dankbaar dat ik, nota bene via een zeer zware maagzuuraanval die wel een hartaanval leek, (weer) ben gaan zoeken en u en uw volgens mij geweldige MIR-Methode gevonden heb; volgens mij (ik moet ‘m nog wel gaan volgen :-)) echt een godsgeschenk! Dank, dank, dank!
“Wij zijn lief, goed, maar machteloos, “zij” zijn machtig en slecht”. “De rijken/politici/machtigen/egoisten stelen alles” “Ik weet het ook niet, hoor.” “Sukkel”.
p.s. mijn naam is niet Anne Hardlopen. Mijn computer heeft de naam van mijn hardloopjuf ervan gemaakt 😀
ALLES GAAT VOORBIJ …
HANGT AL JAREN BOVEN MIJN COMPUTER
Ze hadden je rattengif in je zuigfles moeten stoppen. Dit werd door mijn moeder tegen me gezegd met regelmaat. Herinner het mij zo rond mijn 6e levensjaar. Heb al 33 jaar geen contact meer met mijn moeder.Op mijn twintigste opgenomen geweest en gesprekken over mijn jeugd met een psychiater gehad.Daarna af en toe hulp gezocht bij een psychologe omdat tijdens mijn moederschap er voor mij herbelevingen waren waar ik mijn kinderen niet wilde belasten. Nu zijn beide kinderen volwassen en merk ik dat er bepaalde issues uit mijn verleden terug zijn gekomen. Zomers last van angsten om naar buiten te gaan, geniet niet van de zomer. Zo gauw het weer september word en ik een vest aan kan valt de angst letterlijk van mij af. Met mijn biologische vader heb ik rond mijn 40 contact gehad maar er zat geen binding en na enige tijd hebben we ieder ons eigen levensweg weer vervolgd. Aan mijn stiefvader heb ik nare herinneringen net als aan mijn moeder.
Dat is nogal wat, Else. Ik hoop dat je je met deze methode ‘schoon’ zult voelen, zonder vervuilende elementen vanuit je jeugd. je bent goed zoals je bent. Ben ik ook met veel vallen en opstaan mee aan het werk. Ik merk dat deze methode wel iets doet met mijn eeuwige getob en frustraties. Wellicht helpt het jou ook. Keep on going!
Je vroeg te vertellen welke familie”waarheid” vroeger de ronde deed. Bij ons was dat: “vertrouw de mensen niet”. Je begrijpt dat ik me nog steeds niet erg veilig voel in deze wereld. Is hier nog iets aan te doen?
groeten Eveline.
Beste Eveline,
Goed kijken en blijven speuren naar mensen die je wel kunt vertrouwen. Bewijs jezelf het tegendeel! En die ‘familie-waarheid’ uit je systeem MIRren!
Groetjes, Mireille
Liefste Mireille
De tranen vloeien nu over mijn wangen dank voor alle wijze raad die U zo aan ons geeft.
Mijn spreuk komt me elke dag nog in mijn gedachten, hoe kan ik zoiets goed maken,
het doet zo’n pijn hier volgt ze
“Je bent helemaal je vader” heb ik duizend keer gezegd tot mijn oudste zoon
Mijn man was net als ik een harde werker( mag ik wel zeggen) en door de stress van onze zaak een hele harde man kort hard snouwen als een hond ja mijn leven liep niet over rozen maar hij heeft een koekenbrood hartje die hij nooit in zijn leven heeft durven uiten of tonen,erg toch!! nu gebruik ik mijn spreuk nooit meer maar zou heel graag hebben dat mijn zoon wat zachter zou zijn, hoe kan ik hem helpen?
LIeve groetjes Monique
Beste Monique,
Wanneer je spijt hebt van wat je hebt gezegd, is het genoeg als je het tegen iemand zegt. Zou dat mogelijk zijn?
Veel sterkte en groeiend fijn contact met je zoon gewenst!
Groetjes, Mireille
Mijn moeder zei vroeger: bewaar je tranen voor later………….
Dit heeft wel impact gehad, heb jarenlang mijn emoties niet durven uiten uit schaamte……..
Mijn moeder zei altijd: het komt zoals het komt, maar het komt goed.
mijn moeder zei altijd vooral met de moeilijke tijden….. Tel je zegeningen keer op keer….
Wat u niet wil dat u geschied, doe dat ook een ander niet.
Mijn moeder zei altijd als het niet goed met ons ging en we somber of down waren:
Maak een vuist en ZINGT LACHT en FLUIT
Als kind begreep je daar natuurlijk niets van. Maar nu we allemaal volwassen zijn begrijpen we haar woorden steeds meer. Ik zeg ze dan zelf ook vaak, nu soms tegen mijn eigen kinderen.
Dank ma voor de mooie woorden.
Dit zijn de spreuken die ik hoorde: – de oudste en de wijste moeten zijn
– jij hebt je tijd gehad (4 jaar)
– jij werd al lastig geboren
– alles wat je zegt zijn leugens
– jij bent verantwoordelijk voor ons ongeluk
– Wat jij je ouders allemaal hebt aangedaan
– Je bent de schande van de buurt
– Wat zullen de buren wel niet zeggen
– Schaam je!
– En, Hoe durf je!
Jarenlang heb ik me aangepast en mijn best gedaan zo lief/goed/braaf mogelijk te zijn maar het was nooit goed genoeg. Zo erg zelfs dat ik totaal niet meer wist wie/wat ik zelf was/wilde. Ernstige depressies, niet meer willen leven maar iets in mij bleef altijd naar uitgangen zoeken.
Ben nu 56 en hoor de opmerkingen nog steeds als ik mijn mening geef, eigenheid toon.
Ik heb een moeder met een psychopatische persoonlijkheidstoornis en een vader die haar 100% hierin bevestigt.
Het blijft zoeken hoe met mijn ouders om te gaan. De zinnen hebben lang veel macht op mij gehad, de laatste tijd is dit veel minder geworden en weet ik nu dat het niks over mij zegt. Al sluimeren ze soms nog wel. Ik duw ze niet meer weg, heb ze allemaal ‘n stoel’ gegeven. “Ha ben je er weer” zeg ik als er weer één langs komt.
Hoe durf ik?
Nou, gewoon zo!
To rise into my greatness. Eindeloos veel nek en rugpijn gehad. De pijn is bijna weg, de rug rechter, schouders naar achteren en borst, het hart, vooruit door steeds betere zelfzorg en steeds minder geloof in de oordelen van anderen die niet over mij gaan. Een hele levensweg, want ik trok landurig dezelfde patronen/relaties aan. Wanhopig werd ik ervan.
Ik zal deze ouders niet voor niets hebben, de uitdaging is groot en de beloning en dankbaarheid ook als ik zie dat het in mijn gezin anders en steeds beter gaat, ik een fijne open relatie heb met mijn zoons en zij in alle vrijheid hun weg en passies leven en zeer goed weten wat ze willen.
Liefdevol in verbinding zijn, hoe graag zou ik dat nog willen beleven met mijn ouders. Ik beweeg als n boom in de wind, fier rechtop in volle glorie.
Het begint bij mezelf elke dag weer.
“Wie niet steelt of erft, moet werken tot hij sterft.”
Wel, ik heb mijn ouders nooit anders weten doen dan werken (ze hadden een bedrijf dus er werd thuis gewerkt) en vandaag, nu mijn moeder 80 is en mijn vader 89, zijn ze… blut. Geen cent, buiten een klein pensioentje dat mijn vader ontvangt.
Dat is hun verantwoordelijkheid. Nooit zijn ze verstandig met geld omgegaan. Het toppunt is dat ze in de jaren ’90 hun hele hebben en houden op het spel hebben gezet om het bedrijf van 1 van hun 4 kinderen te redden, wat faliekant afgelopen is.
De 3 andere kinderen hebben daar letterlijk en figuurlijk de prijs voor mogen betalen. Met als gevolg dat ook zij vandaag blut zijn. Misschien is het erfelijk :-).
Het rare is dat uitgerekend diegene die ze wilden “redden” vrolijk verder leeft zonder financiële zorgen.
Sorry als dit als geklaag klinkt, dat is niet de bedoeling, maar het is gewoon zoals het is.
wie denk je wel dat je bent!
het maakte dat ik maar niet meer liet merken wat me bezig hield, en me proberen onzichtbaar te maken, stiekem, zolang me’n gevoelens maar niet opgemerkt werden mochten ze er zijn, totdat de opmerking kwam. brak mezelf af, kleinerend
Herkenbaar , dank voor het delen
De familiespreuken die ik me kan herinneren; die van mijn moeder dat ik een ‘kruidje-roer-me-niet’ ben. Ik weet geeneens wat het precies betekent maar het klinkt negatief. Die van mijn vader; ‘houd je bek anders sla ik hem dicht’. Zucht, pas nu ik zelf een kind heb besef ik nog meer hoe dit erin heeft gehakt. De familie spreuk die ze verder nog graag allebei uitspreken en die nog steeds hard binnen komt; “jij bent zo overdreven gevoelig, daar kunnen en hoeven wij geen rekening mee te houden”. Dat we het nu niet zo goed met elkaar kunnen vinden ligt aan mij, omdat ik ‘zo moeilijk’ ben. Ik weet inmiddels wel beter maar het blijft pijnlijk.
Mensen kunnen zich vaak niet voorstellen hoe een ander iets kan beleven. Toen ik op mijn werk (als enige) last had van twee radio’s, die op 2 verschillende zenders stonden, meenden beide bezitters dat zij recht hadden op hun eigen zender. Ik zei dat ik me niet kon concentreren op mijn werk en vroeg aan mijn teamleider of ze hier iets aan kon doen. Een paar dagen later kreeg ik antwoord: Het hele team had erover vergaderd: het zou niet democratisch zijn om rekening met mij te houden. Dat van je vader is erg, maar voor de buitenwereld duidelijker dat het schadelijk/niet OK was. Het kruidje roer-me-niet leerde ik vorig jaar in de Hortus kennen. Het kleine plantje ontroerde me en ik kon aan mijn medebezoekster uitleggen dat ik me vaak zo voelde; dat ik, als er iets naars gebeurde, ook mijn blaadjes even wilde sluiten. En hoeveel weerstand dat bij anderen opriep; alsof ze mijn blaadjes weer open wilden forceren (ik denk zelf om hun eigen ongemak over wat ze teweegbrachten zo snel mogelijk weg te poetsen). Blijf geloven in jezelf en neem de tijd die je nodig hebt om te herstellen.
Herkenbaar, Gina, het kruidje-roer-me-niet! Het plantje is echt bijzonder, als je het aanraakt, trekken de bladeren zich samen. Ik voelde me er heel mee verwant toen ik het voor het eerst aan mocht raken! Het staat voor iemand die heftig reageert. (Vertaal: iemand die normaal reageert! Zoals wij doen!) Dat was ik ook altijd, en te gevoelig en moeilijk in relaties ook. En ik verwachtte te veel, en ik maakte me altijd te druk over dingen, anderen hadden daar toch ook geen last van? En wij maar denken dat het probleem bij ons ligt, je halve leven laat je je door die onzin je het leven zuur maken. Moeilijk om je aan te ontworstelen! Maar met de MIR moet het lukken!
Ik ben al jaren depressief , ik blijf teveel hangen in het verleden.
Wat mij het meest heeft geraakt als kind zijnde was dat mijn moeder tegen mij zei:
“Als je broer niet was overleden,was jij er nooit geweest”. Hoe kan een moeder toch zoiets zeggen tegen haar eigen dochter?
En ik ben altijd bang om dingen fout te doen, en doe dan ook regelmatig verkeerde keuze’s maken
zodat ik andere mensen kwets.Ik deed erg veel vroeger in het huishouden maar deed nooit genoeg terwijl mijn oudere zus helemaal niets deed maar dat was normaal geloof ik.
Mijn ouders zijn later ook nog gescheiden ,mijn vader met zijn koffertje bij mij aan de deur mocht er thuis niet meer in,ja dat kon vroeger nou wat dat doet als kind met je (was inmiddels wel getrouwd en had 1 baby) Dus mijn vader nog een tijdje ingewoond nou en dan het gedoe erna een moeder die weer boos was op mij omdat ik mijn vader onderdak gaf.
Ja en zo kan ik nog wel even doorgaan maar ik zal stoppen.En ik hoop Mireille dat je mij een klein beetje advies kan geven?
Ik weet trouwens al wel langer van de MIR-Methode mijn jongste dochter doet het al jaren en geeft het zelfs al door aan haar kinderen.
Beste José,
Zo te lezen had je kinderen als ouders… zij konden daar niet werkelijk iets aan doen, maar voor jou was het wel erg kwetsend, onveilig en verwarrend. Ik ben blij dat je de MIR-Methode hebt opgepakt. Rustig verder gaan om je verleden uit je systeem te krijgen.
Sterkte met alles!
Groetjes, Mireille
Hallo mireille wat zou ik kunnen doen tegen tinitus ik ben het nog niet tegen gekomen op je site .Trouwens geweldig werk wat u doet. De MIR-Methode kan hier misschien aan bijdragen?
Beste Erna,
Er zijn meerdere mensen die de MIR-Methode proberen bij tinnitus. Probeer het gewoon uit. Wanneer ik resultaatverhalen ontvang, zal ik het beslist aan de grote klok hangen. Veel sterkte in de tussentijd!
Groetjes, Mireille
Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding.
Achter de wolken schijnt de zon!
Boodschappen uit mijn jeugd:
Wat zullen ze wel niet van je denken en De klant is koning ( ik ben in een slagerij
opgegroeid)
Wat een indrukwekkende reacties.
En wat kunnen dingen uit het verleden toch doorleven in het heden.
Ik heb een liefdevolle jeugd gehad, en was een spontaan en impulsief kind. Dat bracht me ook weleens in ladtige situaties, omdat ik nou niet bepaald altijd weloverwogen keuzes maakte.
Bij het lezen van dit artikel kwam er direct een gezegde bij me op. Op mijn – ik geloof 14e – verjaardag kreeg ik ooit een mok van een vriendin met daarop de tekst: ‘ eerst gedaan en dan gedacht heeft menigeen verdriet gebracht. ‘
Ik voel nog hoe onthutst ik was. Want verdriet, hoezo? Had ik mezelf, of een ander, of haar, verdriet gedaan door een ondoordachte actie? Na doorvragen bleek dit niet zo te zijn, ze vond het gewoon toepasselijk.
Ze is niet lang een vriendin geweest.
Het deed meer met me dan ik wilde toegeven. Ik begon na te denken bij acties waarbij ik dat voorheen nooit deed: iets weggeven wat ik eigenlijk ook zelf best leuk vond, of zomaar van school willen omdat ik voelde dat de studie niet bij me pastte. Ik ging me meer ‘ schikken ‘ .
Toevallig kwam ik de mok laatst tegen bij het opruimen van de zolder, ik had het ding ook nog bewaard.
Het opruimen was letterlijk nodig, na een zware periode in mijn leven. Een periode waarin ik heb ervaren dat overleven soms vasthouden is aan je innerlijke rijkdom, aan wie je bent. En hoe goed sommige eigenschappen dan van pas komen.
De mok heb ik met een grote boog weggegooid.
Hallo Mireille,
ik en mijn ouders komen van oorsprong uit “‘Gruneggen” (Groningen) en daar wordt de uitspraak gehanteerd “Nait Soezen, maor Doun” hetgeen zoveel wil zeggen als: niet zeuren, maar gewoon doen. Over je gevoel praten daar erkenning voor vragen en krijgen is dus eigenlijk “not done”, je kunt beter hard werken. Valt som wat voor te zeggen, maar heel vaal ook niet omdat je gevoel wordt genegeerd……
Mijn moeder zei: Kinderen, als ik dat had geweten was ik er nooit aan begonnen.’
Ik heb vele spreuken herkend. Ik mis nog de volgende:
Kan niet, bestaat niet. (en zonder dit te zeggen, gold dat bij mijn vader ook voor ‘durf niet’ en ‘wil niet’). Je bereikt er veel mee, maar het levert ook een heleboel stress op en geen geluk.
Wie het kleine niet eert, die is het grote niet weerd. Dit is een uitspraak van mijn oma. Op zich niet helemaal slecht. Het zorgt ervoor dat je je (vaak te) snel tevreden voelt. En het beperkt de milieuvervuiling, want iets nieuws kopen helemaal voor mezelf, vormt nog steeds een probleem voor me.
Mijn moeder maakte het helemaal bont:
Als ik heel intens verdrietig was en kinderlijk door wilde huilen tot ik dood was, dan was haar troost altijd:
Als je later groot bent, is het allemaal nog veel erger. (een troostende arm heb ik helaas nooit gevoeld)
En als mijn 7 jaar oudere broer me weer gigantisch had getreiterd, zodat ik helemaal over mijn toeren mijn beklag deed:
Tja, zo zijn jongens nu eenmaal.
Het ergste was echter dat wat er niet gezegd is in mijn jeugd, maar ik altijd wel gevoeld heb. Toen mijn moeder jaren later ruzie kreeg met mijn zus, was ze hierover heel erg verbaasd. Want ja: mijn zus was toch altijd zo’n lief meisje! Toen ik natuurlijk vroeg: Ik dan niet? Kreeg ik te horen: Nee, jij was altijd een klein etterballetje. Het gekke was, dat dit me eigenlijk goed deed. Ik heb dat als kind altijd gevoeld, maar mijn moeder probeerde altijd de lieve en aardige vrouw te spelen. Ze was nooit zichzelf. Dan neem je het jezelf kwalijk dat je niet echt veel van haar kunt houden. Na deze uitspraak begreep ik dat. Ik hoefde mezelf dus niet meer kwalijk te nemen dat ik veel meer van mijn schoonmoeder hield dan van haar. Ze schrok zelf overigens van haar uitspraak en ontkende het later glashard. Maar ja: mijn moeder kon absoluut niet met een foutje in haarzelf leven. Dus het halve leven moest ontkend worden. En ik heb haar helaas nog heel lang (tot mijn 40e) nagedaan. Gevoelens ver weg gestopt en heel erg je best doen om door iedereen ‘aardig gevonden te worden’. Dus alle energie naar de verkeerde mensen, net als mijn moeder. Gelukkig kan ik met mijn 64e dit nu zonder te huilen intypen. En dat voelt heel erg goed :-).
Ik MIR alweer zo’n 4 jaar. Het helpt tegen depressieve gevoelens, net als overigens heel veel sporten, buiten zijn en goed voor jezelf zorgen, al kost dit de totale kleine hoeveelheid energie die je tijdens een depressie nog maar over hebt. Zet hiervoor al je zelfdiscipline in.
Ook weet ik uit ervaring dat een depressie vaak te maken heeft met het afwijzen van iets van jezelf. Vaak zelfs zonder dat je weet wat het is. Het kan dan heel nuttig zijn om erachter te komen WAT je afwijst. Probeer hiernaar dan met liefde te kijken, met de wetenschap dat je als mens niet volmaakt en dus niet foutloos hoeft te zijn. Ik wens iedereen al het geluk van de wereld toe. Niemand is gebaat bij een ongelukkige wereld. Dus laten we er met zijn allen voor gaan.
Als klein meisje was ik vaak verbaasd: er klopt iets niet. Toch is het moeilijk gebleken opgewassen te zijn tegen uitspraken en houdingen van vader, moeder en 5 grote zussen. Ik was bang voor de markt want: “ jou hebben we gekocht in een zakje op de markt”. Ze konden me ook weer verkopen. “ meisjes doen dat niet”. Hoezo? Ik ben een meisje en ik doe dat wel. “Ach, doe niet zo gek”. En nog meer leugens. Ook al verzette ik me innerlijk, ik bediende me van maskers om erbij te horen. Aangepast en met huilend hart mijn ziel bewaakt en bewaard. MIR doet me goed! Aaien doe ik voor het slapen gaan, de ene avond links, de andere rechts. Zo sla ik een brug tussen de twee hersenhelften.
Voor allen liefde en dank, namaste
Mei
Het huisje moet bij de schuur blijven (en dan in Drents) of te wel niet meer worden dan waar je bij hoort. Ik voel me steeds meer los gekoppeld, maar de familie wil niks van mijn groei en kwaliteiten weten. Jammer dan 🙂
Mijn ouders vonden presteren heel belangrijk.
Als je een hoge functie heb, ben je drukker dan dat je een lagere functie bekleed.
Alleen het werk wat je doet geldt. De rest is niet belangrijk.
Mijn moeder vooral. Als je een hoger functie bekleed ben je belangrijker dan dat je een lagere baan heb. En heb je meer recht op vakantie en leuke dingen in je vrije tijd…
Niets was ook goed genoeg bij haar.
Dragen we niet allemaal, niemand uitgezonderd, sporen/gedachten van vorige levens in ons?
Zijn we hier op aarde om onze weg te volbrengen dus weder op te staan?
Is vergeven van je zelf en derden, die je zelf geschapen hebt om je heen niet de weg?
Zo maar wat vragen.
Lichaam, ziel en geest weer één; uiteindelijk is dat thuiskomen. Daar waar we allemaal eens één waren en weer naar terugkeren.
Ik ben groot gebracht oa met: je haalt het bloed onder mijn nagels vandaan, het is jouw schuld, je haalt het licht uit mijn ogen!
Wist niet eens wat het betekende!
Was 49 en begon toen ineens alles van mij af te schilderen dan wordt er ineens gezegd: zie je wel ze kan wel wat! Dan beteken je wat in deze wereld.
Innerlijk voelde ik iets heel anders namelijk: dat mij dat totaal niet interesseerde.
Daar ging ik voor. Dus heb geleerd dat ik alle mensen om mij heen die mij niet zo “prettig” behandelt hebben dankbaar te zijn om mijn weg te kunnen voltooien.
Zijn we niet allemaal kinderen van kinderen?
Ik ben er uitgestapt door mij zelf goed de spiegel voor te houden, dat ik de enige oorzaak ben van mijn lijden.
Sindsdien begint mijn leven weer vreugde, geluk, blijdschap maar vooral dankbaarheid te kennen. Het is wij allen en niet ik. Met dat laatste ben je alleen en ziek dus lijd je.
Alle medicijnen zijn nu weg, dus ook mijn zware depressiviteit/negativiteit. Men zei dat het allemaal niet mogelijk was zodat ik de rest van mijn leven die pillen moest blijven slikken. Ik “slik” niets meer. Onvoorwaardelijke liefde is gratis en het schuilt in een ieder van ons. Haal het naar boven zet het in het licht. Dan ben je dat!
Ik wens iedereen warmte en veiligheid in zich zelf toe! Mooie dag!
Wat een mooi levensverhaal of gedeelte ervan! Ik kan mij hier erg goed in vinden! Veel succes op je verdere levenspad!
mooi, dat je eruit bent gekomen.
ik ben er niet helemaal mee eens; de wortels van depressie en angst liggen thuis en vroeger de kleuterschool en de basisschool. ik ging geloven wat jouw ouders toendertijd zeiden, nadat ze rond mijn 11e,weer eens ‘s nachts knallende ruzie hadden en een compleet servies op de grond werd gegooid, en ze zeiden: Waar bemoei je je mee, ga terug naar bed, je bent klein en je hebt er niets mee te maken. en later mijn broer van 2 jaar jonger, die 3 meiden van 13, 11 en 9 jaar heeft: jij hebt zelf ervoor gezorgd, dat je klappen van onze vader kreeg. hij kreeg van mijn vader alle aandacht, hij hoefde vaak niet af te wassen of bv. niet naar de frietkraam te gaan; laat hem naar boven gaan en dan kan hij leren e.d..Als ik voor mijn recht opkwam, begon mijn vader mij te dreigen mij te slaan en geregeld gebeurde het ook. ook slikte ik het in, omdat ik bang was van hem en dat bleef ik lang houden.
jouw ouders, bedoel ik mijn ouders
Ik kreeg op mijn 17e een relatie met een jongen om aan de thuissituatie te ontsnappen en we zagen elkaar elk weekend; ik ging altijd naar hem toe, waar ik verbleef samen met zijn broer en zijn ouders. door de week zat ik na het eten en de afwas op mijn slaapkamer om te studeren, tv te kijken, naar muziek te luisteren of te luisteren. het was mijn veilig plekje. beneden was dat niet.
1989 kregen we een huurwoning in het dorp van mijn toenmalige vriend toegewezen en dat vertelde ik niet aan mijn ouders en aan mijn broer en tijdens zijn verjaardag ging ik samen met mijn vriend met een sporttas met spullen naar het dorp van mijn vriend en we verbleven daar, totdat het huis bijna klaar was en in de loop van de tijd haalde ik wat meer spullen van mij van huis weg.
eind 1992 ging de relatie uit, omdat hij vreemd was gegaan en ik bleef in het huis achter. gauw genoeg kreeg ik een andere relatie met iemand op mijn werk, die al langer een oogje op mij had. later trouwde ik met hem en uiteindelijk ging het tussen ons stuk, omdat mijn werkelijk ik naar boven kwam: lesbisch.
2007 ging een wereld voor me open en ik storte me op het lesbisch leven via internet.
2008 tot en met april 2014 een vaste relatie met een vrouw gehad en zelfs in die tijd tussendoor uit en aan, kortdurende relaties. sinds mei 2014 een relatie met een vrouw, die ik nog steeds heb, doch de depressie en persoonlijkheidsstoornis drukken een zware stempel op onze relatie.
voor de depressie slik ik een andere medicijn, omdat de medicijn, die ik jaren slikte mij niet meer helpt. die nieuwe medicijn heb ik sinds kort, dus het is afwachten.
behandeling wegens mijn persoonlijkheidsstoornis is tijdelijk gestopt.
Een spreuk van mijn moeder die bij mij positief is blijven hangen en die ik ook met anderen deel: ‘de mens die lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.’
Ik heb vaak van mijn moeder gehoord; ‘jij bént nog geen zelf!’, als ik zelf iets wilde doen of mijn mening zeggen. Dat vergeet ik nooit ook al bedoelde ze er vast niks kwaads mee.
Ik herken ook erg veel vd 8 punten uit je artikel over overgewicht.
Lieve groet, Hendrike
Als voor een kwartje geboren bent, wordt je nooit een daalder.
Je hoeft niet te leren, als je een man hebt komt alles goed!
Dit zijn spreuken die mijn moeder vaak gebruikte. Ze wist ook niet beter!
Conny
Hallo Mireille,
Zeer fijn deze info…. Dit zijn echt punten die iemand kunnen helpen om t machteloze gevoel dat bij een depressie kan optreden de baas te kunnen en niet verder te zakken…. N depressie lijkt vaker zo’n brij waar je niet weet te beginnen……. Ja bewegen dat is altijd mijn redmiddel om snel in een andere toestand te komen . Bewegen in de natuur, swingen in de keuken die hartslag activeren en omhoog pompen….. Lucht geven aan mijn hart,,,,, mijn pad volgen.
Thankx Dionneke
Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg.
Pffff… en ik doe zo graag lekker gek!
Heerlijk!
Mooi artikel weer! Bedankt!
Hallo Mireille,
Je vroeg om familiespreuken. We, een echte spreuk vind ik het zelf niet (meer, gelukkig), maar ik ben mijn hele leven om de oren gegooid met de uitdrukking ” je kunt toch wel dansen al is het niet met de bruid”. Ik heb daar tot voor kort zeer veel moeite mee gehad, want moest altijd met helemaal niets tevreden zijn dus. Sinds een paar maanden besef ik dat ikzelf de regisseur ben van mijn leven en dus ook zelf bepaal waar ik mijn geld aan uitgeef en of ik genoegen moet nemen met niets of kies voor het beste. Wel, je begrijpt het al, het beste natuurlijk, want dat verdien ik namelijk (eindelijk). Gôh, wat die MIR-Methode al niet doet met je ingeprente overtuigingen.
Hartelijke groet,
Elsemieke
Ik kreeg vaak te horen…
en daar is ons “kruidje roer me niet” geen twee seconde kan ze het zelfde doen…en dan daar achter, Oh oh daar hebben we “Katy Complicaty” weer, waarom zal je de dingen gemakkelijk doen als het ook moeilijk kan…..
oei, nu ik ze opschrijf, zie ik hoe deze uitspraken nog steeds van invloed zijn… tja… gelukkig is er MIR stap 5 en 7…
Beste Antoinette,
Ja, zo zie je hoe dit soort uitspraken nog onbewust een rol kunnen spelen, he. Je zou ook nog even kunnen kijken naar het artikel over schelden. Daar staat nog een aparte oefening in om de oude uitspraken sneller uit je geheugen te wissen. Of beter gezegd: om er vrede aan te geven, zodat ze niet meer in je opkomen.
Sterkte en vooral veel geluk gewenst!
Groetjes, Mireille
hallo mireille en beste mirrgenoten
Ik ben hooggevoelig en ben ook als een ongelukje ter wereld gekomen maar dan wel liefdevol opgegroeid.Dit wordt een te lang verhaalwat mijn jeugd betreft,maar mijn vader heb ik nooit echt zien lachen.,ons moeder heeft er geen schone dagen mee gehad hij werkte wel veel mijn moeder hielp mee
met hem we waren zelfstandig ,we waren metvijf 2 meisjes en dan 2jongens Ik was de tweede.moeder moest dan ook zonder enkele hulp nog het hele huishouden redden.Zij kon dat niet aan wij (de meisjes)hielpen natuurlijk maar als we moesten studeren ging dat voor ook mochten we spelen of ons ontspannen moeder was goed en deed liever alles zelf ze was ook overbezorgd wat ik ook heb .Mijn oudste dochter is daar als klein kind veel geweest en kreeg duus ook veel liefde van oma.Mijn vader mocht ze niet en dat is altijd zo gebleven.
toen ik mijn man leerde kennen moest hij ook niets van mijn vader hebben.Mijn man kon lief zijn maar naarmate hij ouder werd veranderde hij Hij werd hard en brut.hij heeft wel trauma gekend ,zijn beide ouders stierven nadat we 4 jaar gehuwd waren.Hij had zijn vader nog zo nodig voor de zaak entoen zei hij wel het zijn de verkeerde die gestorven zijn mijn ouders waren wel een tiental jaar jonger,ik heb niets gezegd maar dat geeft mij diep getroffen.mijn ouders waren nu te min en niet meer welkom .Ook kreeg hij ruzie met zijn broer en zus hij kon het niet verwerken.De zaken gingen ook helemaal niet goed we kregen daarbij nog vele failishementen te verwerken.Hij gooide zich op het werk en het lukte traag maar goed.Maar hij bleef ook lang weg op cafe enin bars met collegas en vrienden hij kwam dan veelal s nachts thuis met collegas en dan moest ik soms opstaan om vrienden te maken
veel cmerce werd toen gedaan in de cafe,hij was s avonds nooit thuis.
Ik deed toen volledig de boekhouding en maakte dat alles klaar was want veelal moest hij dan nog s nachts mee om te werken hij was sterk….wwe hadden toen al een tweede dochter ze verschilden 8 jaar
De oudste ging al vroeg mee met haar vader op de baan waarbij ze natuurlijk geen mooie manieren leerdebij al die ruwe commercanten het was handel in levende dieren de markten doen en zo .iiIk bleef altijd bezogd achter met de jongste.Hij had altijd gewenst dat hij een jongen zou hebben hij was onthoogeld maar tochging het over want hij probeerde de oudste hem te laren opvolgen ze kon dat werkelijk goed had commerce gaven meegekregen kon goed brut werk doen,maar toen zij haar grote liefde leerde kennen kon het niet meer en zeker niet meer toen zij kinderen kreeg.alles ging toen goed maar plots kreeg onze 2de dochter aan 16 jaar leukemie .Onze wereld stond stil vooral die van mij zij was meer een echt zacht meisje wellicht ook hooggevoelig zoals ik.Ik was in shock kon niet wenen niet slapen niet eten ik was meestal bij haar in het ziekenhuis maar ik geraakte uitgeput,toen ze dan meer thuis was en het eten speciaal en iedere keer heel vers en heel bacterie vrij moest zijn dus zelf brood bakken alles zelf maken kreeg ik zoveel stress om iets verkeerd te doen het zou haar leven kunnen kosten in haar chemotijd 3jaar lang met ups en downs kreeg ze chemo ik kreeg chronische stress Ik funkioneerde niet goed meer meer ;de dokter gaf me antidipressievawat in feit vitaminen moesten zijn en iets tegen de stress.GODANK ZIJ GENAS MAAR IK WAS NIET MEER DE ZELDE ZEI MIJN MAN
Ik moest veranderen in plaats van dit te begrijpen verweet hij mij voor luie als ik al even aan het rusten was ik had ooh postraumatische stressen pschychomatishe klacten als rugpijn overal spierpijn kon nog moeilijk mijn bed uit.toch zorgde ik veel voor mijn 3 lieve kleinkinderen van mijn oudste dochter we gingen weer op vakantie en zo.Eens kreeg ik daar een flebitis in mijn been mijn man was woedend en wilde mij onmiddellijk naar huis sturen met de verzekering .hij zei ze is nu al ziek als ze met vakantie is …..weer misreie.Daarna heb ik van mijn beide benen de slechte aders laten opereren.Ook werd ik geopereerd aan een gaatje tussen de twee hartkamers. Kort daarop brak ik mijn been omdat hij me deed buitenlopen voor een kussen die weggewaaid was ik sleepte me binnen hij riep sta recht maar ik kon niet weer was hij woedend ik zat 6 weken in het gips wie ziek moet thuisblijven zei hij nors ,maar toch bleef hij de eerste week thuis om te koken,ik werd echt bang van hem en voelde me weer wegzakken,ik was zeer gestresst en zat dan gekneld tussen een poort alle vingers gebroken ,toen ik aan het strijken was viel ik door een stoeltje mijn staartwervelbeen was gebarsten en dan moest ik de de maand nadien binnen voor operatie van mijn blaas en baarmoeder ik heb veel pijn gehad maar dat geneest allemaal .De zwaarste pijn was weldat ik me weer voelde in de diepte zakken .en dat ze mij maar een keer dan nog allen samen kwamen bezoeken in het ziekenhuis.Het werd me soms allemaal teveel omdat hij over mij ging klagen en zegen dat hij niets was met een dpressieve vrouw ik deed mijn best om te werken enz om me op te knappen.ook mijn oudste dochter zei wat zijn wij met een depresssieve moeder.ik ging toen al naar pschygologen enz…die vrouw was 10 jaar jonger dan ons het waren vrienden maar ik wist dat hij ze altijd fantastisch vond .HAAR MAN WAS gestorven maarv ze was nu blij en vrij ze had een slecht huwelijk gehad IK KREEG EEN MINDERWAARDIGHEIDSCOMPLEX EN VERLATINGS ANGST IK controleerde hem een keer en vroeg ZE KUNT WEL RADEN WAT ER TOEN GEBEURDE TOEN HEB IK ZOVEEL MEEEGEMAAKT DAT IK HET NIET KAN VERTELLEN.HIJ GING ALLEEN WONEN de kinderen vonden het nog goed en natuurlijk een latrelatiemet die vrouw ; Ik zit nu helemaal aan de grond ; maar wat nog mijn ouders zijn ondertussen ook overleden mijn moeder in 91 en mijn vader in in 2005; NU MOET JE EENS HOREN mijn vader is gestorven aab epilesie omdat hij hersenatrofie had maar mijn man en mijn oudste dochter zeggen dat hij zot was daarom verwijt zij en hij nu voor zot wijf ze hebben hem nooit gekend ;Mijn moeder was zwaar depressief want ze had ook veel meegemaakt zee nam ook veel pillen zoals ik trouwens maar soms is het nodig maar zei heeft er te veel genomen kreeg vocht en een tumor in haar hoofd ook veel pijn stillers en zware antidpressieva nadateen kleinkind van 6 verogelukt is zo ik ben mijn oudste dochter kwijt mijn man die feest en reist met zijn nieuwe vlam hij begrijpt niet wat dpressie is een paar trommelingen en veel kuiswerk moet ik hebben zegt hij .Haar moeder is nochthans dikwijls opgenomen ineeb een psychyarische instelling zij was ook al eens depressief maar ja dat verstaat hij wel het is een opgetuutte madam ik ben nu 68 jaar zou de mirr methiode mij kunnen helpen ik hoop hetik ben nu 5 jaar alleen ik heb zeer veel verdriet nog het meest van mijn dochter die mij zo dumpt en me vergelijkt met mijn vader en ik haar niet meer zie met de jongste zijn er ook problemen maar dat kan ik niet meer uiten……
ik word nergens bijgeen enkel feest nog gevraagd want ik ben zot en ik zou boel maken help mij voor ik het niet meer zie zitten……
MARIE
Beste Marie,
Wat heb je een heftig leven achter de rug. Ik zou je nu gunnen dat er nieuwe mensen in je leven komen die jou een nieuwe kans geven en je zien voor wie je wel bent. Heel veel sterkte met alles wat je doormaakt en ja, probeer gerust de MIR-Methode. Overweeg ook een keer om naar een MIR-Methode begeleider te gaan, zodat zij jou kan begeleiden om weer nieuwe moed te krijgen.
Heel veel sterkte!
Groetjes, Mireille
Beste Mireille,
Reactie op mijn eigen bericht ,als ik het nu herlees dan denk ik wat een klaagzang maar ik wilde het van mij afschrijven en zeker niet om medelijden te wekken .Ewaren natuurlijk op ook veel goede dingen in mijn leven en nog .Ik ben zoals je zei in kontakt gekomen met een lieve mirr begeleidster en nu zie ik het meer positief in .Mijn leven heeft mij hooggevoelig gemaakt want ik wilde zoals iedereen mijn bestdoe voor mijn man man en mijn kinderen en nu ook voor mijn lieve kleinkinderen.want zoals iedereen heeft mijn man veel goeie kwaliteiten ik zou hem anders niet gekozen hebben en ook mijn kinderen hebben hun goeie kwaliteiten en ik hou van ze allen heel veel .Maar er is altijd de angst om te mislukken en dat is fout je creeert dingen die er niet moeten zijn en als mislukt krijg je een zware shock en krijg je schuldgevoelens en je projecteert die schuld op de andere .Ik heb te hoge eisen gesteld .Mijn man is mild ook voor de kinderen heeft humor die voor mij soms sarcastisch kan zijn werkt veel maar wil nu echt de baas zijn dat begrijp ik niet .En ook niemand kiest om ziek te zijn of te worden ook hij en ik zou hem hem daarvoor zeker niet laten vallen.
Hai Marie Josephe,
Alle begrip, hoor! Ik denk dat het je ook geholpen heeft om het eens op te schrijven! Ik wens je veel geluk! En oh ja, hooggevoelige mensen leggen altijd de lat zo hoog dat ze zichzelf daardoor in de weg zitten. En dan hup, de schaamte weer in. Heel begrijpelijk en de grote uitdaging om milder met jezelf om te gaan, net zoals je nu milder over je man praat.
Veel geluk met elkaar!
Groetjes, Mireille
Beste Marie,
Een heftig levensverhaal! Maar je staat nog.. houd dat voor ogen! Verleden kun je helaas niet veranderen. Wel heeft het invloed op jou als persoon in het heden. En ik weet uit eigen ervaring hoe zwaar dat is. Toch is het van groot belang dat JIJ de touwtjes van JOUW leven weer in handen krijgt. Kleine stapjes.. ik denk dat MIR jou daarbij kan helpen. Het heeft mij zoveel sterker gemaakt. Depressie heeft geen grip meer op mij. Ik heb grip op depressie en negativiteit.
Focus je op de dingen, hoe klein ook, waar jij blij van wordt. Geluk zit niet in anderen maar in jezelf!
Wat is je als tip zou kunnen geven is om MIR samen met iemand te doen. Eventueel onder begeleiding van een MIR Methode begeleider. Ik hoop dat het jou net zo helpt als dat het mij gedaan heeft.
Heel veel sterkte en houd moed,
liefs Joyce
Hallo Marie, wat een verdrietig levensverhaal. Ik kan me voorstellen dat de moed je in de schoenen is gezakt en je je eenzaam voelt. Maar gelukkig is de MIR-methode op je pad gekomen! Daarmee kun je zelf al stapjes zetten naar het weer mogen ervaren van levensgeluk, want dat verdien je. Ik hoop dat er iemand is waar je bij terecht kunt om je gevoelens en verdriet te uiten, want een luisterend oor kan al veel doen. Zit er een MIR begeleider in de Buurt? Of anders een coach of therapeut? Vraag om hulp hoor, want je hoeft het niet alleen te doen. Kracht, moed en vertrouwen gewenst en vooral veel liefde! Warme groet, Irma
Hallo Marie
Ik heb je verhaal gelezen en heb veel bewondering voor je. Je doet zoveel voor anderen, je bent zo sterk, en je gaat tot het uiterste. Maar die anderen zien niet wat je voor ze doet. De enige voor wie je misschien tot nu toe te weinig hebt gedaan dat ben je zelf. Zorg goed voor jezelf. Wees lief voor jezelf. Je bent het waard.
Als ik je goed begrijp ben je nu alleen, zonder partner of kinderen. En misschien is dat wel goed. Je hoeft niet meer de ideale dochter, echtegenote, en moeder te zijn. Je kunt nu jezelf zijn. Alleen zijn is soms heel verdrietig, daar weet ik alles van, maar het geeft ook rust.
Ik denk zeker dat de MIR-methode je kan helpen en ik kan je ook van harte aanraden om contact op te nemen met een MIR-begeleider. Kijk hier maar eens: https://www.mirmethode.nl/begeleiding/
Sommige begeleiders organiseren MIR-kringen: https://www.mirmethode.nl/mir-methode-kring/
Als je op facebook zit dan kun je je aansluiten bij de besloten MIR groep. In die groep schrijven we over onze ervaringen en steunen we elkaar.
veel liefs van Annemiek
Hallo Marie,
Dat is inderdaad veel allemaal in een mensenleven. Hou van jezelf want jij bent het waard om van te houden! MIR helpt hierbij. En bedenk dat alle veranderingen met kleine stapjes gaan. Ik hoop dat je de kracht vindt het verleden te vergeven en de weg vindt om jezelf liefde te gunnen.
Alle liefs!
Ellen
Beste Marie,ik merk dat je tekent met Marie maar je eigenlijke naam Marie Joseph is, dat is zo n een aparte naam. Zelf ben je waarschijnlijk ook iemand met een ongekende kant die je nog moet ontdekken. Ja we zijn voor een deel wat het leven ons gemaakt heeft maar de Mir methode helpt je terugkeren naar je originele blauw print en daar zijn ondertussen zoveel veranderingen aan aangebracht dat het even zal duren voor je die terug ontdekt. Dagelijks trouw, traag en langzaam de 9 stappen opzeggen en jezelf aaien zullen daarbij helpen. Hou je gedachten bij jezelf. Dat sommige mensen je in de steek laten is erg, maar laat jezelf toch niet alleen. Focus op de kleine zonnige momenten van elke dag die je mag ervaren nu. Doordat je man je verliet heb jij terug een zekere vrijheid, geniet ervan. Ja ik weet waarover ik spreek, want ook mijn man ging weg… mirgroetjes Diana
Lieve Marie,
wat een verhaal. Ik heb ook veel meegemaakt. En als ik u verhaal lees denk oh deze mevrouw heeft veel mmegemaakt. Dit heeft u niet verdiend. Mijn ervaring is vaak ben je goed voor iedereen maar als je dan zelf van allea hebt laten ze je vallen als een baksteen. Ik heb geleerd dit zegt meer over de mensen dan over u. Ik krijg zelf ook van alles en dit lijkt een teken van dat het rustiger aan moet. Ik zouu zo graag een knuffel geven en willen zeggen het komt goed. Ik hoop dat u met veel hulp alles in u hoofd een beetje op een rijtje krijgt. En u bent beslist niet gek u heeft teveel meegemaakt meer wat een mens aankan en dit heeft tijd nodig om verwerkt te worden. Ik wens u veel sterkte het leven is gewoon niet altijd eerlijk. De goede lijden altijd onder de slechte. dikke knuffel !!
beste mir vriedinnen joye Irma Annemie Ellen Diana An Sandra dank voor jullie reaktie .Als ik nu mijn verhaal herlees zie ik in welke negatieve spiraal ik toen zat hoe diep ik weer zat ,het was heftig maar dat is wat ik gevoeld .Er waren natuurlijk ookveel goeie dagen zeker toen de kinderen nog thuis waren .Ik denk dat ik met de ziekte van onze jongste dochter te angstig en teveel lang durende stress heb gehad wat geleid heeft tot uitputting en dan nmacht en dpressie en niemand heeft daar schuld aan maar wie het nooit gehad heeft weet het niet .mijn man was mild ,correct en goed ook voor de kinderen .Voor ons jongste dochter heeft hij zich terwijl ze ziek was ingezet zelfs een jaar of 2 mindergewerkt ja zelfs zijn werklaten staan.Ook onze oudste dochter en ook haar man hebben ons bijgestaan en geholpen ook vrienden .Ze wilden natuurlijk dat ik weer de moeder was van vroeger maar ik kreeg zoveel pschysomatische klachten door de verschrikkelijke stress de dokters wilden zich niet uitspreken er waren veel verwikkelingen gedurende de zware en lange chemo .Ik kon nooit meer goed slapen en me nooit meer ontspannen ik had zelfs nooit kunnen wenen kon niets eten vermagerde 10 kilo had niets meer van energie .De voeding was zeer streng wat hiegyene betreft en ik voelde mij zo verantwoordelijk dat is zou misgaan met haar ik stond te beven als ik eten maakte.Gelukkig ze genas
ik bleef overbezorgd (zo opgevoed door mijn moeder)Misschien vond mijn oudste dochter dat zij toen tekort gedaan was dat kan daar heb ik fouten gemaakt.Ik mocht toen wel veel voor haar 3 lieve kinderen zorgen dat fleurde me op maar toch voelde ik dat mijn gezondheid achteruit gegaan was.Ook voor mijn 50 ste verjaardag hadden ze een feest ineengestoken maar ik zat in gedachten bij mijn zieke dochterzij was pas de eerste keer thuis na 6 weken en heel uitgeput ik kon natuurlijk niet genieten,met mijn 60 jaar hebben mijn 2 dochters dan voor een verassingsweekend gezorgd en zij wisten precies wie mijn goede vrienden waren heel veel genoten ik ben ze zeer dankbaar .Misschien voel ik mij teveel als slachtoffer mijn man kreeg veel stress misschien omdat ik niet meer zoveel kon presteren als vroeger en hij was ook heel weemoedig omdat hij dacht dat ons jongste dochterniemand zou vinden .
Ik denk dat degene die ze vond niet helemaal zijn ding was en hij kon moeiklijk zijn dochter loslaten nu ik ook hoor …..toen kamen er verwijten en hij was weinig thuis Ik was zo gestresst dat dat zijn gesnurk niet meer kon verdragen ik moest toen ook veel medicatie nemen en dat maakte me suf en moe ik was in een groot gat gevallen mocht de boehouding niet meer doen en dat gaf mij verstrooing en gaf me de voldoening dat ik iets positief deed enkele van zijn collega s vrienden en vriendinnen van ons stierven plots en hij voelde zich alleen en zocht andere vriendinnen op die alleen waren om ze te helpen ? DEED HIJ DAT OM ME JALOERS TE MAKEN ik werd ook nog bang van hem een slechte raadgever en toen kwam het onvermijdelijke verlatings angst en ja het gebeurde …een heel zware shock die ik op deze leeftijd nooit meer te boven kom al ben ik in therapie en nu die chantage en die reaktie van mijn oudste dochter is ze ook gekwetst ze ziet mij als de schuldige met mijn rare manieren ik mocht zelfs van haar mijn man niet meer kontakteren als hij nochthans de eerste week mij nog hoopvolle lieve berichtjes deed.iemand heeft me dan vuilgemaakt waarschijnlijk want na enkele weken was hij totaal omgedraaid en vol wraak en heeft me voor alles onder druk gezet en me verschrikkelijk mentaal en fysisch zwaar vernederd en pijn gedaan het was een andere man ik begrijp het echt niet we hebben het nooit kunnen uitpraten en daarom kan ik het niet verwerken;;;;ik kom nog te weten wie daar tussen zit ….een duivel de sex laster …..ik heb nochthans iedereen voor mezelf al vergeven ik zie ze echt nog allemaal graag mijn 2 dochters evenveel mijn schoonzonen natuurlijk mijn lieve kleinkinderen mijn jongste dochter heeft toch ondertussen 2 lieve meisjes nu 4 en 6waar ik gelukkig dikwijls mag voor zorgen en op de 3 grote ben ik biezonder fier dat doet me leven .Ik ben van daag bij een begeleidster geweest het doet me meer dan een pshycholoog ik kan het jullie aanraden IK er stellig van over tuigd dat alles goed komt dank jullie om te luisteren MARIE
Wat heftig! Ik weet niet zo goed wat te zeggen maar ik leef met je mee….Wens je alle goeds toe!
lieve Marie,
Ook ik heb een heel moeilijk leven gehad en PTSS, nog steeds heb ik het niet makkelijk door allerlei ziektes en slecht behandelt door een hoop mensen. Ga goed voor jezelf zorgen en houdt je niet meer bezig wat andere mensen over je zeggen of denken. De MIR methode is een mooi instrument en zal je helpen bij de zorg voor jezelf wat zo ontzettend belangrijk is. Schuld gevoelens vreten energie en vaak zijn ze ook niet terecht. Laat de kans nu je zo op jezelf aangewezen bent, niet voorbij gaan om eindelijk eens tijd voor jezelf te nemen. Ik wens je veel kracht, wijsheid en liefde toe.Warme groet, Manon
Mijn moeder zei vaak als ik iets zei: dat kan je niet weten, want je komt net kijken. Ook heel vaak werd gezegd: doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. En omdat ik zo gevoelig ben en zo vaak hoorde heb ik het voor waar aangenomen. En nu zit ik weer in een depressieve periode. Maar ik wil die periodes niet meer. Ik ga dus vanaf vandaag met deze methode starten. Ben benieuwd!!
Moeder zei, je bent te lui om voor de duvel te dansen, loop naar de hel, je hebt niets te zeggen , alleen lege briefjes in te leveren, toen ik ging trouwen en haar alleen moest achterlaten, je Vader zou zich in z,n graf omdraaien als hij wist dat je mij in de steek laat. Doe gewoon dan doe je gek genoeg, je bent zo slordig en je maakt je met een Jantje van Leiden overal van af.
Ik heb m’n Moeder vergeven, ze werd heel lief toen ze dement werd en ik zag wie ze werkelijk was en dat ze dit zelf ook te horen had gekregen en onbewust was.
Ze werd heel echt, ik kon 6 jaar nog van haar houden.
Toch zitten de woorden die ze gezegd heeft diep van binnen, ze vliegen hier zo weer op het papier.
Maria,
Hier hebben bij mij 4 woorden geholpen door naar mezelf toe…zoals bij MIR te zeggen,
Sorry
Vergeef me
Ik dank je
Ik hou van jou
Dit doe ik elke dag voor de spiegel en kijk terwijl in mijn ogen.
Liefs en warme groet
An
Jezelf weer even bij elkaar rapen. Als je laat zien dat je bang bent zal je paard ook zo reageren. (De manege). Dus bang zijn mocht niet en mezelf bij elkaar rapen heb ik zolang gedaan tot er niets meer te rapen viel. Braaf luisteren en vooral je best doen om te gehoorzamen helpt averechts in contact met bijstandregels de regels worden alleen maar strakker. Heel moeilijk om dan te leven zoals het voor mij zou moeten.
Bij mij zit een stukje vastzitten aan het verleden, Dat is 1 of misschien meer foute gedachten die ik zelf heb gecreëerd. Bijvoorbeeld: Als ik nu mezelf dik eet wil mijn partner geen seks meer met mij. Hoe los ik deze dan op?
Ik heb dus geen zin in seks met me vriend en ga eten, zelfs al ben ik me bewust dat deze gedachte mij in de weg zit, kan ik me niet beheersen dan te eten.
En elke keer is er maar strijd als ik zeg dat ik geen zin heb. word er doodmoe van. Wat is toch het probleem van die ander om mijn wil (of niet wil) te accepteren of te respecteren?
Kan ik dit met de MIR-Methode oplossen?
Er zijn nog gedachten alleen deze zijn voor mij niet duidelijk wat het precies is, maar ik voel dat ze mij depressief maken.
Beste Miranda,
Zou je je vraag willen voorleggen aan een MIR-Methode begeleidster? Zij kan je dan alle aandacht hiervoor geven. En ja, de MIR-Methode kan wel wat doen.
Veel sterkte!
Groetjes, Mireille
Jouw wil zit in mijn bil.
Dus doen wat je zelf graag wilt had voor mij lange tijd een negatieve lading. Maar ik volg nu wel mijn eigen wensen ♥
Hallo,
Heb nieuwjaarsdag m’n verhaal geschreven.
2014 was voor mij ‘n vreselijk jaar. Ben ingerolen voor ‘n andere vrouw en bijna alles kwijtgeraakt.
Ook m’n leven want heb ‘n zelfmoordpoging gedaan. Ben attent gemaakt op de MIR-methode. Heb het bijna 7 weken gedaan.
Had het idee dat het werkte. Sinds ‘n week ben ik gestopt.
Ben van nature gauw depressief.
Afgelopen week was m’n nieuwe woning zo goed als klaar. M’n zoon voor ‘n maand naar Bulgarije vertrokken voor z’n werk. M’n dochter ‘n baan erbij genomen. Dus ineens heel rustig.
Heb wel meer vrijwilligerswerk gedaan dan normaal en geprobeert elke dag de deur uit te gaan.
Maar volgende week vrijdag is de overdracht van het koophuis en moet ik m’n ex-man weer onder ogen komen. Daarbij komt dat hij 3200 euro van me wil. Er schijnt ‘n brief aan te komen van zijn advocaat. Het convenant is onduidelijk. Ik heb geen advocaat gehad omdat ik dat niet kon betalen. Ik wordt er alles bij elkaar doodongelukkig van en het lijkt of ik weer terug naar af ga.
Ben afgelopen avond maar weer met de MIR-methode begonnen.
Mocht dit zoals de vorige keer verbetering geven in mijn gemoedstoestand dan laat ik het jullie volgende week allemaal weten. Als dit inderdaad zo is weet ik voor 100% zeker dat het echt werkt.
Wil zo ontzettend graag sterk worden en alleen (‘n beetje gelukkig) verder met het leven.
Ik wil dit graag met iedereen delen. Heb het idee dat ik na een keer de 9 stappen te doen alweer iets van verandering voel.
Ik houdt jullie op de hoogte.
Lieve groetjes allemaal, Wilma
Beste Wilma,
Heel veel sterkte gewenst! Idee om een vriend of vriend mee te nemen naar dat gesprek als steun? Zij zijn ook met z’n tweeën. Hoop dat het gauw allemaal weer prettiger voor je mag worden!
Hartelijke groetjes,
Mireille
MARIE
Hallo Wilma heb het zelfde van jouw .Een vrien din van mij zegt dat mijn man mij daarvoor verlaten heeft omdat ik niet sterk ben ,voor een deel is dat waar maar maar wat doe je eraan ik neem al 20 jaar antiedepressieva maar wat doe je eraan ook zij weet niet wat het is ……
Ik wil mij zo graag sterk en vrolijk zijn .Ik zou het willen uitschreeuwen AUB weten schappers help ons .Ik heb onlangs gelezen dat ze denken dat een ontstekings mechanisme is in de hersenen
dat getriggerd word door een of andere zware shock.Want mijn hersenpan ….ik zou dan maar willen met mijn hoofd tegen de muur slaan .Mijn moeder had het ook na de dood van een kleinkind die verongelukt is is het begonnen en ze was ganse dagen alleen ook ik verstond haar destijds niet .Is het erfelijk JA helpt de mirrmethode ???
Lieve mireille,
Dank zij mijn therapeute heb ik de MIR-Methode leren kennen
Ik heb ze in augustus de 4 weken elke dag gedaan
Ik ben in ziekteverlof van januari, een soort burn out
Ik heb me reeds heel goed gevoeld, vele mooie gevoelens ervaren tijdens mijn thuis zijn
Ik voel dat ik in een neerwaartse spiraal zit momenteel,
En zie soms het bos door de bomen niet meer
Er zijn nog dingen van vroeger die de kop op steken, vooral me verlaten voelen
Ik leer van mezelf te houden, wat ik als moeilijk ervaar
Kan de MIR-Methode hier nog enig soelaas in brengen ?ik ben nog niet echt gestopt met de MIR-Methode, maar voel ook niet direct dat het me iets bijbrengt
Beste Nelly,
Ja, de MIR-Methode kan je zeker ondersteunen, al was het alleen al door de 2x 2 minuten per dag dat je even liefdevolle aandacht aan jezelf geeft door het hand aaien. Het beste is dat je het langere tijd volhoudt, omdat je bij een burnout langere tijd nodig hebt om de reserves weer op te bouwen.
Veel sterkte!
Groetjes, Mireille
dank je Mireille
“Jij ook altijd, stel je niet aan!” “Jij komt nog te laat in de hemel”, ik was zo’n treuzelgriet in de ogen van moeder en broers. Mijn antwoord was dan wél: “geeft niet als ik er maar kóm”. Eigenwijs was ik dus….ook.Ook.”‘n meisje moest zelf de kost kunnen verdienen”, meende mijn moeder, die al heel vroeg weduwe werd en twee zoontjes verloor en dus overleefde i.p.v. lééfde, daardoor veel eisen aan haar enige dochter stelde. Ik kwam haar juist op allerlei manieren tegemoet.(Ongeweten maar later bewust, doch ongevraagd; doe ik nu nog bij mensen die ik mag of situaties die gered moeten worden) Daarin werd ik niet gezien of gewaardeerd.Nee mijn oudere broer; haar oogappel zegt nu nog: “jij was helemaal niet lief voor moeder, jij had altijd ruzie met haar”. Toen ik haar op haar sterfbed zei: “Mam je mag het leven wel los laten!” zei ze me dat ze zich zo’n zorgen maakte. “Over wie dan” vroeg ik haar over mij soms?” “Ja je was altijd zo’n hollewaai” antwoordde ze. Ik kon haar niet geruststellen door te zeggen dat ik zo’n stevig en lief levensmaatje had, waar zij ook vertrouwen in had, want ik had juist weer ‘ns ruzie met haar.
Verder gold:”Als je kón leren móest je leren”;zodat je onafhankelijk kon leven, ook zonder man dus.
Nu dat is haar gelukt, meer dan goed voor mij was/is.’t In wantrouwen óver leven zit me nú nog dwars, ken mijn gevoelens te weinig en kan niet voor mezelf opkomen; doe nog steeds erg mijn best het anderen naar hun zin te maken, hoewel ze mij meer gebruiken dan dat ze me wat gunnen.Ben wel (levens)wijs geworden en heb een goede baan gehad maar zit al van af mijn 46 ste thuis: niet ziek maar: “te gevoelig!!!!” Na al mijn therapieën (die ik zelf moest betalen) ben ik nu gepensioneerd en probeer in kunstzinnige dingen mijn draai te maken; (werd thuis wél gewaardeerd evenals humor; waren overlevingsmechanismen) maar struikel daar óók vanwege mijn gebrek aan eigen verlangen waar ik voor uit zou moeten komen, maar niet kán.Dan ga/moet ik huilen of vluchten = me terug trekken en slaap, slaap, slaap, niet ‘s nachts maar overdag.Om zo boos, verwijtend en depressief bij mezelf te belanden en alle contact te mijden, ook betaalde cursussen; zoals nu….maar vind dan onverwacht en onbedoeld jullie website…door “boven” gestuurd?!.
Beste Marie,
We zijn bijna leeftijdgenoten. Ik ben 47. Ik gun het je van harte dat je weer gaat terugvinden waar jij naar verlangt! Dat je weer gaat voelen waar jij behoefte aan hebt. Ik hoop van harte dat de MIR-Methode je hierbij gaat helpen en dat je weer plezier in je leven gaat krijgen.
Veel sterkte!
Mireille
Als je je antwoorden van boven wilt Kijk eens op Robert van mierlo naast MIR leven in geloof….. Bless Freya
niet zeuren, flink zijn! daarmee ben ik opgegroeid, dus zeur je ook niet….
Mijn moeder zei vaak, als ze vond dat ik eigenwijs was: “Kind, ga je goddelijke gang!” Op zich heel mooi, maar het werkte tegenovergesteld.
Ik deed niet meer wat ik wilde en voegde me naar haar verwachtingen.
Lieve groet,
Willemien
Beste Mireille,
Ik doe de MIR nu al een heel aantal weken. Ben begonnen met 2 stappen vanwege de ziekte die ik nu nog heb, een bipolaire stoornis (die ik vanaf vorig jaar heb gekregen). Daarvoor heb ik EMDR therapie gevolgd in mei /juni (als een van de weinige bipolaire patienten). Tijdens de sessie kwam ik erachter dat de trigger voor mijn manie gelinked was aan de traumatische gebeurtenis van het verlies van mijn zusje toen ik 4 was. Ik begreep dat de boze emotie die ik had voor/tijdens mijn manie gevoed was door de onmachtsemotie ”ik wil niet dat mijn zusje doodgaat” alhoewel ik dat op dat moment helemaal niet zo herkende.
Ook was mijn jeugd niet makkelijk met een bipolaire moeder, die wel erg haar best deed, en ik had mijn vader ook al jong verloren. Dat heeft wellicht ook bijdragen om mijn ziekte te kunnen krijgen.
Ik ben medisch bioloog, dus wetenschapper, maar een heel erg open mind. Ik heb me dan ook, toen ik uit mijn depressie kwam, een slag in de rondte gelezen over alles wat maar op mijn pad kwam, van een zoektocht in de wetenschappelijke database tot oosterse wijsheden over kundalini energie en de chakra’s. En in mijn zoektocht kwam ik ook op jouw website.
Ik heb me dus sinds mijn EMDR therapie verdiept in de materie van hoe krijg je een bipolaire stoornis en heb o.a. al voor elkaar gekregen dat de landelijke richtlijn voor bipolairen nu EMDR voorschrijft voor patiënten met duidelijk trauma ter voorkoming van een nieuwe manie. Ik denk echter dat ALLE bipolaire patiënten trauma hebben en dat communiceer ik ook naar de werkgroep bipolaire stoornissen.
Ik kwam het ook weer tegen op je website onder het mom van je onveilig voelen in je jeugd. Maar is er dus nog werk aan de winkel. Ik denk ook dat er iets mis is met het hartchakra (tekort liefde ontvangen) waardoor anderen over je grenzen gaan en je zelf ook over je grenzen gaat, en natuurlijk het basischakra, te boos en eigenlijk angstig over wat er in het verleden gebeurt is, dus niet geaard. Dat moet eerst opgelost (maar dat was bij mij al het geval voordat ik met de MIR-Methode begon)
Ik weet zeker dat ik o.a. door EMDR maar ook omdat er andere mensen op mijn pad kwamen die me hielpen op weg ben naar heling. Ik voel me beter en weet zeker dat de MIR-Methode helpt. Het maakt me stabieler en meer in het nu. Mijn kalknagel lijkt trouwens ook te helen.
Als je je licht zou willen laten schijnen op de problematiek van een bipolaire stoornis dan maak je me heel blij. Ik ben benieuwd naar je visie (want de ziekte staat nog niet in het rijtje). In het oktober nummer van het tijdschrift voor bipolaire stoornissen schrijf ik een artikel over mijn ervaringen met EMDR en ik zou daarom ook graag van je visie leren.
Ik ben ook heel benieuwd naar je nieuwe extra website. Ik hou van leren!
Hartelijke groeten,
Martine
Beste Martine,
Zal het je verbazen als ik je vertel dat EMDR een van de inspiratiebronnen was voor de MIR-Methode? Ik geloof heel sterk in dit soort methodes, omdat ze ‘per toeval’ zijn ontstaan en dus eigenlijk een studie zijn van wat het lichaam als vanzelf aanpakt. Ik heb een paar voorzichtige eerste berichten ontvangen van mensen met een bipolaire stoornis, maar echt nog te vroeg om te durven beweren dat de MIR-Methode daar een antwoord op is. De emoties die worden aangepakt, zijn natuurlijk steunend en zullen zeker verlichting kunnen geven, daar ben ik wel van overtuigd. Ik zal oren en ogen open houden voor nieuwe inzichten en ervaringen van mensen en wanneer ik meer weet, zal ik het op de website zetten. In de hoop dat ik jou weer kan inspireren. Fijn dat je jouw achtergrond en je open mind met elkaar combineert! Dat geeft meestal de mooiste nieuwe ontdekkingen!
Veel geluk!
Groetjes, Mireille Mettes
Beste Mireille,
Ik had inderdaad gelezen (ook in je boek) dat EMDR een van de inspiratiebronnen was. Dat hielp mij over de streep voor de MIR-methode (als toch ook wel kritische wetenschapper). Erg bedankt dat je mee wilt denken over deze ziekte. Ik las vandaag je nieuwsbrief over de linker en rechter hersenhelft en de intuitie. Wist je dat bij bipolaire patienten het corpus callosum niet goed werkt (dit is de brug tussen de hersenhelften, voor andere lezers)? Misschien interesseert het je ook dat ik een wetenschappelijk onderzoek heb gevonden (bij aapjes) dat bij stress tijdens de zwangerschap en de periode daarna er onder andere schade ontstaat in het corpus callosum. Omdat je met stimulatie van beide hersenhelften, wat EMDR doet, juist wel bereikt dat een emotie verwerkt kan worden (waardoor ik me veel beter voelde) denk ik dat het (niet)hebben kunnen verwerken van emoties een van de oorzaken kan zijn van bipolariteit. Alleen neemt de lading van een emotie bij een manie of depressie zulke krachtige energie aan dat het je als het ware omver werpt. Mijn intuitie zegt dat EMDR goed kan helpen die lading te verminderen. Nu nog meer onderzoek!
Met vriendelijke groeten,
Martine
Beste Martine,
Ja, dat is bijzonder interessant wat je schrijft, dankjewel! Nee, ik wist niet dat die hersenbrug bij mensen met bipolariteit niet goed is ontwikkeld! Dat zou dan verklaren dat ik al een paar voorzichtige eerste berichten heb ontvangen dat de MIR-Methode hen heeft geholpen met hun heftige manische of depressieve perides. Wat fijn! Ik verwacht zelf dat EMDR daar heel veel mee kan doen en volgens mij zijn daar ook al veel voorbeelden van. Houd me op de hoogte van je ervaringen!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Beste Mireille,
Ik heb nog weinig gedocumenteerde voorbeelden kunnen vinden van EMDR bij bipolairen. Als je me meer informatie zou kunnen sturen over dit onderwerp ben ik je erg dankbaar. Kort na mijn EMDR therapie heb ik wel een nieuw gepubliceerd onderzoek gevonden over EMDR bij bipolairen(via de pubmed database)door o.a. de ontwikkelaarster van EMDR, F. Shapiro, met licht positieve resultaten. Dit heb ik (samen met mijn verhaal)onder de aandacht gebracht van de makers van de richtlijn voor behandeling van bipolaire stoornissen in Nederland en EMDR wordt nu de aangewezen therapie bij trauma. Toch zou ik meer onderzoek willen, ook of EMDR helpt bij een startende manie of depressie (zodat misschien wel het onverwerkte trauma naar boven komt, en dat kan naar mijn idee ook overgeslagen door Sinterklaas zijn, of veel negativiteit in je jeugd). Daar wil ik me sterk voor maken, naast zelf weer beter worden….
Hartelijke groeten,
Martine
Beste Martine,
Nee, ik heb helaas geen enkele documentatie over EMDR bij bipolairen. Wel al voorzichtige eerste resultaten via de MIR-Methode. Doe wat je kunt, want ik geloof er sterk in dat het absoluut moet kunnen via EMDR, omdat ik de methode van binnenuit ken. De MIR-Methode werkt op een wat andere manier en het grootste verschil is dat het bij de MIR-Methode rustiger aan gaat, laagje voor laagje.
Veel succes met je speurtocht! Ik ben er zeker van dat het je gaat lukken!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Beste Martine, beste Mireille.
Over de gevolgen van een slechte samenwerking tussen de beide hersenhelften en het corpus callosum verwijs ik graag naar de boeken van dr. P. Mesker. ” De menselijke hand” en “Kunnen en niet kunnen”.
Hij heeft hier hele bijzondere dingen geschreven en gaf ook handvaten om de functie van het corpus callosum te verbeteren oa door symmetrie- oefeningen en mbv het zgn Meskerbord. En interessant hierbij is dat het weer via de handen gebeurt. Oh wat zijn die handen toch interessant.
Vriendelijke groeten
Theo
Beste Theo,
Zo leuk hoe er vanuit meerdere invalshoeken dezelfde universele kennis wordt ontdekt, hè! Dankjewel voor het delen.
Groetjes, Mireille
Beste Martina,
Ben zeer onder de indruk dat jij vanuit je jouw ervaringen en onderzoek, het voor elkaar hebt gekregen dat de landelijke richtlijnen EMDR adviseren voor bipolaire patiënten.
Alleen heb ik een vraag aan jou. Wat bedoel je precies met; EMDR gevolgd ‘als één van de WEINIGE bipolaire patiënten in Nederland’?
Heeft dit voorheen een reden gehad om dit niet te adviseren aan bipolaire patiënten?
Wat je reactie met veel interesse af.
Met vriendelijke groet,
Karin
Als we jou nodig hebben rammelen we wel met de pispot….(pa broers zus)
Jou overkomt niks, als jij s avonds op je fietsje word overvallen laten ze je vanzelf weer los als je onder een lantaarnpaal komt…(grote broer)
Verder overleed mijn moeder toen ik vijf was en vanaf dat punt is ze ook doodgezwegen…… ik heb maar een moederherinnering
Lieve Anna,
wat een onwaardige behandeling viel jou ten deel. Het raakt me het te lezen en ik zou het, als ik kon, zo voor je ongedaan willen maken! Want ze hadden het zo mis! Hopelijk wis je het met de MIR-Methode langzaam uit en mag je weer voelen hoe waardevol je echt bent!
Hartegroet, Anita (praktijk Persephone, Leiden)
mijn broer zei eens tegen mij, als we je nodig hebben, rammelen we wel met een emmer!!! dat hoor ik nog steeds….ik was een nakomertje en druk, en dat maakten ze mij ook duidelijker met de woorden, voor dat jij er was was het goed!!!ik voel me snel te veel, terwijl dat niet zo is, maar krijg dat er niet meer uit, 55 jaar ben ik nu!!!!!!!!
Beste Marianne,
Dit soort ‘onwelkome’ gezinssituaties kunnen flink een stempel drukken op je. Ik hoop van harte dat je jezelf welkom kunt heten. Ik doe het bij deze: welkom op aarde en fijn dat je er bent! Ik hoop dat de MIR-Methode je wat vrijheid kan geven en dat je het gevoel terug krijgt dat je hier echt ook een plaats hebt!
Veel sterkte!
Groetjes, Mireille Mettes
Dat zei mijn vader ook wel eens tegen mij. Het zijn maar uitdrukkingen. En zo halen ze de koeien uit de weide als het tijd is om op stal te gaan of gemolken te worden dus zo erg is de spreuk toch niet. Visualiseer lekker blije koeien die op stal mogen en graag naar de boer toe lopen 🙂
Tegen mij zeiden ze altijd, dat ik niet moest zeuren. Ook zei mijn broer altijd, jij moet je mond houden, want je bent maar een Mavo-kindje (dat was zog. grappig).
Beste Angela,
Ja, en het zijn dat soort zinnetjes die je nu NOG hebt onthouden, die een rol spelen in je systeem. Dankjewel dat je ze zo duidelijk noemt! Zal vast herkenbaar zijn voor veel mensen. Hopelijk kan de MIR-Methode een hulp zijn voor je om je eigenwaarde en vertrouwen in jezelf te sterken.
Veel geluk!
Groetjes, Mireille Mettes
Wat een mooi artikel, dank je wel Mireille, dat je me erop wees. Bij ons in de familie wat het motto: Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Als kind begreep ik helemaal niet wat dat betekende. Nu denk ik : waar heb je het over! Wat is normaal? Doe ik gek genoeg? Ik leef denk ik niet volgens die regel, hoewel hij wel meteen bovenkwam na het lezen van je vraag 🙂 Misschien doe ik al lang genoeg vader loskoppelen, zodat het me niet meer stoort. Echt een mooi antwoord op mijn vraag, ik ga het bewaren. Mireille, je bent een mooie aanvulling op mijn leven, nogmaals bedankt, Gilah
Hai Gilah,
Ik ben blij dat het artikel goed bij je paste en je inspireerde! Dat je nog maar een lang leven ‘niet normaal’ mag doen! 😉
Groetjes! Mireille Mettes
……..ik hoorde altijd zeggen in mijn familie tegen mij: “dit kan jij niet,laat mij het maar doen” of “dat kan je niet aan, daar ben je niet sterk genoeg voor”.
Ik ben 5 jaar geleden in mijn eentje met 2 katten geemigreerd naar de Lofoten-eilanden in het noorden van Noorwegen. Heb het heel goed daar en werk in mijn eigen bedrijf: Lofoten Shiatsu Senter. Heb mij sterk gemaakt, ook met behulp van de MIR-Methode, en nu zeg ik “jeg klar alt”. “Ik krijg alles voor elkaar”.
Hallo Mireille, wat fijn dat ik jouw artikel in de Happinez zag! Ik gebruik de MIR-Methode al een tijd in mijn praktijk, maar dan alleen voor kinderen. Nu lees op je site over het hand-aaien. Ik was hier zelf al op een andere manier mee bezig, maar ga het aaien ook uitproberen. Ik weet zeker dat het werkt! Het gaat toch alleen maar om Loslaten zodat nieuwe dingen een plaatsje kunnen vinden binnenin je.
De spreuk waar ik mee grootgebracht ben is “doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg”.
Nu werk ik met al die dingen waarin ik “anders” ben en het mag er allemaal Zijn. Heerlijk!
Hartelijke groet,
Marianne van Eelen
‘heb toch niet zo veel kapsones, we zijn maar gewone mensen’. Dit was een gevleugelde uitspraak van mijn vader naar mij toe. Ik hield als kind al van mooie dingen, bv.kleuren die in harmonie waren volgens mij. Mijn moeder had op latere leeftijd deze prachtige spreuk: wie geld verliest, verliest veel. Wie een vriend verliest, verliest meer. Wie de hoop verliest, verliest alles.
heb de MIR-Methode twee maanden gedaan, het leek niets te doen maar er is volop beweging op allerlei gebied. dank dat de MIR-Methode zo makkelijk te krijgen is. Geen kosten.
Hartelijk dank hiervoor, Irene.
Beste Irene,
Mooi om te horen dat er zoveel in beweging is gekomen! De MIR-Methode werkt inderdaad nog maandenlang door nadat de eerste 4 weken van aaien voorbij zijn.
Dank je wel voor je reactie!
Hartelijke groetjes, namens Mireille Mettes
Marja Kikstra
MIR-Methode begeleider in Enschede
http://www.erevna.nl
Dag Mireille
Sinds een paar weken mir ik, het bevalt me uitstekend, in het begin was ik wat uit balans.
Nu heb ik emotioneel grote sprongen gemaakt,ik heb mezelf weer teruggevonden en kom tot mijn verassing mensen tegen die mijn missie verduidelijken.
lieve groet Jantje
Dag Jantje,
Wat heerlijk dat je zelf voelt dat je zo duidelijk grote groeistappen maakt, niet alleen emotioneel maar ook naar je missie toe!
Uit balans zijn in het begin komt vaker voor – de MIR-Methode zet je hele systeem enorm aan het werk. Zowel qua afvoeren, opschonen en aanvullen als daarna de balans herstellen, en dan rest nog één ding: je Missie.
Dat je maar spoedig je missie ook mag gaan Léven; dank je wel voor het delen!
Hartelijke groetjes, namens Mireille Mettes
Marja Kikstra
MIR-Methode begeleider in Enschede
http://www.erevna.nl
Beste Mireille,
Ik wil je een vraag stellen namens mijn schoonzus die geen internet heeft. Ze is begonnen met de MIR- Methode (alle 9 stappen) 2 weken geleden omdat ze al meer dan 1 jaar zich niet goed voelt en anti- depressiva slikt. In eerste instantie leek het beter te gaan. Daarna werden de klachten heftiger en is ze vanaf woensdag teruggegaan naar stap 5 en 7. Vandaag vroeg ze me om jou te vragen wat ze moet doen, omdat ze steeds zenuwachtiger wordt, last van droge mond en heel erg onrustig. Dit heeft ze voor die tijd ook gehad. Graag jouw reactie hierop.
Beste Lucie,
Wat attent van je dat je de vraag namens je schoonzus stelt! Het is goed dat je schoonzus contact op neemt met de behandelend arts, omdat door de MIR-Methode vaak de medicatie en begeleiding aangepast kunnen worden.
Laat je schoonzus twee weken vol maken met stap 5 en 7. Het is vrij normaal dat de symptomen verergeren, de eerst tijd. Dat is een goed teken, dan pakt het lichaam het juist op. Ze moet wel voldoende water en of kruidenthee drinken zodat de afval stoffen het lichaam kunnen verlaten. Het is moedig van haar dan ze zichzelf de kans geeft te helen met de MIR-Methode.
Vriendelijke groet namens Mireille Mettes,
Margreet Pielage
MIR-Methode begeleider in Ommen
http://www.terra-mater.nl
Hallo Mireille,
Ik ga binnenkort weer starten met het geven van ontspanningsavonden. Bij één van deze avonden wil ik ook wat doen met de MIR-Methode. Zodat mensen hier ook voor kunnen gaan kiezen (naast bijv. mindfullnes, yoga etc.) Kan ik in groepsverband wel alle stappen geven? Ik vraag dit omdat je aangeeft dat in sommige gevallen het beter is om eerst 2 stappen te doen. Ik wil mensen niet in de problemen brengen… Ook vroeg ik mij af of het is toegestaan om dit te doen aangezien ik geen MIR therapeut ben.
Lieve groet,
Anitha
Hallo Anitha.
Wat fijn dat je de MIR-Methode zo een warm hart toedraagt, en dat je haar ook wil uitdragen, dank je wel.
De MIR-Methode kan vrij doorgegeven worden, dat wil zeggen dat je iedereen een kaartje kan geven en je kan over je eigen ervaringen vertellen nadat je zelf bent begonnen met de MIR-Methode. Je kan deze eerst zelf 4 weken doen, voordat je de MIR-Methode doorgeeft aan andere mensen.
Je zou een MIR-Methode begeleider kunnen vragen of deze workshops geeft, of iemand uitnodigen voor een lezing van de MIR-Methode.
Mireille zelf geeft op verschillende plaatsen in het land lezingen, is dat een idee voor een van de avonden die jij organiseert?
Dank je wel dat je voorzichtigheid in acht neemt. Wil je nog meer weten dan kan je nogmaals contact op nemen.
Met vriendelijke groet namens Mireille Mettes,
Margreet Pielage
MIR-Methode begeleider in Ommen
http://www.terra-mater.nl
Hoi Margreet,
Bedankt voor je reactie. Ik ga eerst de kaartjes geven. Als er behoefte is aan meer, dan neem ik contact met jullie op.
Lieve groet,
Anitha
Hoi Mireille,
Even een ervaring delen.
Ik was op vakantie meegevraagd door mijn schoonzusje, oprecht en heel lief bedoeld. Daar bleek echter dat ze me toch zag als een indringer in haar leefgebied, waardoor ik steeds meer me in mezelf terugtrok en me steeds kleiner voelde worden….dus erg ongelukkig.
De MIR-Methode is inmiddels een vast onderdeel van mijn leven geworden en hier dus heel welkom. Vrijwel meteen voelde ik me meer in mijn eigen kracht staan en beter in staat voor mezelf op te komen. Dankjewel dus, ik ben heel blij met jou!
Groetjes,
Germaine
Hoi Germaine.
Wat fijn dat je wederom in je kracht komt te staan door de MIR-Methode.
Je geeft een voorbeeld hoe waardevol het is dat je in een handomdraai weer op je eigen pad terecht kan komen in een minder prettige situatie. Dank je wel dat je dit met ons wil delen!
Ik ben blij met jou en met alle mensen die zichzelf vrede in hun hart gunnen.
Groetjes, Namens Mireille Mettes,
Margreet Pielage
MIR-Methode begeleider in Ommen
http://www.terra-mater.nl
Hoi Germaine,
Dank je wel voor het delen van je ervaring met de MIR-Methode! Heerlijk dat het je zo heeft ondersteund om in je eigen kracht te blijven!
Hartelijke groetjes, namens Mireille Mettes
Marja Kikstra
MIR-Methode begeleider in Enschede
http://www.erevna.nl
Dag Mireille.
Wat fijn voor je dat de MIR-Methode in “Happinez” staat!
Het boek “Storm voor de stilte” van Neale Donald Walsch” (Gesprekken met de mensheid) maakt mijn missie duidelijker.
Heeft het zin om aan de 9-stappen toe te voegen: het immuunsysteem in balans brengen of zit dat al bij de 9-stappen in?
Liefs,
Janny
Dag Janny. Ja het is zo fijn voor velen dat Happinez deze aandacht aan de MIR-Methode geeft, ik ben ze heel dankbaar! Ook fijn dat je veel aan het boek Storm voor de stilte hebt.
Wat je vraag betreft: Alle 9 stappen werken al aan je immuunsysteem , je hoeft dus niets toe te voegen.
Laat je ons weten wanneer jij je missie leeft?
Vriendelijke groet, namens Mireille Mettes
Margreet Pielage
MIR-Methode begeleider in Ommen
http://www.terra-mater.nl
Of wat er niet werd gezegd.
Het misbruik van mijn broer met mij is altijd doodgezwegen.
Of de laatste 3 kinderen hadden er niet moeten zijn. Ik kom uit een gezin van 5 kinderen (enige meisje) en behoorde tot de laatste 3.
Beste Hilly,
zulke pijnlijke uitspraken – of juist het verzwijgen van een ingrijpende gebeurtenis als misbruik – hebben een heel grote impact op ieder kind; bij zulke ernstige trauma’s is het verstandig om de hulp een MIR-Methode begeleider in te roepen, om het helingsproces soepeler en vlotter te laten verlopen.
Ik wens je veel heling toe en dat je weer helemaal in je eigen kracht mag komen staan met de liefdevolle ondersteuning van de MIR-Methode!
Hartelijke groetjes, namens Mireille Mettes
Marja Kikstra
MIR-Methode begeleider in Enschede
http://www.erevna.nl
Het allerpijnlijkste vond ik dat ze me negeerden, niks zeiden of afstand namen. Vooral als ik gevoel uitte, omdat ze mij te gevoelig en lastig vonden. Zij konden absoluut niet met emoties overweg, zie ik achteraf..
Mijn moeder zei: “Jij bent zo overgevoelig! overdreven, stel je niet aan, je bent een moeilijk kind, je zus is tenminste lief”
en ze zei een keer; je vader is je echte vader niet denk ik, want heb een verhouding gehad met zijn broer, ik weet niet meer wanneer..en dan: “goh wat kijk je raar, doe niet zo gechoqueerd”
Toen ik aan antidepressiva zat; “nu kan ik voor t eerst in mijn leven normaal met je praten, nu ben je eindelijk normaal”
Mijn vader zei laatst nog: als jou vriend jou verdraagt, zou ik maar heel zuinig op hem zijn… (!!!)
..
Dan ga je toch denken en geloven dat je een verschrikkelijk kind/ mens bent en je hier niet mag zijn..?! En gevoel al helemaal niet! Ik heb er nog steeds veel moeite mee. Ik heb nu een burn-out omdat die emoties eruit moeten. Maar t brengt zoveel angst omhoog vooral voor afwijzing. Ik voel me ook om elke scheet afgewezen.. ik heb niet het gevoel dat het veilig is om mezelf te zijn.
Heb al veel gedaan. Ik hoop dat de MIR-Methode mij hier verder goed bij gaat helpen. Zodat ik in ieder geval van mezelf kan houden.
Veel sterkte en liefs voor iedereen.en bedankt Mireille! 🙂
Lieve Anne,
Ja, wat een weg heb je afgelegd! Het is zo overduidelijk te zien waar je klachten vandaan komen. Je beschrijft het zelf zo helder dat het me pijn doet in m’n hart. Er zullen vele mensen zo behandeld zijn als jij en jongens, wat een weg terug is het dan!
Als je een extra steuntje wilt, wil je dan ‘s naar de video over zelfliefde kijken? Die is in het Engels, maar kan je wel een hart onder de riem steken.
Veel geluk met het terug vinden van jou lieve zelf!
Mireille Mettes
Lieve Mireille, dank je wel voor je lieve reactie! Ja het is een enorme weg terug.. Ik heb de video bekeken en heb er zeker wat aan, dank je wel! Ik ben nu 5 dagen met de MIR-Methode bezig en moet zeggen dat ik er zeker veel van merk! Ik heb al veel meer energie, de eerste 2 dagen enorm veel honger, elke dag heel veel dorst, ik begin grenzen aan te geven (zelfliefde), en er komen veel emoties omhoog. Ik word alleen nog elke dag om 7:00 wakker, en hoop nog eens door te kunnen slapen d.m.v. de MIR-Methode.
Maar ik voel dat het werkt en ben er heel blij mee! Dank je wel voor het ontwerpen en delen van deze bijzondere helings manier! 🙂
Liefs Anne
Poeh, ik lees al jullie reacties en soms snijden ze bij mij al een beetje in mijn ziel. Kan je nagaan hoe het was als je zulke familie-spreuken op je af kreeg, niet 1x, maar elke week wel een keer als kind. Dat heeft impact op een kind. Ik wens jullie veel geluk en hoop van harte dat de MIR-Methode deze oude herinneringen langzaam maar zeker uit mag wissen!
Veel geluk!
Mireille Mettes
Waar een wil is, is een weg
Je hebt niets te willen.
Alle maria’s die ik ken belanden in een instelling, verslaafd, drank drugs,seks. (mijn vader:
Jij gaat nooit kunnen auto rijden.
Mannen willen je alleen maar in bed.
Ieder vogeltje zingt zoals hij gebekt is.
Leg je hand op je hoofd en kijk wie er onder zit.
De eigen balk in je eigen ogen zie je niet.
Je zult nooit verantwoordelijkheid kunnen dragen.
Volg je hart. ( later)
Ge moet gij niet denken maar doen.
Ge moet gij niet voelen maar doen.
Wat gaan de mensen denken?
Wpreek mij niet tegen.
Da’s mijn lijstje. voorlopig.
Ha Maria,
Dat lijkt me voorlopig meer dan genoeg! Leuk idee dat al deze familiespreuken langzaam uit je systeem gaan verdwijnen.
Ik wens je veel opluchting en ruimte!
Groetjes, Mireille Mettes
“Jullie hadden niet geboren moeten worden.”
Je hebt recht op niet alleen leven, maar LEVEN. Jij mag er zijn en bent geliefd, precies zoals je bent! Hopelijk mag je dat langzaam aan gaan voelen en gaat het nooit meer weg! Anita
“Plaag haar maar, daar wordt ze groot sterk en weerbaar van.”
Dit sluit aan bij mijn missie: het met behulp van de kennis over psychologie bestrijden van deze allergrootste maatschappelijke misvatting. Dat als iedereen maar weerbaar genoeg is, er geen pesten meer zal zijn. Het bevorderen van ieder voor zich, alleen de sterksten mogen er zijn. En die sterksten blijven ook bang, zij moeten blijven vechten (en intimideren) uit angst niet meer de ‘baas’ te zijn. Ik hoop deze geweldscyclus met kennis te lijf te gaan. In de hoop “dat de pen machtiger zal blijken dan het zwaard.” Je eenvoudige quote (waarvan ik weet hoeveel lijden daar achter verscholen ligt) motiveert me om door te gaan! Weerbaar is (alleen) degene die echt in zijn kracht staat, volledig als zichzelf. Heel veel sterkte. Anita (Persephone, praktijk voor bewustzijnspsychologie Leiden)
Zigeuners zijn jullie!
In alles zijn jullie anders dan anderen!
Jij mag niet meedoen!
Het ultieme niet deugen gevoel.
Buiten de boot vallen….
Je kunt wat je denkt dat je kunt! De uitspraak van mijn moeder! Door deze gedachte was zij in staat haar 10 kinderen in liefde groot te brengen!!!!!! hartelijke groet
Wat een mooie uitspraak van je moeder Tineke!
Is helemaal waar, je kunt wat je denkt dat je kunt!!!
Mooie positieve benadering.
Wat moeten de buren er wel niet van denken.
Wat moet de familie er wel niet van denken.
“Doe jij maar gewoon dan doe je gek genoeg.”
Weet je dat niet?
Toen ik ongesteld werd, schrok ik van het bloed en dacht dat er heel wat aan de hand was. Mijn moeder werd heel boos dat ik het niet wist en gooide een boek uit de boekenkast naar mijn hoofd mijn kamertje in. Dit boek staat toch gewoon in de boekenkast, riep ze. Mijn moeder is overleden in 2004 en heeft in mijn beleving me niets meer misdaan.
Niet te kunnen zeggen: Ik weet het niet. Mag ik er iets over vragen, is heel moeilijk geweest en nog.
Ik had een jongetje moeten zijn…
Hallo
Mijn vader zei altijd, hoor wat je wilt horen en zie wat je wilt zien.
Ik vind het nog steeds een mooie uitspraak alleen zie en hoor ik vaak alles wat er gezegd word. Ik vind het dan lastig om me af te sluiten voor de dingen, meestal de negatieve dingen gebaren, waardoor ik toch beïnvloed word. Dat loslaten vind ik moeilijk.
Ik heb 2 jaar geleden de MIR-Methode gedaan, het lijkt of ik er nu weer behoefte aan heb, kan ik de MIR-Methode herhalen?
Met vriendelijke groet Francien
Hai Francien,
Ja, teveel horen of zien kan zelfs een last zijn! Je kunt de MIR-Methode weer opnieuw oppakken. Op dit moment zijn we heel actief met de MIR-Methode en zijn er opvallend veel mensen die in de herhaling gaan! Doe het gerust en ik hoop mooie resultaten van je te horen!
Succes!
Mireille Mettes
Mijn spreuk:
Het leven is een strijd, maar je moet het winnen !
Louis
Familiespreuk: willen = kunnen !
We kijken net zolang naar haar tot ze weer gaat huilen,” o daar komen de eerste traantjes al”. Gezellig met het hele gezin aan tafel, ik kan me nog steeds bedenken waarom mijn ouders niet reageerden.
“stel je niet aan ”
Als jongste van 5,” je was niet de bedoeling maar we waren wel blij met je hoor”, hmmm.
“Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg”.(nou dank je wel pa).
De zus net boven mij “jij mavo klantje”, die echo hoor ik nog steeds in mijn hoofd. “zij komt vast wel aan de man.”
“Gedraag je eens normaal”
“Doe eens net als anderen..”
Vooral het normaal doen… ik ben erg introvert en kijk anders naar de wereld waarin alles om het extraverte lijkt te draaien, mensen lezen mijn emoties niet altijd, al zijn die er wel.
Ik kan niet handig sociaal doen, het lukt me niet, tenzij ik me op mijn gemak voel en in een klein groepje of 1 op 1 gesprek ben.
Ik zie de waarde in van introvert zijn, maar toch voelt het vaak alsof ik nog niet “goed genoeg” ben..
“Waarheid duurt het langst” of “lieg niet, ik kom er toch wel achter”.
Ik was van nature een flapuit en eerlijk. Helaas is dat veranderd en werd ik achterdochtig en stiekem omdat mijn eerlijkheid altijd “beloond” werd met straf en manipulatie.
Gevoelige, en soms daardoor lastige kinderen vertellen vaak de ongemakkelijke waarheid die niet door de ouders gehoord wil worden,
Waardeer jezelf om wie je bent en koppel je vader en je moeder los
Denk je dat je straf krijgt als je je mond houdt 🙂
Hallo,
Tegen mij werd altijd gezegd: “zij maakt nooit iets af” Bij mijn huwelijk zei mijn,vader: ze kan wel iets….
Dat zijn uitspraken die er in hebben gehakt.
Toen ik rugklachten kreeg zei mijn moeder: dat je nou toch mijn rot rug moet hebben…..”
Zij had 2 hernia operaties gehad en ik dacht dat dat ook mijn lot zou worden.
Zo loop je overtuigingen op.
Ben goed bezig met MIR-Methode nu!
Liefs Tineke
Hoe herkenbaar. Het zijn dezelfde woorden die mijn vader bezigde. het duurde inderdaad heel lang voordat ik door had, dat ik dat gedrag ook ging vertonen. Veel kunnen en net niet afmaken. Nu kan ik er om lachen, wat een mop. Dat is pas programmeren.
Maar eerlijk is eerlijk, omdat ik zo graag wilde bewijzen dat ik wel wat kon, heb ik heel veel geleerd en ben daardoor toch een goed geslaagd mens geworden.
Groet van Ria
In wat een negatieve chaos heeft jou eerste vorming zich afgespeeld.
Weet dat wat jou is aangedaan ten diepste niets met jou te maken heeft!
Dezelfde patronen zijn generatie op generatie doorgegeven. Jij mag het nu gaan doorbreken.
ik hoop dat je, met de MIR of via andere wegen, je je steeds bewuster mag gaan worden van je ware zelf en je steeds vrijer en blijer mag worden.
In het boek “Je kunt je leven helen” van Louise Hay staat de vermoedelijke oorzaak (onbewuste overtuiging) van vele fysieke klachten. Bij hernia staat ‘ons totaal niet gesteund voelen door het leven’. Ons leven begint bij onze ouders, waar onze basis wordt gelegd. Een door het leven ontkrachte moeder een kind geen stevigheid in het leven meegeven. Ik kan me zomaar voorstellen dat je dit gevoel herkent. En dat dit gevoel ook bij je moeder (en generaties voor haar) een rol speelde. Mij hielp het, bij de verwerking van alle schade die voortkwam uit de ongezonde boodschappen die ik van mijn ouders meekreeg, om te begrijpen hoe de beperkingen van mijn ouders vanuit hun jeugd te verklaren zijn. Het verdriet om wat had kunnen zijn maar niet was, blijft en mag er zijn, zolang als nodig. Mocht het heel hardnekkig blijken om dit aan te pakken, dan is misschien werken met familie-opstellingen een idee. Het leven steunt je, onvoorwaardelijk, en ik hoop dat je dit steeds meer zal mogen voelen.
Hartelijke groet, Anita (Persephone, praktijk voor bewustzijnspsychologie).
Mijn ouders werden zwanger toen ze beiden 19 jaar waren. Nog vertelt mijn vader te pas en te onpas dat ik ‘een ongelukje’ ben (ben ondertussen zelf 42 jaar).
vraag je vader op de man af of hij dat echt meent wat hij zegt. Hij zal schrikken en nee zeggen. Dan kun je hem vragen of hij daar misschien een ‘gelukje’ van wil maken.
Ik weet niet wat er achter mijn depressie zit , ik was altijd blij en opgewekt.pas de laatste jaren is dat weggevallen.
Ik werd heel streng opgevoed en mijn mening telde niet, maar heb daar geen enkel verwijt naar naar mijn moeder.
Ik heb heel hard mijn stem opengezet als reactie, rebels tot en met. Dit heeft ook voor veel brokken gezorgd waar ik niet fier op moet zijn.
Na paar rake klappen ben ik tegenovergesteld geworden en onderdanig, geen grenzen enz. Ik ben mijn grote liefde tegengekomen twee jaar terug we hadden het immens goed samen en alles verliep synchronisch. tot ik eens ben uitgeschoten tegen hem (een oud patroon). Hij is vertrokken en niet meer teruggekomen, voor mij onvoorstelbaar. Nu word het dus grote tijd om zicht op mezelf te krijgen iets wat weer moeilijk is en dieper zak. Ik zie wel waar de MIR-Methode me brengt, ben er dankbaar voor.
Beste Mieke,
Iets intens als liefdesverdriet, vooral van je grote liefde, kan al genoeg reden voor een depressie zijn.
Ik wens je heel veel geluk en hoop dat de MIR-Methode je daarin verlichting kan brengen!
Hartelijke groetjes en veel sterkte!
Mireille Mettes
Ik was een mislukte abortus en een berouw na de zonde. Ik was een niets en zou nooit wat worden ook.
Die uitspraken van mijn moeder hebben een groot deel van mijn leven zeer negatief bepaald.
Na 3 depressies de balans opgemaakt, vervolgens Reiki en energiewerk gedaan en nu MIR-Methode. Ik word steeds meer mezelf, geniet van het leven en doe zoveel mogelijk wat ik leuk vind.
Vriendelijke groet,
Margreet
IK wil even mijn gevoel naar je geven dat niemand het recht heeft dat van je te zeggen
JE BENT GOED ZOALS JE BENT
SUCCES MET HET VERWERKEN
EN IK STUUR JE EEN WARME OMHELZING
En ja ik moest er van huilen.
Mijn god, margreet. Ik heb al veel narigheid voorbij zien komen, maar dit slaat alles en raakt me tot diep in mijn hart.
Een warme virtuele knuffel van mij.
Wat te zeggen van abortuspogingen waarbij jij blijft leven en de tweelingzus is afgedreven? Een boodschap zonder woorden.
Nog niet te spreken over de eerste levensjaren waar jou grenzen niet bestonden maar wat je je niet bewust herinnerd?
Dus weet je niet waar en wanneer en wat je innerlijke besluiten zijn die je zélf hebt genomen?
Alle rest aan woorden halen het niet bij deze ervaringen.
Na een mooie dag kon mijn vader dankbaar zeggen: ‘Dit was weer een dag met een gouden randje’ Een uitspraak die wij graag in ere houden en niet alleen om dankbaarheid te uiten 🙂
niet zeuren maar doorgaan
werken tot je er bij neer valt
de vuile was niet buiten hangen
niet klagen maar dragen
Ik heb zelf moeite met omgaan met katholieke overtuigingen zoals eerbied en respect voor de ouderen..(hoever gaat de eerbied als mijn eigen grenzen in het gedrang komen?)
Vooral het aardig en lief zijn voor de anderen..( wat bij mij soms gaat van mezelf)
Ik ben nu bijna vier weken bezig met de MIR-Methode (o.a. om depressie tegen te gaan), maar ik merk geen effect. Integendeel, de problemen die ik op mijn werk heb zijn alleen maar erger geworden en nu ben ik overspannen. Dus ik weet niet of het voor mij zin heeft om ermee verder te gaan.
Beste Eva,
Het ziet er naar uit dat jouw missie aan het bewegen is. Dat gaat vaak gepaard met strubbelingen op het werk, omdat daarin verandering aan het komen is. Ik zou je willen vragen om een afspraak met een begeleider te maken, zodat je niet veel langer met depressieve klachten hoeft rond te lopen!
Veel succes en sterkte!
Mireille Mettes
Bedankt voor je reactie. Ja, dat van die missie zou kunnen. Ik heb geen flauw idee wat mijn missie is, en “Je leeft je leven met weinig voldoening en elke dag is eigenlijk maar nutteloos.” is zeker op mij van toepassing. En ik heb ook veel negatieve shit in mijn jeugd meegemaakt. Ik was ook van plan om de MIR-Methode 4 maanden te doen maar nu weet ik het effe niet meer. Maar ik ga een afspraak met een begeleider maken.
Hai Eva,
Ja, dat is gewoon goed, om jezelf dat te gunnen. Er staan veel begeleiders op de website die allemaal heel specifiek kunnen werken. Ik hoop van harte dat het je veel goeds zal brengen!!
Veel geluk!
Mireille Mettes
meid zet door. neem je tijd! rust!
Ik zie het als een “kadootje” om lekker “bij te mogen komen” !! Dat is een andere insteek en positiever toch.
Mijn vader zei altijd”Je hebt hier niets te vertellen. alleen maar lege briefjes inleveren”.
Mijn vader zei, “wees vertrouwd maar vertrouw niemand”.
Ik vertelde hem als kind een geheim en vroeg nadrukkelijk dit geheim niet verder te vertellen. Hij beloofde er over te zwijgen maar daags hierna bleek dat hij het aan mijn moeder, broers en zussen had verteld.
Het blijft lastig voor me om mensen echt te vertrouwen.
Hoi,
Ik heb er wel een paar:
Wij kunnen niet sporten
Wij zijn niet sportief/creatief
Je kon wel niet deugen
Alles draait altijd om jou
Eerst nadenken voordat je wat zegt
Niet denken maar weten
Gevolg, wantrouwend naar andere mensen, moeite hebben met vriendschappen, negatief zelfbeeld, somber, angstig..
Als ik teruglees zie ik hoe ik ben, een rationele denker en moeite hebben met gevoelens en relaties..
Het ‘gevleugelde gezegde’ waarvan ik me moest ‘losmaken’:
“Zo zitten wij nu eenmaal in mekaar; daar doe je weinig aan!”
Ankh
Ik doe nu ongeveer 1 jaar de MIR-Methode, eerst 4 weken.
En nu iedere ochtend net als eten en drinken.
Voel mij sterker als ooit, hou van mijzelf en heb ruim liefde en licht voor ieder om mij heen.
En ervaar ik steeds vaker de vele mogelijkheden van de MIR-Methode.
Geef het door aan anderen toch laat de ander vrij of deze het aanspreekt of niet.
Dankjewel en zie altijd uit naar de nieuwsbrief.
Nettie
‘Kinderen zijn hinderen’, zei vader Cats, maar hij vergat, dat hij er zelf één geweest was.
Het lijkt een positieve uitspraak, maar de nadruk lag bij: ‘kinderen zijn hinderen’, want ik was een nakomertje en op mij was niet meer gerekend en het was een teleurstelling voor mijn moeder dat ik mijn komst aankondigde. Dat werd me ook ronduit verteld.
Ik heb mijn hele leven altijd geprobeerd anderen niet tot last te zijn en ben me er nu ik 62 ben, door de MIR-Methode te doen, van bewust geworden, dat ik dit altijd heb gedaan omdat ik van mijn moeder constant de boodschap heb meegekregen: ‘Jij bent een last voor mij’. Wat een openbaring! Moeder loskoppelen, moeder loskoppelen, moeder loskoppelen.
Lieve Corrie,
Dit raakt mij. Ik ben een vrouw van 57 die zich veel jonger voelt maar werkloos is en steeds wordt afgewezen op leeftijd. Ik had ook een moeder waarbij ik niets goed leek te doen. Als rode draad liep door haar leven en het mijne dat “ze mij eigenlijk niet had willen hebben”. Toch was ze een goede moeder voor mij, ik heb altijd het gevoel gehad dat ze alles deed wat ze kon om een goede moeder te zijn, maar ze was ook dominant en bij alles wat ik deed nadrukkelijk aanwezig. Ze zei altijd dat ik geen zelfvertrouwen had, maar ik kon echt nooit wat goed doen of zij corrigeerde het wel. Zij is evengoed 92 jaar geworden en door de jaren heen werd ze dominanter, ik ben enig kind en toen mijn ex-man en vader wegvielen werd het almaar erger. Mijn moeder had zelfs willen afdwingen dat ik bij haar zou komen wonen en dat we dan samen verder waren gegaan. Dat kan natuurlijk niet. Vlak nadat mijn vader was overleden zei ze altijd dat ze een rot man gehad had en als ik dat tegensprak zei ze “dat was voor jij werd geboren, hoe kan jij dat nu weten”, en kwam dan met een negatief verhaal over mijn vader. Ik heb ondanks alles erg veel van mijn moeder gehouden en mis haar elke dag maar ik weet dat mijn gebrek aan zelfvertrouwen toch echt aan haar te wijten is.
Ze is in november 2012 op een vreselijke manier in een zorginstelling aan een beroerte overleden, ze was onderverzekerd en had schuld. Ik was toen al zonder werk en heb hevig overspannen alles ALLEEN moeten regelen, een crematie (wat ik vreselijk vond) en het is allemaal gelukt. Toch vond ik haar een goede moeder maar ze belde me soms 3x per dag op en ik ben nog steeds aan het “afkicken”. Vooral omdat er behalve mijn prachtige kat Stevie Wonder op dit moment niemand anders in mijn leven is. Ik heb het erg moeilijk met de werkloosheid en ze kunnen me alleen maar afwijzen. Toch geef ik niet op, neem wel rustpauzes om niet crazy te worden. Nu volg ik de MIR-Methode en ik voel me wel zekerder van mezelf. Voor de rest is er (nog) niets veranderd. Ik wens alle mensen op dit forum veel geluk en goeds toe door de MIR-Methode. Ik ben vaak down of depressief maar ga TOCH met de MIR methode door… baat het niet, schaden doet het zeker niet!!!!!!
Hai, mijn vader zei altijd “Je hebt hier niets te vertellen, alleen maar lege briefjes in te leveren”.
Ha Ans,
Soms denk je wel ‘s: waar halen ze het vandaan? Het motiveert een kind zo heerlijk om zich vrij te voelen, maar niet heus!
Dankjewel voor je bericht!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Ikzelf was de laatste van 10 kinderen mijn mam was al 46, werd altijd geplaagd en vernederd door broers is mijn hele leven bijgebleven ben nu 59 en voel het nog!! Mijn zoons en man zijn ook hard en gevoelloos alles herhaalt zich, krijg gelukkig van paar mensjes vriendschap en genegenheid, maar ik ben op,laats infectie gister gestopt met antibiotica allergie opgelopen van top tot teen weer cortison en intens verdrietig heb geprobeerd met quantumhealings ben er alleen nog zieker van geworden, zodat ik nog steeds NIET met je MIR-Methode durf te werken, want ik ben op en heb ook te lage bloeddruk ja dat was het dan voor vandaag MORGEN hopelijk beter!!! Anne
Beste Anne,
Ja, zoals je het schrijft is het eigenlijk glashelder waar de problemen vandaan komen. Wat ik je zou willen vragen, is om te beginnen met alleen stap 5 en 7 (als je zover bent), of gewoon eerst een afspraak te maken met een MIR-Methode begeleider. Die kan dan stapje voor stapje met jou kijken waar de grootste problemen zitten en die meteen wegwerken, zodat je dat niet laagje voor laagje zelf hoeft af te pellen, want dan duurt het hele proces langzamer. Stap 3. Vader loskoppelen (en broers loskoppelen) zal de kern van het werk worden, maar dat had jij vast ook al gezien.
Doe rustig aan, beslis pas als het goed voor je voelt, alle begrip daarvoor!
Woon je in Frankrijk? We hebben 2 opgeleide begeleiders in Frankrijk en ze kunnen waarschijnlijk ook via de telefoon of Skype met je werken. In Nederland zijn ook MIR-Methode begeleiders die Frans spreken. Laat het me weten als ik je moet helpen ze te vinden. De Franse begeleiders staan op de Franse website: http://www.methodemir.fr
Hartelijke groetjes en veel geluk!
Mireille Mettes
“Ik heb mijn kinderen voor mijn straf gekregen.”. Niet zozeer een Nederlandse spreuk maar kregen wij wel heel vaak te horen. Nu achteraf met het excuus “Ach, dat is in Suriname zo gewoon om te zeggen. ..”
Het heeft me als kind echter een alles behalve ‘welkom’ gevoel gegeven.
“Moeder loskoppelen, moeder loskoppelen, moeder loskoppelen. …” Ze zit behoorlijk vastgeroest! 😉 maar de MIR-Methode helpt me na al die jaren nog steeds! Dank je wel, Mireille ♡
Doe normaal
Wat zullen de mensen zeggen
Stel je niet aan
Het geld groeit niet op onze rug
Het was beter als je niet geboren was
Jij kunt ook niets, je deugd nergens voor
Wees nu eens verstandig
Het is jouw schuld…..
Je zult er spijt van krijgen
wie denk je wel dat je bent
doe niet zo belachelijk
ik ben jouw meid niet
Toen ik een jaar of 40 was kwam ik in aanraking met de reïncarnatieleer. Dit werd mijn “redding”. Ik kon alle boosheid en verdriet loslaten en als het ware een nieuw leven beginnen. Ik begreep nl. dat niemand schuldig was, maar dat een ieder met zijn/haar eigen karma geboren wordt.Ik ben inmiddels 75 en ben nog steeds actief en geloof in het LEVEN, maar ben niet bang voor de “dood”. Het enige waar ik nog steeds niet tegen kan is een lichaamspijn die mij af en toe parten speelt.
LEVEN is niet dromen van morgen
LEVEN is niet het verleden beleven
het LEVEN begint als je jezelf (h)erkent
LEEF in het heden, BELEEF het moment
Mijn “taak” is jongeren een push geven en dat is heerlijk “werk”.
Beste Diana,
Geweldig om te horen wat jouw missie is! Ga zo door, dankjewel!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Hartelijk dank voor je fijne reactie, Mireille.
liefs,
Diana Marquez (Curacao)
Graag gedaan, Diana! Wil jij de mensen op Curaçao informeren over de MIR-Methode?
Groetjes, Mireille Mettes
Doe ik zeker Mireille.
‘Jij denkt zeker dat je de wijsheid in pacht hebt.’
Hai M,
Ja, die is ook mooi! Ik herinner me ook ‘wijsneus’ vaak te horen. En, heb je al ontdekt hoeveel wijsheid er in werkelijkheid in je schuilt?
Liefs!
Mireille Mettes
Mijn moeder zei altijd :”Je bent mijn dochter niet, ik heb je onder een boom gevonden”.Natuurlijk deed het pijn, maar ik was een vrolijk kind en lachte veel (wat niet mocht). Mijn vader werd in 1940 gedood door een militair. Hij was zelf een burger die zei wat hij voelde en kon niet tegen onrecht. Ik was/ben niet anders en mijn moeder:”Jij gaat dood zoals je vader”. Toen zij ziek werd en ik geroepen werd door mijn zus (Ik woonde in Nederland en zij op Bonaire). Zij zei tegen iedereen dat ik een verpleegster was. Wij lieten haar haar trouwboekje zien en zij las alle namen op en sloeg de mijne over.
Toen zei ik :”Mam, ik heb mijn best gedaan, maar jij wilt niet. Mijn karma met jou is nu klaar”. Ik heb voor alles gezorgd en ben weggegaan.
Na haar dood bleef ze nachtmerries bezorgen. Op een nacht “riep”ik haar. Ik omhelsde haar en zei :”Mam, ik heb vrede, ga jij ook met vrede”. Sindsdien geen nachtmerries meer.
Wat ik al eerder zei :”De reïncarnatieleer heeft mij geholpen en zelfs de dood van mijn vader kon ik accepteren en de boosheid jegens de militair, loslaten.
LEVEN is niet dromen van morgen
LEVEN is niet het beleven beleven
het LEVEN begint als jejezelf (h)erkent
LEEF in het heden
beLEEF het moment
love,
Diana
Wat dacht je van “stel je niet aan”, “jankpot”, “luilak” (als ik een boek zat te lezen).
En dit is niks vergeleken met wat mijn broer moest verduren. Ik ben mij al heel lang bewust van al dat verdriet en al die onmacht die me vaak weer richting depressie sturen. Wat ik meestal doe is het gewoon weer doorleven en dan proberen achter mij te laten. Zo kom ik nooit in een echte depressie terecht en ben na een dag stilte en terugtrekken weer aan het opkrabbelen. Ik weet waar het vandaan komt. Het blijft moeilijk om te vergeten. Tegenwoordig probeer ik er andere mooiere herinneringen tegenover te plaatsen. Dat is heel diep graven maar iedere keer een opluchting te ontdekken dat ze er wel zijn.
Ik ben bijna 4 weken bezig maar ga het daar niet bij laten denk ik. Ik wil eens proberen of ik nog beter kan dan nu. Er zijn al wat dingen verbeterd. Ik kan langer werk verzetten eer ik doodop ben. Ik heb een leger hoofd al ben ik geen leeghoofd. 🙂 Mijn nagels lijken sterker en groeien sneller. Mijn huid is iets minder droog. Ik heb nog wel allergische klachten maar ook die zijn minder. Ik heb veel minder behoefte aan tussendoortjes en moet er ook op letten dat ik de lunch niet oversla. Ik heb geen honger en ontdek om 3 uur of zo dat ik misschien toch beter wat zou eten. MIR-Methode helpt. Alleen al omdat je bewust met jezelf bezig bent en dat even heel erg belangrijk vind. Heerlijk dat dat mag en kan.
Hai Nel,
Dat zijn geen kleine woorden en dan zeggen ze dat schelden geen zeer doet… Het belangrijkste is dat je het kunt her-evalueren en kunt zien dat het de onmacht van je ouders was, of hun verdriet, of frustratie of wat dan ook. En dat het meer over hen zei, dan over jou. Zo te lezen ben je je daar al bewust van en dan is de weg naar heling helemaal open! Ja, ga nog door met de MIR-Methode zolang het goed voor je voelt. Veel mensen met depressie blijven de MIR-Methode 4 maanden doen, zodat alle oorzaken tot in detail weg gewerkt worden.
Veel succes!
Mireille Mettes
Ik ga zeker door. Als het anderen helpt helpt het mij ook. Dank voor je reaktie.
Eerst kon ik er geen bedenken. Maar nu heb ik er zelfs twee! Mijn moeder zei wel eens en ook tegen mij: ‘Als ik het tegen jou heb, dan rammel ik wel met een oude emmer’. en: ‘Als je je ogen dicht doet, wat je dan ziet, dat is van jou.’ Als ik het zo terug lees denk ik: ‘Wat erg.’ Maar ze bedoelde het volgens mij helemaal niet zo. Het leek wel meer een gewoonte of een houding voor haar om dat te zeggen.
Ha Mieke,
Ja, meestal praten ouders hun ouders weer na. Dat is wat hen ooit gezegd is, een kinderleven lang. Het belangrijkste is wat jij er toen als kind van vond en welk effect het op jou heeft gehad. Dat gaan we vandaag heerlijk loslaten met z’n allen!
Hartelijke groetjes!
Mireille Mettes
Voor mij zou dat zijn…. Doe maar normaal, dan doe je gek genoeg! Oftewel vooral niet opvallen of laten zien dat je iets goed kan.
Hai Patries,
Oh ja, die is zo prachtig! Hoe kunnen we onszelf zo programmeren dat we vooral niet groots hoeven te zijn, of hoeven te stralen! Afschudden maar!
Groetjes, Mireille Mettes
Horen zien en zwijgen dat is onze Fam. Spreuk
Ha Joke,
Zo mooi om deze weer te lezen. Wat brengt zo’n kleine spreuk toch allemaal teweeg in een gezin? En dan zijn er ook nog ‘s heel veel families die dit als motto hanteren. Kom maar op, Joke, met wat je te zeggen hebt!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes